យ៉ូហាន ២-៦ ( មេរៀនទី ១៣ )

ការរៀបចំសម្ភារសម្រាប់គ្រូបង្រៀន ដល់ សិស្ស ដែល សិក្សានៅផ្ទះ

សេចក្ដីសង្ខេបនៃមេរៀនសិក្សានៅផ្ទះប្រចាំថ្ងៃ

សេចក្ដីសង្ខេបខាងក្រោមនៃព្រឹត្តិការណ៍ និងគោលការណ៍ដែលសិស្សបានរៀន នៅពេលពួកគេបានសិក្សា យ៉ូហាន ២-៦ ( មេរៀនទី ១៣ ) ពុំមែនត្រូវយកមកបង្រៀនជាផ្នែកនៃមេរៀនរបស់អ្នកនោះទេ ។ មេរៀនដែលអ្នកបង្រៀន ផ្ដោតតែលើគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ពីរបីប៉ុណ្ណោះ ។ សូមធ្វើតាមការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នៅពេលអ្នកគិតពីតម្រូវការរបស់សិស្ស ។

ថ្ងៃទី ១ ( យ៉ូហាន ២ )

នៅពេលសិស្សអានអំពីអព្ភូតហេតុដំបូងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ អំពីការប្រែទឹកឲ្យទៅជាស្រា ពួកគេបានរៀនថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានព្រះចេស្ដាលើធាតុទាំងឡាយ ។ ពួកគេក៏រៀនផងដែរថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះស្រឡាញ់ ហើយគោរពដល់ព្រះមាតាទ្រង់ ។ នៅពេលពួកគេបានសិក្សាដំណើររឿងអំពីព្រះយេស៊ូវដែលបានបោសសម្អាតព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នោះសិស្សបានរៀនថា ព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជាដំណាក់របស់ព្រះ ។

ថ្ងៃទី ២ ( យ៉ូហាន ៣ )

សិស្សបានរៀននូវសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនេះចេញពីការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទៅកាន់នីកូដេម ។ ការទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក និងការទទួលអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណ គឺចាំបាច់ចំពោះការកើតមកម្តងទៀតខាងវិញ្ញាណ និងការទទួលភាពតម្កើងឡើងនៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាល ។ មនុស្សលោកអាចទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ព្រះវរបិតាសួគ៌ស្រឡាញ់កូនចៅរបស់ទ្រង់ដល់ម្ល៉េះ បានជាទ្រង់ប្រទានព្រះរាជបុត្រាទ្រង់តែមួយ ឲ្យរងទុក្ខសម្រាប់អំពើបាបរបស់ពួកគេ ។ ប្រសិនបើយើងជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលរួមបញ្ចូលទាំងការប្រែចិត្តចេញពីអំពើបាបរបស់យើង ព្រមទាំងគោរពតាមព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ផងនោះ យើងអាចមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។ ចេញពីគំរូរបស់យ៉ូហាន បាទីស្ទ ដែលសិស្សបានរៀនថា យើងអាចជះឥទ្ធិពលដល់មនុស្សដទៃសម្រាប់ការណ៍ល្អ តាមរយៈការនាំពួកគេទៅរកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

ថ្ងៃទី ៣ ( យ៉ូហាន ៤ )

នៅពេលសិស្សអានអំពីការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដល់ស្ត្រីសាសន៍សាម៉ារីនៅអណ្ដូងទឹក នោះពួកគេបានរៀននូវសេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោមនេះ ៖ ប្រសិនបើយើងមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយទទួលយកដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ដោយស្មោះស្ម័គ្រ នោះយើងនឹងទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជ្រាបពីអំពើបាបរបស់យើង ហើយប្រទានដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ដើម្បីជួយយើងឲ្យយកឈ្នះវាបាន ។ ប្រសិនបើយើងថ្វាយបង្គំព្រះវរបិតានៅក្នុងវិញ្ញាណ និងសេចក្តីពិត នោះទ្រង់នឹងប្រទានវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ដល់ពួកយើង ។ នៅពេលយើងទទួលបានទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងនឹងពោរពេញដោយបំណងប្រាថ្នាដើម្បីចែកចាយវាដល់មនុស្សដទៃទៀត ។

ថ្ងៃទី ៤ ( យ៉ូហាន ៥–៦ )

នៅពេលសិស្សអានអំពីការព្យាបាលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដល់បុរសទន់ខ្សោយម្នាក់ ពួកគេបានរៀនថា តាមរយៈព្រះចេស្តា និង សេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងអាចជាសះស្បើយបាន ។ ពួកគេក៏បានរៀនផងដែរថា មានតែតាមរយៈការមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះ ទើបយើងអាចទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។ ចេញពីទេសនកថារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះស្ដីពីនំប៉័ងជីវិត សិស្សបានរៀនថា ទីបន្ទាល់មួយដ៏រឹងមាំអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងជួយយើងឲ្យបន្តមានចិត្តស្មោះត្រង់ អំឡុងពេលដែលវាអាចមានការលំបាកដើម្បីធ្វើតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ឬក៏ដើម្បីរស់នៅតាមការបង្រៀនទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ។

សេចក្ដីផ្ដើម

នៅថ្ងៃបន្ទាប់មកទៀត ក្រោយពីទ្រង់បានប្រទានអាហារដល់ហ្វូងមនុស្សជាង ៥០០០នាក់ ដោយអព្ភូតហេតុមក ទ្រង់បានបង្រៀនថាទ្រង់គឺជានំបុ័ងជីវិត ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

យ៉ូហាន ៦:២២-៥៩

ព្រះយេស៊ូវបង្រៀនថា ទ្រង់គឺជានំប៉័ងជីវិត

ចូរដាក់បង្ហាញនំប៉័ងមួយដុំ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យសង្ខេបពីដំណើររឿងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រទានអាហារដល់មនុស្សច្រើនជាង ៥០០០ នាក់ ជាមួយនឹងនំប៉័ងប្រាំដុំ និងត្រីតូចពីរ ។

តើអ្នកប្រហែលជាគិតដូចម្តេចខ្លះ ប្រសិនបើអ្នកបានឃើញអព្ភូតហេតុនេះ ហើយបានដឹងថា ព្រះយេស៊ូវមានសមត្ថភាពដើម្បីប្រទានអាហារដោយអព្ភូតហេតុនោះ ។

សូមពន្យល់ថាយ៉ូហាន ៦:២២-២៥ កត់ត្រាថាមានមនុស្សជាច្រើន ដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រទានអាហារដោយអព្ភូតហេតុ បានធ្វើដំណើរទៅក្រុងកាពើណិម ដើម្បីស្វែងរកទ្រង់ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ៦:២៦-២៧ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលនូវអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលទៅកាន់ហ្វូងមនុស្សនោះ ។

សូមពន្យល់ថា ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ សម្រាប់ យ៉ូហាន ៦:២៦ បញ្ជាក់ថា « ព្រះយេស៊ូវបានឆ្លើយនឹងពួកគេដោយមានបន្ទូលថា ប្រាកដមែន យើងប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាប្រាកដថា អ្នករាល់គ្នាស្វែងរកយើងពុំមែនដោយសារអ្នករាល់គ្នាចង់គោរពតាមព្រះបន្ទូលរបស់យើងឡើយ ប៉ុន្តែដោយសារអ្នករាល់គ្នាបានឃើញអព្ភូតហេតុ ប៉ុន្តែដោយសារអ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគនំប៉័ងឆ្អែតប៉ុណ្ណោះ » ( ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—យ៉ូហាន ៦:២៦ ) ។ ក៏សូមពន្យល់ផងដែរថា ពាក្យ អាហារ នៅក្នុង យ៉ូហាន ៦:២៧ និងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីបទាំងមូលគឺសំដៅទៅលើគ្រឿងបរិភោគ ។ សាច់ត្រូវបានប្រើដើម្បីសំដៅទៅលើអ្វីដែលយើងហៅថាអាហារ ។

យោងតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហេតុអ្វីបានមនុស្សទាំងនេះស្វែងរកទ្រង់ ? ( ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះណែនាំថា ពួកគេបានដើរតាមទ្រង់ដើម្បីទទួលបានអាហារច្រើនទៀតពីទ្រង់ ) ។
តើអ្វីទៅដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលប្រាប់ពួកគេថា ពួកគេគួរស្វែងរកនោះ ?

សូមពន្យល់ថា « អាហារ [ ឬ គ្រឿបបរិភោគ ] ដែលនៅស្ថិតស្ថេរដរាបដល់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច » ( យ៉ូហាន ៦:២៧ ) អាចសំដៅទៅលើសេចក្ដីពិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចនៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ៦:២៨-៣១ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលនូវអ្វីដែលមនុស្សទាំងនោះចង់ឲ្យព្រះយេស៊ូវបង្ហាញដល់ពួកគេបន្ថែមទៀតថា ទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ី ។

តើមនុស្សទាំងនោះចង់ឲ្យព្រះយេស៊ូវធ្វើអ្វីខ្លះ សម្រាប់ពួកគេ ? ( សូមពន្យល់ថា នំម៉ាណាគឺជា « នំប៉័ងពីស្ថានសួគ៌ » [ យ៉ូហាន ៦:៣១ ] ដែលព្រះបានប្រទានដល់កូនចៅអ៊ីស្រាអែល កាលពួកគេបានវង្វេងនៅក្នុងទីរហោស្ថាន សូមមើល និក្ខមនំ ១៦:១៤–១៥, ៣៥ ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗក្នុង យ៉ូហាន ៦:៣២-៣៥ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលនូវអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនមនុស្សទាំងនោះ ក្នុងការឆ្លើយតបទៅនឹងសំណើររបស់ពួកគេចង់ឃើញទីសម្គាល់ ។

តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីអង្គទ្រង់ កាលទ្រង់មានបន្ទូលអំពីនំម៉ាណា ឬនំប៉័ងពីស្ថានសួគ៌នោះ ?

អ្នកគួរផ្ដល់យោបល់សិស្សឲ្យគូសចំណាំឃ្លា « ខ្ញុំជានំប៉័ងជីវិត » នៅក្នុងយ៉ូហាន ៦:៣៥ ។

តើយើងអាចប្រៀបប្រដូចព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ទៅនឹងនំប៉័ងបានដោយរបៀបណា ?
តើអ្នកគិតថាវាមានន័យដូចម្ដេចដែរថា អស់អ្នកដែលមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ « នឹងមិនឃ្លានទៀតឡើយ »? (យ៉ូហាន ៦:៣៥) ។ ( ចម្លើយមួយដែលអាចមានគឺថា ទ្រង់នឹងចិញ្ចឹមបីបាច់ពួកគេខាងវិញ្ញាណ ) ។
តើគោលការណ៍អ្វីខ្លះ ដែលយើងអាចរៀនពីការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុង ខទី ៣៥ ? ( ទោះជាសិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេងៗក្ដី ក៏ពួកគេគួរតែប្រាប់នូវគោលការណ៍មួយដែលស្រដៀងគ្នាដូចគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ ប្រសិនបើយើងមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះទ្រង់នឹងចិញ្ចឹមបីបាច់យើងខាងវិញ្ញាណ ។ សូមសរសេរគោលការណ៍នេះនៅលើក្ដារខៀន ) ។

សូមសរសេរប្រយោគមិនពេញលេញខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖

យើងមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតាមរយៈ …

ទ្រង់នឹងចិញ្ចឹមបីបាច់យើងដោយ …

សូមបំបែកសិស្សជាគូ ។ ចូរសុំឲ្យពួកគេធ្វើការរួមគ្នាបង្កើតជាបញ្ជីមួយ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេពីរឿងមួយចំនួនដែលយើងអាចធ្វើដើម្បីមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងពីរបៀបដែលទ្រង់នឹងចិញ្ចឹមបីបាច់យើងខាងវិញ្ញាណ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យប្រាប់ពីចម្លើយរបស់ពួកគេដល់សិស្សផ្សេងទៀត ។

ចូរពិចារណាអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយពីរបៀបដែលពួកគេបានទទួលការចិញ្ចឹមបីបាច់ខាងវិញ្ញាណ នៅពេលពួកគេបានមករកព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។

ដើម្បីរៀបចំខ្លួនសិស្សឲ្យរកឃើញពីគោលការណ៍មួយបន្ថែមទៀត ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀន សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យឡើងមកខាងមុខក្ដារខៀន ហើយឲ្យនំប៉័ងមួយចំណិតដល់ពួកគេ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យស្រង់ក្លិននំប៉័ងនោះ ហើយស្រមៃពីរស់ជាតិរបស់វា ។

តើនំប៉័ងនេះនឹងចិញ្ចឹមបីបាច់អ្នកបានល្អដល់កម្រិតណា ប្រសិនបើអ្នកគ្រាន់តែស្រង់ក្លិនវា ស្រមើស្រមៃពីរស់ជាតិ ហើយកាន់វាពេញមួយថ្ងៃនោះ ?
តើយើងត្រូវតែធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ពីអ្វីដែលនំប៉័ងអាចផ្ដល់ឲ្យបាន ?

សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗក្នុង យ៉ូហាន ៦:៤៩-៥៤ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលរបៀបដែលបទពិសោធន៍របស់មិត្តរួមថ្នាក់របស់ពួកគេជាមួយនឹងនំប៉័ងអាចទាក់ទងនឹងអ្វី ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀននៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ។

តើនំប៉័ងជីវិតខុសពីនំប៉័ងធម្មតាដូចម្ដេច ? ( មិនដូចជានំប៉័ងដែលអាចបំពេញសេចក្ដីស្រេកឃ្លានរបស់យើងតែក្នុងរយៈពេលមួយដ៏ខ្លីឡើយ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប្រទានពរជ័យដល់យើង ដែលមានជារៀងរហូត )។
យោងតាម ខទី ៥៣-៥៤តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនមនុស្សទាំងនោះឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ ?

សូមពន្យល់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រើពាក្យពិសា និងផឹក ជានិមិត្តរូប ។ ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ដឹងពីការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ សូមអញ្ជើញសិស្សនោះទទួលទាននំប៉័ង ។ បន្ទាប់មក សូមអញ្ជើញពួកគេត្រឡប់ទៅកន្លែងអង្គុយវិញ ។

តើមានអ្វីកើតឡើងចំពោះនំប៉័ង និងសារធាតុចិញ្ចឹមរបស់វា នៅពេលវាត្រូវបានគេបរិភោគនោះ ? ( វីតាមីន និងសារធាតុចិញ្ចឹមបានក្លាយជាផ្នែកនៃរូបកាយ ដោយផ្ដល់ឲ្យរូបកាយនូវកម្លាំង និងសុខភាពល្អ ) ។
តើអ្នកគិតថា ការបរិភោគសាច់ ហើយផឹកព្រះលោហិតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ មាន ន័យដូចម្ដេច ? ( វាអាចមានន័យថា ជាការបញ្ចូលការបង្រៀន និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់នៅក្នុងចិត្ត ។ វាក៏អាចតំណាងឲ្យការទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងធ្វើនៅពេលក្រោយផងដែរ ) ។
យោងតាម យ៉ូហាន ៦:៥៤តើយើងអាចទទួលបានពរជ័យអ្វីខ្លះ ប្រសិនបើយើងបញ្ចូលនៅក្នុងចិត្ត ឬអនុវត្តការបង្រៀន និងដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ( បន្ទាប់ពីសិស្សឆ្លើយ សូមសរសេរគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ ប្រសិនបើយើងបញ្ចូលនៅក្នុងចិត្ត ឬអនុវត្ត ការបង្រៀន និងដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងអាចទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយអែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្ដាប់រករបៀបដែលលោកបានមានប្រសាសន៍ថា យើងអាចបញ្ចូលនៅក្នុងចិត្តយើងនូវការបង្រៀន និងដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

រូបភាព
អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី

« ដើម្បីពិសា ហើយផឹកព្រះលោហិតរបស់ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ដំបូងត្រូវទទួលយកទ្រង់យ៉ាងពេញលេញថាជាបុត្រផ្ទាល់ខាងសាច់ឈាមរបស់ព្រះវរបិតាដ៏អស់កល្បជានិច្ច ហើយទីពីរ ត្រូវគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះរាជបុត្រា ដោយទទួលយកដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ចូលរួមក្នុងសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ហើយស៊ូទ្រាំក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិ និងសេចក្ដីសុចរិតដរាបដល់ចុងបំផុត ។ អស់អ្នកណាដែលពិសាសាច់របស់ទ្រង់ ហើយផឹកព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់តាមរបៀបនេះនឹងមានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច មានន័យថាទទួលបានភាពតម្កើងឡើងនៅក្នុងស្ថានសួគ៌ដ៏ខ្ពស់នៃពិភពសេឡេស្ទាល » ( Doctrinal New Testament Commentary វ៉ុល ៣ [ ឆ្នាំ១៩៦៥–៧៣ ] 1:358 ) ។

តើអែលឌើរ ម៉ាក់ខន់ឃី បានណែនាំអ្វីខ្លះ ដល់យើងឲ្យបញ្ចូលការបង្រៀន និងដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងចិត្ត ?

សូមពន្យល់ថា ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចគឺដើម្បីរស់នៅ ហើយប្រែក្លាយដូចជាព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង និងព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជារៀងរហូត ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ៦:៥៦-៥៧ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលរបៀបដែលយើងអាចប្រែក្លាយដូចជាពួកទ្រង់ នៅពេលបញ្ចូលនៅក្នុងចិត្តនូវការបង្រៀន និងដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមឲ្យសិស្សរាយការណ៍ពីអ្វី ដែលពួកគេរកឃើញ ។

សូមពន្យល់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងពុំគង់នៅក្នុងខ្លួនយើងជារូបកាយនោះទេ ប៉ុន្តែព្រះចេស្ដាដ៏ទេវភាពរបស់ទ្រង់នឹងនៅជាមួយនឹងយើង ដើម្បីជួយយើងឲ្យប្រែក្លាយកាន់តែដូចជាទ្រង់ និងព្រះវរបិតាសួគ៌ ។

សូមសង្ខេប យ៉ូហាន ៦:៥៩–៦៦ ដោយពន្យល់ថា ពួកសិស្សមួយចំនួនរបស់ព្រះយេស៊ូវបានបដិសេធការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ ហើយងាកចេញពីការដើរតាមទ្រង់ ។

សូមថ្លែងទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីសេចក្ដីពិត ដែលសិស្សបានបង្ហាញ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេនូវគោលដៅមួយសម្រាប់របៀប ដែលពួកគេនឹងបញ្ចូលដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ឬការបង្រៀនមួយរបស់ទ្រង់នៅក្នុងចិត្តឲ្យកាន់តែប្រសើរឡើង ។

មេរៀនបន្ទាប់ (យ៉ូហាន ៧-១០)

សូមប្រាប់សិស្សថា នៅមេរៀនបន្ទាប់ ពួកគេនឹងរៀនពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប្រព្រឹត្តចំពោះស្ត្រីម្នាក់ដែលគេចាប់បានថាប្រព្រឹត្តអំពើកំផិត និងអ្វីដែលទ្រង់បានមានបន្ទូល ដើម្បីបំបែកហ្វូងមនុស្សដែលចង់សម្លាប់នាង ។ អ្នកអាចសុំឲ្យសិស្សបិទភ្នែក ហើយស្រមៃថាតើការខ្វាក់ភ្នែកមានសភាពបែបណា ។ បន្ទាប់មកសួរថា តើពួកគេនឹងមានអារម្មណ៍បែបណាដែរ ប្រសិនបើបានព្យាបាលឲ្យជាពីការខ្វាក់នោះ ហើយមើលឃើញជាលើកដំបូង ។ សិស្សនឹងអានអំពីបុរសខ្វាក់ភ្នែកម្នាក់ដែលគាត់មិនថែមទាំងបានភ្លឺខាងរូបកាយប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងទទួលបានពន្លឺខាងវិញ្ញាណទៀតផង ហើយបានទទួលនូវសាក្សីមួយថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទ ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។ ពួកគេក៏នឹងរៀនពីហេតុផលដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះហៅអង្គទ្រង់ថា ជាអ្នកគង្វាលល្អ និងពីព្រះចេស្ដាដែលទ្រង់បានមានបន្ទូលថា ទ្រង់បានទទួលពីព្រះវរបិតា ។