មេរៀនទី ៧២
យ៉ូហាន ១២
សេចក្ដីផ្ដើម
ម៉ារាមកពីភូមិបេថានី ជាបងស្រីរបស់ម៉ាថា និង ឡាសារបានលាបប្រេងលើព្រះបាទារបស់ព្រះយេស៊ូវ ដែលជានិមិត្តសញ្ញានៃការបញ្ចុះសពរបស់ទ្រង់ដែលនឹងខិតចូលមកដល់ ។ នៅថ្ងែស្អែកឡើងព្រះយេស៊ូវបានយាងចូលទៅក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡិមដោយជោគជ័យ ហើយបានព្យាករពីការសុគតរបស់ទ្រង់ ។ ថ្វីបើព្រះយេស៊ូវបានធ្វើអព្ភូតហេតុជាច្រើនក្ដី ប៉ុន្តែមានមនុស្សមួយចំនួននៅតែពុំជឿលើទ្រង់ ។ ទ្រង់បានបង្រៀនពីលទ្ធផលនៃការជឿ និងពុំជឿលើទ្រង់ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
យ៉ូហាន ១២:១–១៩
ម៉ារាបានលាបប្រេងលើព្រះបាទារបស់ព្រះយេស៊ូវ ហើយព្រះយេស៊ូវធ្វើការយាងចូលទៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមដោយជោគជ័យ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យគូររូបគំនូរមួយ ស្ដីពីអព្ភូតហេតុមួយរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលបានកត់ត្រានៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីនៅលើក្ដារខៀន ។ បន្ទាប់ពីសិស្សម្នាក់ៗបញ្ចប់ការគូរ សូមសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យទស្សន៍ទាយអព្ភូតហេតុដែលបានគូរបង្ហាញនោះ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សដែលគូរគំនូរនោះ ពន្យល់ពីហេតុផលដែលគាត់ជ្រើសគូរអព្ភូតហេតុនេះ ។
ចូរសុំសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតថា តើការបានឃើញអព្ភូតហេតុមួយបែបនេះអាចជះឥទ្ធិពលដល់ជំនឿរបស់ពួកគេលើព្រះអង្គសង្គ្រោះយ៉ាងណាដែរ ។ នៅពេលពួកគេសិក្សា យ៉ូហាន ១២សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរកមើលរបៀបផ្សេងៗគ្នា ដែលមនុស្សបានឆ្លើយតបចំពោះអព្ភូតហេតុរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ព្រមទាំងរកមើលសេចក្តីពិត ដែលអាចជួយយើងឲ្យយល់ពីការឆ្លើយតបទាំងនេះ ។
សូមសង្ខេប យ៉ូហាន ១២:១–៩ ដោយពន្យល់ថា ប្រាំមួយថ្ងៃបន្ទាប់ពីបុណ្យរំលង នោះព្រះយេស៊ូវបានសោយអាហារពេលយប់ជាមួយមិត្តភក្តិមួយចំនួននៅភូមិ បេថានី ។ ម៉ារាជាបងស្រីរបស់ម៉ាថា និង ឡាសារបានលាបប្រេងលើព្រះបាទារបស់ព្រះយេស៊ូវជាមួយនឹងប្រេងទេព្វិរូដ៏មានតម្លៃ ។ មនុស្សជាច្រើនបានឮថាព្រះយេស៊ូវគង់នៅភូមិ បេថានី ហើយបានមកជួបទ្រង់ និង ឡាសារ ដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រោសឲ្យគាត់រស់ពីស្លាប់កាលពីពេលមុននោះ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ១២:១០-១១ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលអ្វីដែលពួកសង្ឃរាជចង់ធ្វើដល់ឡាសារ ។ អ្នកគួរចង្អុលបង្ហាញថា ការប្រោសឡាសារឲ្យរស់វិញគឺជាភស្ដុតាងដែលមិនអាចប្រកែកបានថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានព្រះចេស្ដាលើសេចក្ដីស្លាប់ ។
-
តើពួកសង្ឃរាជចង់ធ្វើអ្វីដល់ឡាសារ ? ហេតុអ្វី ?
-
តើខគម្ពីរទាំងនេះជួយយើងឲ្យយល់ពីអំពើទុច្ចរិតរបស់ពួកសង្ឃរាជ និងពួកផារិស៊ីបានដោយរបៀបណា ? ( អ្នកគួររំឭកសិស្សថា ពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាក៏ចង់ធ្វើគុតព្រះអង្គសង្គ្រោះដែរ [ សូមមើល យ៉ូហាន ១១:៤៧–៤៨, ៥៣ ] ) ។
សូមសង្ខេប យ៉ូហាន ១២:១២–១៦ ដោយពន្យល់ថា នៅថ្ងៃបន្ទាប់ពីម៉ារាបានលាបប្រេងលើព្រះបាទារបស់ព្រះយេស៊ូវ នោះទ្រង់បានយាងចូលក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមដោយជោគជ័យ ។ ( ព័ត៌មានលម្អិតដែលសំខាន់បំផុតស្ដីពីការយាងចូលដោយជោគជ័យត្រូវបានបង្រៀននៅក្នុង ម៉ាថាយ ២១:១–១១ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ១២:១៧-១៩ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលអ្វីដែលមនុស្សបានឮពីព្រះយេស៊ូវបានប្រោសឲ្យឡាសាររស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ អំឡុងពេលការយាងចូលមកដោយជោគជ័យ ក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមនោះ ។
-
តើមនុស្សទាំងនេះបានធ្វើអ្វីខ្លះ កាលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានយាងចូលមកដោយជោគជ័យទៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម ?
-
យោងតាម ខទី ១៩ តើពួកផារិស៊ីបានឆ្លើយតប ចំពោះអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងយ៉ាងដូចម្ដេច ?
យ៉ូហាន ១២:២០-៣៦
ព្រះយេស៊ូវបានមាននបន្ទូលប្រាប់ទុកជាមុនពីការសុគតរបស់ទ្រង់
សូមសង្ខេប យ៉ូហាន ១២:២០–២២ ដោយពន្យល់ថា « សាសន៍ក្រេក » ( ខទី ២០)—អាចជាពូកអ្នកប្រែចិត្តជឿដល់សាសនាយូដា—បានមកទីក្រុងយេរូសាឡិមដើម្បីប្រតិបត្តិតាមបុណ្យរំលង ហើយបានស្នើសុំជួបជាមួយព្រះយេស៊ូវ ។ នៅពេលព្រះយេស៊ូវបានជ្រាបដឹងពីសំណើរបស់ពួកគេ នោះទ្រង់បានបង្រៀនអំពីការរងទុក្ខ ការសុគត និង ការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ដែលនឹងកើតឡើង ។ សូមអញ្ជើញសិស្សអាន យ៉ូហាន ១២:២៧-៣៣ដោយស្ងៀមស្ងាត់រកមើលអ្វី ដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនអំពីដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។ អ្នកគួរតែអញ្ជើញសិស្សឲ្យគូសចំណាំអ្វី ដែលពួកគេបានរកឃើញ ។
-
យោងតាម ខទី ២៧តើព្រះយេស៊ូវព្រមធ្វើអ្វីខ្លះ ទោះបីទ្រង់ « មានចិត្តតប់ប្រមល់ » ក្ដី ? ( ទោះបីទ្រង់ជ្រាបពីទម្ងន់នៃការរងទុក្ខដ៏ធំរបស់ទ្រង់ក្ដី ក៏ព្រះយេស៊ូវបានសម្រេចព្រះទ័យបន្តស៊ូទ្រាំទៅមុខ ដើម្បីសម្រេចឲ្យបាននូវព្រះរាជបំណងរបស់ទ្រង់ដែរ ) ។
-
យោងតាមខទី ២៨តើព្រះយេស៊ូវបានអធិស្ឋានទូលសូមអ្វីខ្លះ ? តើព្រះវរបិតាសួគ៌បានឆ្លើយតបបែបណាដែរ ? ( សូមពន្យល់ថា « យើង … ក៏នឹងដំកើងឡើងទៀតដែរ » ឆ្លុះបញ្ចាំងពីការទុកព្រះទ័យទាំងស្រុងរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌លើព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ថា ទ្រង់នឹងបំពេញដង្វាយធួននោះ ) ។
-
តើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូវ ដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង ខទី ៣២ ទាក់ទងនឹងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមពន្យល់ថា បន្ទាប់ពីស្ដាប់ឮការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវ ហ្វូងមនុស្សបានពោលថា ពួកគេបានរៀនពីព្រះគម្ពីរថា ព្រះមែស៊ីនឹងមិនសុគតទេ ហើយពួកគេបានទូលសួរថាតើ « កូនមនុស្ស » ដែលនឹង « ត្រូវលើកឡើង » ជានរណា ( យ៉ូហាន ១២:៣៤ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ១២:៣៥-៣៦ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវបានឆ្លើយនឹងសំណួររបស់ពួកគេ ។
-
តើព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលអ្វីខ្លះ ក្នុងការឆ្លើយតបទៅនឹងសំណួររបស់ប្រជាជន ? ( ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលប្រាប់ថា ទ្រង់គឺជា « ពន្លឺ » ) ។
យ៉ូហាន ១២:៣៧-៥០
ព្រះយេស៊ូវបង្រៀនពីលទ្ធផលនៃការជឿ និងការពុំជឿលើទ្រង់
សូមទាញចំណាប់អារម្មណ៍របស់សិស្សទៅលើគំនូរនៅលើក្ដារខៀន ស្ដីពីអព្ភូតហេតុមួយចំនួនរបស់ព្រះយេស៊ូវ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ១២:១១ ហើយឲ្យសិស្សម្នាក់ទៀតអាន យ៉ូហាន ១២:៣៧ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើល របៀបខុសៗគ្នាដែលប្រជាជនបានឆ្លើយតបទៅនឹងអព្ភូតហេតុ ដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើឡើង ។
-
តើប្រជាជន បានឆ្លើយតបនឹងអព្ភូតហេតុរបស់ព្រះយេស៊ូវយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
តើយើងអាចរៀនសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះ ចេញពីប្រតិកម្មផ្សេងៗគ្នាទាំងនេះស្ដីពីទំនាក់ទំនងរវាងអព្ភូតហេតុ និងការជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសៗគ្នា ប៉ុន្តែចូរប្រាកដដើម្បីបញ្ជាក់ឲ្យច្បាស់ថា អព្ភូតហេតុតែម្យ៉ាងពុំបានធ្វើឲ្យយើងជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានឡើយ ) ។
-
ទោះបីជាអព្ភូតហេតុតែមួយមុខគត់នោះ ពុំបណ្តាលឲ្យយើងជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទក្តី តើវាអាចជះឥទ្ធិពលដល់សេចក្តីជំនឿរបស់យើងទៅលើទ្រង់បានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា មនុស្សមួយចំនួនជឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបន្ទាប់ពីបានឃើញ ឬរៀនពីអព្ភូតហេតុរបស់ទ្រង់ ខណៈដែលមនុស្សដទៃទៀតពុំបានជឿទៅវិញ ?
សូមសង្ខេប យ៉ូហាន ១២:៣៨–៤១ ដោយពន្យល់ថា ធាតុពិតដែលមនុស្សមួយចំនួនបានជ្រើសរើសជឿលើព្រះយេស៊ូវនោះ វាបានបំពេញការព្យាករដែលបានធ្វើឡើងដោយព្យាការីអេសាយ ( សូមមើល អេសាយ ៦:៩–១០, ៥៣:១–៣ ) ។ ទោះបីជាមានកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះក្តី ក៏មនុស្សមួយចំនួនជ្រើសរើសយកការបិទភ្នែកខ្លួនឲ្យខ្វាក់ ហើយធ្វើចិត្តរបស់ខ្លួនឲ្យរឹងរូសប្រឆាំងនឹងទ្រង់ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ១២:៤២-៤៣ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលមូលហេតុដែលពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាមួយចំនួន ដែលបានជឿលើព្រះយេស៊ូវ ប៉ុន្តែពុំបាន « សារភាព » ( ខទី ៤២ ) ឬពុំបានទទួលស្គាល់ជំនឿរបស់ពួកគេដោយបើកចំហឡើយ ។
-
ហេតុអ្វីមេដឹកនាំធំៗមួយចំនួនពុំបានទទួលស្គាល់ ដោយបើកចំហពីជំនឿរបស់ពួកគេលើព្រះយេស៊ូវ ?
-
តើការចូលចិត្តនឹង « សេចក្តីសរសើររបស់មនុស្ស ជាជាងសេចក្តីសរសើររបស់ព្រះវិញ » មានន័យដូចម្ដេច ? ( ខទី ៤៣ ) ។
-
តើគោលការណ៍អ្វីខ្លះ ដែលយើងអាចរៀនពីខគម្ពីរទាំងនេះ ? ( សូមជួយសិស្សឲ្យរកឃើញគោលការណ៍មួយដែលស្រដៀងគ្នានឹងគោលការណ៍ខាងក្រោម ៖ ការខ្វល់ខ្វាយកាន់តែច្រើនពីការបំពេញចិត្តរបស់មនុស្សដទៃ ជាជាងការបំពេញព្រះទ័យដល់ព្រះ អាចរារាំងយើងពីការទទួលស្គាល់ដោយឥតលាក់លាមពីជំនឿរបស់យើងលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង ដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ) ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីគោលការណ៍នេះ សូមសួរ ៖
-
តើគំរូមួយចំនួននៃគោលការណ៍នេះ នៅក្នុងជំនាន់របស់យើងមានអ្វីខ្លះ ?
-
តើរបៀបសមរម្យមួយចំនួន ដើម្បីបង្ហាញថាយើងជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង ដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់មានអ្វីខ្លះ ?
-
តើលទ្ធផលវិជ្ជមានអ្វីខ្លះ ដែលអាចកើតមានឡើងពីការបង្ហាញថាយើងជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង ដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ?
ដើម្បីរៀបចំសិស្សឲ្យរកឃើញគោលការណ៍មួយ ដែលបានបង្រៀននៅក្នុង យ៉ូហាន ១២:៤៤–៤៦ចូរសុំឲ្យពួកគេគិតពីគ្រាមួយ ដែលពួកគេពុំបានមើលឃើញ ដោយសារសេចក្ដីងងឹត ( ឧទាហរណ៍ គ្រាមួយដែលពួកគេស្ថិតនៅក្នុងបន្ទប់ងងឹតមួយ ឬនៅខាងក្រៅនាពេលយប់ ) ។ សូមអញ្ជើញសិស្សពីបីនាក់ឲ្យពិពណ៌នាពីបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ ដោយដាក់បញ្ចូលពីអារម្មណ៍របស់ពួកគេ ថាតើពួកគេស្ថិតនៅក្នុងសភាពគ្រោះថ្នាក់ដែលអាចអាចកើតមានដោយប្រការណាមួយដែរទេ ហើយការមានពន្លឺនឹងជួយពួកគេបានដោយរបៀបណា ។
ប្រសិនបើសមហេតុផល ចូរបិទភ្លើងនៅក្នុងបន្ទប់ ប៉ុន្តែផ្ដល់ពន្លឺខ្លះៗ ។ ចូរចង្អុលបង្ហាញថា ភាពងងឹតអាចជួយយើងឲ្យយល់ពីសភាពនៃសេចក្ដីងងឹតខាងវិញ្ញាណ ។
-
តើការនៅក្នុងស្ថានភាពងងឹតនៃរូបកាស្រដៀងគ្នាទៅនឹងស ភាពងងឹតខាងវិញ្ញាណយ៉ាងដូចម្តេច ?
-
តើគ្រោះថ្នាក់អ្វីខ្លះអាចកើតឡើងមកពីការរស់ នៅក្នុងភាពងងឹតខាងវិញ្ញាណនោះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ១២:៤៤-៤៦ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលរបៀប ដែលអស់អ្នកដែលជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានទទួលពរ ។
-
យោងតាម យ៉ូហាន ១២:៤៦តើអស់អ្នកដែលជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានទទួលពរដោយរបៀបណា ? ( បន្ទាប់ពីសិស្សបានឆ្លើយ ចូរបើកភ្លើងក្នុងបន្ទប់វិញ ប្រសិនបើអ្នកបានបិទវា ។ សូមសរសេរគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀនដោយប្រើពាក្យរបស់សិស្ស ៖ ប្រសិនបើយើងជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងនឹងមិនត្រូវរស់នៅក្នុងភាពងងឹតខាងវិញ្ញាណឡើយ ) ។
-
តើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាពន្លឺបានយ៉ាងដូចម្ដច ? តើការជឿលើទ្រង់ ដកយកភាពងងឹតខាងវិញ្ញាណចេញពីជីវិតរបស់មនុស្សម្នាក់បានយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សូមមើលផងដែរ គ. និង ស. ៥០:២៣-២៥, ៩៣:៣៦-៣៩) ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីរបៀប ដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបណ្ដេញសេចក្ដីងងឹតខាងវិញ្ញាណដោយប្រទាននូវពន្លឺ ( ឬទិសដៅ និងភាពច្បាស់លាស់ ) នៅក្នុងជីវិតរបស់យើង សូមបំបែកសិស្សជាក្រុមដោយមានមនុស្សពីរ ឬបីនាក់ ។ សូមចែក ឯកសារខាងក្រោមនេះដល់ក្រុមនីមួយ ៖
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបណ្ដេញភាពងងឹតដោយការប្រទានពន្លឺ
សៀវភៅសិក្សាព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីសម្រាប់គ្រូថ្នាក់សិក្ខាសាលា—មេរៀនទី ៧២
ចំពោះប្រធានបទនីមួយៗដូចមានខាងក្រោមនេះ សូមពិភាក្សាសំណួរដូចតទៅ ៖
-
តើមនុស្សដែលមានភាពងងឹតខាងវិញ្ញាណ អាចជឿលើប្រធានបទនេះឬទេ ?
-
តើពន្លឺអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង ដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់បានប្រទានឲ្យអំពីប្រធានបទនេះ ?
ប្រធានបទ ៖
-
គោលបំណងនៃរូបកាយរបស់យើង
-
ការកម្សាន្ត និង ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ
-
ការទទួលបានភាពសុខសាន្ត និងសុភមង្គល
-
អាពាហ៍ពិពាហ៍ និង គ្រួសារ
-
ជីវិតក្រោយការស្លាប់
© ២០១៥ ដោយ Intellectual Reserve, Inc. រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង ។
សូមឲ្យសិស្សពិភាក្សាគ្នាពីប្រធានបទមួយ ដែលមាននៅលើក្ដារខៀនដោយប្រើសំណួរដែលភ្ជាប់មកជាមួយ ។ បន្ទាប់មក សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចំណាយពេលពីរបីនាទីពិភាក្សាពីប្រធានបទដែលនៅសេសសល់ដោយប្រើសំណួរទាំងនេះ ។ ( អ្នកគួរដាក់ជំនួសប្រធានបទមួយចំនួន ក្នុងចំណោមប្រធានបទទាំងនេះជាមួយនឹងប្រធានបទមួយដែលទាក់ទងនឹងសិស្សរបស់អ្នក ) ។
បន្ទាប់ពីឲ្យពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ពីក្រុមនីមួយៗឲ្យជ្រើសយកប្រធានបទមួយនៅក្នុងឯកសារនោះ ហើយប្រាប់ពីការពិភាក្សាជាក្រុមស្ដីពីប្រធានបទនេះ ។ បន្ទាប់មក សូមសួរសិស្ស ៖
-
តើគោលការណ៍ដែលយើងរកឃើញនៅក្នុង ខទី ៤៦ អាចជួយយើងឲ្យយល់ពីមូលហេតុ ដែលយើងអាចឃើញថាប្រធានបទជាក់លាក់ និង បញ្ហានានាមានផ្សេងគ្នាជាងចំពោះមនុស្សដទៃបានដោយរបៀបណា ?
-
តើពន្លឺដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់បានប្រទានមកបានជួយអ្នកនៅក្នុងស្ថានភាពណាខ្លះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងខាងក្រោមនេះដោយអែលឌើរ ហ្គែរីឌ ដ័បុលយូ ហ្កង នៃពួកចិតសិបនាក់ បានថ្លែងទីបន្ទាល់ពីពរជ័យដែលកើតមានឡើងតាមរយៈការជ្រើសរើសជឿ និង ធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ៖
« ជំនឿគឺជាជម្រើសមួយ [ សូមមើល ម៉ូសាយ ៤:៩] ។ …
« នៅពេលយើងជ្រើសដើម្បីជឿ នោះយើងយល់ ហើយឃើញកិច្ចការនានាក្នុងរបៀបជាច្រើន ។ នៅពេលយើងឃើញ និង រស់នៅតាមរបៀបនោះ យើងនឹងរីករាយ ហើយមានអំណរ នៅក្នុងរបៀបមួយដែលមានតែដំណឹងល្អតែប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចធ្វើឲ្យវាកើតមានឡើង » (« Choose Goodness and Joy » ខែ សីហា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ៤៤ ) ។
សូមសង្ខេប យ៉ូហាន ១២:៤៧–៥០ដោយពន្យល់ថា ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនអស់អ្នក ដែលពុំជឿលើព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ហើយបដិសេធទ្រង់នឹងត្រូវបានជំនុំជម្រះ ដោយព្រះបន្ទូលដែលទ្រង់បានមានព្រះបន្ទូល ដែលជាព្រះបន្ទូលដែលព្រះវរបិតាសួគ៌បានប្រទានឲ្យទ្រង់ ។
ចូរចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីពរជ័យ ដែលអ្នកបានទទួល ដោយសារការជ្រើសរើសជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ អំពីរបៀបដែលពួកគេនឹងអនុវត្តគោលការណ៍មួយដែលពួកគេបានរៀន ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យជ្រើសរើសជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
យ៉ូហាន ១២:១១, ៣៧ ។ របៀបដែលអព្ភូតហេតុអាចជះឥទ្ធិពលលើសេចក្តីជំនឿយើងលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
ប្រធាន ព្រិកហាំ យ៉ង់ បានបង្រៀនពីរបៀបដែលអព្ភូតហេតុអាចជះឥទ្ធិពលលើសេចក្តីជំនឿយើងលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ៖
« អព្ភូតហេតុ ឬការបើកសម្ដែងដ៏អស្ចារ្យទាំងនេះពីព្រះចេស្ដានៃព្រះ ពុំមែនសម្រាប់អ្នកឥតជំនឿនេះទេ ប៉ុន្តែវាគប្បីលួងលោមចិត្តដល់ពួកបរិសុទ្ធ ហើយពង្រឹង ព្រមទាំងបញ្ជាក់សេចក្ដីជំនឿរបស់ជនដែលស្រឡាញ់ ខ្លាច ហើយបម្រើដល់ព្រះ ហើយពុំមែនពួកមនុស្សខាងក្រៅនោះទេ »( [ ឆ្នាំ ១៩៩៧ ] ទំព័រ ២៥៤ ) ។
យ៉ូហាន ១២:២៧-៣៤ ។ « ដោយហេតុនេះឯង បានជាទូលបង្គំមកដល់ពេលនេះ »
អែលឌើរ នែល អេ ម៉ាក់ស្វែល ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនអំពីរបៀប ដែលព្រះបន្ទូលនៃព្រះអង្គសង្គ្រោះបានកត់ទុកនៅក្នុង យ៉ូហាន ១២:២៧ ឆ្លុះបញ្ចាំងពីការស្ម័គ្រព្រះទ័យរបស់ទ្រង់ កាលទ្រង់ចាប់ផ្ដើមធ្វើដង្វាយធួន ៖
« កាលបន្ទុកដ៏ធំពន់ពេកបានចាប់ផ្ដើមផ្ទុកមកលើព្រះគ្រីស្ទ វាបានបញ្ជាក់ពីការយល់ដឹងទ្រាំទ្រដ៏យូរ និងមនសិការយ៉ាងច្បាស់របស់ទ្រង់ចំពោះអ្វីដែលទ្រង់ត្រូវធ្វើនៅពេលនេះ ។ ការពុះពាររបស់ទ្រង់បានចាប់ផ្ដើម ហើយព្រះយេស៊ូវបានប្រកាសថា ៖ ‹ ឥឡូវនេះ ខ្ញុំមានចិត្តតប់ប្រមល់ តើត្រូវឲ្យខ្ញុំទូលដូចម្តេច ? ឱព្រះវរបិតាអើយ សូមជួយសង្គ្រោះទូលបង្គំឲ្យរួចពីពេលនេះផង › ។ បន្ទាប់មក មិនថានៅក្នុងការមានបន្ទូលដោយស្ងាត់តែឯងខាងវិញ្ញាណ ឬដោយការបង្គាប់ដល់អ្នក ដែលនៅក្បែរទ្រង់ ទ្រង់បានជ្រាបថា ‹ ដោយហេតុនេះឯងបានជាទូលបង្គំមកដល់ពេលនេះ › ។ (យ៉ូហាន ១២:២៧) » ។ ( « Willing to Submit »Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៨៥ ទំព័រ ៧២ ) ។
យ៉ូហាន ១២:៤៦ ។ ការទទួលបានការការពារដោយពន្លឺ ដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប្រទានឲ្យ
អែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី ហែល ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនអំពីការការពារ ដែលមានតាមរយៈពន្លឺដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានប្រទានឲ្យ ៖
« យើងចូលប្រយុទ្ធនៅក្នុងចម្បាំងមួយរវាងកងកម្លាំងនៃពន្លឺ និងសេចក្ដីងងឹត ។ …
« ព្រះអម្ចាស់គឺជាពន្លឺរបស់យើង ហើយជាសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់យើង ( សូមមើល ទំនុកដំកើង ២៧:១ ) ។ ដូចជាភ្លើងដ៏ពិសិដ្ឋដែលឆេះព័ទ្ធជុំវិញកុមារនៅក្នុងនីហ្វៃទី ៣ ដែរ ( សូមមើល នីហ្វៃទី ៣ ១៧:២៤ ) ពន្លឺរបស់ទ្រង់នឹងបង្កើតជាខែលការពារមួយរវាងអ្នក និងសេចក្ដីងងឹតនៃមារសត្រូវ កាលអ្នករស់នៅឲ្យសក្ដិសមនឹងវា ។ អ្នកត្រូវការពន្លឺនោះ ។ យើងត្រូវការពន្លឺនោះ ។ សូមសិក្សាព្រះគម្ពីរ និង ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ហើយស្ដាប់តាមការបង្រៀនរបស់ឪពុកម្ដាយ និងថ្នាក់ដឹកនាំរបស់អ្នក ។ បន្ទាប់មក តាមរយៈការគោរពប្រតិបត្តិតាមពាក្យទូន្មានដ៏ឈ្លាសវៃ សូមរៀនដើម្បីទទួលបានពន្លឺការពារនៃដំណឹងល្អមកធ្វើជារបស់អ្នកផ្ទាល់ » ( « Out of Darkness into His Marvelous Light » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០២ ទំព័រ ៧០ ) ។
សម្រាប់ការបង្រៀនបន្ថែមទៀតអំពី « ពន្លឺនៃព្រះគ្រីស្ទ » សូមមើល គ. និង ស. ៨៨:៧–១៣ ។ នៅក្នុងសុន្ទរកថារបស់លោក « The Light of Christ » ( Ensign ឬ Liahona ខែ មេសា ឆ្នាំ២០០៥ ) ប្រធាន ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនពីភាពខុសគ្នារវាងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និង « ពន្លឺនៃព្រះគ្រីស្ទ » ( គ. និង ស. ៨៨:៧ ) ។ ពន្លឺនៃព្រះគ្រីស្ទ គឺជាប្រភពមួយទៀតនៃការបំផុសគំនិតដែលមនុស្សម្នាក់ៗមាន ។ ពេលខ្លះ វាត្រូវបានហៅថា ពន្លឺខាងក្នុង ឬការដឹងខុសត្រូវរវាងការល្អ និងអាក្រក់ ឬមនសិការ ។