មេរៀនទី ២៦
ម៉ាថាយ ២៣
សេចក្ដីផ្ដើម
នៅសប្ដាហ៍ចុងក្រោយនៃការបម្រើក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទ្រង់បានថ្កោលទោសដល់ការលាក់ពុតរបស់ពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ី ហើយបានទួញសោកដោយសារប្រជាជននៃយេរូសាឡិមមិនបានទទួលយកសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងការការពាររបស់ទ្រង់ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
ម៉ាថាយ ២៣:១-១២
ព្រះអង្គសង្គ្រោះថ្កោលទោសដល់ការលាក់ពុតរបស់ពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ី
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យបង្ហាញព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេដល់គ្នាទៅវិញទៅមក ហើយរកមើលថាតើនរណាមានព្រះគម្ពីរច្រើនជាងគេ ។
-
តើអ្នកនឹងឆ្លើយតបបែបណាដែរ ប្រសិនបើមានមនុស្សម្នាក់បានប្រកាសថា បុគ្គលដែលមានព្រះគម្ពីរច្រើនជាងគេ គឺជាមនុស្សសុចរិតជាងគេបំផុតនោះ ?
-
ហេតុអ្វីវិធីនេះ គឺជាវិធីមួយដែលគ្មានប្រសិទ្ធភាព ដើម្បីកំណត់ពីភាពសុចរិតរបស់បុគ្គលម្នាក់ ?
-
តើនឹងមានអ្វីកើតឡើង ប្រសិនបើយើងបានកំណត់ភាពសុចរិតរបស់មនុស្សដទៃដោយរូបរាងខាងក្រៅនោះ ? ( នៅក្នុងចំណោមបញ្ហាផ្សេងទៀត វាអាចដឹកនាំមនុស្សមួយចំនួនឲ្យធ្វើរឿងលាក់ពុត ) ។
-
តើការលាក់ពុតគឺជាអ្វី ? ( « ជាទូទៅពាក្យនេះចង្អុលបង្ហាញពីបុគ្គលម្នាក់ ដែលធ្វើពុតជាអ្នកជឿសាសនា តែតាមពិតពុំមែនទេ » [ Bible Dictionary « Hypocrite » ] ។ វាក៏អាចសំដៅទៅលើមនុស្សម្នាក់ដែលធ្វើពុតជាមិនជឿលើសាសនា តែតាមពិតគាត់ជឿ ) ។
សូមពន្យល់ថា ជាផ្នែកមួយនៃសារលិខិតជាសាធារណៈចុងក្រោយរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានធ្វើឡើងនៅឯព្រះវិហារបរិសុទ្ធក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមនៅសប្ដាហ៍ចុងក្រោយនៃការបម្រើក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់ទ្រង់ នោះទ្រង់ត្រូវបានថ្កោលទោសដល់ការលាក់ពុតរបស់ពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ី ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលសេចក្ដីពិតនៅក្នុង ម៉ាថាយ ២៣ ដែលនឹងជួយពួកគេឲ្យដឹងពីរបៀបឆ្លើយតបនៅពេលពួកគេមើលឃើញមនុស្សដទៃមានការលាក់ពុត និងអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើដើម្បីយកឈ្នះការលាក់ពុតនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេផ្ទាល់ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សបីបួននាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗនៅក្នុង ម៉ាថាយ ២៣:១-៧ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលនូវអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលអំពីរបៀបដែលពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ីជាមនុស្សលាក់ពុត ។ សូមពន្យល់ថា ឃ្លា « អង្គុយនៅទីបង្រៀនរបស់លោកម៉ូសេ » ( ខទី ២ ) មានន័យថា ពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ីមានតួនាទីជាអ្នកមានសិទ្ធិអំណាចដើម្បីបង្រៀនគោលលទ្ធិ ហើយបកប្រែ ហើយចាត់ចែងច្បាប់ ។ ឃ្លានោះក៏អាចសំដៅទៅលើកៅអីយ៉ាងពិតប្រាកដមួយ ដែលមាននៅក្នុងសាលាប្រជុំពីបុរាណ ដែលបានរក្សាទុកសម្រាប់ជនដែលជឿថាខ្លួនឯងសក្ដិសមជាងមនុស្សផ្សេងទៀតនៅក្នុងសាលាប្រជុំ ។
-
តើពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ីជាមនុស្សលាក់ពុតដោយរបៀបណា ?
បុរសសាសន៍យូដាម្នាក់ពាក់ស្លាកកត់ក្រឹត្យវិន័យ
ប្រសិនបើមាន សូមដាក់បង្ហាញរូបភាពមនុស្សម្នាក់ពាក់ស្លាក់កកត់ក្រឹត្យវិន័យ ដែលហៅផងដែរថាហឹបព្រះគម្ពីរ ។ សូមពន្យល់ថា វាគឺជាទំនៀមទំលាប់សម្រាប់ពួកសាសន៍យូដា ដើម្បីពាក់ស្លាកកត់ក្រឹត្យវិន័យដែលជាប្រអប់តូចធ្វើពីស្បែកដែលពាក់ជាប់នឹងថ្ងាស និងដើមដៃ ។ នៅក្នុងស្លាកកត់ក្រឹត្យវិន័យនោះមាននូវផ្ទាំស្បែកសម្រាប់សរសេរអក្សរមួយដុំតូចដែលមានពាក្យដកស្រង់ចេញពីបទគម្ពីរហេព្រើរ ។ ពួកសាសន៍យូដាបានពាក់ស្លាកកត់ក្រឹត្យវិន័យនោះដើម្បីជួយពួកគេឲ្យចងចាំក្នុងការធ្វើតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ ( សូមមើល ចោទិយកថា ៦:៤–៩, ១១:១៣–២១, និក្ខមនំ ១៣:៥–១០, ១៤–១៦ ) ។ ព្រះអម្ចាស់មិនបានថ្កោលទោសជនដែលបានពាក់ស្លាក់កត់ក្រឹត្យវិន័យនោះទេ ប៉ុន្តែទ្រង់បានថ្កោលទោសដល់ជនដែលប្រើវាដោយលាក់ពុត ឬពង្រីកវាឲ្យធំ ដើម្បីឲ្យមនុស្សដទៃទៀតមើលឃើញវា ឬបង្ហាញខ្លួនសំខាន់ជាង ។
-
យោងតាម ម៉ាថាយ ២៣:៥ហេតុអ្វីពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ីពង្រីកស្លាកកត់ក្រឹត្យវិន័យរបស់ខ្លួន ហើយ « រំយោលអាវគេឲ្យវែងៗ » ?
-
តើពួកគេខំ « ធ្វើឲ្យមនុស្សមើលឃើញ » ( ខទី ៥ ) ឬ ទទួលគោរពខាងលោកិយតាមរបៀបណាផ្សេងទៀត ?
-
យោងតាមបន្ទូលទូន្មានរបស់ព្រះអម្ចាស់ទៅពួកសិស្សរបស់ទ្រង់នៅក្នុង ម៉ាថាយ ២៣:៣តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះ នៅពេលយើងឃើញមនុស្សដទៃមានភាពលាក់ពុត ឬធ្វើពុតជាមនុស្សសុចរិត តែធាតុពិតគឺមិនដូច្នោះនោះ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេង ប៉ុន្តែពួកគេគួរតែស្គាល់សេចក្ដីពិតមួយដែលស្រដៀងគ្នានេះ ៖ យើងអាចជ្រើសគោរពតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះ ទោះបីយើងឃើញមនុស្សដទៃមានភាពលាក់ពុតក្តី ) ។
-
ហេតុអ្វីសេចក្ដីពិតនេះមានសារៈសំខាន់ចំពោះយើង ដើម្បីធ្វើតាមនៅក្នុងជំនាន់របស់យើង ?
សូមអញ្ចើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន ម៉ាថាយ ២៣:៨ ឲ្យឮៗ ហើយឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលទូន្មានប្រជាជនមិនឲ្យធ្វើ ។ សូមឲ្យសិស្សរាយការណ៍ ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
ចូរចង្អុលបង្ហាញថា ឃ្លា « អ្នករាល់គ្នាជាបងប្អូននឹងគ្នាទាំងអស់ » ( ខទី ៨ ) ហើយពន្យល់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនប្រជាជនកុំឲ្យជឿថាខ្លួនឯងល្អជាងមនុស្សដទៃ ដោយសារពួកគេទាំងអស់គ្នាជាកូនចៅរបស់ព្រះ ហើយមានភាពស្មើគ្នានៅចំពោះព្រះនេត្រទ្រង់ ។
សូមសង្ខេប ម៉ាថាយ ២៣:៩–១០ ដោយពន្យល់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះវរបិតាសួគ៌គឺជាអង្គបង្កបង្កើតរបស់យើង ហើយថាទ្រង់ ព្រះគ្រីស្ទត្រូវបានព្រះវរបិតាបញ្ជូនមក ហើយគឺជាលោកចៅហ្វាយដ៏ពិតរបស់យើងដែលបានលះបង់ព្រះជន្មរបស់យើង ( សូមមើលការបកប្រែរបស់ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ម៉ាថាយ ២៣:៦ , ម៉ាថាយ ២៣:៧ ) ។
សូមពន្យល់ថា ពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ីបានជឿថាតួនាទី និងឋានៈនឹងធ្វើឲ្យពួកគេក្លាយមនុស្សអស្ចារ្យ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ២៣:១១-១២ ឲ្យឮៗ ហើយចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលថាតើនរណាទៅដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលថា ទ្រង់នឹងជឿថាអស្ចារ្យនៅក្នុងនគរព្រះ ។
-
យោងតាម ខទី ១១តើនរណាទៅដែលចាត់ទុកថាធំជាងគេនៅក្នុងនគរព្រះ ?
-
យោងតាម ខទី ១២តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងប្រសិនបើយើងដូចជាពួកផារិស៊ី ព្យាយាម « ដំកើង » ( ឬលើក )ខ្លួនឲ្យខ្ពស់ជាងអ្នកដទៃ ? ( បន្ទាប់ពីសិស្សឆ្លើយតប សូមឲ្យប្រាកដថាពួកគេយល់នូវគោលការណ៍ដូចខាងក្រោម ៖ ប្រសិនបើយើងព្យាយាមដំកើងខ្លួនឲ្យខ្ពស់ជាងអ្នកដទៃ នោះយើងនឹងត្រូវបន្ទាបចុះវិញ ។ សូមពន្យល់ថាការបន្ទាបចុះវិញមានន័យថា ការដាកចុះ ឬការបំបាក់មុខ ឬការពុំសូវមានគេឯងគោរព ) ។
-
យោងតាមខទី ១១-១២តើនឹងមានអ្វីកើតឡើង ប្រសិនបើយើងបន្ទាបខ្លួន ហើយបម្រើមនុស្សដទៃទៀត ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសៗគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរស្គាល់ពីគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ ប្រសិនបើយើងបន្ទាបខ្លួន ហើយបម្រើមនុស្សដទៃ នោះព្រះអម្ចាស់នឹងដំកើងយើងឡើង ) ។
សូមពន្យល់ថា ឃ្លា « នឹងបានដំកើងឡើង » ( ខទី ១២ ) មានន័យថា ព្រះអម្ចាស់នឹងលើកយើងឡើង ហើយជួយយើងឲ្យប្រែក្លាយកាន់តែដូចទ្រង់ ។
-
ផ្អែកតាមអ្វីដែលអ្នកបានរៀននៅក្នុង ម៉ាថាយ ២៣តើការបន្ទាបខ្លួនមានន័យដូចម្ដេច ?
ចូរគូរ កម្រិតមាត្រដ្ឋាន ដូចខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀន ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតពីកិច្ចការយ៉ាងល្អរបស់ពួកគេនៅឯសាលារៀន នៅផ្ទះនិងនៅព្រះវិហារ ។ ចូរសុំឲ្យពួកគេពិចារណាថាតើពួកគេផ្ទុកខ្លួនត្រង់ណាលើកម្រិតមាត្រដ្ឋាននេះ ដោយផ្អែកលើហេតុផលជម្រុញចិត្តរបស់ពួកគេសម្រាប់ការធ្វើកិច្ចការល្អ និងការខិតខំរបស់ពួកគេដើម្បីមានការបន្ទាបខ្លួន ។
សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យចងចាំថា យើងទាំងអស់គ្នាគឺជាកូនចៅរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ អ្នកក៏អាចលើកទឹកចិត្តពួកគេផងដែរ ឲ្យដាក់គោលដៅមួយដើម្បីបម្រើមនុស្សម្នាក់រាល់ថ្ងៃពេញមួយខែក្រោយ ។ ចូរពិចារណាអញ្ជើញពួកគេឲ្យសរសេរអំពីបទពសោធន៍នេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ ។
ម៉ាថាយ ២៣:១៣-៣៦
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប្រកាសប្រាប់ថាវេទនាហើយ ដល់ពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ី
ពីមុនថ្នាក់ចាប់ផ្ដើម សូមរៀបចំពែងបីដែលមិនថ្លា ។ សូមប្រឡាក់ភក់ ឬលាបខ្លាញ់នៅផ្នែកខាងក្រៅនៃពែងទីមួយ ហើយលាបផ្នែកខាងក្នុងនៃពែងទីពីរ ហើយទុកឲ្យពែងទីបីនោះទទេរស្អាត ។ ចូរដាក់បង្ហាញពែងទាំងនោះ ហើយសួរដល់សិស្សថាតើពួកគេចង់បានពែងមួយណា ដើម្បីផឹកទឹក ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យមកពិនិត្យមើលផ្នែកខាងក្នុងពែងទាំងនោះ ហើយពន្យល់ថាតើពែងមួយណាដែលគាត់ចង់បាន ដើម្បីផឹកទឹក ហើយហេតុអ្វី ។
-
តើពែងកខ្វក់ទាំងនោះតំណាងឲ្យការលាក់ពុតយ៉ាងដូចម្ដេចដែរ ?
សូមសង្ខេប ម៉ាថាយ ២៣:១៣–៣៦ ដោយពន្យល់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រកាសថ្កោលទោសដល់ពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ីចំពោះការលាក់ពុត ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យមើលខគម្ពីរទាំងនេះ ដោយរកមើលពាក្យមួយដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលម្ដងហើយម្ដងទៀតនៅដើមនៃខគម្ពីរទាំងនោះ ។ ចូរសុំពួកគេឲ្យរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។ អ្នកអាចស្នើថា សិស្សគួរតែគូសចំណាំពាក្យ វេទនា នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ។ សូមពន្យល់ថា វេទនា សំដៅទៅលើទុក្ខវេទនា ការរងទុក្ខលំបាក និងទុក្ខសោក ។
សូមសរសេរសេចក្ដីយោងព្រះគម្ពីរ និង សំណួរខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖
តើពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ីជាមនុស្សលាក់ពុតដោយរបៀបណា ?
តើគំរូអ្វីខ្លះនៃការលាក់ពុតបែបនេះដែលយើងឃើញនៅក្នុងជំនាន់របស់យើង ?
សូមបំបែកសិស្សឲ្យធ្វើការជាដៃគូ ។ សូមអញ្ជើញដៃគូនីមួយៗឲ្យអានសេចក្ដីយោងនីមួយៗនៅលើក្ដារខៀនឮៗ ហើយពិភាក្សាសំណួរនៅលើក្ដារខៀន បន្ទាប់ពួកគេបានអានសេចក្ដីយោងនីមួយៗ ។ (Encourage students to read the Joseph Smith Translation excerpts in the footnotes for their assigned passages.)
ក្រោយពីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ ចូរសុំឲ្យសិស្សប្រាប់ពីចម្លើយរបស់ពួកគេ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ២៣:២៦ ឲ្យឮៗ ហើយចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលអ្វី ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលប្រាប់ទៅពួកផារិស៊ីឲ្យធ្វើដើម្បីយកឈ្នះលើការលាក់ពុត ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលប្រាប់ពួកផារិស៊ីឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ ?
-
ដោយផ្អែកលើអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនដល់ពួកផារិស៊ី តើអ្វីនឹងកើតឡើងចំពោះយើង នៅពេលយើងខិតខំប្រែក្លាយជាមានភាពស្អាតស្អំខាងវិញ្ញាណនៅក្នុងចិត្តនោះ ? ( បន្ទាប់ពីសិស្សឆ្លើយតប សូមឲ្យប្រាកដថាពួកគេយល់នូវគោលការណ៍ដូចខាងក្រោម ៖ នៅពេលយើងខិតខំប្រែក្លាយដើម្បីមានភាពស្អាតស្អំខាងវិញ្ញាណនៅក្នុងចិត្ត នោះវានឹងបង្ហាញនៅក្នុងការជ្រើសរើសខាងក្រៅរបស់យើង ) ។
-
តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីប្រែទៅជាស្អាតស្អំខាងវិញ្ញាណនៅក្នុងចិត្ត ?
-
តើសេចក្ដីសុចរិតនៅក្នុងចិត្តរបស់យើង អាចបង្ហាញឲ្យឃើញតាមរយៈការជ្រើសរើសរបស់យើងដោយរបៀបណា ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតថា តើពែងមួយណាដែលតំណាងឲ្យល្អបំផុតចំពោះស្ថានភាពខាងវិញ្ញាណបច្ចុប្បន្នរបស់ពួកគេ ។ សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ពីគោលការណ៍ពីមុន ហើយលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យដាក់គោលដៅមួយដែលនឹងជួយពួកគេឲ្យបានស្អាតស្អំខាងវិញ្ញាណ ។
ម៉ាថាយ ២៣:៣៧-៣៩
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានទួញសោកដែលប្រជាជនយេរូសាឡិមមិនបានមករកទ្រង់
ចូរដាក់បង្ហាញ ឬគូររូបភាពមេមាន់ការពារកូន ។
-
ហេតុអ្វីមេមាន់ប្រមូលកូននៅក្រោមស្លាបវា ? ( ដើម្បីការពារវាពីគ្រោះថ្នាក់ ។ ចូរចង្អុលបង្ហាញថា មេមាន់ស៊ូលះបង់ជីវិតខ្លួនដើម្បីការពារកូន ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ២៣:៣៧-៣៩ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលថាទ្រង់ប្រៀបបាននឹងមេមាន់ ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រៀបបាននឹងមេមាន់ដែលក្រុងការពារកូនវាយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
តើការត្រូវបានប្រមូលផ្ដុំដោយព្រះអង្គសង្គ្រោះមានន័យដូចម្ដេច ?
ចូរចង្អុលបង្ហាញឃ្លា « ផ្ទះឯងនឹងត្រូវចោលស្ងាត់ទុកឲ្យឯង » ( ខទី ៣៨ ) ហើយពន្យល់ថាពាក្យ ចោលស្ងាត់ មានន័យថា ទទេរ ឬបោះបង់ចោល ។ ដោយសារប្រជាជនមិនព្រមឲ្យព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រមូលផ្ដុំ នោះពួកគេត្រូវបានទុកចោលដោយគ្មានការការពារឡើយ ។ ឃ្លានេះអាចសំដៅទៅលើស្ថានភាពខាងវិញ្ញាណរបស់ប្រជាជន នៅសម័យព្រះ យេស៊ូវ ក៏ដូចជានាពេលអនាគតដែរ កាលក្រុងយេរូសាឡិមត្រូវបានបំផ្លាញចោល ។
-
ដោយផ្អែកលើអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនអំពីមេមាន់ និងកូនមាន់ តើយើងអាចទទួលបានអ្វីខ្លះ ប្រសិនបើយើងយល់ព្រមឲ្យព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រមូលផ្ដុំ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសៗគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរស្គាល់ពីគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ ប្រសិនបើយើងយល់ព្រមឲ្យព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រមូលផ្ដុំ នោះយើងនឹងទទួលបានការថែទាំ និងការការពាររបស់ទ្រង់ ) ។
-
តើយើងអាចបង្ហាញដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះថាយើងយល់ព្រមឲ្យទ្រង់ប្រមូលផ្ដុំយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សូមសរសេរចម្លើយរបស់សិស្សនៅលើក្ដារខៀន ) ។
ដើម្បីជួយសិស្សយល់អំពីរបៀបមួយដែលពួកគេអាចប្រមូលផ្ដុំគ្នាទៅរកព្រះអង្គសង្គ្រោះ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗ នូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោម ដោយប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង ក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ ៖
« [ ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ] បានមានបន្ទូលជាច្រើនដងថា ទ្រង់នឹងប្រមូលយើងទៅរកទ្រង់ ដូចជាមេមាន់ប្រមូលកូនវានៅក្រោមស្លាបដូច្នោះដែរ ។ ទ្រង់មានបន្ទូលថា យើងត្រូវតែជ្រើសរើសមករកទ្រង់ ។ …
« របៀបមួយដើម្បីធ្វើដូច្នោះ គឺការប្រមូលផ្តុំជាមួយនឹងពួកបរិសុទ្ធនៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។ សូមទៅការប្រជុំរបស់អ្នក សូម្បីតែវាមានភាពលំបាកក្ដី ។ ប្រសិនបើអ្នកតាំងចិត្ត នោះទ្រង់នឹងជួយអ្នករកឃើញកម្លាំងដើម្បីធ្វើកិច្ចការនេះ » ( « In the Strength of the Lord » ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៤ ទំព័រ ១៨ ) ។
-
តើប្រធានអាវរិងបានថ្លែងថាយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីបង្ហាញឆន្ទៈរបស់យើងដើម្បីឲ្យព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រមូលផ្ដុំ ?
ចូរសុំឲ្យសិស្សមើលបញ្ជីនៅលើក្ដារខៀនពីរបៀប ដែលយើងអាចបង្ហាញឆន្ទៈរបស់យើងដើម្បីឲ្យព្រះគ្រីស្ទប្រមូលផ្ដុំ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យចែកចាយពីរបៀប ដែលពួកគេបានទទួលការថែទាំ និងការការពារតាមរយៈការប្រមូលផ្ដុំទៅរកព្រះអង្គសង្គ្រោះតាមរបៀបមួយនៅក្នុងចំណោមរបៀបទាំងនោះ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសម្រេចចិត្តពីអ្វី ដែលពួកគេនឹងធ្វើដើម្បីប្រមូលផ្ដុំទៅរកព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដើម្បីពួកគេអាចបន្តទទួលការមើលថែ និងការការពាររបស់ទ្រង់ ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
ម៉ាថាយ ២៣ ។ ប្រភេទនៃការលាក់ពុត
ប្រធាន អិន អេលឌិន ថែនណឺ ក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ បានពន្យល់ពីថា មានការលាក់ពុតពីរប្រភេទ ៖
« ហារី អេមើរសិន ហ្វូសឌីកបានសង្កេតឃើញថា មានការលាក់ពុតពីរប្រភេទ ៖ នៅពេលយើងព្យាយាមបង្ហាញខ្លួនលើសពីធាតុពិត ហើយនៅពេលយើងបណ្ដោយឲ្យខ្លួនយើងអាក្រក់ជាងធាតុពិត ។ យើងធ្លាប់លើកឡើងពីប្រភេទនៃការលាក់ពុត ដែលមនុស្សធ្វើពុតថាខ្លួនឯងល្អ ។ ប៉ុន្តែជាញឹកញាប់ យើងឃើញសមាជិកសាសនាចកក្រដែលជឿ ហើយដឹងនៅក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេ ប៉ុន្តែតាមរយៈភាពភ័យខ្លាចនៃគំនិតរបស់អ្នកដទៃ មិនហ៊ានក្រោកឡើងការពារសេចក្ដីពិត និងរឿងត្រឹមត្រូវ ។ ការលាក់ពុតបែបនេះមានភាពធ្ងន់ធ្ងរដូចគ្នានឹងការលាក់ពុតផ្សេងទៀតដែរ » (« Woe unto You … Hypocrites » ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ១៩៧០ ទំព័រ ៣៣ ) ។
ម៉ាថាយ ២៣:៣៥ ។ « សាការី ជាកូនបារ៉ាគា ដែលអ្នករាល់គ្នាបានសម្លាប់នៅកណ្តាលព្រះវិហារ ហើយនិងអាសនា »
នៅក្នុងការចេញផ្សាយនៃសារព័ត៌មានTimes and Seasonsសម្រាប់ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ១៨៤២ ដែលបានបោះពុម្ពកាលព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ធ្វើជាបណ្ណាធិការ នោះមានការពន្យល់មួយត្រូវបានធ្វើឡើងទាក់ទងនឹងជោគវាសនារបស់ សាការី ជាឪពុករបស់ យ៉ូហាន បាទីស្ទ ៖
« កាលរាជបញ្ជារបស់ហេរូឌដែលបង្គាប់ឲ្យសម្លាប់កុមារតូចៗ នោះយ៉ូហានមានអាយុបងព្រះយេស៊ូវប្រមាណជាប្រាំមួយខែ ហើយដោយត្រូវស្ថិតនៅក្រោមដីការនេះ សាការីបានឲ្យប្រពន្ធខ្លួននាំយ៉ូហានឡើងទៅលើភ្នំ ជាទីកន្លែងដែលគាត់បានត្រូវបានធំឡើងដោយការទទួលទានសត្វកណ្ដូប និង ទឹកឃ្មុំព្រៃ ។ នៅពេលឪពុកគាត់មិនព្រមប្រាប់ពីកន្លែងលាក់ខ្លួន ហើយមានតំណែងជាសង្ឃជាន់ខ្ពស់នៅឯព្រះវិហារបរិសុទ្ធសម្រាប់ឆ្នាំនោះ [ គាត់ ] ត្រូវគេសម្លាប់តាមបញ្ជារបស់ហេរូឌ នៅឯទីបរិសុទ្ធ និងអាសនា ដូចដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូល » (« Persecution of the Prophets » Times and Seasons ថ្ងៃទី ១ ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ១៨៤២ ទំព័រ ៩០២ ) ។