មេរៀនទី ១៥៤
វិវរណៈ ៦–១១ ភាគ ១
សេចក្តីផ្តើម
យ៉ូហានបានឃើញការនិមិត្តអំពីកូនចៀមរបស់ព្រះ កំពុងបើកត្រាប្រាំមួយដំបូងនៃក្រាំងដែលបិទត្រានោះ ។ នៅក្នុងត្រាទីប្រាំមួយ យ៉ូហានបានឃើញអ្នកបម្រើរបស់ព្រះដែល « បោកអាវ … ក្នុងឈាមរបស់កូនចៀម » ( វិវរណៈ ៧:១៤ ) ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
វិវរណៈ ៦
យ៉ូហានបានឃើញកូនចៀមរបស់ព្រះ កំពុងបើកត្រាប្រាំមួយដំបូងនៃក្រាំងដែលបិទត្រា
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយកង្វល់នានា ដែលពួកគេមានអំពីការរស់នៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយ ។ សូមសរសេរចម្លើយរបស់ពួកគេនៅលើក្ដារខៀន ។
ចូរអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមដោយព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សស្ដាប់រកថា ពួកព្យាការីកាលពីបុរាណមានអារម្មណ៍បែបណាដែរអំពីជំនាន់របស់យើង ៖
« ពួកព្យាការី ពួកសង្ឃ និងពួកស្ដេច … បានទន្ទឹងរង់ចាំដោយសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏រីករាយចំពោះសម័យដែលយើងរស់នៅ ហើយបានរីករាយដោយសេចក្ដីសង្ឃឹមពីសួគ៌ាដោយអំណររហូតដល់ពួកគេបានច្រៀង សរសេរ ហើយព្រមទាំងបានព្យាករពីជំនាន់របស់យើងនេះ » (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ១៨៦) ។
-
តើព្យាការីកាលពីបុរាណមានអារម្មណ៍បែបណាដែរអំពីជំនាន់របស់យើង ?
សូមចង្អុលបង្ហាញថា យ៉ូហានដែលជាអ្នកទទួលវិវរណៈ គឺជាព្យាការីម្នាក់ដែលបានដឹងអំពីព្រឹត្តិការណ៍នាជំនាន់ចុងក្រោយនេះ ហើយបានព្យាករអំពីជំនាន់របស់យើងជាមួយនឹងការទន្ទឹងរង់ចាំដោយអំណរ ។
នៅពេលសិស្សសិក្សា វិវរណៈ ៦–៧ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរកមើលហេតុផលដែលពួកព្យាការីបានទន្ទឹងរង់ចាំជំនាន់របស់យើងដោយអំណរ ។
សូមរំឭកសិស្សថា ដូចដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង វិវរណៈ ៥:១–៥ យ៉ូហានបានឃើញក្រាំងមួយដែលមានបិទត្រាទាំងប្រាំពីរ ដែលមានតែកូនចៀមរបស់ព្រះប៉ុណ្ណោះ ដែលសក្តិសមបើកវាបាន ។ សូមពន្យល់ថា នៅក្នុងការនិមិត្តរបស់លោក យ៉ូហានបានឃើញរូបតំណាងនៃព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗមួយចំនួនទាក់ទងនឹងរយៈពេលនីមួយៗស្មើមួយពាន់ឆ្នាំ ដែលបានតំណាងដោយត្រាទាំងប្រាំពីរ ។
សូមសរសេរបញ្ជីខាងក្រោមនេះនៅលើ ក្ដារខៀន ( សូមពិចារណាធ្វើកិច្ចការនេះពីមុនថ្នាក់ចាប់ផ្ដើម ) ៖
សូមចែកក្រដាសមួយសន្លឹកដល់សិស្ស ។ សូមចាត់ត្រាមួយដល់សិស្សម្នាក់ៗ ( ត្រានីមួយៗអាចត្រូវបានចាត់ដល់សិស្សច្រើននាក់ ) ។ សូមឲ្យសិស្សអានសេចក្ដីយោងទាំងឡាយ ដែលទាក់ទងនឹងត្រាដែលពួកគេបានចាត់ឲ្យ ហើយគូររូបអំពីព្រឹត្តិការណ៍មួយចំនួន ដែលបានយ៉ូហានបានឃើញទាក់ទងនឹងត្រានោះ ។
បន្ទាប់ពីផ្ដល់ពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យបង្ហាញគំនូររបស់ពួកគេទៅសិស្សផ្សេងទៀតតាមលំដាប់លំដោយ ដោយចាប់ផ្ដើមជាមួយនឹងសិស្សដែលមានត្រាទីមួយ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់មកពីក្រុមនីមួយៗឲ្យប្រើគំនូររបស់ខ្លួនពន្យល់អំពីអ្វីដែលយ៉ូហានបានឃើញ នៅពេលត្រានោះត្រូវបានបើកឡើង ។ នៅពេលសិស្សប្រាប់ សូមចែកចាយការបកស្រាយដូចតទៅនេះដែលបានផ្តល់ជាយោបល់ពីអែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ អ្នកគួរលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យសរសេរព័ត៌មាននេះនៅក្នុងសៀវភៅកត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬក្នុងសៀវភៅកត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។
ត្រាទីមួយ ( ប្រហែលឆ្នាំ ៤០០០ ដល់ ៣០០០ មុន គ. ស. ) |
សេះស = ជ័យជំនះ ធ្នូ = ចម្បាំង មកុដ = អ្នកឈ្នះ អែលឌើរ ម៉ាក់ខន់ឃី បានណែនាំថា ខទី ១–២ ពិពណ៌នាអំពីជំនាន់របស់ហេណុក ហើយថាអ្នកជិះសេះនោះគឺហេណុក ( សូមមើល Doctrinal New Testament Commentary វ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៦–៧៣ ] ៣:៤៧៦–៧៨ ) ។ |
ត្រាទីពីរ ( ប្រហែលឆ្នាំ ៣០០០ ដល់ ២០០០ មុន គ. ស. ) |
សេះក្រហម = ការបង្ហូរឈាម ដាវ = សង្គ្រាម និង ការបំផ្លិចបំផ្លាញ អែលឌើរ ម៉ាក់ខន់ឃី បានផ្តល់យោបល់ថា ខទី ៣–៤ ពិពណ៌នាអំពីជំនាន់ណូអេ នៅពេលអំពើទុច្ចរិតបានកើតមានពាសពេញផ្ទៃផែនដី ។ អ្នកជិះសេះក្រហមនោះអាចជាអារក្ស ឬ ប្រហែលជា « បុគ្គលម្នាក់ដែលតំណាងឲ្យអ្នកចម្បាំងដែលបានសម្លាប់មនុស្សជាច្រើន » ( សូមមើល Doctrinal New Testament Commentary ៣:៤៧៨–៧៩ ) ។ |
ត្រាទីបី ( ប្រហែលឆ្នាំ ២០០០ ដល់ ១០០០ មុន គ. ស. ) |
សេះខ្មៅ = គ្រោះទុរភិក្ស ជញ្ជីង = អាហារមានតម្លៃថ្លៃ អែលឌើរ ម៉ាក់ខន់ឃី បានផ្តល់យោបល់ថា ខទី ៥–៦ ពិពណ៌នាអំពីជំនាន់របស់អ័ប្រាហាំ នៅពេលមានមនុស្សជាច្រើនបានស្លាប់ដោយសារការស្រេកឃ្លាន ( សូមមើល Doctrinal New Testament Commentary ៣:៤៧៩–៨០ ) ។ មនុស្សម្នាក់អាចទិញអាហារបានគ្រាន់តែសម្រាប់រស់ដោយប្រាក់ខែពេញមួយថ្ងៃរបស់ខ្លួន ដែលនេះបង្ហាញពីតម្លៃអាហារដ៏ថ្លៃ ។ |
ត្រាទីបួន ( ប្រហែលឆ្នាំ ១០០០ មុន គ. ស. រហូតដល់កំណើតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ) |
សេះសម្បុរស្លាំង = សេចក្តីស្លាប់ សេចក្តីស្លាប់ និង ស្ថានឃុំព្រលឹងមនុស្សស្លាប់ = ការបំផ្លិចបំផ្លាញមនុស្សទុច្ចរិត និង ការទទួលពួកគេឲ្យចូលទៅក្នុងស្ថានឃុំវិញ្ញាណ ( សូមមើល អេសាយ ៥:១៤ ) អែលឌើរ ម៉ាក់ខន់ឃី បានផ្តល់យោបល់ថា ខទី ៧–៨ សំដៅលើ « សហស្សវត្សរ៍នៃនគរ និង ប្រជាជាតិដ៏អស្ចារ្យទាំងនោះដែលមានសង្គ្រាម និង ការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញប្រឆាំង ព្រមទាំងការរីករាលដាលប្រឆាំង [ អ៊ីស្រាអែល ] ម្តងហើយម្តងទៀត » ( សូមមើល Doctrinal New Testament Commentary ៣:៤៨១ ) ។ ប្រជាជាតិទាំងនោះរួមមាន បាប៊ីឡូន ពើស៊ី អេស៊ីព្ទ ក្រិក និង រ៉ូម ។ |
ត្រាទីប្រាំ ( ប្រហែលចាប់តាំងពីកំណើតរបស់ព្រះគ្រីស្ទរហូតដល់ឆ្នាំ ១០០០ គ. ស. ) ។ |
អាសនា =ការបូជា ព្រលឹងរបស់មនុស្ស=ការធ្វើឃាតដោយសាសនា ពួកគ្រីស្ទានត្រូវបានសម្លាប់ព្រោះជំនឿរបស់ពួកគេ អែលឌើរ ម៉ាក់ខន់ឃី បានផ្តល់យោបល់ថា ខទី ៩–១១ សំដៅលើពួកគ្រីស្ទានពីជំនាន់ដើមជាច្រើន រួមមានពួកសាវកជំនាន់ដើមភាគច្រើនបំផុត ដែលបានស្លាប់ដោយសារសាសនា ( សូមមើល Doctrinal New Testament Commentary ៣:៤៨២–៨៣ ) ។ ដោយសារពួកបរិសុទ្ធទាំងនេះបានលះបង់ជីវិតរបស់ពួកគេ « ដោយព្រោះកាន់តាមព្រះបន្ទូល និងសេចក្តីបន្ទាល់ » ( វិវរណៈ ៦:៩ ) ពួកគេត្រូវបានប្រទានឲ្យនូវ « អាវសវែង » ជានិមិត្តសញ្ញានៃភាពបរិសុទ្ធ ( សូមមើល វិវរណៈ ៧:១៣–១៤; នីហ្វៃទី៣ ២៧:១៩ ) ។ |
បន្ទាប់ពីក្រុមនីមួយៗបានឆ្លើយហើយ សូមពន្យល់ថា ត្រាទីប្រាំមួយតំណាងឲ្យជំនាន់របស់យើង និងព្រឹត្តិការណ៍នានាដែលនឹងដឹកនាំទៅរកសហសវត្សរ៍ កាលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងគ្រងរាជដោយផ្ទាល់នៅលើផែនដីនេះ ( សូមមើល Doctrinal New Testament Commentary ៣:៤៨៥–៨៦ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗនៅក្នុង វិវរណៈ ៦:១២–១៧ហើយពន្យល់ថា ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ សម្រាប់ខទី ១៤ បានចែងថា « ហើយផ្ទៃមេឃបានបើកដូចជាក្រាំងត្រូវបានបើក នៅពេលវាត្រូវបានគេរមូរទៅវិញ ហើយគ្រប់ទាំងភ្នំ កោះ ត្រូវបានរំកិលចេញពីទីតាំងរបស់វា ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលព្រឹត្តិការណ៍ ដែលយ៉ូហានបានឃើញទុកជាមុន ។
-
តើត្រាទីប្រាំមួយបើកនៅពេលណា ? តើយ៉ូហានបានឃើញព្រឹត្តិការណ៍អ្វីខ្លះ ? ( សូមពន្យល់ថា ព្រឹត្តិការណ៍ដ៏គ្រោះថ្នាក់ទាំងនេះគឺជាទីសម្គាល់នៃថ្ងៃចុងក្រោយ ) ។
-
យោងតាម ខទី ១៦ តើជនដែលខិតខំរត់គេចពី « សេចក្ដីក្រោធ » របស់ព្រះនឹងប្រាថ្នាចង់បានអ្វី ?
-
តើសំណួរអ្វីទៅត្រូវបានកត់ត្រាទុកនៅក្នុងខទី ១៧ ?
សូមសរសេរសំណួរខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ តើនរណាខ្លះនឹងមានលទ្ធភាពអាចឈរបាន ?
សូមពន្យល់ថា វិវរណៈ ៧ ជួយយើងឲ្យយល់ថា តើនរណាដែលនឹងអាចឈរបាន ឬនៅជាមួយនឹងគ្រោះភ័យនៃត្រាទីប្រាំមួយបាន ។
វិវរណៈ ៧
យ៉ូហានបានឃើញអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ ដែលបានលាងជម្រះសម្លៀកបំពាក់របស់ពួកគេនៅក្នុងឈាមរបស់កូនចៀម
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន វិវរណៈ ៧:១ ឲ្យឮៗ ហើយឲ្យសិស្សម្នាក់ទៀតអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៧:៨ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលអ្វីផ្សេងទៀតដែលយ៉ូហានបានឃើញនៅក្នុងត្រាទីប្រាំមួយ ។
-
តើទេវតាទាំងបួនកំពុងធ្វើអ្វី ? ( សូមចង្អុលបង្ហាញថា ខ្យល់ដែលកំពុងបក់បោកទប់នោះ មានអំណាចបំផ្លាញជីវិតនៅលើផែនដី ។ សូមមើលផងដែរ គ. និង ស. ៨៦:៥–៧ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានវិវរណៈ ៧:២–៣ឲ្យឮៗ ហើយឲ្យសិស្សម្នាក់ទៀតអានគោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៧:៩ឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលអ្វី ដែលទេវតាមួយអង្គទៀតមានបន្ទូលទៅកាន់ទេវតាទាំងបួនអង្គនោះ ។
-
យោងតាម គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៧:៩តើទេវតា « ឡើងមកពីទិសថ្ងៃរះ » ជានរណា ? ( វិវរណៈ ៧:២ ) ។
សូមពន្យល់ថា ពាក្យ អេលីយ៉ា នៅក្នុងឧទាហរណ៍នេះគឺជា « ងារសម្រាប់អ្នកដែលបេសកកម្មរបស់គាត់ [ គឺ ] ដើម្បីប្រគល់កូនសោ និងអំណាចដល់មនុស្សនៅគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាចុងក្រោយនេះ » ( Doctrinal New Testament Commentary ៣:៤៩១–៩២; សូមមើលផងដែរ Bible Dictionary « Elias » ) ។
-
តើទេវតាអង្គនេះបានមានបន្ទូលអ្វីខ្លះទៅកាន់ទេវតាទាំងបួនអង្គ ?
សូមពន្យល់ថា « ការបោះត្រា ឬការគូសចំណាំ ‹ នៅត្រង់ថ្ងាសនៃពួកបាវបម្រើរបស់យើង › គឺជាពាក្យប្រៀបធៀបមួយអំពីការលះបង់ ការបម្រើ និងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេថ្វាយព្រះ ( វិវរណៈ ៧:៣, សូមមើលផងដែរ វិវរណៈ ៩:៤; ១៤:១ ) ។ …
« ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានបង្រៀនថា ការបោះត្រាលើថ្ងាសនៃពួកស្មោះត្រង់ ‹ គឺមានន័យថា ជាការផ្សារភ្ជាប់ពរជ័យលើក្បាលរបស់ពួកគេ ដែលជាសេចក្តីសញ្ញាអស់កល្បជានិច្ច ហេតុដូច្នោះហើយធ្វើឲ្យការហៅ និង ការរើសតាំងរបស់ពួកគេបានពិតប្រាកដឡើង › ( នៅក្នុង History of the Church ៥:៥៣០ ) » ( New Testament Student Manual [ Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ៥៤៤ ) ។
សូមពន្យល់ថា ដូចដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង វិវរណៈ ៩ យ៉ូហានបានឃើញនូវអ្វីដែលនឹងកើតឡើងចំពោះជនដែលគ្មានត្រានេះ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន វិវរណៈ ៩:៣–៤ ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលស្ថានភាពរបស់អស់អ្នកដែលគ្មានត្រានេះ ។ សូមឲ្យសិស្សរៀបរាប់ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន វិវរណៈ ៧:៤ ដោយស្ងៀមស្ងាត់ រកមើលថាតើមានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់ ដែលត្រូវបានទេវតានេះបោះត្រានៅលើថ្ងាស ។ សូមឲ្យសិស្សរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
សូមពន្យល់ថា ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលប្រាប់ព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ថា « ចំនួន ១៤៤,០០០ ដែលបានចែងនៅក្នុង វិវរណៈ ៧:៤–៨ គឺជាចំនួននៃសង្ឃជាន់ខ្ពស់ដែលត្រូវបានតែងតាំងនៅក្នុងចំណោមពូជអំបូរអ៊ីស្រាអែលទាំងដប់ពីរ ដែលនឹងជួយមនុស្សដទៃទៀតឲ្យទទួលបានភាពតម្កើងឡើងរបស់ពួកគេ [ សូមមើល គ. និង ស. ៧៧:១១ ] ។ អ្នកខ្លះបានជឿថា វាមិនមែនជាចំនួនសរុបរបស់មនុស្ស ដែលនឹងត្រូវបានតម្កើងឡើងឡើយ » ( New Testament Student Manual [ Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ៥៤៤ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន វិវរណៈ ៧:៩–១០ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាមរកមើលថាយ៉ូហានបានឃើញនរណាទៀត ។
-
តើយ៉ូហានបានឃើញនរណា ?
-
តើហ្វូងមនុស្សនេះពាក់ ហើយកាន់អ្វី ? ( អ្នកគួរពន្យល់ថា ធាងចាកអាចតំណាងឲ្យជោគជ័យ និងអំណរ ) ។
ចូរសុំឲ្យសិស្សម្នាក់អាន វិវរណៈ ៧:១៣–១៧ ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថា យ៉ូហានបានរៀនអ្វីខ្លះអំពីមនុស្សទាំងនេះ ។
-
តើមនុស្សទាំងនេះបានស៊ូទ្រាំនឹងអ្វីខ្លះ ?
-
តើអាវវែងរបស់ពួកគេបានប្រែទៅជាពណ៌សដោយរបៀបណា ? ( តាមរយៈ « ព្រះលោហិតនៃកូនចៀម »—តំណាងនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ) ។
-
យោងតាម ខទី ១៥–១៧ តើប្រជាជនទាំងនេះបានទទួលពរជ័យអ្វីខ្លះ ដោយសារតែពួកគេត្រូវបានធ្វើឲ្យបរិសុទ្ធ តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ( អ្នកអាចចង្អុលបង្ហាញថា ខគម្ពីរទាំងនេះពិពណ៌នាពីអំណរ សេចក្ដីសុខសាន្ត និងការលះបង់របស់ជនដែលគ្រងសិរីល្អសេឡេស្ទាល ) ។
-
តើយើងអាចស្គាល់គោលការណ៍អ្វីខ្លះពីក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ អំពីរបៀបដែលយើងអាចគ្រងសិរីល្អសេឡេស្ទាល ? ( សិស្សអាចប្រើពាក្យផ្សេងគ្នា ប៉ុន្តែត្រូវធ្វើឲ្យប្រាកដថា ពួកគេស្គាល់គោលការណ៍មួយស្រដៀងគ្នានឹងគោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ៖ ប្រសិនបើយើងស៊ូទ្រាំនឹងសេចក្ដីទុក្ខលំបាកដោយស្មោះត្រង់ ហើយឲ្យបានបរិសុទ្ធតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងនឹងរីករាយនូវសិរីល្អសេឡេស្ទាលជាមួយនឹងព្រះ ។ សូមសរសេរគោលការណ៍នេះនៅលើក្ដារខៀន ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតថា តើពួកគេនឹងមានអារម្មណ៍បែបណា ដែលត្រូវឈរ ហើយធ្វើឲ្យបរិសុទ្ធនៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះនោះ ។
-
តើអារម្មណ៍ទាំងនេះប្រៀបធៀបទៅនឹងអារម្មណ៍របស់មនុស្ស ដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុង វិវរណៈ ៦:១៦ យ៉ាងដូចម្តេច ?
-
តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីឲ្យព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចបន្សុទ្ធយើងតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ?
-
តើការចងចាំពីពរជ័យនៃសិរីល្អសេឡេស្ទាលបានជួយអ្នក នៅក្នុងការខិតខំដើម្បីស៊ូទ្រាំនឹងសេចក្តីទុក្ខលំបាក ហើយប្រែជាបរិសុទ្ធយ៉ាងដូចម្តេច ?
សូមរំឭកសិស្សអំពីបញ្ជីនៃកង្វល់ ដែលបានសរសេរនៅលើក្ដារខៀនកាលពីដើមមេរៀន ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យពិចារណាថា គោលការណ៍ដែលបានសរសេរនៅលើក្ដារខៀនអាចជួយពួកគេបានដោយរបៀបណា នៅពេលពួកគេមានការព្រួយបារម្ភអំពីការរស់នៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយនេះ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សស្ម័គ្រចិត្តពីរបីនាក់ ឲ្យចែកចាយគំនិតរបស់ពួកគេជាមួយសិស្សនៅក្នុងថ្នាក់ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចំណាយពេលពីរបីនាទី សញ្ជឹងគិតអំពីរបៀបដែលពួកគេអាចអនុវត្តគោលការណ៍ដែលពួកគេបានរៀននៅថ្ងៃនេះ ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យកត់ត្រាពីការបំផុសគំនិតទាំងឡាយ ដែលពួកគេទទួល ។