មេរៀនទី ៣៦
ម៉ាកុស ៤-៥
សេចក្ដីផ្ដើម
នៅឆ្នេរសមុទ្រកាលីឡេ ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ដោយប្រើរឿងប្រៀបធៀប ។ ខណៈពេលនៅលើសមុទ្រ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានរម្ងាប់ព្យុះមួយ ។ ព្រះយេស៊ូវបានសម្ដែងនូវភាពឧត្តុងឧត្តមរបស់ទ្រង់ឈ្នះលើពួកអារក្សដោយការបណ្ដេញវាចេញពីបុរសម្នាក់ ។ ខណៈពេលកំពុងបម្រើនៅស្រុកកាពើណិម ទ្រង់បានព្យាបាលស្ត្រីម្នាក់ដែលធ្លាក់ឈាម ហើយបានប្រោសកូនស្រីរបស់យ៉ៃរ៉ុសពីសេចក្ដីស្លាប់ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
ម៉ាកុស ៤
ព្រះយេស៊ូវបានប្រើរឿងប្រៀបធៀបបង្រៀនអំពីនគរព្រះ បន្ទាប់មករម្ងាប់ខ្យល់ព្យុះ
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតពិចារណាអំពីព្យុះដ៏អាក្រក់បំផុត ដែលពួកគេស្ថិតនៅក្នុងនោះ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ពិពណ៌នាសង្ខេបអំពីបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ ។
-
តើឧបសគ្គទាំងឡាយនៃជីវិតដូចជាព្យុះមួយយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ចូរសរសេរពាក្យដូចខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ( សូមទុកចន្លោះនៅក្រោមពាក្យនីមួយៗ ) ៖ ខាងរូបកាយ ខាងវិញ្ញាណ ខាងសតិអារម្មណ៍ ខាងសង្គម ។ ចូរសួរសំណួរដូចខាងក្រោម ដែលវាអនុវត្តចំពោះពាក្យនីមួយៗនៅលើក្ដារខៀន ៖
-
តើឧទាហរណ៍មួយចំនួនអំពីព្យុះខាងរូបកាយ ( ឬខាងវិញ្ញាណ ខាងសតិអារម្មណ៍ ឬខាងសង្គម) អ្វីខ្លះ ដែលយុវវ័យជួបប្រទះ ? ( សូមសរសេរចម្លើយរបស់សិស្សនៅក្រោមពាក្យដែលផ្គូផ្គងគ្នានៅលើក្ដារខៀន ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សនៅពេលពួកគេសិក្សាម៉ាកុស ៤-៥ឲ្យរកមើលគោលការណ៍ទាំងឡាយដែលអាចជួយពួកគេ នៅពេលពួកគេជួបនឹងព្យុះនៃជីវិត ។
សូមសង្ខេបម៉ាកុស ៤:១-៣៤ដោយការពន្យល់ថា ខណៈដែលស្ថិតនៅលើឆ្នេរសមុទ្រកាលីឡេ នោះព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀននូវរឿងប្រៀបធៀបជាច្រើនដល់ហ្វូងមនុស្ស ។
សូមឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗមកពី ម៉ាកុស ៤:៣៥-៣៨ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលឧបសគ្គដែលពួកសិស្សបានជួបប្រទះ នៅពេលពួគគេឆ្លងកាត់សមុទ្រកាលីឡេ ។
-
តើមានបញ្ហាអ្វីខ្លះបានកើតឡើង នៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ឆ្លងកាត់សមុទ្រកាលីឡេ ?
ចូរពន្យល់ថា សមុទ្រកាលីឡេគឺមានជម្រៅ ២១៣ ម៉ែត្រ ទាបជាងកម្រិតទឹកសមុទ្រ ហើយមានភ្នំនៅព័ទ្ធជុំវិញនៃជ្រុងទាំងបី ។ ជួនកាលមានខ្យល់ត្រជាក់ ស្ងួត សម្រុកចុះមកពីលើភ្នំ ហើយមកប៉ះនឹងខ្យល់ក្ដៅ សើម នៅលើសមុទ្រកាលីឡេ បង្កើតបានជាព្យុះមួយយ៉ាងខ្លាំងមួយរំពេច—ពេលខ្លះនៅក្នុងរយៈពេលតែប៉ុន្មាននាទីប៉ុណ្ណោះ—នឹងមានរលកធំៗនៅលើផ្ទៃទឹកដ៏តូចនេះ ។
សមុទ្រកាលីឡេនិងភ្នំអាបែល
-
តើព្យុះមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើទូក ?
-
ប្រសិនបើអ្នកស្ថិតនៅលើទូកមួយក្នុងស្ថានភាពទាំងនេះ តើអ្នកមានគំនិត និង អារម្មណ៍យ៉ាងណាដែរ ?
-
តើពួកសិស្សស្វែងរកជំនួយមកពីនរណានៅគ្រាដ៏ភ័យរន្ធត់នេះ ? តើពួកគេបានសួរព្រះអង្គសង្គ្រោះអ្វីខ្លះ ?
-
តើយើងត្រូវបានល្បួងឲ្យឆ្លើយដូចជាពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានឆ្លើយ អំឡុងពេលមានព្យុះនៃជីវិតរបស់យើងតាមរបៀបណា ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាកុស ៤:៣៩ឲ្យ ឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលពីរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានឆ្លើយតបទៅនឹងការអង្វររបស់ពួកសិស្សឲ្យទ្រង់ជួយ ។ ចូរសុំពួកគេឲ្យរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។ អ្នកក៏អាចនឹងចង់ឲ្យយោបល់ដល់សិស្សគូសចំណាំឃ្លា« ចូរស្ងៀមទៅ » និង « ហើយឈប់ចុះ » (ខទី ៣៩ ) ផងដែរ ។
-
ប្រសិនបើយើងស្វែងរកជំនួយរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅគ្រាមានបញ្ហា ឬភ័យខ្លាច តើទ្រង់អាចធ្វើអ្វីខ្លះសម្រាប់យើង ? ( បន្ទាប់ពីសិស្សបានឆ្លើយ សូមសរសេរគោលការណ៍ដូចខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ ប្រសិនបើយើងស្វែងរកជំនួយរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅគ្រាមានបញ្ហា ឬភ័យខ្លាច ទ្រង់អាចនាំសេចក្ដីសុខសាន្ដមកដល់យើង )។
-
តើយើងអាចស្វែងរកជំនួយរបស់ព្រះអម្ចាស់ក្នុងគ្រាមានបញ្ហា និង ភ័យខ្លាចដោយរបៀបណា ? ( យើងអាចអធិស្ឋានទៅព្រះវរបិតាសួគ៌ក្នុងព្រះនាមនៃព្រះគ្រីស្ទ ។ ការអធិស្ឋានរបស់យើងអាចនឹងមិនត្រូវបានឆ្លើយតបតាមរបៀបដែលយើងរំពឹងទុកនោះទេ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ យើងនឹងត្រូវបានប្រទានពរនូវសេចក្ដីសុខសាន្ដ នៅពេលយើងស្វែងរកជំនួយរបស់ព្រះអម្ចាស់ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាកុស ៤:៤០-៤១ឲ្យ ឮៗ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាម រកមើលអ្វី ដែលពួកសិស្សបានសួរគ្នាអំពីព្រះយេស៊ូវ ។
-
ប្រសិនបើអ្នកនៅជាមួយនឹងពួកសិស្ស តើអ្នកអាចឆ្លើយនឹងសំណួររបស់ពួកគេនៅក្នុងខទី ៤១ដោយរបៀបណា ?
-
តើការយល់ដឹងថា « តើលោកនេះជាអ្វី » (ខទី ៤១) ព្រះយេស៊ូវអាចជួយពង្រឹងដល់សេចក្ដីជំនឿរបស់យើង ហើយបំផុសយើងឲ្យស្វែងរកជំនួយរបស់ទ្រង់ក្នុងគ្រាដែលមានបញ្ហា ឬការភ័យខ្លាចដោយរបៀបណា ?
បើអាចធ្វើទៅបាន សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអានទំនុកនៃទំនុកតម្កើង « លោកគ្រូ ខ្យល់ព្យុះកំពុងបោកបក់ » (ទំនុកតម្កើង លេខ ៥៤) ។ សូមគូសបញ្ជាក់ថា ព្រះយេស៊ូវមានព្រះចេស្ដាដើម្បីរម្ងាប់ព្យុះ ពុំគ្រាន់តែព្យុះខាងរូបកាយទេ ប៉ុន្តែក៏អាចរម្ងាប់ព្យុះផ្ទាល់ខ្លួននៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើងផងដែរ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយអំពីគ្រាមួយដែលពួកគេបានស្វែងរកភាពសុខសាន្ដរបស់ព្រះអម្ចាស់ អំឡុងពេលមានព្យុះនៃជីវិត ហើយទ្រង់បានសម្រាលភាពភ័យខ្លាចរបស់ពួកគេ ហើយលួងលោមចិត្តពួកគេ ។
សូមគិតពិចារណាធ្វើការអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ នូវអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើដើម្បីស្វែងរកជំនួយរបស់ព្រះអម្ចាស់ អំឡុងពេលគេមានឧបសគ្គ ។
ម៉ាកុស ៥:១-២០
ព្រះយេស៊ូវព្យាបាលបុរសម្នាក់ដោយការបណ្ដេញអារក្សចេញពីគាត់
សូមសង្ខេបម៉ាកុស ៥:១-១៨ដោយការពន្យល់ថា ព្រះយេស៊ូវបានព្យាបាលបុរសម្នាក់ដែលមានពេញដោយវិញ្ញាណ « អសោច » ឬវិញ្ញាណអារក្ស ។ បន្ទាប់ពីវិញ្ញាណអសោចទាំងនោះបានត្រូវបណ្ដេញចេញពីបុរសនោះ នោះពួកវាបានចូលទៅក្នុងហ្វូងជ្រូក បន្ទាប់មករត់បោលយ៉ាងលឿនធ្លាក់ច្រាំងចូលសមុទ្រអស់ទៅ ។ បន្ទាប់មកបុរសនោះបានសូមចូលទៅក្នុងទូកដែលព្រះយេស៊ូវគង់នៅ ។
ចូរសុំឲ្យសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាកុស ៥: ១៩-២០ ឮៗ ។ ចូរអញ្ជើញឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលនូវអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានណែនាំបុរសនេះឲ្យធ្វើ ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានណែនាំបុរសនេះឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ ?
-
តើបុរសនោះឆ្លើយតបយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
តើគោលការណ៍អ្វីខ្លះ ដែលយើងអាចរៀនមកពីរឿងនេះ អំពីអ្វីដែលយើងអាចធ្វើ នៅពេលយើងទទួលបទពិសោធន៍ព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ? ( សូមជួយសិស្សឲ្យស្គាល់ពីគោលការណ៍នេះ ៖ នៅពេលយើងមានបទពិសោធន៍ព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង នោះយើងអាចថ្លែងទីបន្ទាល់ទៅដល់អ្នកដទៃអំពីពរជ័យ និងក្ដីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ )។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាអំពីរបៀបដែលពួកគេអាចជួយអ្នកដទៃទៀត តាមរយៈការថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីពរជ័យ និង ក្ដីមេត្តាករុណារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
ម៉ាកុស ៥:២១-៤៣
ព្រះយេស៊ូវបានព្យាបាលស្ត្រីម្នាក់ដែលធ្លាក់ឈាម ហើយបានប្រោសកូនស្រីរបស់យ៉ៃរ៉ុសពីសេចក្តីស្លាប់
ចូរសុំសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗនូវដំណើររឿងដូចខាងក្រោម ដែលបានប្រាប់ដោយអែលឌើរ ស្សាយអិន អិម បូវិន នៃពួកចិតសិបនាក់ ៖
« នៅថ្ងៃទី ៤ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៩៩០ កូនប្រុសទីបី និង ត្រូវជាកូនទីប្រាំមួយរបស់យើងបានកើតមក ។ យើងបានដាក់ឈ្មោះគាត់ថា ថៃសុន ។ …
« ពេល ថៃសុន មានអាយុប្រាំបីខែ គាត់បានលេបដីសមួយដុំដែលគាត់បានឃើញនៅលើកម្រាលព្រំ ។ ដីសនោះបានស្ទះនៅបំពង់ក ថៃសុន ហើយគាត់លែងដកដង្ហើម ។ បងប្រុសរបស់គាត់បាននាំ ថៃសុន ឡើងលើផ្ទះ ស្រែកដោយរំញ្ជួលចិត្តថា ‹ អាអូនឥតដកដង្ហើមទេ អាអូនឥតដកដង្ហើមទេ ។ អាអូនឥតដកដង្ហើមទេ › ។ យើងបានចាប់ផ្ដើមធ្វើចលនា ហើយទូរសព្ទទៅលេខ ៩១១ ។
« វេជ្ជបណ្ឌិតជំនួយបានមកដល់ ហើយបានប្រញាប់នាំ ថៃសុន ទៅមន្ទីរពេទ្យ ។ នៅបន្ទប់រង់ចាំ យើងបានបន្ដអធិស្ឋានយ៉ាងខ្លាំង នៅពេលយើងទូលអង្វរដល់ព្រះសុំឲ្យមានអព្ភូតហេតុ ។ បន្ទាប់ពីមួយសន្ទុះធំមក វេជ្ជបណ្ឌិតបានមកក្នុងបន្ទប់ ហើយនិយាយថា ‹ ខ្ញុំសូមចូលរួមសោកស្ដាយ ។ គ្មានអ្វីផ្សេងទៀតដែលយើងអាចធ្វើបាននោះទេ ។ សូមចំណាយពេលតាមដែលអ្នកត្រូវការចុះ › ។ បន្ទាប់មកគាត់ក៏ចាកចេញទៅ » (« Because I Live, Ye Shall Live Also »EnsignឬLiahonaខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១២ ទំព័រ ១៦ ) ។
-
ប្រសិនបើ ថៃសុន ជាប្អូនរបស់អ្នក តើអ្នកគិត ឬធ្វើអ្វីខ្លះនៅគ្រានោះ ?
-
តើបទពិសោធន៍មួយដូច្នេះ សាកល្បងដល់សេចក្ដីជំនឿរបស់មនុស្សម្នាក់យ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាកុស ៥:២១-២៤ ឲ្យឮៗ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យផ្ទៀងតាម រកមើលរបៀបដែលអ្នកគ្រប់គ្រងម្នាក់ ឈ្មោះ យ៉ៃរ៉ុស បានជួបនឹងឧបសគ្គស្រដៀងគ្នានេះ ដែលអាចនឹងសាកល្បងសេចក្ដីជំនឿរបស់លោក ។
-
ហេតុអ្វីក៏យ៉ៃរ៉ុសស្វែងរកជំនួយរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានម៉ាកុស ៥:២៥-២៦ឲ្យឮៗ ហើយសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលថានរណាផ្សេងទៀតដែលត្រូវការជំនួយរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
សូមពន្យល់ថា ទោះបីជាដំណើររឿងទាំងឡាយក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ពុំកំណត់ពីលក្ខណៈនៃ « ការធ្លាក់ឈាម » របស់ស្ត្រីនោះក្ដី (ខទី ២៥) ក៏យើងដឹងថាវាគឺជាបញ្ហាផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ស្ត្រីនោះដែរ ។ បន្ថែមពីលើនោះ នៅក្រោមក្រិត្យវិន័យរបស់ម៉ូសេ មនុស្សម្នាក់ដែលមានជំងឺធ្លាក់ឈាម គឺត្រូវបានចាត់ទុកថាពុំស្អាតស្អំតាមតម្រា ( សូមមើលលេវីវិន័យ ១៥:១៩-៣៣) ។ រឿងនេះទំនងជាមានន័យថា ស្ត្រីម្នាក់នេះត្រូវបានគេស្អប់ ហើយពុំមានគេរាប់រកអំឡុងពេល ១២ ឆ្នាំដែលគាត់ឈឺ ។ ភាពអស់សង្ឃឹមដែលគាត់បានមានអំពីស្ថានភាពរបស់គាត់ គឺជាភស្ដុតាងនៅក្នុងភាពពិតដែលថា គាត់ «បានចំណាយទ្រព្យសម្បត្តិទាំងប៉ុន្មាន » (ម៉ាកុស ៥:២៦) ស្វែងរកការព្យាបាលពីគ្រូពេទ្យ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សបីបួននាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗនៅក្នុង ម៉ាកុស ៥:២៧-៣៤ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលនូវអ្វីដែលស្ត្រីម្នាក់នេះបានធ្វើដើម្បីទទួលបានជំនួយរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
-
តើស្ត្រីរូបនេះ បានធ្វើអ្វី ដើម្បីបង្ហាញពីសេចក្តីជំនឿរបស់គាត់លើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ( អ្នកអាចនឹងចង់ពន្យល់ថា ឃ្លា « ចូលមកក្នុងហ្វូងមនុស្សពីក្រោយ » [ខទី ២៧] សំដៅថា គាត់បានពុះពារឆ្លងកាត់ហ្វូងមនុស្សដែលនៅជុំវិញព្រះអង្គសង្គ្រោះ ) ។
-
តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះមកពីដំណើររឿងនេះ អំពីអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើ បើសិនជាយើងមានបំណងប្រាថ្នាដើម្បីបានជាសះស្បើយនោះ ? ( សូមជួយសិស្សឲ្យស្គាល់ពីគោលការណ៍នេះ ៖ ប្រសិនបើយើងបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតាមរយៈការខិតខំរបស់យើងដើម្បីមករកទ្រង់ នោះទ្រង់នឹងធ្វើឲ្យយើងបានជាសះស្បើយ )។
សូមចង្អុលបង្ហាញថា ការបានជាសះស្បើយពីជំងឺនានា តាមរយៈសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺពុំអាស្រ័យតែលើការខិតខំរបស់យើងដើម្បីមករកទ្រង់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏តាមពេលវេលា និង ព្រះទ័យរបស់ព្រះផងដែរ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអានម៉ាកុស ៥:៣៥ដោយស្ងាត់ស្ងៀម ហើយរកមើលនូវសារលិខិតដែលត្រូវបាននាំទៅដល់យ៉ៃរ៉ុស នៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានឈប់ដើម្បីជួយដល់ស្ត្រីរូបនេះ ។
-
តើយ៉ៃរ៉ុសបានទទួលដំណឹងអ្វីខ្លះ ?
-
ប្រសិនបើអ្នកស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពយ៉ៃរ៉ុស តើអ្នកអាចមានគំនិត និងអារម្មណ៍អ្វីខ្លះ នៅគ្រានោះ ?
ចូរសុំឲ្យសិស្សម្នាក់អានម៉ាកុស ៥:៣៦ឮៗ ហើយអញ្ជើញសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យរកមើលនូវអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលទៅយ៉ៃរ៉ុស ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះមានបន្ទូលអ្វីខ្លះ ដែលបានគាំទ្រដល់សេចក្ដីជំនឿរបស់យ៉ៃរ៉ុស ?
ដើម្បីគូសបញ្ជាក់ពីអ្វីដែលយើងរៀនអំពីសេចក្ដីជំនឿមកពីរឿងនេះ សូមសរសេរសេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ ការអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ តម្រូវឲ្យយើងបន្ដជឿទៅលើទ្រង់ទោះជានៅគ្រាដែលគ្មានភាពពិតប្រាកដក្ដី ។
-
តើយើងអាចអនុវត្តគោលការណ៍នេះនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងតាមរបៀបណា ?
សូមអញ្ជើញសិស្សបីបួននាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗនៅក្នុង ម៉ាកុស ៥: ៣៧- ៤៣ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាម រកមើលអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះកូនស្រីរបស់យ៉ៃរ៉ុស ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះសម្ដែងអព្ភូតហេតុអ្វីខ្លះ ?
អ្នកអាចនឹងចង់ថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះក្នុងការប្រទានពរ និង ព្យាបាលយើង ។ ចូរចង្អុលបង្ហាញថា ពេលខ្លះព្រះអង្គសង្គ្រោះរម្ងាប់ព្យុះនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងតាមរយៈការដកយកនូវការលំបាក ឬការភ័យខ្លាចដែលយើងជួបប្រទះនោះចេញ ។ នៅគ្រាខ្លះទៀត ទ្រង់អាចនឹងមិនដកការសាកល្បងរបស់យើងចេញទេ ដូចបានបង្ហាញនៅក្នុងដំណើររឿងរបស់អែលឌើរ បូវិន អំពីការស្លាប់កូនប្រុសរបស់គាត់ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលយើងអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះទ្រង់នឹងប្រទានភាពសុខសាន្ដដល់យើង ក្នុងគ្រាដែលយើងមានឧបសគ្គ ។
ដើម្បីជួយសិស្សយល់អំពីរបៀបដែលយើងអាចរក្សាសេចក្ដីជំនឿ ទោះជាលទ្ធផលនៃព្យុះផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើងមានយ៉ាងណាក្ដី សូមអានទីបន្ទាល់របស់អែលឌើរ បូវិន ដូចខាងក្រោម ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្ដាប់មើលរបៀបដែលគាត់អាចរក្សាសេចក្ដីជំនឿរបស់គាត់ ទោះជាបន្ទាប់ពីការស្លាប់របស់កូនប្រុសគាត់ក្ដី ។
« នៅពេលខ្ញុំមានអារម្មណ៍ដឹងថា កំហុស កំហឹង និង ការអាណិតខ្លួន កំពុងព្យាយាមគ្របដណ្ដប់មកលើខ្ញុំ នោះខ្ញុំបានអធិស្ឋានសុំឲ្យដួងចិត្តរបស់ខ្ញុំឲ្យបានផ្លាស់ប្ដូរ ។ តាមរយៈបទពិសោធន៍ដ៏ពិសិដ្ឋផ្ទាល់ខ្លួននេះ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដួងចិត្តថ្មីដល់ខ្ញុំ ហើយទោះជាវានៅតែមានភាពឯកកោ និង ឈឺចាប់ក្ដី ក៏ទស្សនៈរបស់ខ្ញុំទាំងមូលបានផ្លាស់ប្ដូរ ។ ខ្ញុំបានឲ្យដឹងថា ខ្ញុំពុំត្រូវបានបាត់បង់ទេ ប៉ុន្តែមាននូវពរជ័យដ៏អស្ចារ្យមួយ កំពុងរង់ចាំខ្ញុំ បើខ្ញុំបង្ហាញថា ខ្លួនខ្ញុំស្មោះត្រង់ ។ …
« ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ដូចបានថ្លែងក្នុងសៀវភៅប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើងថា ‹ នៅពេលយើងពឹងផ្អែកទៅលើដង្វាយធួន នៃ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះទ្រង់អាចជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំការសាកល្បង ជម្ងឺ និង ការឈឺចាប់របស់យើង ។ យើងអាចពេញដោយក្ដីអំណរ ភាពសុខសាន្ដ និង ការលួងលោមចិត្ត ។ អ្វីៗទាំងអស់ដែលអយុត្តិធម៌នៅក្នុងជីវិតនេះ អាចត្រូវបានធ្វើឲ្យយុត្តិធម៌តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ › [ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ៖ មគ្គុទេសន៍ចំពោះការបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ( ឆ្នាំ ២០០៤ ) ទំព័រ ៥២ ] (« Because I Live » ទំព័រ ១៧ ) ។
-
ដូចជាយ៉ៃរ៉ុស តើអ្នកឬនរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់ បានរក្សាសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអំឡុងពេលនៃភាពពុំពិតប្រាកដនៅពេលណា ? តើជាលទ្ធផលមានពរជ័យអ្វីខ្លះបានកើតឡើង ?
សូមគិតពិចារណាធ្វើការអញ្ជើញសិស្សឲ្យថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិតដែលបានបង្រៀននៅក្នុងមេរៀននេះ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
ម៉ាកុស ៤:៣៥-៤១។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានរម្ងាប់ព្យុះ
ប្រធាន ហាវើដ ដបុលយូ ហឹនធើរ បានពិភាក្សាពីសារៈសំខាន់នៃសេចក្ដីពិតអំពីដំណើររឿងដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានរម្ងាប់ព្យុះនៅលើសមុទ្រកាលីឡេរបស់ម៉ាកុស ៖
« យើងទាំងអស់គ្នាធ្លាប់បានឃើញព្យុះមួយរំពេចមួយចំនួននៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ។ ព្យុះមួយចំនួន ទោះជាបណ្ដោះអាសន្នដូចនេះនៅលើសមុទ្រកាលីឡេក្ដី ក៏អាចមានភាពឃោរឃៅ ហើយភ័យខ្លាច និង មានការបំផ្លិចបំផ្លាញខ្លាំងផងដែរ ។ ជាបុគ្គលម្នាក់ៗ ជាក្រុមគ្រួសារ ជាសហគមន៍ ជាជាតិសាសន៍ សូម្បីតែជាព្រះវិហារមួយ យើងអាចមាននូវព្យុះកើតឡើងមួយរំពេច ដែលធ្វើឲ្យយើងសួរតាមរបៀបនេះឬរបៀបផ្សេងថា ‹ លោកគ្រូអើយ យើងវិនាសហើយ លោកមិនរវល់ទេឬអី ? › ហើយយើងតែងតែស្តាប់ឮដោយស្ងប់ស្ងាត់បន្ទាប់ពីព្យុះតាមរបៀបនេះឬរបៀបផ្សេងថា ‹ ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នាភ័យដល់ម៉្លេះ ម្តេចក៏គ្មានសេចក្តីជំនឿ ? ›
« គ្មានគ្នាយើងណាម្នាក់ចង់គិតថា យើងគ្មានជំនឿនោះទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតស្មានថា ការស្ដីបន្ទោសដ៏ទន់ភ្លន់របស់ព្រះអម្ចាស់នៅទីនេះ គឺសមនឹងទទួលបានយ៉ាងខ្លាំង ។ ព្រះយេហូវ៉ាដ៏មហិមានេះ ដែលយើងនិយាយថា យើងទុកចិត្តលើ ហើយដែលព្រះនាមទ្រង់ យើងលើកដាក់លើខ្លួននេះ គឺជាទ្រង់នេះហើយដែលបានមានបន្ទូលថា ‹ ចូរឲ្យមានប្រឡោះនៅកណ្តាលទឹក ដើម្បីញែកទឹកចេញពីគ្នា › ។ (លោកុ. ១:៦) ។ ហើយគឺទ្រង់នេះហើយដែលមានបន្ទូលផងដែរថា ‹ ចូរឲ្យទឹកនៅក្រោមមេឃប្រមូលគ្នានៅកន្លែងតែ១ ហើយឲ្យមានទីគោកដុះលេចឡើង › ។ (លោកុ. ១:៩) ។ លើសពីនោះទៀត គឺជាទ្រង់នេះហើយដែលញែកទឹកសមុទ្រក្រហម អនុញ្ញាតឲ្យពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលដើរឆ្លងកាត់នៅលើដីស្ងួតនោះ ។ ( សូមមើល និក្ខំ. ១៤:២១–២២) ។ ប្រាកដណាស់ថា វាគ្មានអ្វីគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលទេ ដែលទ្រង់អាចបញ្ជាធាតុមួយចំនួនឲ្យកើតឡើងនៅលើសមុទ្រកាលីឡេនោះ ។ ហើយសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងគប្បីរំឭកយើងថា ទ្រង់អាចរម្ងាប់ទឹកដែលវឹកវរនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងបាន » (« Master, the Tempest Is Raging »Ensignខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៨៤ ទំព័រ ៣៣ ) ។
ម៉ាកុស ៥:៣០ ។ « មានព្រះចេស្តាចេញពីទ្រង់ »
មានការបកប្រែមួយចំនួននៃម៉ាកុស ៥:៣០ថ្លែងថា « ព្រះចេស្ដា » បានចេញពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទៅ នៅពេលស្ត្រីនោះត្រូវបានព្យាបាលឲ្យជាសះស្បើយ ។ នៅក្នុងអត្ថបទដើមនៃគម្ពីរសញ្ញាថ្មីក្នុងភាសាក្រិក ពាក្យដែលឆ្លើយតបទៅនឹង ព្រះចេស្ដាគឺថាមពលដែលមានន័យថាជា « ព្រះចេស្ដា » ឬ « កម្លាំង » ។
ម៉ាកុស ៥:៣៦ ។ « ចូរកុំខ្លាចអី ឲ្យគ្រាន់តែជឿប៉ុណ្ណោះ »
សេចក្ដីពិតមួយដែលបានបង្រៀននៅក្នុងម៉ាកុស ៤-៥គឺថា សេចក្ដីជំនឿ និង សេចក្ដីភ័យខ្លាច គឺមិនត្រូវគ្នាទេ ។ នៅក្នុងទាំងម៉ាកុស ៤:៤០និងម៉ាកុស ៥:៣៦ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានដាស់តឿនដល់អ្នកទាំងឡាយដែលទ្រង់បានបង្រៀនឲ្យដាក់សេចក្ដីជំនឿទៅលើទ្រង់ជំនួសឲ្យភាពភ័យខ្លាចរបស់ពួកគេ ។ ដំណើររឿងទាំងនេះ បន្សល់ទុកឲ្យយើងនូវមេរៀនដ៏មានអានុភាពមួយ ដើម្បីមានសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយកុំស្ដាប់ភាពភ័យខ្លាចរបស់យើង ។
នៅក្នុងសុន្ទរកថាមួយថ្លែងទៅកាន់គ្រូបង្រៀនក្នុងប្រព័ន្ធអប់រំខាងសាសនារបស់សាសនាចក្រ អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានសុំដល់សិស្ស និង គ្រូបង្រៀនថា « កុំឲ្យខ្លាចអី ឲ្យគ្រាន់តែជឿប៉ុណ្ណោះ » ។ លោកបានលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យមានទំនុកចិត្តទាំងស្រុងទៅលើព្រះ ហើយឲ្យនិយាយដោយការជឿស៊ប់ថា ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជា « សេចក្ដីពិតដ៏ពិតបំផុត សុវត្ថិភាពបំផុត អាចជឿទុកចិត្តបំផុត ហើយជារង្វាន់ធំបំផុតនៅលើផែនដី និង នៅស្ថានសួគ៌សម្រាប់ពេលនេះ និង ដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច » ។ លោកបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ភាពភ័យខ្លាច ភាពសង្ស័យ និង កង្វល់ អាចនឹងត្រូវយកឈ្នះលើបាន នៅពេលយើងផ្ដោតទៅលើ « សេចក្ដីពិតដ៏រុងរឿង ដ៏អស់កល្ប និង ជាកម្រិតទីមួយ [ ដែល ] ជាចំនុចសំខាន់ចំពោះសារលិខិតដំណឹងល្អទាំងមូល » —ដូចជាផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ការនិមិត្តដំបូង ការស្ដារឡើងវិញនៃបព្វជិតភាព និង ព្រះគម្ពីរមរមន—ហើយពុំទុកចោល ឬបំបាត់ចោលសេចក្ដីពិតពេញលេញដោយ « ការខ្វល់ខ្វាយទៅលើបំណែកនៃកម្រិតទីពីរ ឬទីបី ឬទីបួននៃផែនការទាំងមូលនោះទេ » ។ ( សូមមើល « Be Not Afraid, Only Believe » [ ល្ងាចមួយជាមួយអែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ថ្ងៃទី ៦ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០១៥ ], lds.org/broadcasts ) ។
អែលឌើរ នែល អិល អាន់ឌើរសិន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ក៏បានបង្រៀនផងដែរអំពីការយកឈ្នះលើភាពភ័យខ្លាចតាមរយៈសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះអម្ចាស់ ៖
« ឧបសគ្គ ការលំបាក សំណួរ ការសង្ស័យ —រឿងទាំងនេះ គឺជាចំណែក នៃជីវិតរមែងស្លាប់របស់យើង ។ ប៉ុន្តែយើងពុំនៅម្នាក់ឯងទេ ។ ក្នុងនាមជាសិស្សនៃព្រះអម្ចាស់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងមានអាងនៃពន្លឺ និងសេចក្ដីពិតខាងវិញ្ញាណ ដែលមានចំពោះយើង ។ ភាពភ័យខ្លាច និង សេចក្ដីជំនឿពុំអាចនៅជាមួយគ្នាក្នុងដួងចិត្តយើងក្នុងពេល តែមួយបានទេ ។ នៅក្នុងគ្រានៃការលំបាករបស់យើង យើងជ្រើសរើសផ្លូវនៃសេចក្ដីជំនឿ ។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា ‹ កុំឲ្យខ្លាចអី ឲ្យគ្រាន់តែជឿប៉ុណ្ណោះ › [ម៉ាកុស ៥:៣៦] » (« You Know Enough »EnsignឬLiahonaខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ១៤ ) ។