មេរៀនទី ៦៩
យ៉ូហាន ៩
សេចក្ដីផ្ដើម
ព្រះយេស៊ូវបានព្យាបាលបុរសម្នាក់ដែលខ្វាក់ភ្នែកពីកំណើត ។ ពួកផារ៉ាស៊ីបានចោទសួរបុរសនេះ ហើយបានបណ្ដេញគាត់ចេញពីសាលាប្រជុំ ដោយសារតែគាត់បានបដិសេធមិនផ្ដន្ទាទោសដល់ព្រះយេស៊ូវ ដែលជាមនុស្សមានបាបចំពោះការព្យាបាលនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានស្វែងរកបុរសនោះ ហើយបុរសនោះបានថ្វាយបង្គំព្រះយេស៊ូវជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
យ៉ូហាន ៩:១-៧
ព្រះយេស៊ូវបានព្យាបាលបុរសម្នាក់ដែលខ្វាក់ភ្នែកពីកំណើត
សូមនាំនូវអត្ថបទព័ត៌មានមួយមកថ្នាក់រៀន ដែលពិពណ៌នាអំពីមនុស្សម្នាក់ដែលជួបនឹងឧបសគ្គមួយ ។ សូមសង្ខេបអត្ថបទនោះដល់សិស្ស ឬសរសេរក្បាលរឿងនៅលើក្ដារខៀន ។
-
តើមានឧទាហរណ៍អ្វីផ្សេងទៀត ដែលអ្នកបានមើលឃើញមនុស្សដែលជួបបទពិសោធន៍នូវរឿងអាក្រក់ៗ ?
សូមចង្អុលបង្ហាញថា មនុស្សខ្លះងឿងឆ្ងល់ថា ហេតុអ្វីព្រះអនុញ្ញាតឲ្យរឿងអាក្រក់កើតមានដល់ជីវិតរបស់ពួកគេយ៉ាងខ្លាំងដូច្នេះ ។
ចូរសុំឲ្យសិស្សរកមើលសេចក្ដីពិតមួយ នៅពេលពួកគេសិក្សាយ៉ូហាន ៩:១-៥ដែលអាចជួយយើងឲ្យយល់កាន់តែប្រសើរថា ហេតុអ្វីព្រះអនុញ្ញាតឲ្យរឿងអាក្រក់មានឥទ្ធិពលលើជីវិតរបស់យើង ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ៩:១-២ ឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលរឿងអាក្រក់ដែលបុរសម្នាក់បានជួប ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
-
ស្របតាមខ ២តើពួកសិស្សបានសួរអ្វីខ្លះ អំពីបុព្វហេតុនៃរឿងអាក្រក់របស់បុរសនេះ ?
ចូរពន្យល់ថា មនុស្សជាច្រើននៅក្នុងជំនាន់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានជឿ ដូចជាមនុស្សមួយចំនួនក្នុងសម័យយើងជឿថា រឿងអាក្រក់ដែលមនុស្សជួបប្រទះ គឺជាលទ្ធផលនៃអំពើបាបដែលពួកគេ ឬឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគេបានប្រព្រឹត្ត ។ ( អ្នកក៏គប្បីចង្អុលបង្ហាញផងដែរថា ចម្ងល់របស់ពួកសិស្សសន្មតពីភាពពិតនៃជីវិតមុនជីវិតនៅលើផែនដី ) ។
-
តើអ្នកគិតថាជំនឿនេះត្រឹមត្រូវឬទេ ? ហេតុអ្វីត្រឹមត្រូវ ឬ មិនត្រឹមត្រូវ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ៩:៣-៥ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះអំពីការខ្វាក់ភ្នែករបស់បុរសនោះ ។
-
តើអ្នកគិតថាវាមានន័យយ៉ាងណា ដែលថា « ការរបស់ព្រះបានសំដែងមកក្នុងខ្លួនគាត់វិញ » នោះ ? (ខ ៣) ។
-
ចេញមកពីការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ តើសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះដែលយើងអាចរៀនអំពីរឿងអាក្រក់របស់យើង ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេងៗ ប៉ុន្តែពួកគេគួរតែស្គាល់សេចក្ដីពិតមួយដូចខាងក្រោមនេះ ៖ ព្រះអាចប្រើរឿងអាក្រក់របស់យើង ដើម្បីបង្ហាញពីកិច្ចការ និងព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់ )។
សូមពន្យល់ថា ខណៈដែលមានបុព្វហេតុផ្សេងៗជាច្រើនអំពីរឿងអាក្រក់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើង នោះព្រះអាចប្រើឧបសគ្គរបស់យើងដើម្បីជួយយើងឲ្យសម្រេចគោលបំណងដ៏សុចរិតរបស់ទ្រង់ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតអំពីរឿងអាក្រក់ដែលពួកគេបានជួប ឬកំពុងជួបក្នុងពេលថ្មីៗនេះ ។ នៅពេលសិស្សបន្ដសិក្សាយ៉ូហាន ៩ចូរសុំឲ្យពួកគេពិចារណាអំពីរបៀបដែលព្រះអាចបង្ហាញកិច្ចការ និងព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់តាមរយៈពួកគេ ដោយសារតែរឿងអាក្រក់ទាំងនោះ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ៩:៦-៧ ឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលរបៀបដែលព្រះបើកសម្ដែងកិច្ចការ និងព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់តាមរយៈបទពិសោធន៍របស់បុរសខ្វាក់ភ្នែក ។
-
តើអ្នកស្រមៃថាវាយ៉ាងណា ដែលបុរសនេះបានមើលឃើញជាលើកទីមួយនោះ ?
-
តើរឿងអាក្រក់របស់បុរសនេះ អនុញ្ញាតឲ្យអ្នកដទៃធ្វើជាសាក្សីអំពីព្រះចេស្ដាររបស់ព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
នៅក្នុងដំណើររឿងនេះ បុរសនោះចាំបាច់ត្រូវលាងភ្នែកនៅក្នុងស្រះស៊ីឡោម ដើម្បីទទួលបានការមើលឃើញរបស់គាត់ ។ តើអ្នកចាំបាច់ត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីព្រះអាចបើកសម្ដែងកិច្ចការ និងព្រះចេស្ដាទ្រង់នៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ?
យ៉ូហាន ៩:៨-៤១
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានស្វែងរកបុរសដែលទ្រង់បានព្យាបាលនោះ បន្ទាប់ពីពួកផារិស៊ីបានបណ្ដេញបុរសនោះចេញ ។
ចូរសង្ខេបយ៉ូហាន ៩:៨-១៥ដោយពន្យល់ថា បន្ទាប់ពីបុរសខ្វាក់ភ្នែកត្រូវបានព្យាបាល នោះមនុស្សមួយចំនួនបានប្រកែកគ្នាថា តើគាត់នោះគឺជាបុរសដែលខ្វាក់ភ្នែកពីកំណើតឬអី ។ អ្នកផ្សេងទៀតបានងឿងឆ្ងល់ពីរបៀប ដែលគាត់ត្រូវបានព្យាបាល ហើយបាននាំគាត់ទៅជួបនឹងពួកផារិស៊ី ដែលបានចាប់ផ្ដើមចោទសួរដល់គាត់ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្រាវជ្រាវយ៉ូហាន ៩:១៤រកមើលថ្ងៃដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានព្យាបាលបុរសខ្វាក់ភ្នែក ។ សូមឲ្យសិស្សរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
-
តើអ្នកគិតថា ពួកផារិស៊ីបានមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាចំពោះព្រះយេស៊ូវដែលបានព្យាបាលបុរសនោះនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក ?
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗពី យ៉ូហាន ៩:១៦-៣៨ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលរឿងអាក្រក់ផ្សេងទៀត ដែលបុរសបានទទួលការព្យាបាលនោះបានជួប ។
សូមជួយរៀបចំសិស្សឲ្យប្រាប់នូវគោលការណ៍មួយមកពីដំណើររឿងនេះ ដោយរំឭកពួកគេថា ឪពុកម្ដាយរបស់បុរសខ្វាក់ភ្នែកនេះ ត្រូវបានគេនាំទៅខាងមុខពួកផារិស៊ីដើម្បីចោទសួរ ។
-
ស្របតាមខ ២២ហេតុអ្វីក៏ឪពុកម្ដាយរបស់បុរសខ្វាក់ភ្នែកនេះ ទុកឲ្យកូនប្រុសរបស់ពួកគេពន្យល់អំពីរបៀបដែលគាត់អាចមើលឃើញវិញដូច្នេះ ?
ចូរពន្យល់ថា « សាលាជំនុំប្រើជាមណ្ឌលសាសនា និងសង្គមសម្រាប់សហគមន៍យូដាជាច្រើន ។ សាលាជំនុំផ្ដល់នូវលទ្ធភាពទទួលបានការណែនាំខាងវិញ្ញាណ និងការថ្វាយបង្គំ ក៏ដូចជាឱកាសខាងការអប់រំ និងខាងសង្គមផងដែរ ។ ដោយសារតែសាលាជំនុំសំខាន់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះសង្គមសាសន៍យូដា ដូច្នេះការបណ្ដេញចេញពីសាលាជំនុំ … គឺលើសពីការកាត់កាល និងការបាត់បង់ការរាប់អានជាមួយនឹងសហគមន៍សាសនាទៅទៀត ។ វាមានន័យថា ជាការនិរទេសចេញពីកិច្ចការខាងវប្បធម៌ និងខាងសង្គមផងដែរ ។ ការគម្រាមគំហែងនេះ បានបង្ហាញនូវភាពធ្ងន់ធ្ងរល្មមគ្រប់គ្រាន់ ដែលនឹងធ្វើឲ្យឪពុកម្ដាយរបស់បុរសដែលខ្វាក់ភ្នែកពីកំណើតនោះ មិនចង់ទាក់ទងនៅក្នុងការស៊ើបអង្កេតអំពី [ រឿងការព្យាបាលរបស់កូនប្រុសពួកគាត់ ] » (New Testament Student Manual [ Church Educational System manual, ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ២៣០) ។
-
ស្របតាមខ ២៤តើសម្ពាធអ្វីខ្លះ ដែលអ្នកគិតថាបុរសដែលបានទទួលការព្យាបាលនោះបានជួបប្រទះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអានខទី ៣០–៣៣ដោយស្ងាត់ស្ងៀម រួមទាំងការស្រង់ចេញមកពីការបកប្រែរបស់ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ យ៉ូហាន ៩:៣២ ហើយរកមើលចម្លើយរបស់បុរសនោះចំពោះពួកផារិស៊ី ។
-
តើមូលហេតុអ្វីខ្លះ ដែលបុរសនោះប្រើដើម្បីការពារព្រះយេស៊ូវ ? ( អ្នកអាចនឹងចង់ឲ្យយោបល់សិស្សគូសចំណាំពាក្យរបស់គាត់នៅក្នុង ខទី ៣៣) ។
-
តើបុរសនេះដឹងអ្វីខ្លះ អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
សូមចង្អុលបង្ហាញថាបុរសនេះត្រូវបានបណ្ដេញចេញពីសាលាជំនុំ ពីព្រោះតែការពារដល់មនុស្សដែលបានព្យាបាលគាត់ដោយពុំខ្លាច ( សូមមើលខទី ៣៤) ។
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា បុរសនេះមានឆន្ទៈស្មោះត្រង់ចំពោះអ្វីដែលគាត់បានដឹងអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ទោះជានឹងត្រូវបានបណ្ដេញចេញពីសាលាជំនុំក៏ដោយនោះ ?
សូមរំឭកសិស្សថា បន្ទាប់ពីបុរសនោះត្រូវបានបណ្ដេញចេញពីសាលាជំនុំ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានរកឃើញគាត់ ហើយបានសួរគាត់ថា « តើអ្នកជឿដល់ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះឬទេ » ( ខ ទី ៣៥) ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានយ៉ូហាន ៩:៣៦-៣៨ឲ្យឮៗ ហើយសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យរកមើលការឆ្លើយតបរបស់បុរសនោះ ។
-
តើមានអ្វីកើតឡើង ចំពោះទីបន្ទាល់របស់បុរសនេះអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ( គាត់បានដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ) ។
-
តើមានគោលការណ៍អ្វីខ្លះ ដែលយើងអាចរៀនមកពីបុរសនេះ អំពីការបន្ដស្មោះត្រង់ចំពោះអ្វីដែលយើងដឹងនោះ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រាប់ពីគោលការណ៍ផ្សេងៗ ប៉ុន្តែសូមប្រាកដថា ពួកគេយល់គោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ នៅពេលយើងបន្ដនៅស្មោះត្រង់ចំពោះអ្វីដែលយើងដឹង ដោយពុំគិតពីការផ្ទុយ នោះទីបន្ទាល់របស់យើងនឹងត្រូវបានពង្រឹង ។ សូមសរសេរគោលការណ៍នេះនៅលើក្ដារខៀន ) ។
ដើម្បីជួយសិស្សយល់កាន់តែល្អប្រសើរអំពីរឿងនេះ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានអេធើរ ១២:៦ឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលនូវអ្វីដែលបានកើតឡើង បន្ទាប់ពីយើងបន្ដនៅតែមានចិត្តស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះអម្ចាស់ នៅពេលយើងជួបនឹងការផ្ទុយចំពោះសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងនោះ ។
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថាទីបន្ទាល់របស់យើងត្រូវបានពង្រឹង បន្ទាប់ពីទប់ទល់នឹងដំណើរការផ្ទុយ ឬការសាកល្បងនៃសេចក្ដីជំនឿនោះ ?
-
តើទីបន្ទាល់របស់អ្នកត្រូវបានពង្រឹង ដោយសារតែការផ្ទុយយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ដើម្បីជួយសិស្សស្គាល់គោលការណ៍ផ្សេងទៀតមកពីដំណើររឿងនេះ ចូរសួរថាតើមានសិស្សប៉ុន្មាននាក់ដែលប្រើកញ្ចក់កែវភ្នែកត្រឹមត្រូវ ( ដូចជាវ៉ែនតា ឬកញ្ចក់កែវភ្នែក ) ។
-
តើកញ្ចក់កែវភ្នែកទាំងនេះធ្វើអ្វីខ្លះ ចំពោះការមើលឃើញរបស់អ្នក ?
-
តើការមើលឃើញដោយភ្នែកខាងសាច់ឈាមរបស់បុរសនេះដូចម្តេច បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានព្យាបាលគាត់ ?
-
តើការមើលឃើញ ឬការយល់ដឹងខាងវិញ្ញាណរបស់បុរសនេះអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ត្រូវបានកែតម្រូវ និងកែលម្អយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអានយ៉ូហាន ៩:១១, ១៧, ៣៣ដោយស្ងាត់ស្ងៀម ហើយរកមើលឃ្លាដែលពិពណ៌នាអំពីការមើលឃើញ ឬការយល់ដឹងរបស់បុរសនេះអំពីព្រះយេស៊ូវជានរណា ។ ចូរសុំពួកគេឲ្យរាយការណ៍ពីអ្វី ដែលពួកគេរកឃើញ ។ ( ចម្លើយរបស់ពួកគេគួរតែរួមមាន « បុរសនេះដែលត្រូវបានហៅនាមថា ព្រះយេស៊ូវ » « ជាព្យាការីម្នាក់ » និងជាមនុស្ស « របស់ព្រះ » ។ សូមសរសេរឃ្លាទាំងនេះនៅលើក្ដារខៀន ហើយអញ្ជើញសិស្សឲ្យគូសចំណាំវានៅលើគម្ពីររបស់ពួកគេ )។
-
ស្របតាមឃ្លាទាំងនេះ តើមានអ្វីកើតឡើងចំពោះការមើលឃើញខាងវិញ្ញាណរបស់បុរសនេះ ? ( វាត្រូវបានកែតម្រូវ ហើយកែលម្អ ។ ឃ្លាទាំងនេះឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីការរីកចម្រើននៃភាពចាស់ទុំខាងវិញ្ញាណរបស់បុរសនេះ និងការយល់ពីអត្តសញ្ញាណពិតរបស់ព្រះយេស៊ូវ ) ។
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា ការមើលឃើញ និងការយល់ដឹងរបស់គាត់អំពីព្រះយេស៊ូវបានឃើញកាន់តែច្បាស់ដូច្នេះ? ( គាត់បានអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿដោយការនៅតែមានចិត្តស្មោះត្រង់ចំពោះអ្វីដែលគាត់បានដឹង ) ។
ចូរសុំឲ្យសិស្សមើលត្រួសៗយ៉ូហាន ៩:៣៦-៣៨ដោយរកមើលរបៀប ដែលបុរសនេះបានមើលឃើញព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅទីបំផុត ។
-
តើបុរសនេះបានមើលឃើញព្រះអង្គសង្គ្រោះដូចម្តេច នៅទីបំផុតនោះ ? ( គាត់បានដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ) ។
-
តើការមើលឃើញរបស់បុរសនេះបានភ្លឺច្បាស់យ៉ាងណាខ្លះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមដោយប្រធាន ហាវើដ ដបុលយូ ហឹនធើរ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្ដាប់មើលនូវអ្វីដែលប្រធាន ហឹនធើរ បានមានប្រសាសន៍ថាបានកើតឡើងចំពោះបុរសនេះ ។
« ឥឡូវការមើលឃើញត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យពីរដង—ម្ដងគឺដើម្បីព្យាបាលភាពពិការពីកំណើត [ ភាពពិការខាងសាច់ឈាមពីកំណើត ] និងម្ដងទៀត ដើម្បីមើលឃើញស្ដេចអស់ទាំងស្ដេចពីមុនទ្រង់យាងទៅបល្ល័ង្កដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់ទ្រង់ ។ ព្រះយេស៊ូវបានប្រោសការមើលឃើញទាំងខាងសាច់ឈាម និងខាងវិញ្ញាណ » (« The God That Doest Wonders »Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៨៩ ទំព័រ ១៦–១៧ ) ។
-
តើការព្យាបាលរបស់បុរសនោះពីការខ្វាក់ភ្នែកខាងសាច់ឈាម តំណាងឲ្យការព្យាបាលពីការខ្វាក់ភ្នែកខាងវិញ្ញាណយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
តើមានគោលការណ៍អ្វីខ្លះ ដែលយើងអាចរៀនមកពីដំណើររឿងនេះ អំពីអ្វីដែលអាចកើតមានឡើងចំពោះយើង នៅពេលយើងអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេង ប៉ុន្តែពួកគេគួរតែប្រាប់នូវគោលការណ៍ស្រដៀងគ្នានេះដូចតទៅ ៖ នៅពេលយើងអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះកែវភ្នែកខាងវិញ្ញាណ និងការយល់ដឹងរបស់យើងមើលឃើញកាន់តែច្បាស់ ។ សូមសរសេរគោលការណ៍នេះនៅលើក្ដារខៀន ) ។
-
ហេតុអ្វីក៏អ្នកគិតថាការអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ ចាំបាច់ដើម្បីមើលឃើញ និងយល់ពីសេចក្ដីពិតខាងវិញ្ញាណកាន់តែច្បាស់ ?
ចូរពន្យល់ថា ពួកផារ៉ាស៊ីមួយចំនួនបានឈរនៅជិតនោះ នៅពេលបុរសនោះបានជួប ហើយបានថ្វាយបង្គំព្រះយេស៊ូវ ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។ សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ៩:៣៩-៤១ ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនអំពីភាពខ្វាក់ ។
-
តើអ្នកនឹងសង្ខេបអំពីអ្វី ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនដល់ពួកផារិស៊ីយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ចូរពន្យល់ថានៅក្នុងការឆ្លើយតបចំពោះសំណួររបស់ពួកផារិស៊ី « តើយើងរាល់គ្នាខ្វាក់ដែរឬអី ? » ( ខ ៤០) « ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រើការប្រៀបធៀបមួយ ដែលបង្រៀនថាបុគ្គលម្នាក់ៗដែល ‹ ខ្វាក់ › —ជាអ្នកទាំងឡាយដែលពុំដឹងថាទ្រង់—‹ ឥតមានបាប › (យ៉ូហាន ៩:៤១) ។ ផ្ទុយទៅវិញ បុគ្គលម្នាក់ៗដែលអាច ‹ មើលឃើញ ›—ជាអ្នកទាំងឡាយដែលបានទទួលសាក្សីគ្រប់គ្រាន់អំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងបេសកកម្មដ៏ទេវភាពរបស់ទ្រង់ដែលពួកគេបានស្គាល់ថាទ្រង់ជានរណា—នឹងទទួលខុសត្រូវចំពោះសកម្មភាពរបស់ពួកគេ ។ ពួកផារ៉ារិគឺនៅក្នុងចំណោមអស់អ្នកដែលអាច ‹ មើលឃើញ › ហើយ ‹ នៅតែមានអំពើបាប › របស់ពួកគេ ។ និយាយពីខាងវិញ្ញាណ ពួកគេបានជ្រើសរើសធ្វើជាខ្វាក់ ដោយសារតែពួកគេបដិសេធមិនទទួលស្គាល់ព្រះយេស៊ូវជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ទោះជាពួកគេបានទទួលសាក្សីជាច្រើនក្ដី » ( ទំព័រ ២៣១) ។
ដើម្បីបញ្ចប់ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យមើលគោលការណ៍ពីរនៅលើក្ដារខៀន ហើយពិចារណាថាមួយណាដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ថា ពួកគេគួរតែអនុវត្តតាមនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ( ពួកគេអាចមានអារម្មណ៍ចាំបាច់ត្រូវអនុវត្តគោលការណ៍ទាំងពីរផងដែរ ) ។ សូមផ្ដល់ពេលដល់សិស្សឲ្យសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ អំពីរបៀបដែលពួកគេនឹងអនុវត្តគោលការណ៍នេះ ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យអធិស្ឋានសុំការណែនាំអំពីរបៀបដើម្បីធ្វើការណ៍នេះ ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
យ៉ូហាន ៩:២។ « តើអ្នកណាបានធ្វើបាប មនុស្សនេះ ឬឪពុកម្តាយរបស់គាត់ បានជាគាត់កើតមកខ្វាក់ដូច្នេះ ? »
អែលឌើរប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានផ្ដល់គំនិតដូចខាងក្រោមអំពីអ្វី ដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនដល់សិស្សរបស់ទ្រង់ នៅពេលទ្រង់បានព្យាបាលដល់បុរសខ្វាក់ភ្នែក ៖
« តាមទង្វើនៃការផ្ដល់ការមើលឃើញដល់អ្នកសុំទានដែលខ្វាក់ភ្នែកនេះ ព្រះយេស៊ូវ បានប្រកាសអំពីព្រះអង្គទ្រង់ដោយជាក់លាក់ និងពុំបដិសេធបានថាទ្រង់ជា ៖ ( ១ ) ពន្លឺនៃពិភពលោក និង ( ២ ) ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។ តាមរយៈការធ្វើអព្ភូតហេតុនេះ ទ្រង់ក៏បាន ៖ បញ្ជាក់ជំនឿនៅក្នុងជីវិតមុន [ ជីវិតរមែងស្លាប់ ] របស់ពួកសិស្ស បានបដិសេធជំនឿរបស់មនុស្សមួយចំនួនដែលពិការខាងរូបកាយ លទ្ធផលមកពីអំពើបាបដែលបានប្រព្រឹត្តកាលពីមុនជីវិតនេះ ទ្រង់បានបង្រៀនថា កិច្ចការផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ទ្រង់ គឺត្រូវបានចាត់ដល់ទ្រង់ដោយព្រះបិតា បានបញ្ជាក់ថាទ្រង់គង់នៅក្នុងការជំនុំជំរះពិភពលោក ហើយបានបង្រៀនថា ការបដិសេធពន្លឺ និងសេចក្ដីពិតនាំមកនូវការផ្ដន្ទាទោស » (Doctrinal New Testament Commentary វ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ១:៤៧៩ ) ។
យ៉ូហាន ៩:៨–៣៨ ។ នៅពេលយើងអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះកែវភ្នែកខាងវិញ្ញាណ និងការយល់ដឹងរបស់យើងមើលឃើញកាន់តែច្បាស់
ប្រធាន ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀន ៖
« ការជឿ និងសេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នក នឹងរីកដុះដាលយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន ចំណេះដឹងពីសេចក្ដីពិតរបស់អ្នកបានចម្រើនឡើង ហើយទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីព្រះអង្គប្រោសលោះ អំពីការរស់ឡើងវិញ និងអំពីការស្ដារឡើងវិញ នឹងជា ‹ រន្ធទឹកនៅក្នុងអ្នកនោះ ផុសឡើងដល់ទៅបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច › [គ. និង ស. ៦៣:២៣សូមមើលផងដែរយ៉ូហាន ៤:១៤,យេរេ. ២:១៣] ។ បន្ទាប់មក អ្នកអាចទទួលបានការណែនាំនៅក្នុងការសម្រេចចិត្តជាក់ស្ដែងនៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ » («Personal Revelation: The Gift, the Test, and the Promise, » ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៤ ទំព័រ ៦១) ។
អែលឌើរ រីឆាត ជី ស្កត ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនថា ៖
« អនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ព្យាយាមដើម្បីស្ដាប់តាមការប្រឹក្សារបស់ទ្រង់ និងគោរពតាមបទបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់នឹងប្រទានពរ ហើយដឹកនាំអ្នក នៅពេលអ្នកធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ពិភពលោកដែលប្រកបដោយគ្រោះថ្នាក់នេះ នៅពេលខ្លះនោះ ។
« ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ដ៏ឧឡារិកថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់ស្គាល់ ហើយស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នាដោយផ្ទាល់ ។ នៅពេលអ្នកដើរដោយការគោរពប្រតិបត្តិដ៏ស្មោះត្រង់ នោះទ្រង់នឹងប្រទានពរអ្នក បំផុសគំនិតអ្នក ហើយដឹកនាំអ្នកទៅរកចំណេះដឹង និងសមត្ថភាពកាន់តែអស្ចារ្យ ។ ខ្ញុំសូមបញ្ជាក់ថា ទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ » (« Acquiring Spiritual Knowledge »Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៣ ទំព័រ ៨៨ ) ។