មេរៀនទី ៨៣
កិច្ចការ ២
សេចក្ដីផ្ដើម
ពួកសិស្សត្រូវបានពោរពេញទៅដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅថ្ងៃបុណ្យថ្ងៃទី ៥០ ហើយត្រូវបានប្រទានពរជាមួយនឹងអំណោយទានខាងភាសា នៅពេលពួកគេបានផ្សាយដំណឹងល្អ ។ ពេត្រុសបានប្រកាសថា ព្រះយេស៊ូវ គឺ « ធ្វើជាព្រះអម្ចាស់ ហើយជាព្រះគ្រីស្ទផង » (កិច្ចការ ២:៣៦) ហើយបានអញ្ជើញមនុស្សឲ្យប្រែចិត្ត ទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ហើយទទួលអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ មនុស្សប្រហែលជាបីពាន់នាក់ ត្រូវបានផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿ ហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនាថ្ងៃនោះ បន្ទាប់មកពួកគេបានបន្ដស្មោះត្រង់នៅក្នុងសាសនាចក្រ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
កិច្ចការ ២:១-១៣
ពួកសិស្សនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅថ្ងៃបុណ្យថ្ងៃទី ៥០ ។
ចូរសុំឲ្យសិស្សគិត អំពីឱកាសថ្មីៗបំផុតដែលពួកគេត្រូវនិយាយនៅក្នុងព្រះវិហារ បង្រៀនមេរៀន ឬចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយនរណាម្នាក់ ។
-
តើអ្វីខ្លះអាចជាបញ្ហាក្នុងការនិយាយ ការបង្រៀន ឬថ្លែងទីបន្ទាល់ទៅដល់អ្នកដទៃអំពីដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្វែងរកសេចក្ដីពិតមួយ នៅពេលពួកគេសិក្សា កិច្ចការ ២:១-១៣ដែលនឹងជួយពួកគេ នៅពេលពួកគេមានអារម្មណ៍រន្ធត់ ឬភ័យខ្លាចក្នុងការបង្រៀន និងថ្លែងទីបន្ទាល់ទៅដល់អ្នកដទៃអំពីដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញ ។
ចូរពន្យល់ថា ប្រហែលជាមួយសប្ដាហ៍បន្ទាប់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះបានយាងទៅស្ថានសួគ៌វិញ នោះពួកយូដាមកពីជាតិសាសន៍ជាច្រើន បានមកទីក្រុងយេរូសាឡិមដើម្បីចូលរួមនៅក្នុងពិធីជប់លៀងបុណ្យថ្ងៃទី ៥០ និងដើម្បីថ្វាយបង្គំនៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយថ្លែងអំណរគុណដល់ព្រះអម្ចាស់ ។ ពិធីជប់លៀងនេះប្រារព្ធឡើងនៅថ្ងៃទី ៥០ បន្ទាប់ពីពិធីជប់លៀងបុណ្យរំលង ហើយប្រារព្ធនូវរដូវចម្រូតដំបូងគេ ( សូមមើល Guide to the Scriptures« Pentecost »scriptures.lds.org) ។
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សម្នាក់អាន កិច្ចការ ២:១-៣ ឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលពីអ្វី ដែលពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានទទួលបទពិសោធន៍នៅថ្ងៃនៃបុណ្យថ្ងៃទី ៥០ ។
-
តើពួកសិស្សមានបទពិសោធន៍អ្វីខ្លះនៅថ្ងៃនៃបុណ្យថ្ងៃទី ៥០ ? ( ការចាក់ស្រោចនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ) ។
-
តើការចាក់ស្រោចនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនេះ ត្រូវបានពិពណ៌នាយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ចូរពន្យល់ថា ឃ្លា « អណ្ដាតបែកចេញពីគ្នា » (ខទី ៣) សំដៅទៅលើភាសា ដែលត្រូវបានបែកចេញជាពីរ ឬបំបែក ឬដែលបានលេចចេញជាអណ្ដាតភ្លើង ។ កាលពីបុរាណ ជាញឹកញាប់ភ្លើងបានតំណាងឲ្យវត្តមាន ឬឥទ្ធិពលរបស់ព្រះ ។ នេះគឺជាទីសម្គាល់មួយថា ពួកសិស្សបានទទួលអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលបានសន្យាដោយព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សម្នាក់អាន កិច្ចការ ២:៤-៨ ឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលនូវអ្វីដែលបានកើតឡើង នៅពេលសិស្សត្រូវបានពោរពេញទៅដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
-
យោងតាមខទី ៤តើអ្វីបានកើតឡើងខ្លះ នៅពេលពួកសិស្សត្រូវបានពោរពេញទៅដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ? ( ព្រះវិញ្ញាណ « ប្រទានឲ្យនិយាយភាសា » ហើយអាចឲ្យពួកគេនិយាយជាភាសាផ្សេងៗ ) ។
-
ហេតុអ្វីក៏ពួកសាសន៍យូដា ចេញមកពីជាតិសាសន៍ផ្សេងៗមានអារម្មណ៍អស្ចារ្យនឹងអ្វីដែលពួកគេបានស្ដាប់ឮដូច្នេះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យមើលត្រួសៗកិច្ចការ ២:៩-១១ហើយរាប់ចំនួនក្រុមមនុស្ស ឬជាតិសាសន៍ផ្សេងៗ ដែលបានស្ដាប់ឮពួកសិស្សនិយាយភាសានានាដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ចូរសុំពួកគេឲ្យរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។ សូមពិចារណាអំពីការដាក់បង្ហាញផែនទីដែលអមជាមួយដល់សិស្ស ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យមើលឃើញពីទីកន្លែងណា ដែលពួកយូដាទាំងនេះមក ។
សូមចង្អុលបង្ហាញថា ស្របតាមខទី ១១ក្រុមនីមួយៗទាំងនេះបានស្ដាប់ឮនៅក្នុងភាសាកំណើតរបស់ពួកគេ « កិច្ចការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ » ត្រូវបានបង្រៀនដោយពួកសិស្ស ។ អ្នកអាចនឹងចាំបាច់ត្រូវពន្យល់ថា អ្នកចូលសាសនាគឺជាពួកសាសន៍ដទៃ ដែលបានចូលរួមនៅក្នុងជំនឿពួកយូដា ។
-
ដូចបានបង្ហាញដោយបទពិសោធន៍របស់ពួកសិស្សនៅថ្ងៃនៃបុណ្យថ្ងៃទី ៥០ តើមានអ្វីខ្លះ ដែលអាចជួយយើងបង្រៀន និងថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីអ្នកដទៃ ? ( បន្ទាប់ពីសិស្សឆ្លើយ សូមសរសេរគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ នៅពេលយើងពោរពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះទ្រង់នឹងជួយយើងបង្រៀន ហើយថ្លែងទីបន្ទាល់ដល់មនុស្សដទៃ ) ។
ដើម្បីជួយសិស្សយល់គោលការណ៍នេះ សូមនាំកែវទឹកពី ថូទឹកមួយ និងថាសមួយមកថ្នាក់រៀន ។ សូមដាក់កែវទឹកនៅលើថាស ដើម្បីថាសអាចទ្រទឹកដែលកំពប់ ។ បន្ទាប់មកបិទគំរបកែវដោយសន្លឹកក្រដាសមួយសន្លឹក ឬគម្របមួយ ដើម្បីកុំឲ្យទឹកកំពប់ចេញពីកែវ ហើយទម្លាក់វត្ថុមួយ ( ដូចជាថ្មមួយដុំ ) ទៅក្នុងកែវទឹកមួយទៀត ដើម្បីកែវនោះត្រូវបានបំពេញស្ទើរតែទាំងអស់ដោយវត្ថុនោះ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យចាក់ទឹកពីក្នុងថូបំពេញក្នុងកែវទឹកទាំងពីរ ។
-
ប្រសិនបើកែវទឹកជាតំណាងឲ្យយើង ហើយទឹកតំណាងឲ្យព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ តើក្រដាស ( ឬគម្រប ) និងថ្មតំណាងឲ្យអ្វីទៅ ? តើឥរិយាបទ ឬអាកប្បកិរិយាណាខ្លះ ដែលអាចរារាំងយើងមិនឲ្យបានបំពេញទៅដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ?
-
តើយើងអាចត្រូវបានបំពេញទៅដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដើម្បីទ្រង់អាចជួយយើងបង្រៀន និងថ្លែងទីបន្ទាល់ទៅដល់អ្នកដទៃយ៉ាងណាខ្លះ ?
-
តើព្រះវិញ្ញាណបានជួយអ្នកបង្រៀនដំណឹងល្អ ឬចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកជាមួយអ្នកដទៃតាមរបៀបណាខ្លះ ?
សូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីគោលការណ៍ដែលបានសរសេរនៅលើក្ដារខៀន ហើយអញ្ជើញសិស្សឲ្យអនុវត្តគោលការណ៍នេះ ដោយការស្វែងរកភាពជាដៃគូនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចបង្រៀន និងថ្លែងទីបន្ទាល់ទៅដល់អ្នកដទៃ ។
សូមសង្ខេបកិច្ចការ ២:១២-១៣ដោយពន្យល់ថា ពួកសាសន៍យូដាមួយចំនួន ត្រូវបានស្ងើចអស្ចារ្យចំពោះអ្វីដែលពួកគេបានស្ដាប់ឮ ខណៈដែលអ្នកដទៃបានចំអកដល់ពួកសិស្សដោយចោទប្រកាន់ពួកគេថា ត្រូវស្រវឹងស្រាជោគជាំនោះ ។
កិច្ចការ ២:១៤-៤៧
ពេត្រុសថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយបង្រៀនអំពីរបៀបដើម្បីទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះ
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានកិច្ចការ ២:១៤ឮៗ ហើយសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យរកមើលថា នរណាបានចាប់ផ្ដើមបង្រៀនដល់ហ្វូងមនុស្ស ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
ចូរសុំឲ្យសិស្សនឹកស្រមៃថា ពួកគេស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពរបស់ពេត្រុស ឈរនៅចំពោះមុខហ្វូងមនុស្ស ។
-
ប្រសិនបើអ្នកស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពរបស់ពេត្រុស តើសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អអ្វីខ្លះ ដែលអ្នកនឹងត្រូវបង្រៀន និងថ្លែងទីបន្ទាល់នោះ ? ហេតុអ្វី ?
សូមសង្ខេបកិច្ចការ ២:១៥-៣៥ដោយពន្យល់ថា ពេត្រុសបានប្រកាសថា ព្រឹត្តិការណ៍នៃអំណោយទានខាងភាសា និងការបើកសម្ដែងផ្សេងៗទៀតពីព្រះវិញ្ញាណ នៅក្នុងចំណោមពួកសិស្ស គឺជាការបំពេញមួយនៃការព្យាករណ៍ និងអត្ថន័យអំពីការព្យាការណ៍របស់យ៉ូអែល ( សូមមើលយ៉ូអែល ២:២៨-៣២) ។ បន្ទាប់មក ពេត្រុសបានបង្រៀន និងថ្លែងទីបន្ទាល់ទៅដល់មនុស្សដោយប្រើពាក្យសម្ដី និងទំនុកតម្កើងមួយចំនួនរបស់ស្ដេចដេវីឌ ។
សូមសរសេរបទគម្ពីរយោង និងសំណួរខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖
តើអ្វីខ្លះជាសេចក្ដីពិតសំខាន់មួយចំនួន ដែលពេត្រុសបានបង្រៀន និងថ្លែងទីបន្ទាល់?
តើអ្វីខ្លះដែលបានធ្វើឲ្យអ្នកចាប់អារម្មណ៍បំផុតអំពីទីបន្ទាល់របស់ពេត្រុសទៅកាន់ពួកសាសន៍យូដា ?
សូមឲ្យសិស្សធ្វើការជាដៃគូ ។ សូមអញ្ជើញដៃគូនីមួយៗ សិក្សាសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរនៅលើក្ដារខៀន ហើយពិភាក្សាចម្លើយរបស់ពួកគេចំពោះសំណួរក្នុងនោះ ។ ក្រោយពីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ចែកចាយចម្លើយរបស់គេជាមួយនឹងសិស្សក្នុងថ្នាក់ ។
សូមដាក់តាំងរូបភាពមួយ ដែលបង្ហាញពីការបដិសេធអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់ពេត្រុស ( ឧទាហរណ៍ ការបដិសេធរបស់ពេត្រុសដោយ ខាល ហេនរីក ប្លច មាននៅលើគេហទំព័រ LDS.org ) ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យសង្ខេបអំពីអ្វីដែលពេត្រុសបាននិយាយ និងធ្វើ នៅពេលគេសួរអំពីទំនាក់ទំនងរបស់លោកនឹងព្រះយេស៊ូវ នៅយប់ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះត្រូវបានគេចាប់ព្រះកាយ ( សូមមើលលូកា ២២:៥៤-៦២) ។
ការបដិសេធរបស់ពេត្រុស ដោយ ខាល ហេនរីក ប្លច ។ ការតាំងពិពណ៌នៃសារមន្ទីរប្រវត្តិសាស្ត្រជាតិនៅវិមាន ហ្វ្រិឌើរីកស្បក នៅហីលលើរុត ប្រទេស ដាណឺម៉ាក់ ។ ហាមថតចម្លង ។
-
តើពាក្យសម្ដី និងសកម្មភាពរបស់ពេត្រុសនៅថ្ងៃនៃបុណ្យថ្ងៃទី ៥០ ខុសពីឥរិយាបទរបស់លោកនៅយប់ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះត្រូវបានចាប់ព្រះកាយយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
តើអ្នកគិតថា មានអ្វីដែលមានឥទ្ធិពលដល់ការផ្លាស់ប្ដូរនេះក្នុងខ្លួនពេត្រុស ?
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សម្នាក់អាន កិច្ចការ ២:៣៧ ឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលរបៀប ដែលពាក្យសម្ដីរបស់ពេត្រុសបានមានឥទ្ធិពលទៅលើហ្វូងមនុស្ស ។
-
តើពាក្យសម្ដីរបស់ពេត្រុស មានឥទ្ធិពលលើហ្វូងមនុស្សយ៉ាងដូចម្ដេច ?
អ្នកអាចនឹងចង់អញ្ជើញសិស្សឲ្យគូសចំណាំឃ្លា « មានសេចក្តីចាក់ចុចក្នុងចិត្ត » ។ ចូរពន្យល់ថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានចាក់ទៅក្នុងចិត្តរបស់មនុស្ស នៅពេលពួកគេស្ដាប់ឮទីបន្ទាល់របស់ពេត្រុស ។ ពាក្យចាក់នៅត្រង់នេះ មានន័យថា « ចាក់យ៉ាងជ្រៅ » ហើយផ្ដល់ជាយោបល់ថា មនុស្សបានមានអារម្មណ៍សោកស្ដាយដោយសារពួកសាសន៍យូដា ជាប្រជាជន និងជាតិសាសន៍មួយ ដែលបានឆ្កាងព្រះអម្ចាស់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ របស់ពួកគេ ។ ពេត្រុសពុំបញ្ជាក់ថា ក្រុមពួកសាសន៍យូដាដែលចេញមកពីជាតិសាសន៍ផ្សេងៗ ដែលលោកបានបង្រៀននៅថ្ងៃនៃបុណ្យថ្ងៃទី ៥០ គឺជាជាតិសាសន៍ដែលមានទំនួលខុសត្រូវចំពោះការឆ្កាងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនោះទេ ។
-
យោងតាមខទី ៣៧តើប្រជាជននោះបានសួរសំណួរអ្វីខ្លះ ?
-
តើសំណួរនេះបានបើកសម្ដែងអំពីអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងនៅក្នុងដួងចិត្តមនុស្សយ៉ាងណា ? ( មនុស្សបានចាប់ផ្ដើមមានបទពិសោធន៍នៃការផ្លាស់ប្ដូរដួងចិត្ត ) ។
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សម្នាក់អាន កិច្ចការ ២:៣៨-៤១ ឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលនូវអ្វី ដែលពេត្រុសបានណែនាំដល់មនុស្សឲ្យធ្វើ ។ ចូរពន្យល់ថាដំណវៀច មានន័យថា បះបោរ បង្ខូចផ្លូវ ឬបាក់បែក ។
-
តើពេត្រុសណែនាំមនុស្សឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ ?
-
យោងតាមខទី ៤១តើមនុស្សបានឆ្លើយតបចំពោះការបង្រៀន និងការអញ្ជើញរបស់ពេត្រុសឲ្យប្រែចិត្ត ហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ចូរសរសេរសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ពុំពេញលេញដូចខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន៖ នៅពេលយើងទទួលព្រះបន្ទូលនៃព្រះដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ …
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗមកពីកិច្ចការ ២:៤២-៤៧ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលនូវអ្វីដែលអ្នកផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿថ្មីមកក្នុងសាសនាចក្របានធ្វើ បន្ទាប់ពីពួកគេបានទទួលសេចក្ដីពិតដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនោះ ។ ចូរពន្យល់ថា ឃ្លា « កាច់នំបុ័ង » (ខទី ៤២) សំដៅទៅលើការចូលរួមនៅក្នុងពិធីបរិសុទ្ធ នៃពិធីសាក្រាម៉ង់ និងដើម្បីមាន « របស់ទាំងអស់នៅមូលព្រមគ្នា ) (ខទី ៤៤) សំដៅទៅលើពួកបរិសុទ្ធ ត្រូវបានសាមគ្គី និងរស់នៅតាមក្រឹត្យវិន័យនៃការថ្វាយ ។
-
ស្របតាមខគម្ពីរទាំងនេះ តើសកម្មភាពអ្វីខ្លះដែលបានបង្ហាញថា អ្នកទាំងឡាយដែលបានជ្រមុជទឹក ត្រូវបានផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿដោយពិត ( សូមមើលផងដែរនីហ្វៃទី៣ ២៦:១៧-២១) ? ( សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យសរសេរចម្លើយរបស់សិស្សក្នុងថ្នាក់នៅលើក្តារខៀន ) ។
សូមរំឭកសិស្សថា មុនពេលពួកយូដាស្ដាប់ឮ ហើយធ្វើតាមពាក្យរបស់ពេត្រុស នោះពួកគេពុំព្រមទទួលយកព្រះយេស៊ូវជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់ពួកគេទេ ឬក៏ទាំងមិនធ្វើតាមការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ផងដែរ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យពិចារណាអំពីរបៀបដែលមនុស្សបានផ្លាស់ប្ដូរ ។
-
តើគោលការណ៍អ្វីដែលយើងអាចរៀនមកពីកិច្ចការ ២:៣៧-៤៧អំពីអ្វីដែលអាចកើតឡើង នៅពេលយើងទទួលព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ តាមរយៈព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ? ( សូមបំពេញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នៅលើក្ដារខៀន ដើម្បីវានាំទៅរកសេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោមនេះដោយប្រើពាក្យរបស់សិស្ស ៖នៅពេលយើងទទួលព្រះបន្ទូលព្រះតាមរយៈព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះដួងចិត្តយើងនឹងផ្លាស់ប្ដូរ ហើយយើងនឹងបានប្រែចិត្តជឿដល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ )។
-
តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីទទួលព្រះបន្ទូលនៃព្រះដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរំឭកសកម្មភាព ដែលបានរៀបរាប់នៅលើក្ដារខៀនអំពីអ្នកទាំងឡាយដែលត្រូវបានជ្រមុជទឹក និងបានផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿ ។
-
នៅពេលអ្នកខិតខំប្រឹងប្រែងរៀន និងរស់នៅតាមសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អ តើព្រះវិញ្ញាណបានជួយអ្នកផ្លាស់ប្ដូរ ហើយបានផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( អ្នកអាចនឹងចង់ចែកចាយបទពិសោធន៍មួយមកពីជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកផងដែរ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាអំពីអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើ ដើម្បីទទួលបានព្រះបន្ទូល និងការបង្រៀនរបស់ព្រះ តាមរយៈព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធកាន់តែល្អប្រសើរ ។ សូមលើកទឹកចិត្តឲ្យពួកគេធ្វើសកម្មភាពតាមការបំផុសគំនិតដែលពួកគេទទួល ។
![]()
រូបភាពរូបសញ្ញាចំណេះចំណានខគម្ពីរ
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យប្រៀបធៀបកិច្ចការ ២:៣៦-៣៨ទៅនឹងមាត្រានៃសេចក្ដីជំនឿទីបួន។ ចូរសុំឲ្យសិស្សប្រាប់នៅក្នុងកិច្ចការ ២:៣៦-៣៨នូវព្រះបន្ទូលដែលបង្ហាញ ឬបង្រៀននូវគោលការណ៍ និងពិធីបរិសុទ្ធទីមួយនៃដំណឹងល្អ ។ បន្ទាប់មក ចូរបំបែកសិស្សជាគូៗ ហើយសុំឲ្យដៃគូនីមួយៗពិភាក្សាអំពីរបៀបដែលគោលការណ៍ និងពិធីបរិសុទ្ធនីមួយៗទាំងនេះ ជួយយើងទទួលបានពរជ័យពេញលេញនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ក្រោយពីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមសួរ ៖
-
តើពរជ័យអ្វីខ្លះ ដែលពេត្រុសនិយាយថាមនុស្សនឹងទទួលបាន ដែលជាលទ្ធផលនៃការប្រែចិត្ត និងការទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនោះ ?
-
សូមផ្ដោតការយល់ដឹងរបស់អ្នកអំពីកិច្ចការ ២:៣៨តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីរៀបចំខ្លួនទទួលអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ? ( សិស្សគប្បីប្រាប់ពីសេចក្ដីពិតមួយស្រដៀងគ្នាដូចខាងក្រោម ដោយប្រើពាក្យរបស់ពួកគេផ្ទាល់ ៖នៅពេលយើងមានសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ប្រែចិត្ត ហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក នោះយើងនឹងត្រូវបានរៀបចំដើម្បីទទួលបានអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ សូមសរសេរសេចក្ដីពិតនេះនៅលើក្ដារខៀន ) ។
-
តើសេចក្ដីជំនឿ ការប្រែចិត្ត និងពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក រៀបចំមនុស្សម្នាក់ដើម្បីទទួលអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
កិច្ចការ ២:១-៤។ « ស្រាប់តែមានឮសូរពីលើមេឃ ដូចជាខ្យល់បក់គំហុកយ៉ាងខ្លាំង »
បទពិសោធន៍ក្នុងថ្ងៃនៃបុណ្យថ្ងៃទី ៥០ ដ៏មហិមានេះ នៅពេលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធត្រូវបានចាក់ស្រោចមកលើមនុស្ស ដែលជួបជុំគ្នាដ៏ច្រើនកុះករនោះ គឺស្រដៀងគ្នានឹងព្រឹត្តិការណ៍ដទៃទៀត នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយដែរ ។ នៅក្នុងពេលធ្វើការឧទ្ទិសឆ្លងព្រះវិហារបរិសុទ្ធខឺតឡង់ ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ… បានអធិស្ឋានសូមឲ្យមាននូវការចាក់ស្រោចព្រះវិញ្ញាណ ជាពិសេសមកពីស្ថានលើ ៖ លោកបានទូលអង្វរជំនួយឲ្យពួកបរិសុទ្ធថា ‹ សូមឲ្យបានបំពេញមកលើពួកគេ ដូចជាមកលើពួកអ្នកទាំងនោះ កាលបុណ្យថ្ងៃ ៥០ ។ ‹ សូមឲ្យអំណោយទានខាងភាសាបានចាក់មកលើរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ដូចជាអណ្ដាតភ្លើង និងការបកប្រែភាសានោះ ។ ហើយសូមឲ្យដំណាក់ទ្រង់បានពោរពេញទៅដោយសិរីល្អរបស់ទ្រង់ ហាក់ដូចជាដោយខ្យល់បក់គំហុកយ៉ាងខ្លាំង › (គ. និង ស. ១០៩:៣៦-៣៧) ។ ការទូលអង្វរនេះត្រូវបានបំពេញ ពុំមែនតែម្ដងនោះទេ ប៉ុន្តែជាច្រើនដងអំឡុងថ្ងៃបន្ទាប់ពីការធ្វើការឧទ្ទិសឆ្លងដំបូងនោះ ។ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានកត់ត្រាថា នៅគ្រាមួយ ‹ សំឡេងមួយត្រូវបានបន្លឺឡើងដូចជាសំឡេងនៃខ្យល់បក់គំហុកយ៉ាងខ្លាំង ដែលមានពេញក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ [ ខឺតឡង់ ] ហើយក្រុមជំនុំទាំងអស់ ដែលបានក្រោកឡើងដំណាលៗគ្នា ត្រូវបានសណ្ឋិតដោយព្រះចេស្ដាដែលមើលមិនឃើញមួយ ហើយមនុស្សជាច្រើនបានចាប់ផ្ដើមនិយាយក្នុងភាសានានា ហើយបានព្យាករណ៍ អ្នកខ្លះទៀតបានមើលឃើញការនិមិត្តដ៏រុងរឿង ហើយខ្ញុំបានមើលឃើញព្រះវិហារបរិសុទ្ធត្រូវបានមានពេញដោយពួកទេវតា ដែលខ្ញុំបានប្រកាសប្រាប់ដល់ក្រុមជំនុំ › ( នៅក្នុង History of the Church២:៤២៨ ) » (New Testament Student Manual [ Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ២៧៨) ។
កិច្ចការ ២:៣។ អណ្ដាតបែកចេញពីគ្នា
« អណ្ដាតបែកចេញពីគ្នា » ក៏អាចចង្អុលបង្ហាញថា ការចាក់ស្រោចព្រះវិញ្ញាណប្រកបដោយព្រះចេស្ដានេះ ត្រូវបានបំបែកនៅក្នុងចំណោមមនុស្សដែលមានវត្តមាននៅថ្ងៃនោះ—ពួកគេម្នាក់ៗទទួលបានអារម្មណ៍ដឹង និងទទួលបទពិសោធន៍ព្រះវិញ្ញាណ ។ ពាក្យសណ្ឋិតនៅក្នុងកិច្ចការ ២:៣ត្រូវបានផ្លាស់ប្ដូរទៅជាមានមកលើនៅក្នុងការបកប្រែរដោយ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។
កិច្ចការ ២:៤-៦។ អំណោយទាននៃភាសានានា
ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានបង្រៀនអំពីគោលបំណងនៃអំណោយទានខាងភាសានានា ៖
« អំណោយទានខាងភាសា តាមរយៈព្រះចេស្ដារនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅក្នុងសាសនាចក្រ គឺសម្រាប់ជាប្រយោជន៍នៃពួកអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ ដើម្បីផ្សាយទៅដល់អ្នកមិនជឿនៅថ្ងៃនៃបុណ្យទី ៥០ » (Teachings of Presidents of the Church:Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ], ៣៨៣) ។
កិច្ចការ ២:១៦–២១ ។ ការបំពេញនៃការព្យាករណ៍របស់យ៉ូអែល
នៅក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រារបស់យើង មរ៉ូណៃ បានដកស្រង់ខគម្ពីរដូចគ្នាទាំងនេះដល់ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ហើយបានប្រាប់លោកថា ការព្យាករទាំងអស់មិនទាន់បានបំពេញទេ ប៉ុន្តែមិនយូរប៉ុន្មានទេ វានឹងត្រូវបានបំពេញ ( សូមមើលយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៤១) ។ អែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានបង្រៀនថាយ៉ូអែល ២:២៨-៣២គឺជាគំរូនៃបទគម្ពីរមួយដែលអាចមានអត្ថន័យ និងការបំពេញជាច្រើនប្រភេទ ៖
« ការព្យាករជាច្រើន និងវគ្គគម្ពីរខាងគោលលទ្ធិនៅក្នុងបទគម្ពីរ មានអត្ថន័យចម្រុះ ។ …
« ការបង្ហាញ [ មួយ ] អំពីអត្ថន័យជាច្រើនប្រភេទស្ដីពីការព្យាករនៅក្នុងគម្ពីរយ៉ូអែលប្រាប់ថា នៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយ ព្រះអម្ចាស់នឹងចាក់ស្រោចនៅក្នុងវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់មកលើគ្រប់ទាំងមនុស្ស ហើយនោះកូនប្រុសស្រីរបស់ឯងនឹងទាយ ( សូមមើល យ៉ូអែល ២:២៨) ។ នៅថ្ងៃនៃបុណ្យទី ៥០ សាវកពេត្រុសបានប្រកាសថា ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងឡាយដែលពួកគេបានធ្វើជាសាក្សី គឺ ‹ ជាសេចក្ដីទំនាយរបស់ហោរាយ៉ូអែល › (កិច្ចការ ២:១៦) ។ មួយពាន់ប្រាំបីរយឆ្នាំក្រោយមក ទេវតាមរ៉ូណៃបានដកស្រង់ការព្យាករណ៍ដូចគ្នានេះ ហើយបាននិយាយថា ‹ ពាក្យព្យាករនេះពុំទាន់បានសម្រេចនៅឡើយទេ ប៉ុន្តែនឹងបានសម្រេចនៅពេលឆាប់ៗ › (យ.ស.—ប្រ. ១:៤១) » (« Scripture Reading and Revelation »Ensignខែ មករា ឆ្នាំ ១៩៩៥ ទំព័រ ៨ ) ។
ហេតុដូច្នេះហើយ ទាំងពេត្រុស និងមរ៉ូណៃបានថ្លែងដោយត្រឹមត្រូវថា ការព្យាករដែលត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យដោយព្យាការី យ៉ូអែល បានបំពេញ មានន័យ និងអនុវត្តចំពោះថ្ងៃនៃបុណ្យទី ៥០ និងនៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយ ។
កិច្ចការ ២:២៧ ។ « ដ្បិតទ្រង់នឹងមិនទុកព្រលឹងទូលបង្គំឲ្យជាប់នៅក្នុងស្ថានឃុំព្រលឹងមនុស្សស្លាប់ទេ »
ស្ដីពីមរតកដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់ស្ដេចដេវីឌ អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនថា ដេវីឌ « បានទទួលការសន្យាថា ព្រលឹងរបស់គាត់នឹងមិនត្រូវបានទុកឲ្យជាប់នៅក្នុងស្ថានឃុំព្រលឹងមនុស្សស្លាប់ទេ នោះវាមានន័យថា ទ្រង់នឹងពុំមែនជាកូនអន្ដរធានទេ ទ្រង់នឹងមិនត្រូវបណ្ដេញចេញដ៏អស់កល្បជានិច្ចទៅជាមួយអារក្ស និងពួកទេវតារបស់វាទេ ។ តែនៅពេលសេចក្ដីស្លាប់ និងស្ថានឃុំព្រលឹង ដោះលែងមនុស្សស្លាប់ដែលនៅក្នុងនោះ នោះទ្រង់នឹងចេញមកពីផ្នូរ ហើយទទួលបាននូវមរតកនៃសិរីល្អរបស់ទ្រង់ ។ សូមមើល វិវរ. ២០:១១–១៥ » (Doctrinal New Testament Commentary វ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ២:៣៩ ) ។
កិច្ចការ ២:៣៧ ។ « គេមានសេចក្តីចាក់ចុចក្នុងចិត្ត »
អែលឌើរ អិម រ័សុល បាឡឺដ ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានបង្រៀនថា
« ការផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿពិត កើតមានតាមរយៈព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណ ។ នៅពេលព្រះវិញ្ញាណប៉ះនឹងដួងចិត្តរបស់ពួកគេ នោះដួងចិត្តទាំងឡាយត្រូវបានផ្លាស់ប្ដូរ ។ នៅពេលបុគ្គលម្នាក់ៗ … ទទួលអារម្មណ៍ដឹងថា ព្រះវិញ្ញាណកំពុងធ្វើការជាមួយពួកគេ ឬនៅពេលពួកគេមើលឃើញភស្ដុតាងនៃក្ដីស្រឡាញ់ និងក្ដីមេត្តារបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ នោះពួកគេត្រូវបានស្អាង និងពង្រឹងខាងវិញ្ញាណ ហើយជំនឿរបស់ពួកគេទៅលើទ្រង់នឹងចម្រើនឡើង ។ បទពិសោធន៍ជាមួយនឹងព្រះវិញ្ញាណទាំងនេះ កើតមានដោយធម្មជាតិ នៅពេលមនុស្សម្នាក់ស្ម័គ្រចិត្តដកពិសោធន៍ព្រះបន្ទូល ។ នេះគឺជារបៀបដែលយើងអាចទទួលអារម្មណ៍ដឹងថាដំណឹងល្អគឺពិត » (« Now Is the Time »Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០០ ទំព័រ ៧៥ ) ។