មេរៀនទី ៨
ម៉ាថាយ ៤
សេចក្ដីផ្ដើម
បន្ទាប់ពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវបានចំណាយពេល៤០ ថ្ងៃតមអាហារ ហើយទូលនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌នៅក្នុងទីរហោស្ថាន ។ បន្ទាប់ពីបទពិសោធន៍នេះ អារក្សបានល្បួងព្រះយេស៊ូវ ។ ព្រះយេស៊ូវបានតតាំងនឹងការល្បួងនីមួយៗដោយប្រើបទគម្ពីរ ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានយាងទៅស្រុកកាលីឡេ ជាទីកន្លែងដែលទ្រង់បានហៅពេត្រុស និង អ្នកផ្សេងទៀតឲ្យដើរតាមទ្រង់ ហើយទ្រង់បានយាងទៅបង្រៀន ប្រកាស ហើយព្យាបាល ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
ម៉ាថាយ ៤:១-១១
ព្រះយេស៊ូវតតាំងនឹងការល្បួងរបស់អារក្ស
ចូរសុំសិស្សម្នាក់ឲ្យស្ម័គ្រចិត្តឡើងមកក្ដារខៀន ។ ចូរសំណូមពរឲ្យសិស្សនោះផ្ដោតលើវត្ថុមួយ នៅក្នុងបន្ទប់រយៈពេល ៣០ វិនាទី ដោយពុំសម្លឹងមើលអ្វីផ្សេង ។ នៅពេលសិស្សនោះចាប់ផ្ដើមហើយ សូមល្បងទាក់ទាញគាត់ឲ្យងាកចេញពីការសម្លឹងមើលវត្ថុនោះ ។ ឧទាហរណ៍ អ្នកអាចដាក់បង្ហាញវត្ថុដែលមានពណ៌ភ្លឺ ធ្វើសំឡេងរំខានឮៗ ឬឲ្យអាហារដល់សិស្សនោះ ។ ក្រោយពី ៣០ វិនាទីបានបញ្ចប់ សូមសួរសិស្សនោះ ៖
-
តើប្អូនធ្វើបានយ៉ាងណាដែរ ? ហេតុអ្វីប្អូនអាច ឬ មិនអាចរក្សាការផ្ដោតអារម្មណ៍របស់ប្អូនបាន ?
-
តើប្អូនបានគិតអ្វីខ្លះនៅក្នុងពេល ៣០ វិនាទីនោះ ?
សូមសួរសិស្សផ្សេងទៀត ៖
-
តើបទពិសោធន៍នេះប្រៀបបានទៅនឹងការខិតខំរបស់យើង ដើម្បីយកចិត្តទុកដាក់លើការគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ដូចម្ដេចខ្លះ ? តើការល្បងដែលរំខានដល់ម្នាក់នេះអាចតំណាងឲ្យអ្វីទៅ ? ( ការខិតខំល្បួងយើងឲ្យធ្វើអំពើបាប ) ។
-
ហេតុអ្វីសាតាំងល្បួងយើងឲ្យធ្វើអំពើបាប ? ( សូមមើល នីហ្វៃទី ២ ២:១៧-១៨, ២៧) ។
ចូរសុំឲ្យសិស្សគិតអំពីវិធីដែលសាតាំងល្បួងពួកគេឲ្យធ្វើអំពើបាប ។ នៅពេលពួកគេសិក្សា ម៉ាថាយ ៤ ចូរសុំឲ្យពួកគេរកមើលគោលការណ៍មួយដែលពួកគេអាចអនុវត្តតាម ដើម្បីជួយពួកគេឲ្យតតាំងនឹងការល្បួង ។
សូមពន្យល់ថា បន្ទាប់ពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ទ្រង់ ព្រះអង្គសង្គ្រោះមានបទពិសោធន៍មួយ ដែលបានជួយរៀបចំទ្រង់សម្រាប់ការងារបម្រើរបស់ទ្រង់នៅលើផែនដី ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធសម្រាប់ ម៉ាថាយ ៤:១–២ ឲ្យឮៗ ដោយផ្ដោតលើភាពខុសគ្នានៅក្នុងការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និង អត្ថបទដើម ៖ « គ្រានោះព្រះយេស៊ូវត្រូវបាននាំទៅដោយព្រះវិញ្ញាណ ទៅឯទីរហោស្ថានដើម្បីទៅជួបព្រះ ។ កាលទ្រង់បានតម ៤០ ថ្ងៃ ៤០ យប់ហើយបានទូលនឹងព្រះ ក្រោយមកទ្រង់ឃ្លាន ហើយបានទុកដើម្បីឲ្យត្រូវអារក្សល្បួង » ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលនូវអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវ បានដកពិសោធន៍ នៅក្នុងទីរហោស្ថានោះ ។ ( អ្នកអាចនឹងត្រូវពន្យល់ថា នៅក្នុងបរិបទនេះ ពាក្យ ទូលនឹង មានន័យថា « គង់នឹង » ឬការមានទំនាក់ទំនងខាងវិញ្ញាណដ៏ជិតស្និទ្ធ ) ។
-
តើការតមអាហារ និង ការទូលនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌បានជួយព្រះយេស៊ូវឲ្យរៀបចំខ្លួនសម្រាប់ការងារបម្រើរបស់ទ្រង់នៅលើផែនដីយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
ក្រោយពីព្រះយេស៊ូវបានចំណាយពេលនេះធ្វើការតមអាហារ ហើយទូលនឹងព្រះវរបិតាទ្រង់ តើសាតាំងមានបំណងចង់ធ្វើអ្វីខ្លះ ?
សូមបំបែកសិស្សជាគូ ។ ចូរឲ្យសំណៅនៃ តារាង ខាងក្រោមនេះដល់ដៃគូនីមួយៗ ឬសុំឲ្យពួកគេចម្លងវាចូលក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ៖
សៀវភៅសិក្សាព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីសម្រាប់គ្រូថ្នាក់សិក្ខាសាលា—មេរៀនទី ៨
|
រឿងដែលសាតាំងបានល្បួងឲ្យព្រះយេស៊ូវធ្វើ |
របៀបដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលតបនឹងការល្បួងនោះ | |
|---|---|---|
© ឆ្នាំ ២០១៥ ដោយ Intellectual Reserve, Inc. រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង ។
សូមណែនាំសិស្សឲ្យអានខគម្ពីរ ដែលបានជ្រើសរើសជាមួយដៃគូពួកគេ ហើយបំពេញតារាងនោះ ។ ពីមុនពួកគេចាប់ផ្ដើមសកម្មភាពនេះ សូមពន្យល់ថា ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធកែតម្រូវសេចក្ដីចែងនៅក្នុង ម៉ាថាយ ៤:៥, ៨ ដើម្បីបង្ហាញថា ព្រះវិញ្ញាណ បាននាំព្រះអង្គសង្គ្រោះទៅកន្លែងខុសៗគ្នាដូចដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ពុំមែនអារក្សទេ ( សូមមើលផងដែរការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ លូកា ៤:៥ ។
បន្ទាប់ពីសិស្សបានបំពេញតារាងចប់សព្វគ្រប់ហើយ ចូរសុំឲ្យសិស្សពីរបីគូប្រាប់ពីអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរនៅក្នុងប្រអប់នីមួយៗ ។ អ្នកអាចសួរសំណួរដូចខាងក្រោម ៖
-
តើសាតាំងមានបំណងអ្វីទៅកាលវាបានល្បួងព្រះយេស៊ូវ ដែលកំពុងតមអាហារឲ្យល្បងធ្វើដុំថ្មក្លាយទៅជានំប៉័ង ? ( វាបានល្បងលួងលោមទាក់ទាញចិត្ត ដើម្បីបំពេញសេចក្ដីស្រេកឃ្លានខាងរូបកាយ ) ។
-
តើមានរឿងខុសឆ្គងអ្វីខ្លះចំពោះសំណើរបស់សាតាំងថា នឹងថ្វាយនគរទាំងឡាយនៃលោកិយដល់ព្រះយេស៊ូវនោះ ? ( សាតាំងបានសន្យានូវរង្វាន់ដែលពុំមែនជារបស់ខ្លួន ហើយដែលខ្លួនពុំអាចធ្វើបាន ) ។
-
តើដំណើររឿងនេះបង្ហាញអ្វីខ្លះទៀតអំពីយុទ្ធសាស្ត្ររបស់អារក្ស ដើម្បីល្បួងយើងឲ្យធ្វើអំពើបាប ? ( សាតាំងសំដៅរកចំណុចខ្សោយ ឬឈឺចាប់បំផុតរបស់យើង ហើយល្បួងយើងម្ដងហើយម្ដងទៀត ) ។
សូមចង្អុលបង្ហាញថា នៅទីបំផុតព្រះយេស៊ូវបានបំពេញសេចក្ដីស្រេកឃ្លានរបស់ទ្រង់ ហើយថែមទាំងបានធ្វើសារធាតុមួយនៅលើផែនដី ឲ្យក្លាយទៅជាអាហារ ( សូមមើល យ៉ូហាន ២:១–១១ ) ។ ទ្រង់ក៏បានទទួលការបញ្ជាក់ដ៏ទេវភាព និង ជំនួយសម្រាប់ការងារបម្រើរបស់ទ្រង់ផងដែរ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១៧:១–៥, លូកា ២២:៤១–៤៤ ) ហើយនៅថ្ងៃមួយទ្រង់នឹងគ្រងលោកិយនេះ ( សាការី ១៤:៩, វិវរណៈ ១១:១៥ ) ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើព្រះយេស៊ូវទទួលរបស់ទាំងនេះតាមរបៀបដែលសាតាំងបានល្បួងទ្រង់—ជំនួសឲ្យការរង់ចាំរហូតដល់ពេលវេលាត្រឹមត្រូវ និងតាមរបៀបត្រឹមត្រូវនោះ—វាគឺជាការរំលោភបំពានដ៏អត្មានិយមមួយចំពោះព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ព្រះយេស៊ូវបានស្ថាបនាអត្តសញ្ញាណដ៏ទេវភាពរបស់ទ្រង់ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះតាមរបៀបដែលស្របតាមព្រះទ័យរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ពុំមែនតាមបំណងរបស់សាតាំងឡើយ ។ ( សូមមើល ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន « The Inconvenient Messiah » Ensign ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ១៩៨៤ ទំព័រ ៦៨–៧៣ ) ។
-
តើចម្លើយរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះចំពោះការល្បួងនីមួយៗមានអ្វីខ្លះដែលស្រដៀងគ្នា ? ( ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលតបទៅការល្បួងនីមួយៗរបស់សាតាំងដោយដកស្រង់ចេញពីបទគម្ពីរ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សធ្វើការជាគូ សរសេរគោលការណ៍មួយ ដែលយើងអាចរៀនពីគំរូនៃការតតាំងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទៅនឹងការល្បួងរបស់អារក្ស ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សពីរបីនាក់សរសេរគោលការណ៍ ដែលពួកគេបានរកឃើញនៅលើក្ដារខៀន ។ នៅពេលសិស្សចែកចាយគោលការណ៍ទាំងឡាយ ដែលពួកគេបានរកឃើញ សូមគូសបញ្ជាក់គោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ នៅពេលយើងនឹកចាំ ហើយអនុវត្តសេចក្ដីពិតដែលបានបង្រៀននៅក្នុងព្រះគម្ពីរ យើងអាចតតាំងនឹងការល្បួងរបស់អារក្សបាន ។ ប្រសិនបើសេចក្ដីពិតនេះពុំបានដាក់បង្ហាញឲ្យបានច្បាស់លាស់នៅក្នុងចំណោមគោលការណ៍របស់សិស្ស សូមបន្ថែមវាទៅលើក្ដារខៀន ។
សូមចង្អុលបង្ហាញថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះពុំគ្រាន់តែនឹកចាំបទគម្ពីរដែលបញ្ជាក់ពីជម្រើសដ៏ត្រឹមត្រូវសម្រាប់ការល្បួងនីមួយៗប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែទ្រង់ក៏បានអនុវត្តសេចក្ដីពិតដែលបានបង្រៀននៅក្នុងបទគម្ពីរទាំងនោះដែរ ។
-
ដោយពិចារណានូវគោលការណ៍ដែលយើងបានរកឃើញអំពីអំណាចនៃការនឹកចាំ និង ការអនុវត្តសេចក្ដីពិតដែលបានបង្រៀននៅក្នុងបទគម្ពីរ ហេតុអ្វីការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាទៀងទាត់គឺជារឿងដ៏សំខាន់ ?
ចូរឲ្យក្រដាសមួយសន្លឹកដល់ដៃគូនីមួយៗ ហើយសុំឲ្យពួកគេគូសគូឡោនចំនួនបីនៅលើវា ។ សូមណែនាំពួកគេឲ្យសរសេរនៅក្នុងគូឡោនដំបូងនូវអំពើបាបបីយ៉ាង ដែលយុវវ័យស្របាលនឹងពួកគេអាចនឹងល្បួងឲ្យធ្វើ ។ ចូរសុំឲ្យពួកគេសរសេរនៅគូឡោនទីពីរអំពីវិធីមួយដែលសាតាំងព្យាយាមអូសទាញមនុស្សម្នាក់ឲ្យធ្វើអំពើបាបនីមួយៗ ដែលពួកគេបានសរសេរនៅក្នុងគូឡោនទីមួយ ។ សូមដឹកនាំសិស្សឲ្យប្ដូរក្រដាសគ្នាទៅវិញទៅមក ។ រួចណែនាំពួកគេឲ្យស្វែងរកសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរដ៏ជាក់លាក់មួយ ដែលបង្រៀនសេចក្ដីពិតដែលមនុស្សម្នាក់អាចនឹងនឹកចាំ ហើយអនុវត្តពេលទទួលការល្បួងឲ្យធ្វើអំពើបាបនីមួយៗ ដែលបានសរសេរនៅលើក្រដាសដែលពួកគេបានទទួល ។ ( អ្នកអាចសុំឲ្យសិស្សយោងទៅលើចំណេះចំណានខគម្ពីរដូចជា លោកុប្បត្តិ ៣៩:៩, យ៉ូហាន ១៤:១៥ឬ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០:៥ ) ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សសរសេរសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរនៅក្នុងគូឡោនទីបី ។
បន្ទាប់ពីពីរបីនាទីក្រោយមក សុំឲ្យសិស្សម្នាក់ពីដៃគូនីមួយៗប្រាប់ពីសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរដែលពួកគេបានរកឃើញ សម្រាប់ការល្បួងមួយនៅលើក្រដាសរបស់ពួកគេ ។ ចូរសុំឲ្យពួកគេពន្យល់ពីរបៀបដែលបទគម្ពីរនោះអាច ជួយយើងនៅពេលយើងជួបនឹងការល្បួងនោះ ។
-
តើអ្នកទទួលបានការពង្រឹង ហើយអាចតតាំងនឹងការល្បួងមួយដោយសារអ្នកបាននឹកចាំ ហើយអនុវត្តសេចក្ដីពិតដែលបានបង្រៀននៅក្នុងបទគម្ពីរទាំងនោះនៅពេលណាដែរ ? ( សូមរំឭកសិស្សថា ពួកគេមិនគួរចែកចាយពីបទពិសោធន៍ឬ រឿងផ្ទាល់ខ្លួនខ្លាំងពេកនោះទេ ។ )
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ នូវសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរមួយដែលពួកគេនឹងនឹកចាំ ហើយអនុវត្តនៅពេលក្រោយកាលពួកគេត្រូវបានល្បួងឲ្យធ្វើអំពើបាប ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យទន្ទេញចាំបទគម្ពីរដែលពួកគេបានជ្រើសរើសនោះ ។
ម៉ាថាយ ៤:១២-១៧
ព្រះយេស៊ូវគង់នៅស្រុកកាលីឡេ
សូមសង្ខេប ម៉ាថាយ ៤:១២–១៥ ដោយពន្យល់ថា បន្ទាប់ពីបទពិសោធន៍របស់ទ្រង់នៅក្នុងទីរហោស្ថាន ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានយាងទៅស្រុកកាលីឡេ ហើយបានគង់នៅក្រុងកាពើណិម ។ ម៉ាថាយបានកត់ចំណាំថា ការងារបម្រើរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅស្រុកកាលីឡេបានបំពេញការព្យាករមួយរបស់អេសាយ ( សូមមើល អេសាយ ៩:១–២ ) ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ៤:១៦ ឲ្យឮៗ ។ អ្នកគួរណែនាំពួកគេឲ្យគូសចំណាំអ្វីដែលអេសាយបានព្យាករថានឹងកើតឡើង ។ សូមចង្អុលបង្ហាញថា នៅក្នុងការព្យាករនេះយើងបានរៀនថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនាំពន្លឺមកក្នុងជីវិតអស់អ្នកដែលស្ថិតក្នុងទីងងឹត ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យរកមើលថាតើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើការណ៍នេះនៅក្នុងការងារបម្រើរបស់ទ្រង់តាមរបៀបណា ។
សូមសង្ខេប ម៉ាថាយ ៤:១៧ ដោយពន្យល់ថាព្រះអង្គសង្គ្រោះបានចាប់ផ្ដើមប្រកាសពីការប្រែចិត្ត ដើម្បីរៀបចំស្ថាបនានគរស្ថានសួគ៌នៅក្នុងចំណោមមនុស្ស ។
ម៉ាថាយ ៤:១៨-២២
ព្រះយេស៊ូវហៅពេត្រុស និង អ្នកផ្សេងទៀតឲ្យដើរតាមទ្រង់
សូមដាក់ រូប Calling of the Fishermen ( Gospel Art Book [ ឆ្នាំ ២០០៩] ល.រ. ៣៧, សូមមើលផងដែរ LDS.org ) ។ សូមចង្អុលបង្ហាញថា បុរសពីរនាក់នៅពីមុខទូកនោះគឺជា ពេត្រុស និង បងប្រុសរបស់គាត់ អនទ្រេ ។
-
តើពួកគេកំពុងប្រើសំណាញ់ធ្វើអ្វី ?
សូមពន្យល់ថា កាលដែលមនុស្សដទៃមើលឃើញពេត្រុស និង អនទ្រេ គ្រាន់តែជាអ្នកនេសាទដ៏សាមញ្ញ នោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានមើលឃើញពីសក្ដានុពលដ៏អស្ចារ្យរបស់ពួកគេ ហើយជ្រាបពីអ្វីដែលពួកគេអាចប្រែក្លាយបាន ។
-
តើយើងប្រៀបបាននឹង ពេត្រុស និង អនទ្រេ យ៉ាងដូចម្ដេចដែរ ?
នៅពេលសិស្សបន្តសិក្សា ម៉ាថាយ ៤សុំឲ្យពួកគេរកមើលអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើដើម្បីប្រែក្លាយដូចជាអ្វីៗទាំងអស់ ដែលព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យឲ្យយើងប្រែក្លាយ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សបីបួននាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឲ្យឮៗនៅក្នុង ម៉ាថាយ ៤:១៨-២២ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលទំនាក់ទំនងរវាងព្រះអង្គសង្គ្រោះ និង ពួកអ្នកនេសាទមួយចំនួន ។
-
តើព្រះអម្ចាស់បានហៅ ពេត្រុស អនទ្រេ យ៉ាកុប និងយ៉ូហាន ឲ្យធ្វើអ្វី ? តើ« [ អ្នកនេសាទ ] មនុស្សជាអ្វីទៅ » ? ( ខទី ១៩ ) ។
-
តើអ្វីទៅដែលធ្វើឲ្យបុរសទាំងនេះបានបរិសុទ្ធដើម្បីដើរតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយជួយនៅក្នុងការងាររបស់ទ្រង់ ? ហេតុអ្វីការលះបង់បែប នេះអាចជារឿងពិបាកសម្រាប់ពួកគេ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតពីរបៀបដែលពួកគេបានប្រព្រឹត្ត ប្រសិនបើពួកគេជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមបុរសទាំងនេះ ។
-
តើអ្នកបានកត់សម្គាល់ឃើញអ្វីខ្លះអំពីចម្លើយរបស់បុរសទាំងនេះ ? តើចម្លើយភ្លាមៗរបស់ពួកគាត់ចំពោះការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះបង្ហាញអ្វីខ្លះពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ពួកគាត់ ។
-
តើបុរសទាំងនេះនឹងធ្វើអំពើល្អច្រើននៅក្នុងជីវិតពួកគាត់ក្នុងនាមជាអ្នកនេសាទ ឬជា « ពួកអ្នកនេសាទមនុស្ស »ដែរឬទេ ? ហេតុអ្វី ?
-
ដូចដែលបានឆ្លុះបញ្ចាំងនៅក្នុងដំណើររឿងនេះ តើអាចមានអ្វីខ្លះកើតឡើង ប្រសិនបើយើងឆ្លើយតបភ្លាមៗចំពោះការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យដើរតាមទ្រង់ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសគ្នា ប៉ុន្តែត្រូវប្រាកដថាពួកគេស្គាល់ពីគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ ប្រសិនបើយើងឆ្លើយតបភ្លាមៗចំពោះការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យដើរតាមទ្រង់ ទ្រង់អាចធ្វើឲ្យជីវិតយើងបានប្រសើរជាង ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន ៖ ចូរសុំឲ្យសិស្សស្ដាប់រកថាតើព្រះអម្ចាស់អាចធ្វើឲ្យជីវិតយើងបានប្រសើរជាងយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ ប្រសិនបើយើងដើរតាមទ្រង់ ។
« បុរស និង ស្ត្រីដែលបង្វែរជីវិតខ្លួនមករកព្រះនឹងរកឃើញថា ទ្រង់អាចធ្វើឲ្យជីវិតរបស់ពួកគេបានប្រសើរជាង ។ ទ្រង់នឹងធ្វើឲ្យអំណរចាក់ចូលយ៉ាងជ្រៅក្នុងចិត្តពួកគេ ពង្រីកទស្សនវិស័យរបស់ពួកគេ ពន្លឿនគំនិតពួកគេ ពង្រឹងកម្លាំងពួកគេ លើកវិញ្ញាណពួកគេឡើង ចម្រើនពរជ័យពួកគេ បង្កើនឱកាសដល់ពួកគេ លួងលោមព្រលឹងពួកគេ បង្កើតមិត្តភាព ហើយចាក់ស្រោចនូវសេចក្ដីសុខសាន្ត ។ នរណាក៏ដោយដែលបានលះបង់ជីវិតនៅក្នុងការបម្រើរបស់ព្រះ នឹងរកឃើញជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច » ( « Jesus Christ—Gifts and Expectations » Ensign ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ១៩៨៨ ទំព័រ ៤ ) ។
-
តើអ្នក ឬមនុស្សដែលអ្នកស្គាល់ ធ្លាប់បានដកពិសោធន៍ពរជ័យស្រដៀងគ្នានេះសម្រាប់ការលះបង់ចោលនូវកង្វល់ខាងលោកិយដើម្បីដើរតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅពេលណាដែរ ?
-
នៅពេលពិចារណាពីពរជ័យដែលយើងទទួលបានដោយការដើរតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហេតុអ្វីអ្នកគិតថាវាគឺជារឿងដ៏សំខាន់ដើម្បី ឆ្លើយតប ភ្លាមៗ ទៅនឹងការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យដើរតាមទ្រង់ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរចម្លើយចំពោះសំណួរខាងក្រោមនេះក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ៖
-
តើអ្នកអាចឆ្លើយតបនឹងការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ឲ្យដើរតាមទ្រង់បានយ៉ាងល្អប្រសើរតាមរបៀបណាដែរ ?
សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យអនុវត្តអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរ ។
ម៉ាថាយ ៤:២៣-២៥
ព្រះយេស៊ូវយាងទៅបង្រៀន ប្រកាស ហើយព្យាបាលនៅស្រុកកាលីឡេ
ចូរសុំឲ្យសិស្សអាន ម៉ាថាយ ៤:២៣–២៥ ដោយស្ងៀមស្ងាត់ រកមើលសកម្មភាពរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ អ្នកគួរតែណែនាំឲ្យ សិស្សគូសចំណាំអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។ សូមពន្យល់ថា ឧទាហរណ៍ជាក់លាក់នៃការបង្រៀន ការប្រកាស និង ការព្យាបាលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងត្រូវបានសិក្សានៅក្នុងដំណឹងល្អទាំងឡាយ ។
សូមបញ្ចប់ដោយការថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិត ដែលសិស្សបានស្គាល់នៅក្នុងមេរៀននេះ ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
ម៉ាថាយ ៤:២-១០ ។ ការល្បួងរបស់អារក្ស
មានមនុស្សខ្លះគិតថា គ្រានៅទីរហោស្ថានយូដានេះគឺជាគ្រាតែមួយគត់ ដែលសាតាំងបានល្បួងព្រះយេស៊ូវ ហើយថាព្រះអង្គសង្គ្រោះបានក្រោកឡើងយ៉ាងជោគជ័យ ។ ប៉ុន្តែនៅក្នុង លូកា ៤:១៣ យើងរៀនថា បន្ទាប់ពីការល្បួងទាំងនេះសាតាំងបានចេញពីព្រះយេស៊ូវទៅ ហើយរង់ចាំទាល់តែវា « មានឱកាសទៀត » ។ សាតាំងនឹងបានបន្តរារាំង ហើយល្បួងព្រះអង្គសង្គ្រោះ ពេលខ្លះប្រើជនទុច្ចរិតដូចជាប្រជាជនដែលបានបៀតបៀនដល់ព្រះយេស៊ូវ ( ឧទាហរណ៍ សូមមើល ម៉ាថាយ ២៧:៤១–៤៣ ) ។
ប្រធាន ដេវីឌ អូ មិកឃេ បានលើកឡើងពីការល្បួងដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានដកពិសោធន៍នៅទីរហោស្ថាននោះ ដោយមានប្រសាសន៍ ៖
« សូមដាក់ការល្បងទាំងនេះតាមប្រភេទមួយ ក្នុងចំណោមការល្បួងទាំងបី ហើយអ្នកនឹងឃើញថា មានការល្បួងដែលធ្វើឲ្យអ្នក និងខ្ញុំមានក្តីសៅហ្មង … កើតឡើងចំពោះយើងជា (១) ការល្បួងដោយសារការឃ្លាន (២) ការផ្តេកផ្តួលទៅរកអំណួត និងភាពឆើតឆាយទាន់សម័យ និងរាល់ការឥតប្រយោជន៍នៃអ្វី ដែលធ្វើឲ្យយើងឃ្លាតឆ្ងាយពីរឿងរបស់ព្រះ ឬ (៣) ការបំពេញចិត្តតាមចំណង់ ឬបំណងចង់មានចង់បានខាងលោកិយ ឬអំណាចនៅក្នុងចំណោមមនុស្សលោក » ( នៅក្នុង Conference Report ខែ តុលា ឆ្នាំ ១៩១១ ទំព័រ ៥៩ ) ។
ម៉ាថាយ ៤:៤, ៧, ១០ ។ សូមនឹកចាំបទគម្ពីរ ហើយអនុវត្តសេចក្ដីពិតដែលបានបង្រៀននៅក្នុងគ្រានៃការល្បួង
ការសិក្សាព្រះគម្ពីរ គឺជារឿងដ៏ចាំបាច់ដើម្បីអាចនឹកចាំបទគម្ពីរនៅក្នុងគ្រានៃការល្បួង ។ ការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់យើងអាចរួមបញ្ចូលទាំងការខិតខំទន្ទេញចាំខគម្ពីរ ឬវគ្គនានា ។ អែលឌើរ រីឆាត ជី ស្កត ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនអំពីរបៀបដែលការទន្ទេញចាំបទគម្ពីរអាចជួយយើង ៖
« អំណាចដ៏អស្ចារ្យ អាចកើតឡើងមកពីការទន្ទេញចាំព្រះគម្ពីរ ។ ដើម្បីទន្ទេញចាំព្រះគម្ពីរមួយ គឺត្រូវបង្កើតមិត្តភាពមួយថ្មី ។ វាគឺដូចជាការរកឃើញនូវបុគ្គលថ្មីម្នាក់ ដែលអាចជួយបាននៅពេលត្រូវការ វាផ្ដល់នូវការបំផុស និង ការលួងលោម ព្រមទាំងជាប្រភពនៃការជំរុញទឹកចិត្តដើម្បីធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរដែលត្រូវការ » (« The Power of Scripture » Ensign ឬ Liahona ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ៦ ) ។
អែលឌើរ រីឆាដ ជី ស្កត ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានផ្ដល់ពាក្យទូន្មានដូចខាងក្រោមនេះ អំពីការទន្ទេញចាំវគ្គបទគម្ពីរ ៖
« ចូរឈ្លាសវៃនៅក្នុងការប្រើបច្ចេកវិទ្យា ។ ចូរគូសចំណាំបទគម្ពីរសំខាន់ៗនៅក្នុងឧបករណ៍របស់អ្នក ហើយត្រឡប់ទៅមើលវាជាញឹកញាប់ ។ យុវវ័យទាំងឡាយ បើអ្នក នឹងរំឭកខគម្ពីរមួយឲ្យញឹកញាប់ដូចជាអ្នករាល់គ្នាមួយចំនួនផ្ញើសារ នោះអ្នកអាចមានវគ្គបទគម្ពីររាប់រយវគ្គទន្ទេញចាំយ៉ាងឆាប់ ។ វគ្គបទគម្ពីរទាំងនោះនឹងជាប្រភពនៃការបំផុសគំនិត និង ការណែនាំដ៏មានអនុភាពនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធក្នុងពេលត្រូវការ » (« For Peace at Home » Ensign ឬ Liahona ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៣ ទំព័រ ៣០ ) ។
ម៉ាថាយ ៤:៤, ៧, ១០ ។ ចូរកុំបណ្តែតអារម្មណ៍តាមការល្បួង
អែលឌើរ នែល អេ ម៉ាក់ស្វែល ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានមានប្រសាសន៍ពីគំរូនៃការតតាំងនឹងការល្បួងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដូចតទៅនេះ ៖
« តាមរយៈការប្រឹងធ្វើតាមលោកចៅហ្វាយដែលបានស៊ូទ្រាំនឹងការល្បួង ប៉ុន្តែ ‹ មិនបានរវីរវល់ដល់សេចក្ដីទាំងនោះឡើយ › យើងក៏អាចរស់នៅក្នុងពិភពលោកមួយដែលពោរពេញដោយការល្បួង ‹ ខាងមនុស្សលោក › ដែរ ( កូរិនថូសទី ១ ១០:១៣ ) ។ ពិតណាស់ ព្រះយេស៊ូវបានកត់សម្គាល់ឃើញការល្បួងដ៏ធំដែលបានកើតឡើងចំពោះទ្រង់ ប៉ុន្តែទ្រង់ពុំបានបណ្តែតបណ្តោយព្រះទ័យ ឬធ្វើវាម្ដងទៀតឡើយ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ទ្រង់បានបដិសេធវាភ្លាមៗ ។ ប្រសិនបើយើងបណ្តែតអារម្មណ៍តាមការល្បួង មិនយ៉ូរប៉ុន្មានវាចាប់ផ្ដើមធ្វើឲ្យយើងច្របូកច្របល់ ! » ( « Overcome … Even As I Also Overcame » Ensign ខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៨៧ ទំព័រ ៧១ ) ។