មេរៀនទី ៣
តួនាទីរបស់សិស្ស
សេចក្ដីផ្ដើម
ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ គ្រូបង្រៀន និង សិស្សមានតួនាទីសំខាន់មួយនៅក្នុងការរៀនសូត្រពីដំណឹងល្អ ។ មេរៀននេះអាចជួយសិស្សឲ្យយល់ពីតួនាទីទាំងនេះ ដើម្បីពួកគេអាចទទួលបានជោគជ័យនៅក្នុងការខិតខំរៀនសូត្ររបស់ពួកគេ ។ អ្នកប្រហែលជាត្រូវរំឭកគោលការណ៍នានា ដែលត្រូវបានបង្រៀននៅក្នុងមេរៀននេះជាទៀងទាត់ ដើម្បីរំឭកសិស្សអំពីតួនាទីរបស់ពួកគេក្នុងការរៀនសូត្រពីដំណឹងល្អ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
តួនាទីរបស់ព្រះវិញ្ញាណ គ្រូបង្រៀន និងសិស្សនៅក្នុងការរៀនសូត្រពីដំណឹងល្អ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានសាច់រឿងដូចខាងក្រោមឲ្យឮៗ ។
មានយុវនារីម្នាក់ទទួលបានការបំផុសគំនិត និង ការបំភ្លឺ នៅពេលនាងចូលរៀនថ្នាក់សិក្ខាសាលា ។ នាងទទួលអារម្មណ៍ពីព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅទីនោះ ហើយមានអំណរគុណចំពោះរឿងទាំងឡាយដែលនាងរៀន ។ ហើយក៏មានយុវនារីម្នាក់ទៀតនៅក្នុងថ្នាក់សិក្ខសាលាដដែលនោះដែរ ។ ប៉ុន្តែជារឿយៗ នាងមានភាពធុញទ្រាន់ ហើយមានអារម្មណ៍ថានាងរៀនអ្វីមិនបានច្រើនទេនៅក្នុងថ្នាក់នោះ ។
-
តើហេតុផលមួយចំនួនដែលអាចកើតមាន ហើយវាធ្វើឲ្យយុវនារីទាំងពីរនេះមានបទពិសោធន៍ផ្ទុយគ្នា ខណៈដែលពួកគេចូលរៀននៅក្នុងថ្នាក់សិក្ខាសាលាតែមួយនោះមានអ្វីខ្លះ ? ( ចម្លើយអាចមានដូចតទៅនេះ ៖ យុវនារីទីមួយប្រហែលជាចូលរួមយ៉ាងក្លៀវក្លានៅក្នុងមេរៀន យុវនារីទីមួយប្រហែលជាធ្លាប់មានបទពិសោធន៍នៃការរៀនសូត្រខាងវិញ្ញាណច្រើនកាលពីមុន រីឯយុវនារីទីពីរវិញប្រហែលជាមិនមានស្មារតីមូលដោយសារតែកង្វល់ផ្សេងៗ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍នានានៅក្នុងមេរៀនថ្ងៃនេះដែលអាចជួយពួកគេឲ្យបំពេញតួនាទីរបស់ខ្លួននៅក្នុងថ្នាក់សិក្ខាសាលា ហើយពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់ពួកគេអំពីដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
សូមពន្យល់ថា មានបុគ្គលបីរូបដែលមានតួនាទីយ៉ាងសំខាន់នៅក្នុងបរិយាកាសរៀនសូត្រមួយអំពីដំណឹងល្អដូចជាថ្នាក់សិក្ខាសាលា គឺ ៖ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ គ្រូបង្រៀន និង សិស្ស ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ១៤:២៦ ហើយឲ្យសិស្សម្នាក់ទៀតអាន យ៉ូហាន ១៦:១៣ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមដោយ រកមើលពីតួនាទីរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
-
តើសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះដែលយើងអាចរៀនពីខគម្ពីរទាំងនេះ ទាក់ទងនឹង តួនាទីរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ? ( សិស្សអាចនឹងឲ្យចម្លើយផ្សេងៗគ្នា ប៉ុន្តែសូមប្រាកដថា ពួកគេដឹងពីគោលលទ្ធិនេះ ៖ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបង្រៀនពីសេចក្ដីពិត ) ។
-
តើយើងអាចដឹងបានដោយរបៀបណា នៅពេលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធកំពុងបង្រៀនសេចក្ដីពិតនោះដល់យើង? ( អ្នកគួរឲ្យសិស្សបើកទៅ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨:២–៣ ) ។
ចូរសុំឲ្យសិស្សម្នាក់អាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥០:១៣-១៤ ឲ្យឮៗ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាម ដោយរកមើលពីតួនាទីរបស់គ្រូបង្រៀនដំណឹងល្អម្នាក់ ។ មុនពេលសិស្សអាន សូមពន្យល់ថា ខគម្ពីរទាំងនេះ បានផ្ដល់ឲ្យទៅពួកបរិសុទ្ធជំនាន់មុន ដែលទទួលបានការតែងតាំងឲ្យបង្រៀនដំណឹងល្អ ។
-
តើតួនាទីរបស់គ្រូបង្រៀនដំណឹងល្អម្នាក់មានអ្វីខ្លះ ? ( សូមមើលផងដែរ គ. និង ស. ៤២:១៤ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន នីហ្វៃទី ២ ៣៣:១ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមដោយ រកមើលអ្វីដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានធ្វើចំពោះយើង នៅពេលសេចក្ដីពិតត្រូវបានបង្រៀនដោយព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់ ។
-
យោងតាមខគម្ពីរនេះ តើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធធ្វើអ្វីខ្លះសម្រាប់យើង ?
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីរបៀបដើម្បីយាងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធឲ្យនាំយកសេចក្ដីពិតចូលទៅក្នុងដួងចិត្តរបស់ពួកគេ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៨:១១៨ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលពីរបៀបដែលយើងត្រូវខិតខំស្វែងរកការរៀនសូត្រ ។
-
តើយើងត្រូវខិតខំស្វែងរកការរៀនសូត្រតាមរបៀបណា ? ( ដោយការសិក្សា និងដោយសេចក្តីជំនឿ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយអែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សស្ដាប់រកមើលអ្វីដែលយើងអាចធ្វើឲ្យកើតឡើងបាន នៅពេលយើងខិតខំរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿ ៖
« គ្រូបង្រៀនម្នាក់អាចពន្យល់បង្ហាញ លួងលោម ហើយធ្វើទីបន្ទាល់ និង ធ្វើយ៉ាងដូច្នោះជាមួយនឹងអំណាចខាងវិញ្ញាណ និង ដោយមានប្រសិទ្ធភាព ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ នៅទីបំផុតសារលិខិតមួយ និង សាក្សីនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ អាចជា្របចូលទៅក្នុងដួងចិត្តបាន ដរាបណាអ្នកទទួលមា្នក់អនុញ្ញត្តឲ្យវាចូលតែប៉ុណ្ណោះ ។ ការរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿបើកផ្លូវ ចូលទៅក្នុង ដួងចិត្ត » ( « Seek Learning by Faith » ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ២០០៧ ទំព័រ ៦១ ) ។
-
នៅក្នុងសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នេះ តើគោលការណ៍អ្វីខ្លះដែលអ្នករៀនពីអ្វីដែលអាចកើតឡើង ប្រសិនបើយើងខិតខំរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿ ? ( សូមជួយសិស្សឲ្យស្គាល់ពីគោលការណ៍នេះ ៖ ប្រសិនបើយើងខិតខំរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿ នោះទើបយើងយាងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធឲ្យចូលមកក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង ដើម្បីបង្រៀន ហើយថ្លែងទីបន្ទាល់ពីសេចក្ដីពិតបាន ។ សូមពិចារណាសរសេរសេចក្ដីពិតនេះនៅលើក្ដារខៀន ។)
សូមចង្អុលបង្ហាញថា សេចក្ដីជំនឿគឺលើសពីជំនឿអកម្មទៅទៀត ។ យើងបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងតាមរយៈសកម្មភាព ។
-
តើអ្នកគិតថា ការរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿ មានន័យដូចម្ដេច ?
ដើម្បីបង្ហាញថា ការរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿ មានន័យដូចម្ដេចនោះ សុំរកអ្នកស្ម័គ្រចិត្តម្នាក់ដែលពុំធ្លាប់លេងកីឡាបាល់ទាល់ពីមុន ។ ( អ្នកអាចសម្របសកម្មភាពនេះដើម្បីធ្វើឲ្យសិស្សម្នាក់ដែលពុំធ្លាប់លេងកីឡាបាល់បោះ លេងឧបករណ៍តន្ត្រី លេងត្រែះ ពុំចេះចងក្រវ៉ាត់-ក ។ល។ អាចចូលរួមបាន ) ។ សូមប្រាប់សិស្សស្ម័គ្រចិត្តនោះថា អ្នកចង់បង្រៀនគាត់ពីរបៀបលេងកីឡាបាល់ទាត់ឲ្យល្អអាចលេងក្នុងក្រុមកីឡាបាល់ទាត់មួយបាន ។ សូមសួរសិស្សស្ម័គ្រចិត្តនោះថា តើគាត់មានសេចក្ដីជំនឿលើសមត្ថភាពបង្រៀនរបស់អ្នក និងលើសមត្ថភាពរៀនសូត្ររបស់គាត់ដែរឬទេ ។ រួចពន្យល់ ហើយបង្ហាញពីរបៀបបណ្ដើរបាល់ ប៉ុន្តែកុំឲ្យសិស្សនោះសាកល្បង ។ សូមពន្យល់ពីរបៀបបញ្ជូនបាល់ ។ រួចធ្វើការបង្ហាញដោយបញ្ជូនបាល់នោះទៅសិស្សស្មគ្រ័ចិត្តនោះ ប៉ុន្តែទារបាល់មកវិញ ដោយមិនឲ្យសិស្សនោះសាកល្បងបញ្ជូនបាល់ត្រឡប់មកអ្នកវិញ ។ សូមធ្វើដូចគ្នាសម្រាប់ការបោះបាល់ បន្ទាប់ពីវាបានចេញទៅខាងក្រៅទីលាន ។ បន្ទាប់មក សូមសួរសិស្សនោះ ៖
-
តើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាត្រូវត្រៀមខ្លួនបែបណាដើម្បីសាកល្បងសម្រាប់ក្រុមបាល់ទាត់មួយ ? ហេតុអ្វី ?
-
ទោះបីជាការរៀនសូត្រ និង ការមើលអ្នកដទៃលេងបាល់ទាត់អាចជួយបានក៏ដោយ ប្រសិនបើអ្នកចង់អភិវឌ្ឍជំនាញដែលចាំបាច់ ដើម្បីមានភាពជោគជ័យក្នុងកីឡាបាល់ទាត់កាន់តែប្រសើរនោះ តើអ្នកត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ ?
-
តើកិច្ចការនេះអាចទាក់ទិននឹងការរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿបានដោយរបៀបណា ? ( ការជឿ និង ការទុកចិត្តថា ព្រះវិញ្ញាណអាចបង្រៀនយើងតែម្យ៉ាងគឺពុំគ្រប់គ្រាន់ឡើយ ) ។ ដើម្បីទទួលបានចំណេះដឹងពីសេចក្ដីពិតរបស់ព្រះ យើងក៏ត្រូវខិតខំរៀនសូត្រ ហើយអនុវត្តអ្វីដែលយើងរៀនសូត្រផងដែរ ) ។
សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានសេចក្តីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមរបស់អែលឌើរ បែដណា ឲ្យឮៗ ៖ សូមឲ្យសិស្សស្ដាប់រកមើលអ្វីដែលលោកបង្រៀនអំពីការរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿ ( អ្នកអាចពិចារណាថតចម្លងសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នេះចែកឲ្យសិស្ស ហើយឲ្យពួកគេគូសចំណាំអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ) ។
« អ្នករៀនសូត្រ អនុវត្តសិទ្ធិជ្រើសរើសរបស់ពួកគេ តាមរយៈការធ្វើសកម្មភាពស្របទៅតាមគោលការណ៍ត្រឹមត្រូវ បើកដួងចិត្តពួកគេឲ្យព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយយាងការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ អំណាចនៃការថ្លែងទីបន្ទាល់ និងសាក្សីបញ្ជាក់របស់ទ្រង់ ។ ការរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿ តម្រូវឲ្យមានកិច្ចខិតខំខាងវិញ្ញាណ ខាងសតិអារម្មណ៍ និង ខាងរូបកាយ ហើយពុំមែនគ្រាន់តែជាការទទួលភាពអកម្មនោះទេ ។ វាគឺនៅក្នុងសេចក្តីស្មោះត្រង់ និង ភាពខ្ជាប់ខ្ជួននៃសកម្មភាពដែលបានបំផុសគំនិតយើងឲ្យមានសេចក្ដីជំនឿនោះហើយ ដែលយើងបង្ហាញចំពោះព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាការស្ម័គ្រចិត្តរបស់យើងដើម្បីរៀន និង ទទួលយកការបង្ហាត់បង្រៀនពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ …
« …ការរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿ ពុំអាចត្រូវបានផ្ទេរពីគ្រូបង្រៀនម្នាក់ទៅសិស្សម្នាក់តាមរយៈការបង្រៀន ការបង្ហាញ ឬតាមសកម្មភាពក្នុងថ្នាក់រៀនតែមួយមុខទេ តែសិស្សម្នាក់ត្រូវតែអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ និងធ្វើសកម្មភាព ដើម្បីទទួលបានចំណេះដឹងសម្រាប់ខ្លួនគាត់ » ( « Seek Learning by Faith »ទំព័រ ៦៤ ) ។
-
តើកិច្ចខិតខំខាងវិញ្ញាណ ខាងសតិអារម្មណ៍ និងខាងរូបកាយមួយចំនួន ដែលយើងអាចធ្វើដើម្បីយាងព្រះវិញ្ញាណឲ្យបង្រៀន ហើយថ្លែងទីបន្ទាល់ដល់យើងអំពីសេចក្ដីពិតមានអ្វីខ្លះ ?
កំណត់ចំណាំ ៖ ពេលនេះអាចជាពេលមួយដ៏សមរម្យដើម្បីអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:១២២ ហើយពិភាក្សាពីសារៈសំខាន់នៃសណ្ដាប់ធ្នាប់ និង គារវភាពនៅក្នុងថ្នាក់រៀន ។
-
តើឥរិយាបថ ឬ អាកប្បកិរិយាមួយចំនួនដែលអាចរារាំងព្រះវិញ្ញាណមិនឲ្យបង្រៀនសេចក្ដីពិតដល់យើងនៅក្នុងថ្នាក់សិក្ខាសាលាមួយមានអ្វីខ្លះ ?
-
តើបទពិសោធន៍ក្នុងថ្នាក់សិក្ខាសាលាសម្រាប់សិស្សម្នាក់ដែលខិតខំរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿនឹងមានភាពខុសគ្នាពីបទពិសោធន៍របស់សិស្សម្នាក់ទៀតដែលខ្ជិលច្រអូសដូចម្ដេចដែរ ?
ចូរសុំឲ្យសិស្សបើកទៅ ម៉ាថាយ ៤ ។ សូមពន្យល់ថា នៅក្នុងបទពិសោធន៍របស់សាវកពេត្រុស យើងអាចឃើញពីគំរូមួយនៃរបៀបដែលការខិតខំរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿយាងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធចូលមកក្នុងដួងចិត្តយើងដើម្បីបង្រៀន ហើយថ្លែងទីបន្ទាល់ពីសេចក្ដីពិតនោះ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ៤:១៨-២០ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សផ្សេងទៀតផ្ទៀងតាម ដោយរកមើលការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទៅកាន់ពេត្រុស និង អនទ្រេ ។
-
តើព្រះអម្ចាស់បានហៅ ពេត្រុស និង អនទ្រេ ឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ ?
-
តើចម្លើយរបស់ពួកលោកគឺជាគំរូមួយនៃការខិតខំរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមចង្អុលបង្ហាញថា ទង្វើរបស់ពេត្រុសក្នុងការធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនោះបានអនុញ្ញាតឲ្យលោកបាននៅជិតនឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងការបម្រើរបស់ទ្រង់ក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ ។ ដោយការស្ដាប់តាមពាក្យអំពាវនាវរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យមកតាមទ្រង់ ពេត្រុសបានមានអភ័យឯកសិទ្ធិស្ដាប់ឮព្រះអង្គសង្គ្រោះបង្រៀនជារៀងរាល់ថ្ងៃ ហើយឃើញអព្ភូតហេតុជាច្រើន ។ ពេត្រុសថែមទាំងបានដើរនៅលើទឹកដោយការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទៀតផង ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១៤:២៨–២៩ ) ។
សូមពន្យល់សិស្សថា នៅគ្រាមួយ ព្រះយេស៊ូវបានសួរសំណួរមួយដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ១៦:១៣-១៤ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាម រកមើលអ្វី ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសួរ ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសួរអ្វីខ្លះដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ?
-
តើពួកគេបានឆ្លើយយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ១៦:១៥-១៧ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលរបៀបដែលពេត្រុសបានឆ្លើយតបចំពោះសំណួរបន្ទាប់ទៀតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
-
តើអ្វីទៅជាចម្លើយរបស់ពេត្រុសចំពោះសំណួររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានពន្យល់អ្វីខ្លះ អំពីរបៀបដែលពេត្រុសបានទទួលចំណេះដឹងរបស់លោក ?
-
តើបទពិសោធន៍របស់ពេត្រុស គឺជាការឆ្លុះបញ្ចាំងមួយពីសេចក្ដីពិតដែលយើងដឹងនៅក្នុងមេរៀននេះបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំ ឬសៀវភៅកត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ( អ្នកអាចពិចារណាសរសេរសំណួរទាំងនេះនៅលើក្ដារខៀន ) ៖
-
តើអ្នកធ្លាប់ខិតខំរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿនៅពេលណាដែរ ? តើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានបំពេញតួនាទីរបស់ទ្រង់ នៅក្នុងការរៀនសូត្រអំពីដំណឹងល្អយ៉ាងដូចម្ដេច នៅពេលអ្នកបានធ្វើកិច្ចការនេះ ? ( អ្នកអាចឲ្យសិស្សសញ្ជឹងគិតពីបទពិសោធន៍រៀនសូត្រកាលពីមុនដែលពួកគេធ្លាប់មាន នៅពេលពួកគេបានខិតខំរៀនសូត្របន្ថែមទៀតអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ) ។
ប្រសិនបើសិស្សរីករាយនឹងចែកចាយ ចូរសុំឲ្យពួកគេពីរបីនាក់ពិពណ៌នាពីបទពិសោធន៍ដែលពួកគេបានសរសេរ ។ អ្នកក៏គួរចែកចាយបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនមួយរបស់អ្នកផងដែរ រួមទាំងទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីសេចក្ដីពិត ដែលអ្នកបានពិភាក្សានោះ ។
ចូរសុំឲ្យសិស្សគិតពីរឿងមួយឬពីរដែលពួកគេនឹងធ្វើដើម្បីរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿ ហើយយាងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធឲ្យចូលទៅក្នុងដួងចិត្តពួកគេដើម្បីបង្រៀន ហើយថ្លែងទីបន្ទាល់ពីសេចក្ដីពិត ។ សូមអញ្ជើញសិស្សសរសេរអ្វីដែលពួកគេនឹងធ្វើ ។
សូមបញ្ចប់ដោយចែកចាយសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមរបស់ ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ៖
« យុវវ័យអើយ ! ខ្ញុំសុំឲ្យអ្នកចូលរួមរៀននៅក្នុងថ្នាក់សិក្ខាសាលា ។ ចូរសិក្សាព្រះគម្ពីរទាំងឡាយរបស់អ្នកជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។ ចូរស្ដាប់គ្រូបង្រៀនរបស់អ្នក ដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ។ ចូរអនុវត្តអ្វីដែលអ្នករៀនប្រកបដោយការអធិស្ឋាន » ( « Participate in Seminary » ថ្ងៃទី ១២ ខែ សីហា ឆ្នាំ ២០១១ seminary.lds.org ) ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
គាវរភាពធ្វើឲ្យមានវិវរណៈ
ឥរិយាបថ និង អាកប្បកិរិយាប្រកបដោយគារវភាពអាចជាផ្នែកមួយនៃការរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿ ហើយអាចយាងព្រះវិញ្ញាណឲ្យបង្រៀន ហើយថ្លែងទីបន្ទាល់ពីសេចក្ដីពិត ។ ប្រធាន ប៊យដ៏ ឃេ ផាកកឺ ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានបង្រៀនអំពីទំនាក់ទំនងរវាងគារវភាព និង វិវរណៈ ថា៖
« អស់រយៈពេលពីរបីឆ្នាំនេះ យើងបានមើលគំរូនៃគារវភាព និង ការខ្វះគារវភាពនៅក្នុងសាសនាចក្រ ។ ខណៈពេលដែលមនុស្សជាច្រើនត្រូវបានគេកោតសរសើរជាខ្លាំង យើងកំពុងតែរសាត់ព្រាត់ ។ យើងមានហេតុផលដើម្បីត្រូវព្រួយបារម្ភជាខ្លាំង ។
« ពិភពលោកកាន់តែមានភាពទ្រហឹងអឺងកងឡើងៗ ។ …
« ទំនោរចំពោះសំឡេងកាន់តែខ្លាំង កាន់តែមានសេចក្តីរំភើប កាន់តែមានទំនាស់ ពុំសូវមានការអត់ធ្មត់ ពុំសូវមានសេចក្តីសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ ពុំសូវមានរបៀបរបប គឺវាពុំមែនជារឿងចៃដន្យ ឬគ្មានកំហុស ឬក៏គ្មានអន្តរាយនោះឡើយ ។
« ការចេញបញ្ជាលើកដំបូងត្រូវបានធ្វើឡើងដោយ មេបញ្ជាការម្នាក់ប្រើប្រាស់វិធានការវាយលុក ដោយការធ្វើឲ្យការស្ទះខ្សែរយៈទំនាក់ទំនងនៃពួកខ្មាំងសត្រូវ ដែលគាត់មានបំណងចង់យកជ័យជំនះលើ ។
« ការគ្មានគារវភាពនេះ បំពេញបំណងរបស់មារសត្រូវ ដោយសារតែការរារាំងបណ្ដាញដ៏ពិសិដ្ឋនៃវិវរណៈទាំងខាងគំនិត និង ខាងវិញ្ញាណ ។ …
« … ថ្នាក់ដឹកនាំគួរបង្រៀនថា គារវភាពធ្វើឲ្យមានវិវរណៈ » ( « Reverence Invites Revelation » ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩១ ទំព័រ ២២ ) ។
ស៊ិស្ទើរម៉ាហ្គារ៉ែត អេស លីហ្វើរ ក្នុងគណៈប្រធានអង្គបឋមសិក្សាទូទៅបានបង្រៀនអំពីគារវភាពនៅក្នុងការប្រជុំសាសនាចក្រ ហើយការណែនាំរបស់គាត់មានសម្រាប់ថ្នាក់សិក្ខាសាលាផងដែរ ៖
« មានតែនៅក្នុងឥរិយាបថនៃគារវភាពមួយប៉ុណ្ណោះ ទើបព្រះវិញ្ញាណអាចបញ្ជាក់ពីសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អតាមរយៈព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ តន្ត្រី ទីបន្ទាល់ និង ការអធិស្ឋាន ។ …
« … ការសរសេរសារ ឬការអានអ៊ីម៉ែលនៅក្នុងការប្រជុំសាសនាចក្រពុំគ្រាន់តែជាការខ្វះគារវភាពមួយប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែវាកំពុងទាក់ទាញ ហើយបង្ហាញជាសញ្ញាពីការខ្វះការគោរពមួយចំពោះមនុស្សនៅជុំវិញខ្លួនយើង ។ ដូច្នេះយើងធ្វើគំរូពីគារវភាពដោយការចូលរួមនៅក្នុងការប្រជុំ ស្ដាប់អ្នកឡើងនិយាយ ហើយច្រៀងទំនុកតម្កើងនៃស៊ីយ៉ូនជាមួយគ្នា » ( « Respect and Reverence » ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៩ ទំព័រ ១៣ ) ។
ការអំពាវមួយរបស់ព្យាការីឲ្យចូលរួមនៅក្នុងថ្នាក់សិក្ខាសាលា
ប្រធានថូម៉ាស អេស ម៉នសុនបានផ្ដល់សារលិខិតខាងក្រោមនេះអំពីការចូលរួមក្នុងថ្នាក់សិក្ខាសាលា ៖
« ថ្នាក់សិក្ខាសាលា បានប្រទានពរជ័យដល់ជីវិតរបស់យុវវ័យពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយរាប់រយពាន់នាក់ ។ ខ្ញុំចងចាំនូវបទពិសោធន៍ ថ្នាក់សិក្ខាសាលាផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំ ។ សម្រាប់ខ្ញុំ ថ្នាក់សិក្ខាសាលា បានប្រព្រឹត្តទៅនៅពេលព្រឹកព្រលឹមស្រាងៗ ក្នុងផ្ទះដ៏តូចមួយទល់មុខវិទ្យាល័យរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានគិតថា ប្រសិនបើគ្រូ របស់ ខ្ញុំ អាច ភ្ញាក់ ពី ព្រលឹម បែប នោះបាន នោះខ្ញុំក៏អាចភ្ញាក់ពីព្រលឹមដូចនោះបានដែរ ។
« ថ្នាក់សិក្ខាសាលា នឹងជួយអ្នកឲ្យយល់ និង ជឿជាក់លើការបង្រៀនទាំងឡាយ និង ដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ អ្នកនឹងទទួលអារម្មណ៍ពីព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់ កាលដែលអ្នករៀនដើម្បីស្រឡាញ់ព្រះគម្ពីរទាំងឡាយ ។ អ្នកនឹង រៀបចំ ខ្លួន អ្នក សម្រាប់ ព្រះវិហារ បរិសុទ្ធ និង សម្រាប់ បម្រើ ជា អ្នក ផ្សព្វផ្សាយ សាសនា ។
« យុវវ័យអើយ ! ខ្ញុំសុំឲ្យអ្នកចូលរួមរៀននៅក្នុងថ្នាក់សិក្ខាសាលា ។ ចូរសិក្សាព្រះគម្ពីរទាំងឡាយរបស់អ្នកជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។ ចូរស្ដាប់គ្រូបង្រៀនរបស់អ្នក ដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ។ ចូរអនុវត្តអ្វីដែលអ្នករៀនប្រកបដោយការអធិស្ឋាន » ( « Participate in Seminary » ថ្ងៃទី ១២ ខែ សីហា ឆ្នាំ ២០១១ seminary.lds.org ) ។
ការចូលរួមនៅក្នុងថ្នាក់រៀន
អែលឌើរ រីឆាដ ជី. ស្កត នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានបង្រៀនអំពីបទពិសោធន៍នៃការចូលរួមនៅក្នុងការរៀនសូត្រពីដំណឹងល្អដូចតទៅ ៖
« ការសម្រេចចិត្តចូលរួម [ របស់សិស្ស ] គឺជាការអនុវត្តសិទ្ធិជ្រើសរើស ដែលអនុញ្ញត្តឲ្យព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធទាក់ទង សារលិខិតផ្ទាល់ខ្លួនមួយដែលត្រូវនឹងសេចក្តីត្រូវការផ្ទាល់ខ្លួន របស់ពួកគេ ។ ការបង្កើតបរិយាកាស នៃការចូលរួមមួយបង្កើននូវឱកាស ដែលព្រះវិញ្ញាណ នឹងបង្រៀនមេរៀនសំខាន់ៗបន្ថែមទៀតជា ជាង [ គ្រូបង្រៀន] អាចទាក់ទង ។
« ការចូលរួមនោះនឹងនាំការដឹកនាំរបស់ព្រះវិញ្ញាណចូលទៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។ នៅពេលអ្នកលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យលើកដៃឡើងឆ្លើយសំណួរមួយ ទាំងពួកគេអាចនឹងមិនដឹងខ្លួន នោះពួកគេបង្ហាញប្រាប់ទៅព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធពីឆន្ទៈរៀនសូត្ររបស់ពួកគេ ។ ការប្រើសិទ្ធិជ្រើសរើសខាងសីលធម៌នោះ នឹងអនុញ្ញាតឲ្យព្រះវិញ្ញាណលើកទឹកចិត្តពួកគេ ហើយប្រទានការដឹកនាំបន្ថែមទៀតដល់ពួកគេរួមគ្នានៅក្នុងការបង្រៀនរបស់អ្នក ។ ការចូលរួមអនុញ្ញាតឲ្យសិស្សម្នាក់ៗ ដកពិសោធន៍ ពីការដឹកនាំដោយព្រះវិញ្ញាណ ។ ពួកគេរៀនស្គាល់ ហើយមានអារម្មណ៍ថា តើការដឹកនាំខាងវិញ្ញាណគឺជាអ្វី » ( « To Learn and Teach More Effectively » [Brigham Young University Campus Education Week devotional ថ្ងៃទី ២១ ខែ សីហា ឆ្នាំ ២០០៧ ]ទំព័រ ៤–៥ speeches.byu.edu ) ។
វិធីបន្ថែមទៀត ដើម្បីជួយសិស្សបំពេញតួនាទីរបស់ពួកគេនៅក្នុងការរៀនសូត្រអំពីដំណឹងល្អ
ដើម្បីរៀនពីរបៀបជួយសិស្សបំពេញតួនាទីរបស់ពួកគេនៅក្នុងការរៀនសូត្រដំណឹងល្អ សូមមើលប្រធានបទខាងក្រោមនៅក្នុង Gospel Teaching and Learning ៖ A Handbook for Teachers and Leaders in Seminaries and Institutes of Religion [ ឆ្នាំ ២០១២ ] ៖
-
« យើងជួយសិស្សឲ្យបំពេញតួនាទីរបស់ពួកគេក្នុងដំណើរការរៀនសូត្រ និង រៀបចំខ្លួនពួកគេដើម្បីបង្រៀនដំណឹងល្អដល់អ្នកដទៃទៀត ( កណ្ឌ ១.៣.៣ទំព័រ ៦–៧ ) ។
-
« សូមរំពឹងថាសិស្សនឹងបំពេញតួនាទីរបស់ពួកគេ ជាអ្នករៀន »( កណ្ឌ ២.២.២ទំព័រ ១៥ ) ។
-
« សិក្សាគោលការណ៍នៃការរៀនសូត្រខាងវិញ្ញាណ » ( កណ្ឌ ២.២.៣ទំព័រ ១៧ ) ។
-
« ផ្ដោតលើការជួយសិស្សឲ្យបំពេញតួនាទីរបស់ពួកគេ » ( កណ្ឌ ៤.៣.៤ទំព័រ ៥៧ ) ។