មេរៀនទី ៤៧ ៖ លូកា ៦:១–៧:១៨

មេរៀនទី ៤៧

លូកា ៦:១–៧:១៨

សេចក្ដីផ្ដើម

ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនអំពីសារៈសំខាន់នៃការធ្វើល្អចំពោះអ្នកដទៃ រួមទាំងនៅក្នុងថ្ងៃឈប់សម្រាក ។ បន្ទាប់ពីបានចំណាយពេលមួយយប់នៅក្នុងការអធិស្ឋាន ទ្រង់បានហៅពួកសាវកដប់ពីរនាក់មក រួចហើយបង្រៀនពួកគេ និងបណ្តាជនកកកុញ ។ ទ្រង់ក៏បានព្យាបាលដល់បាវសំណព្វរបស់មេទ័ពម្នាក់ ហើយបានប្រោសកូនប្រុសរបស់ស្ត្រីមេម៉ាយម្នាក់ឲ្យរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

លូកា ៦

ព្រះយេស៊ូវព្យាបាលនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក ជ្រើសរើសសាវកដប់ពីរនាក់ ហើយបង្រៀនដល់ហ្វូងមនុស្ស ។

(កំណត់ចំណាំ ៖ រឿងជាច្រើននៅក្នុងលូកា ៦ ត្រូវបានរៀននៅក្នុងមេរៀនទាំងឡាយសម្រាប់ម៉ាថាយ ៥-៧,១០:១-៤និងម៉ាកុស ៣:១-៦។ ផ្នែកនេះនៃមេរៀន នឹងផ្ដោតទៅលើលូកា ៦:៣១-៣៨) ។

ចូរសុំឲ្យសិស្សនឹកស្រមៃថា នៅក្នុងការប្រជុំនៅព្រះវិហាររបស់ពួកគេ នៅថ្ងៃអាទិត្យ ពួកគេស្ដាប់ឮការប្រកាសមួយអំពីគម្រោងការបម្រើដល់គ្រួសារមួយ ដែលរស់នៅក្បែរជិតខាង ។ បន្ទាប់ពីការប្រកាសត្រូវបានធ្វើឡើង ពួកគេបានស្ដាប់ឮការឆ្លើយតបផ្សេងៗគ្នាចំនួនបួន ។ សូមអញ្ជើញសិស្សបួននាក់ឲ្យអានឮៗ នូវការឆ្លើយតបដោយជាសម្មតិកម្មដូចខាងក្រោម ៖

« គ្រួសារនោះមានរឿងជាច្រើនក្នុងពេលថ្មីៗនេះ ។ ខ្ញុំរីករាយនឹងជួយឲ្យអស់ពីលទ្ធភាពដែលខ្ញុំអាចធ្វើទៅបាន » ។
« វាគួរតែមានអាហារសំរនបន្ទាប់ពីនោះ ប្រសិនបើគ្មានទេ នោះខ្ញុំនឹងមិនទៅទេ » ។
« ខ្ញុំពិតជាមិនចង់ទៅទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំអាចជួយខ្លះៗនៅសប្ដាហ៍ក្រោយ ជាមួយនឹងគម្រោងមួយដែលខ្ញុំកំពុងរៀបចំ ដូច្នេះប្រហែលជាខ្ញុំគប្បីជួយឥឡូវនេះ » ។
« បើមិត្តរបស់ខ្ញុំទៅ នោះខ្ញុំនឹងទៅដែរ » ។

តើឧទាហរណ៍ទាំងនេះផ្ដល់ជាយោបល់យ៉ាងណាខ្លះ អំពីមូលហេតុជាច្រើន ដែលពេលខ្លះមនុស្សធ្វើការបម្រើ ?

ចូរសុំឲ្យសិស្សពិចារណាអំពីឱកាសនានា ដែលពួកគេត្រូវបម្រើ និងរបៀបដែលពួកគេមានអារម្មណ៍អំពីការបម្រើ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរកមើលគោលការណ៍ជាច្រើនខណៈពេលពួកគេសិក្សាលូកា ៦-៧ដែលអាចជួយពួកគេផ្ដល់ការបម្រើតាមរបៀបមួយដែលប្រកបដោយអត្ថន័យ ។

សូមសង្ខេបលូកា ៦ដោយការពន្យល់ថា ខណៈដែលព្រះយេស៊ូវស្ថិតនៅក្នុងស្រុកកាលីឡេ ក្នុងការបម្រើដំបូងរបស់ទ្រង់ ទ្រង់បានព្យាបាលបុរសដែលមានជម្ងឺស្វិតដៃនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក បានចំណាយពេលមួយយប់ធ្វើការអធិស្ឋាន ហើយបានហៅពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូវ បានចាប់ផ្ដើមបង្រៀនពួកគេ និង « បណ្តាជនកកកុញ » (ខទី ១៧) ពីរបៀបដើម្បីទទួលបានរង្វាន់ពីស្ថានសួគ៌ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអានលូកា ៦:១៩ដោយស្ងាត់ស្ងៀម រកមើលនូវអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើសម្រាប់បណ្តាជន មុនពេលទ្រង់ចាប់ផ្ដើមបង្រៀនដល់ពួកគេ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សបីបួននាក់ឲ្យប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗនៅក្នុង លូកា ៦:៣១-៣៥ ។ ចូរសូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលព្រះឱវាទដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ។

តើព្រះឱវាទអ្វីខ្លះ ដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រទានដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ?
ស្របតាមខ ៣៥តើយើងគប្បីរំពឹងចង់បានអ្វីខ្លះ ពីការធ្វើល្អនឹងអ្នកដទៃ ? ( អ្នកគួរតែអញ្ជើញសិស្សឲ្យគូសចំណាំឃ្លា « ឥតសង្ឃឹមនឹងបានអ្វីមកវិញទេ » ) ។
តើរង្វាន់ខាងសាច់ឈាមអ្វីខ្លះដែលមនុស្សប្រហែលជាសង្ឃឹមចង់បាន ពេលពួកគេផ្ដល់ការបម្រើដល់អ្នកដទៃ ?
ប្រសិនបើយើងធ្វើល្អនឹងអ្នកដទៃដោយឥតសង្ឃឹមចង់បានអ្វីមកវិញនោះ តើព្រះអម្ចាស់សន្យាថានឹងមានអ្វីកើតឡើង ? ( សិស្សគួររកឃើញគោលការណ៍មួយដែលស្រដៀងគ្នានឹងគោលការណ៍ខាងក្រោម ៖ ប្រសិនបើយើងធ្វើល្អនឹងអ្នកដទៃដោយឥតសង្ឃឹមចង់បានអ្វីមកវិញ នោះ រង្វាន់របស់យើងនឹងមហិមា ហើយយើងនឹងក្លាយជាកូនចៅនៃព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុត )។

សូមពន្យល់ថាទោះបីជាយើងទាំងអស់គ្នាជាកូនចៅនៃព្រះក្ដី ក៏អ្នកទាំងឡាយដែលធ្វើល្អនឹងអ្នកដទៃ គឺបានបំពេញនូវសក្កានុពលដ៏ទេវភាពរបស់ពួកគេ តាមរយៈការប្រែក្លាយដូចជាព្រះវរបិតាសួគ៌ ។

ហេតុអ្វីក៏ការសន្យានេះជារង្វាន់ដ៏វិសេសបំផុតសម្រាប់ការស្រឡាញ់ និងការធ្វើល្អចំពោះអ្នកដទៃដូច្នេះ ?

សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សម្នាក់អាន លូកា ៦:៣៦-៣៨ឲ្យ ឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលនូវឧទាហរណ៍នានា ដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រទានឲ្យក្នុងរបៀបមួយដែលយើងអាចធ្វើល្អចំពោះអ្នកដទៃ ។

ស្របតាមខ ៣៦-៣៧តើឧទាហរណ៍អ្វីខ្លះ ដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រទានឲ្យក្នុងរបៀបមួយដែលយើងអាចធ្វើល្អចំពោះអ្នកដទៃ ? ( អ្នកគួរតែពន្យល់ថា អ្នកទាំងឡាយដែលធ្វើល្អតាមរបៀបទាំងនេះ នឹងទទួលបានព្រះគុណ និងការអភ័យទោសរបស់ព្រះ ) ។

ដើម្បីជួយសិស្សយល់ខ ៣៨សូមយកធុង កន្ត្រក ឬប្រអប់ និងវត្ថុមួយចំនួនទៀត ដូចជាសំលៀកបំពាក់ អាហារ ដបទឹកមកថ្នាក់រៀន ។ ត្រូវប្រាកដថា យកវត្ថុមកឲ្យច្រើនទៀត ដែលអាចដាក់នៅក្នុងប្រអប់ដែលអ្នកយកមកនោះ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យមកកាន់ក្ដារខៀន ហើយសុំឲ្យគាត់ឬនាង ព្យាយាមដាក់វត្ថុក្នុងប្រអប់ឲ្យបានច្រើនតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន ។ នៅពេលសិស្សបានបញ្ចប់ ចូរសួរដល់ពួកគេ ៖

តើឃ្លា « គេនឹងវាល់ឲ្យអ្នកយ៉ាងល្អ ទាំងញាត់ ទាំងរលាក់ ហើយដាក់ឲ្យហៀរ » (ខ ៣៨ ) ពិពណ៌នាអំពីកិច្ចខិតខំរបស់អ្នកដើម្បីដាក់បំពេញនៅក្នុងប្រអប់នេះដូចម្តេចខ្លះ ? ( អរគុណដល់សិស្ស ហើយអញ្ជើញឲ្យពួកគេទៅកន្លែងអង្គុយវិញ ) ។
តើឃ្លាទាំងនេះពិពណ៌នាពីរបៀបដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ប្រទានរង្វាន់ដល់យើង នៅពេលយើងផ្ដល់ទៅឲ្យអ្នកដទៃយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សិស្សប្រហែលជាប្រើពាក្យខុសគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរស្គាល់ពីសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនេះ ៖ នៅពេលយើងផ្ដល់ទៅដល់អ្នកដទៃដោយសប្បុរស នោះព្រះវរបិតាសួគ៌ប្រទានពរដល់យើងកាន់តែសប្បុរសផងដែរ )។
តើយើងអាចកាន់តែមានចិត្តសប្បុរសក្នុងការផ្ដល់ទៅឲ្យអ្នកដទៃតាមរបៀបណា ?

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតពិចារណាអំពីគ្រាមួយដែលពួកគេ ឬនរណាម្នាក់ដែលគេស្កាល់ បានផ្ដល់ឲ្យដោយសប្បុរសទៅដល់អ្នកដទៃ ។ សូមបង្ហាញសំណួរដូចខាងក្រោម ( ឬផ្ដល់ដល់សិស្សនូវច្បាប់ចម្លងនៃសំណួរទាំងនោះ ) ហើយអញ្ជើញសិស្សឲ្យឆ្លើយតបចំពោះសំណួរនោះ ក្នុងសៀវភៅកត់ចំណាំការរៀនសូត្ររបស់ពួកគេ ឬសៀវភៅកត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ( ឬនៅក្នុងឯកសារចែកឲ្យ ដែលអ្នកបានឲ្យនោះ ) ។

តើអ្នក ឬនរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់ត្រូវបានប្រទានពរពីព្រះអម្ចាស់យ៉ាងដូចម្ដេច សម្រាប់ការផ្ដល់ឲ្យដោយសប្បុរសនោះ ?
តើអ្នកនឹងធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីកាន់តែមានចិត្តសប្បុរសដល់អ្នកដទៃ ?

ក្រោយពីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ ចូរពិចារណាធ្វើការអញ្ជើញដល់សិស្សណាដែលស្ម័គ្រចិត្តចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរនោះ ។ សូមលើកទឹកចិត្តដល់សិស្សឲ្យអធិស្ឋានសូមជំនួយរបស់ព្រះអម្ចាស់ នៅពេលពួកគេព្យាយាមកាន់តែមានចិត្តសប្បុរសចំពោះអ្នកដទៃ ។

លូកា ៧:១-១០

ព្រះយេស៊ូវព្យាបាលបាវសំណព្វរបស់មេទ័ពម្នាក់

ចូរពន្យល់ថា បន្ទាប់ពីការបង្រៀនដល់មហាជន ព្រះយេស៊ូវបានចូលទៅក្រុងមួយដែលហៅថា កាពើណិម ។

សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សបីបួននាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗនៅក្នុង លូកា ៧:២-៥ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលនូវនរណាដែលស្វែងរកជំនួយរបស់ព្រះយេស៊ូវ បន្ទាប់ពីការស្ដាប់ឮថា ទ្រង់បានចូលមកដល់ទីក្រុង ។

តើនរណាស្វែងរកជំនួយរបស់ព្រះយេស៊ូវ ?

ចូរពន្យល់ថា មេទ័ពម្នាក់ គឺជាមន្ត្រីកងទ័ពពួករ៉ូម ដែលគ្រប់គ្រងពួកទាហាន ៥០ ទៅ ១០០ នាក់ ។

តើអ្វីដែលធ្វើឲ្យមេទ័ពមានបញ្ហាស្មុគស្មាញ ?

ចូរចង្អុលបង្ហាញថា ជាទូទៅ ពួកយូដាពុំចូលចិត្តមេទ័ពទេ ដោយសារតែពួកគេតំណាងឲ្យអំណាចខាងនយោបាយ និងកងទ័ពរបស់ពួករ៉ូមគ្រប់គ្រងលើពួកយូដា និងទឹកដីរបស់ពួកគេ ( សូមមើលNew Testament Student Manual[ Church Educational System manual, ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ១៥៣) ។

តើមេទ័ពនេះជាមនុស្សប្រភេទណា ?

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន លូកា ៧:៦-៨ ឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលរបៀបដែលមេទ័ពបានបង្ហាញពីសេចក្ដីជំនឿដ៏ខ្លាំងទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

តើមេទ័ពបង្ហាញពីសេចក្ដីជំនឿដ៏ខ្លាំងរបស់គាត់ទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយរបៀបណា ?

ចូរសុំឲ្យសិស្សម្នាក់អាន លូកា ៧:៩-១០ ឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលរបៀបដែលមេទ័ពបានទទួលរង្វាន់ដោយព្រោះតែសេចក្ដីជំនឿរបស់គាត់ ។ សូមឲ្យសិស្សរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។

តើគោលការណ៍អ្វីខ្លះ ដែលយើងអាចរៀនពីដំណើររឿងនេះ ? ( សិស្សអាចប្រាប់អំពីគោលការណ៍ជាច្រើន រួមមានដូចខាងក្រោម ៖ តាមរយៈសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងអាចជួយនាំមកនូវពរជ័យជាច្រើនចូលទៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នកដទៃ )។

លូកា ៧:១១-១៨

ព្រះយេស៊ូវបានប្រោសកូនប្រុសរបស់ស្ត្រីមេម៉ាយម្នាក់ពីស្លាប់

ចូរពន្យល់ថានៅថ្ងៃបន្ទាប់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះបានព្យាបាលដល់បាវរបស់មេទ័ព នោះទ្រង់បានធ្វើនូវអព្ភូតហេតុមួយផ្សេងទៀត ។

សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន លូកា ៧:១១-១២ ឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលនូវអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវ និងពួកសិស្សរបស់ទ្រង់បានជួបប្រទះ នៅពេលពួកគេបានមកដល់ទីក្រុងមួយ ដែលហៅថា ណាអ៊ីន ។

ជាជាងឲ្យសិស្សម្នាក់អានលូកា ៧:១១-១២ឮៗ នោះអ្នកអាចបង្ហាញនូវផ្នែកមួយនៃវីដេអូ« The Widow of Nain »(០:០០–០:៤៥) ចេញមកពីThe Life of Jesus Christ Bible Videosដែលមាននៅក្នុងLDS.org។

បទបង្ហាញជាសោតទស្សន៍

បទបង្ហាញជាសោតទស្សន៍ ជួយដល់សិស្សល្អបំផុតនៅក្នុងការរៀនសូត្រ និងការអនុវត្តគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អ នៅពេលពួកគេជួយសិស្សឲ្យយល់ព្រឹត្តការណ៍ ឬគោលការណ៍ដែលបានកត់ត្រានៅក្នុងបទគម្ពីរបានល្អប្រសើរ ។ វាអាចជាជំនួយដើម្បីសរសេរនៅលើក្តារខៀននូវរឿងជាក់លាក់ទាំងឡាយ ដែលសិស្សអាចរកមើល ឬ សំណួរដែលពួកគេអាចពិចារណា នៅពេលពួកគេមើល ឬ ស្តាប់ បទបង្ហាញ ។ អ្នកក៏អាចផ្អាកបទបង្ហាញមួយសន្ទុះ ដើម្បីសួរសំណួរ ឬ ប្រាប់អំពីព័ត៌មានដែលនឹងជួយដល់សិស្ស ។

តើព្រះយេស៊ូវ និងពួកសិស្សរបស់ទ្រង់មើលឃើញអ្វីខ្លះ នៅពេលពួកគាត់បានចូលទៅដល់ច្រកទ្វារទីក្រុង ?
យោងតាមខទី ១២ហេតុអ្វីក៏សេចក្ដីស្លាប់របស់បុរសក្មេងនេះ ជាសោកនាដកម្មជាពិសេសចំពោះស្ត្រីរូបនេះដូច្នេះ ?

ចូរចង្អុលបង្ហាញថា ស្ត្រីរូបនេះពុំគ្រាន់តែបាត់បង់កូនដោយសេចក្ដីស្លាប់ទេ ប៉ុន្តែកាលពីមុននោះ គាត់ក៏បានបាត់បង់ប្ដីរបស់គាត់ផងដែរ ។ បន្ថែមពីលើការសោកសៅដ៏ខ្លាំងដែលគាត់មាន គាត់ប្រហែលជាគ្មាននរណានឹងផ្គត់ផ្គង់ហិរញ្ញវត្ថុដល់គាត់ផងដែរ ។

ចូរសុំឲ្យសិស្សម្នាក់អានលូកា ៧:១៣-១៥ឮៗ ឬបង្ហាញវីដេអូដែលនៅសល់ទាំងប៉ុន្មាន ( ០:៤៥-២:២៣ ) ។ សូមអញ្ជើញសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យរកមើលនូវអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើ នៅពេលទ្រង់ទតឃើញស្ត្រីរូបនេះកំពុងទួញសោក ។ ( អ្នកគួរតែពន្យល់ថា ក្ដារមឈូសគឺជាមឈូសមួយ ឬជើងទម្រដែលដាក់ក្ដារមឈូស ) ។

តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើអ្វីខ្លះចំពោះស្ត្រីរូបនេះ ?
ស្របតាមខទី ១៣ហេតុអ្វីក៏ព្រះយេស៊ូវព្យាបាលកូនប្រុសរបស់ស្ត្រីរូបនេះ ? ( អ្នកគួរតែចង្អុលបង្ហាញថា ស្ត្រីមេម៉ាយ ពុំបានសុំទ្រង់ឲ្យព្យាបាលដល់កូនប្រុសគាត់ទេ ប៉ុន្តែទ្រង់បានសង្កេតឃើញពីតម្រូវការគាត់ រួចហើយក៏ជួយបំពេញតម្រូវការនោះ ) ។
តើអ្នកអាចនឹងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា ប្រសិនបើអ្នកស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពស្ត្រីមេម៉ាយរូបនេះ ហើយបានឃើញព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រោសកូនប្រុសតែមួយគត់របស់អ្នកពីស្លាប់នោះ ?
តើសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះ ដែលយើងអាចរៀនមកពីដំណើររឿងនេះ អំពីរបៀបដែលយើងអាចធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេងគ្នាបាន ប៉ុន្តែចូរប្រាកដថាពួកគេស្គាល់សេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោមនេះ ៖ យើងអាចធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយការបង្ហាញនូវក្ដីមេត្តាករុណាដល់អ្នកដទៃ ហើយបម្រើដល់តម្រូវការដែលពុំថ្លែងបានរបស់ពួកគេ )។
តើយើងអាចញាណដឹងពីតម្រូវការរបស់អ្នកដទៃ នៅពេលពួកគេពុំចែកចាយជាមួយនឹងយើងដោយរបៀបណា ?

ចូរពន្យល់ថា នៅពេលសិស្សស្វែងរកភាពជាដៃគូនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះពួកគេអាចនឹងទទួលបានការបំផុសគំនិតអំពីរបៀបដើម្បីឆ្លើយតបចំពោះតម្រូវការដែលលាក់ទុករបស់អ្នកដទៃ ។ បន្ថែមពីលើនោះ សិស្សអាចនឹងពិចារណាអំពីដំបូន្មានដែលប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង នៃគណៈប្រធានទីមួយបានទទួលម្ដងនោះថា ៖ « នៅពេលអ្នកជួបនឹងនរណាម្នាក់ សូមប្រព្រឹត្តនឹងពួកគេ ដូចជាពួកគេស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពធ្ងន់ធ្ងរ ហើយអ្នកនឹងធ្វើត្រូវច្រើនជាងពាក់កណ្ដាល » (« In the Strength of the Lord »EnsignឬLiahonaខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៤ ទំព័រ ១៦ ) ។

ដើម្បីជួយសិស្សយល់អំពីសេចក្ដីពិត និងសារៈសំខាន់នៃគោលការណ៍ដែលពួកគេបានប្រាប់ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ឲ្យឮៗ ៖

រូបភាព
ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន

« ដំណើររឿងមួយចំនួននៃការបម្រើរបស់លោកចៅហ្វាយ បានប៉ះដល់អារម្មណ៍របស់ខ្ញុំច្រើនជាងគេគឺគំរូរបស់ទ្រង់អំពីក្ដីមេត្តាករុណា ដែលបានបង្ហាញដល់ស្ត្រីមេម៉ាយសោកសៅនៅណាអ៊ីន ។ …

« វាមានអានុភាព ភាពទន់ភ្លន់ និងក្ដីមេត្តាខ្លាំងណាស់ ដែលលោកចៅហ្វាយរបស់យើងបានបង្ហាញនោះ ! យើងក៏អាចប្រទានពរផងដែរ ប្រសិនបើយើងនឹងធ្វើតាមគំរូដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់របស់ទ្រង់នេះ ។ ឱកាសមាននៅគ្រប់ទីកន្លែង អ្វីដែលត្រូវការនោះគឺជាភ្នែកដើម្បីមើលមើញនូវស្ថានភាពគួរសង្វេគ និងត្រចៀកដើម្បីស្ដាប់នូវការអង្វរករដោយស្ងាត់ស្ងៀមនៃដួងចិត្តខ្ទេចខ្ទាំ ។ មែនហើយ ជាព្រលឹងមួយដែលមានពេញទៅដោយក្ដីមេត្តាករុណា ដែលយើងនឹងមិនត្រឹមតែទំនាក់ទំនងភ្នែកនឹងភ្នែក ឬស្ដាប់នឹងត្រចៀកទេ ប៉ុន្តែតាមរបៀបដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ គឺដោយចិត្តនឹងចិត្ត » (« Meeting Life’s Challenges, » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៣ ទំព័រ ៧១) ។

តើនៅពេលណា ដែលអ្នក ឬគ្រួសារអ្នកទទួលបានក្ដីមេត្តាករុណា ឬការបម្រើមកពីអ្នកដទៃ ទោះជាអ្នកពុំបានសុំជំនួយក្ដីនោះ ?
តើការធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះគ្រីស្ទ អាចជួយយើងបង្កើតលទ្ធភាព ដើម្បីញាណដឹងពីតម្រូវការដែលពុំបានថ្លែងរបស់អ្នកដទៃយ៉ាងដូចម្ដេច ?

ប្រសិនបើអ្នកពុំបង្ហាញវីដេអូទេ សូមអញ្ជើញសិស្សអានលូកា ៧:១៦-១៧ឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលនូវរបៀបដែលបណ្តាជនមានប្រតិកម្មចំពោះអព្ភូតហេតុនៃការប្រោសកូនប្រុសរបស់ស្ត្រីមេម៉ាយឲ្យរស់ឡើងវិញ ។

តើបណ្តាជនមានប្រតិកម្មយ៉ាងដូចម្ដេច បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានប្រោសកូនប្រុសរបស់ស្ត្រីមេម៉ាយឲ្យរស់ឡើងវិញ ?

ចូរពន្យល់ថា មនុស្សអាចនឹងបានប្រកាសថា « មានហោរា១ ធំបានកើតឡើងក្នុងពួកយើង » (ខទី ១៦) ដោយសារតែការព្យាបាលកូនប្រុសនៃស្ត្រីមេម៉ាយឲ្យរស់ឡើងវិញនៃស្រុកណាអ៊ីន និងឱកាសជាច្រើនទៀត និងអំឡុងពេលព្យាការីគម្ពីរសញ្ញាចាស់អេលីយ៉ា និង អេលីសេ បានប្រោសដល់ក្មេងប្រុសជាច្រើនពីស្លាប់ ( សូមមើលពង្សាវតាក្សត្រទី ១ ១៧:១៧-២៤,ពង្សាវតាក្សត្រទី ២ ៤:៣២-៣៧,New Testament Student Manualទំព័រ ១៥៤) ។

សូមបញ្ចប់ដោយការអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលឱកាសជាច្រើន ដើម្បីបំពេញតាមតម្រូវការដែលពុំបានថ្លែងរបស់អ្នកដទៃ ។ សូមលើកទឹកចិត្តដល់ពួកគេឲ្យបម្រើដោយសប្បុរស និងដោយឥតសង្ឃឹមថាចង់បានអ្វីតបវិញ ។

សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង

លូកា ៦:៣១-៣៨ ។ ហេតុអ្វីក៏យើងបម្រើអ្នកដទៃ

អែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានសរសេរនូវមូលហេតុដែលអាចធ្វើទៅបានមួយចំនួន ថាហេតុអ្វីក៏យើងបម្រើ និងប្រាប់អំពីមូលហេតុដែលយើងគប្បីបម្រើ ៖

« មនុស្សបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមកដោយមូលហេតុផ្សេងៗ ហើយមូលហេតុមួយចំនួន គឺប្រសើរជាងផ្សេងទៀត ។ ប្រហែលជាគ្មានយើងណាម្នាក់បម្រើដោយអស់ពីសមត្ថភាពនៅគ្រប់ពេលវេលាសម្រាប់តែមូលហេតុតែម្យ៉ាងនោះទេ ។ ដោយព្រោះយើងជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ នោះយើងភាគច្រើនប្រហែលជាបម្រើដោយមូលហេតុចម្រុះគ្នាជាច្រើន ហើយមូលហេតុការចុម្រុះគ្នាជាច្រើននោះ អាចនឹងផ្សេងៗគ្នា ពីមួយពេលទៅមួយពេល នៅពេលយើងរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណ ។ ប៉ុន្តែយើងទាំងអស់គ្នាគប្បីខិតខំបម្រើ សម្រាប់មូលហេតុជាច្រើនដែលខ្ពស់បំផុត និងល្អបំផុត ។

« តើមូលហេតុមួយចំនួនសម្រាប់ការបម្រើមានអ្វីខ្លះ ? ខ្ញុំនឹងផ្ដល់នូវមូលហេតុចំនួនប្រាំមួយ តាមលំដាប់ពីថ្នាក់ទាប រហូតទៅដល់ថ្នាក់ខ្ពស់ ។

« មនុស្សខ្លះអាចនឹងបម្រើដោយសង្ឃឹមថានឹងបានរង្វាន់ខាងលោកិយ ។ …

« មូលហេតុផ្សេងទៀតចំពោះការបម្រើ--ប្រហែលជាសមហេតុផលជាងមូលហេតុដំបូង ប៉ុន្តែនៅតែស្ថិតនៅក្នុងផ្នែកនៃការបម្រើ ដែលស្វែងរករង្វាន់ខាងលោកិយ--គឺត្រូវបានលើកទឹកចិត្តដោយបំណងប្រាថ្នាផ្ទាល់ខ្លួនមួយដើម្បីទទួលបានដៃគូល្អ ។ …

« អ្នកខ្លះអាចនឹងបម្រើដោយព្រោះខ្លាចថា នឹងទទួលទណ្ឌកម្ម ។ …

« មនុស្សផ្សេងទៀតអាចនឹងបម្រើដោយសារតែជាកាតព្វកិច្ច ឬជាភក្ដីភាពចំពោះមិត្តភក្ដិ ឬគ្រួសារ ឬទំនៀមទម្លាប់ ។ …

« មូលហេតុសម្រាប់ការបម្រើដែលខ្ពស់ជាង គឺសង្ឃឹមថាបានរង្វាន់ដ៏អស់កល្បជានិច្ចមួយ ។ …

« បំណងចុងក្រោយដែលខ្ញុំនឹងពិភាក្សាគឺ តាមមតិរបស់ខ្ញុំ ដែលជាមូលហេតុដ៏ខ្ពស់បំផុតលើអ្វីៗទាំងអស់ ។ នៅក្នុងទំនាក់ទំនងរបស់វាទៅនឹងការបម្រើ គឺអ្វីដែលបទគម្ពីរហៅថា ‹ ផ្លូវ ១ ដ៏ប្រសើរលើសលែងទៅទៀត › (កូរិន. ទី ១ ១២:៣១) ។

«‹ សេចក្តីសប្បុរស គឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏សុទ្ធសាធនៃព្រះគ្រីស្ទ › (មរ៉ូ. ៧:៤៧) ។ …

« គោលការណ៍នេះ—គឺថាការបម្រើរបស់យើងគប្បីមានដើម្បីក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះ និងស្រឡាញ់ដល់បងប្អូនខ្លួន ជាជាងដើម្បីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ឬបំណងថ្នាក់ទាបផ្សេងៗទៀតនោះ—គឺជាបទដ្ឋានដ៏ខ្ពស់មួយយ៉ាងច្បាស់ ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះច្បាស់ជាទតឃើញវាដូច្នោះ ដ្បិតទ្រង់បានដាក់បញ្ចូលបទបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ទៅនឹងក្ដីស្រឡាញ់ដោយឥតគិតពីខ្លួនឯង និងទាំងស្រុងជាមួយនឹងភាពល្អឥតខ្ចោះដោយផ្ទាល់ » ( « Why Do We Serve? » New Era ខែ មិនា ឆ្នាំ ១៩៨៨ ទំព័រ ៦, ៧; សូមមើលផងដែរ ដាល្លិន អេក អូក « Why Do We Serve? » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៨៤ ទំព័រ ១២–១៥ ) ។