មេរៀនទី ៨៧
កិច្ចការ ៨
សេចក្ដីផ្ដើម
ការបៀតបៀនទាស់នឹងសាសនាចក្រនៅក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡិម នាំឲ្យសមាជិកសាសនាចក្រត្រូវខ្ចាត់ព្រាត់ពាសពេញស្រុកយូដា និង ស្រុកសាម៉ារី ។ ភីលីព បានបម្រើនៅស្រុកសាម៉ារី ជាកន្លែងដែលមនុស្សជាច្រើនបានទទួលយកដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ បន្ទាប់ពី ពេត្រុស និងយ៉ូហាន បានប្រគល់អំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធទៅដល់អ្នកផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿថ្មីហើយ នោះគ្រូមន្តអាគមម្នាក់ឈ្មោះ ស៊ីម៉ូន បានចង់ទិញបព្វជិតភាព ។ ក្រោយមក ព្រះបានដឹកនាំភីលីពទៅកាន់មន្ត្រីសាសន៍អេធីយ៉ូពីម្នាក់ ដែលភីលីពបានបង្រៀនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
កិច្ចការ ៨:១–២៥
ភីលីព បម្រើនៅក្នុងស្រុកសាម៉ារី នៅកន្លែងដែលស៊ីម៉ូន ជាគ្រូមន្ដអាគម ប៉ុនប៉ងចង់ទិញបព្វជិតភាព ។
សូមបង្ហាញប្រាក់មួយចំនួន ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សនឹកស្រមៃថា ពួកគេបានទទួលប្រាក់យ៉ាងច្រើន ។
-
តើមានអ្វីខ្លះដែលអ្នកនឹងទិញបានដោយប្រាក់ ?
សូមចង្អុលបង្ហាញថា មនុស្សមួយចំនួនជឿថា ប្រាក់អាចទិញអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វត្ថុមានតម្លៃបំផុតមួយចំនួននៅក្នុងជីវិត គឺពុំអាចទិញដោយប្រាក់បាននោះទេ ។ ខណៈពេលសិស្សសិក្សាកិច្ចការ ៨សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរកមើលអំណោយទានមួយមកពីព្រះ ដែលពុំអាចទិញដោយប្រាក់បាន ។
សូមរំឭកសិស្សថា នៅក្នុងកិច្ចការ ៧យើងរៀនអំពីការស្លាប់របស់សាវកស្ទេផាន នៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ពួកអ្នកបៀតបៀន ។ សូមឲ្យសិស្សបីបួននាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗពី កិច្ចការ ៨:១-៥ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលនូវអ្វីដែលសមាជិកសាសនាចក្របានធ្វើ ដែលជាលទ្ធផលនៃការបៀតបៀនទាស់នឹងសាសនាចក្រនៅក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡិម ។ អ្នកគប្បីពន្យល់ថាចាប់ទាញអូស(កិច្ចការ ៨:៣) មានន័យថា ការទាញ ឬការអូស ។
-
តើការបៀតបៀនបាននាំឲ្យសមាជិកសាសនាចក្រធ្វើអ្វីខ្លះ ?
សូមបង្វែរចំណាប់អារម្មណ៍របស់សិស្សទៅកាន់ឈ្មោះភីលីពនៅក្នុងខទី ៥។ សូមរំឭកសិស្សថា ភីលីព គឺជាសិស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមសិស្សប្រាំពីរនាក់ដែលត្រូវបានតែងតាំងឲ្យជួយដល់សាវកដប់ពីរនាក់នៅក្នុងការបម្រើតាមតម្រូវការរបស់សមាជិកសាសនាចក្រ ( សូមមើលកិច្ចការ ៦:៥) ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សយោងទៅលើឯកសារចែកចាយ « ទិដ្ឋភាពទូទៅនៃកិច្ចការនៃពួកសាវក » ( សូមមើលសេចក្ដីបន្ថែមនៃសៀវភៅសិក្សានេះ ) ហើយរកមើលការបញ្ជារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង កិច្ចការ ១:៨។
-
យោងតាមកិច្ចការ ៨:៥តើភីលីពបានចាប់ផ្ដើមធ្វើយ៉ាងដូចម្ដេច ដើម្បីបំពេញតាមការបញ្ជារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សម្នាក់អាន កិច្ចការ ៨:៦-៨ ឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលរបៀបដែលពួកសាសន៍សាម៉ារីបានឆ្លើយតបចំពោះការផ្សាយដំណឹងល្អរបស់ភីលីព ។
-
តើសាសន៍សាម៉ារីទាំងនេះបានឆ្លើយតបយ៉ាងដូចម្ដេច ចំពោះការផ្សាយដំណឹងល្អរបស់ភីលីព ?
-
បន្ថែមពីលើការផ្សាយដំណឹងល្អ តើកិច្ចការងារផ្សេងៗទៀតដែលភីលីពបានធ្វើមានអ្វីខ្លះ ?
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សម្នាក់អាន កិច្ចការ ៨:៩-១១ ឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលការពិពណ៌នាអំពីសាសន៍សាម៉ារីម្នាក់ដែលមានឈ្មោះ ស៊ីម៉ូន ។
-
តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះអំពីស៊ីម៉ូនមកពីខគម្ពីរទាំងនេះ ? ( ចូរពន្យល់ថា « ការប្រើអំណាចដើម្បីទទួលបានជំនួយ ឬគ្រង់គ្រងមកពីវិញ្ញាណអសោចគឺត្រូវបានហៅថាគ្រូមន្ដអាគម » [ Bruce R. McConkie, Doctrinal New Testament Commentary, វ៉ុលទី ៣ ( ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ) ២:៨២ ] ) ។
-
តើស៊ីម៉ូនមានឥទ្ធិពលអ្វីខ្លះទៅលើប្រជាជននេះ ?
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សម្នាក់អាន កិច្ចការ ៨:១២-១៣ ឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលរបៀបដែលស៊ីម៉ូនបានឆ្លើយតបចំពោះការប្រកាសដំណឹងល្អរបស់ភីលីព ។ សូមឲ្យសិស្សរាយការណ៍នូវអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
-
យោងតាម ខទី ១៣តើស៊ីម៉ូនបានទទួលឥទ្ធិពលដោយសារ « អព្ភូតហេតុ និង ទីសម្គាល់ » ដែលគាត់បានឃើញយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមសង្ខេបកិច្ចការ ៨:១៤-១៦ដោយពន្យល់ថា ពេត្រុស និង យ៉ូហាន បានមកកាន់សាសន៍សាម៉ារី បន្ទាប់ពីស្ដាប់ឮថា ប្រជាជននៅទីនោះបានទទួលយកព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ ។ ពួកគេបានអធិស្ឋានថា ពួកសាសន៍សាម៉ារីដែលបានផ្លាស់ប្រែចិត្តនឹងទទួលអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
ចូរសុំឲ្យសិស្សអានកិច្ចការ ៨:១៧ដោយស្ងាត់ស្ងៀម ហើយរកមើលនូវអ្វីដែលពេត្រុស និងយ៉ូហាន បានធ្វើចំពោះសមាជិកសាសនាចក្រថ្មីនៅក្នុងសាសន៍សាម៉ារី ។
-
តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះមកពីដំណើររឿងនេះអំពីរបៀប ដែលអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធត្រូវបានប្រទានឲ្យ ? ( បន្ទាប់ពីសិស្សបានឆ្លើយ សូមសរសេរគោលលទ្ធិដូចខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖អំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធត្រូវបានប្រទានឲ្យ បន្ទាប់ពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក តាមរយៈការដាក់ដៃលើដោយពួកអ្នកកាន់បព្វជិតភាព )។
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សម្នាក់អាន កិច្ចការ ៨:១៨-១៩ ឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលនូវសំណើរបស់ស៊ីម៉ូនចំពោះពេត្រុស ។
-
តើស៊ីម៉ូនបានដាក់សំណើអ្វីដល់ពេត្រុស ?
សូមបង្ហាញសិស្សនូវប្រាក់ ដែលអ្នកបានដាក់បង្ហាញ នៅពេលចាប់ផ្ដើមមេរៀន ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យពិចារណាអំពីរបៀបដែលពួកគេនឹងឆ្លើយតបចំពោះស៊ីម៉ូន ប្រសិនបើពួកគេស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពរបស់ពេត្រុស ។
សូមអញ្ជើញសិស្សបួនប្រាំនាក់ឲ្យផ្លាស់វេនគ្នាអានឮៗចេញមកពី កិច្ចការ ៨:២០–២៤។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលអ្វីដែលពេត្រុសបានបង្រៀនដល់ស៊ីម៉ូនអំពីការទទួលបព្វជិតភាព ។
-
តើពេត្រុសបង្រៀនស៊ីម៉ូនអ្វីខ្លះអំពីបព្វជិតភាព ដូចបានកត់ត្រានៅក្នុងខទី ២០ ?
-
នៅពេលគាត់បានផ្តល់ប្រាក់ដល់ពួកសាវកដើម្បីទទួលបានបព្វជិតភាព តើអ្វីដែលស៊ីម៉ូនមិនយល់អំពីបព្វជិតភាព ? ( ដោយសារតែបព្វជិតភាពជារបស់ផងព្រះ នោះវាអាចត្រូវបានប្រទានឲ្យតែនៅពេលវាស្របទៅតាមព្រះទ័យរបស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ ។ ព្រះបង្កើតរបៀបដែលបព្វជិតភាពអាចត្រូវបានទទួល ) ។
-
យោងតាម ខទី ២១-២៣ ហេតុអ្វីស៊ីម៉ូនមិនទាន់អាចទទួលបព្វជិតភាពនៅឡើយ ? តើអ្នកគិតថាដួងចិត្តរបស់ស៊ីម៉ូន « ពុំត្រឹមត្រូវនៅក្នុងព្រះនេត្ររបស់ព្រះ » តាមរបៀបណា ? (ខ ២១) ។
-
តើយើងអាចរៀនមកពីដំណើររឿងនេះអ្វីខ្លះ អំពីការទទួលបព្វជិតភាព ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសៗគ្នា ប៉ុន្តែត្រូវប្រាកដថា ពួកគេស្គាល់សេចក្ដីពិតខាងក្រោមនេះ ៖បព្វជិតភាពបានប្រទានឲ្យស្របតាមព្រះឆន្ទៈ និងបទដ្ឋាននៃភាពសក្ដិសមរបស់ព្រះ ។ សូមសរសេរសេចក្ដីពិតនេះនៅលើក្ដារខៀន ) ។
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា វាសំខាន់ដើម្បីដឹងថា បព្វជិតភាពត្រូវបានប្រគល់ឲ្យដល់បុគ្គលណាដែលធ្វើទង្វើស្របតាមព្រះទ័យរបស់ព្រះ និងបទដ្ឋាននៃភាពសក្ដិសមតែប៉ុណ្ណោះនោះ ?
សូមសង្ខេបកិច្ចការ ៨:២៥ដោយពន្យល់ថា ពេត្រុស និង យ៉ូហាន បានផ្សាយដំណឹងល្អនៅក្នុងភូមិសាសន៍សាម៉ារីជាច្រើន ។
កិច្ចការ ៨:២៦-៤០
ភីលីពបង្រៀន ហើយជ្រមុជទឹកដល់មន្ត្រីសាសន៍អេធីយ៉ូពីម្នាក់
ចូរសុំឲ្យសិស្សគិតអំពីស្ថានភាពនានាដែលពួកគេបានត្រូវការ ឬនឹងត្រូវការនរណាម្នាក់ដើម្បីដឹកនាំពួកគេ ។
-
តើស្ថានភាពមួយចំនួនណាខ្លះ ដែលនៅក្នុងនោះ អ្នកអាចធ្វើជាអ្នកដឹកនាំដល់នរណាម្នាក់ផ្សេងទៀតនោះ ? ( អ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតអំពីជោគវាសនា ឬប្រធានបទ ដែលពួកគេមានដំរិះ ឬទេពកោសល្យដែលពួកគេបានអភិវឌ្ឍ ) ។
នៅពេលសិស្សសិក្សាផ្នែកសេសសល់ទាំងប៉ុន្មាននៃកិច្ចការ ៨សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរកមើលវិធីសំខាន់មួយ ដែលពួកគេអាចធ្វើជាអ្នកដឹកនាំសម្រាប់អ្នកដទៃ ។
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សម្នាក់អាន កិច្ចការ ៨:២៦-២៨ ឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលនូវមូលហេតុដែលភីលីពបានចេញទៅឯក្រុងកាសា ។
-
ហេតុអ្វីភីលីពចេញទៅឯក្រុងកាសា ?
-
តើនរណាកំពុងធ្វើដំណើរនៅក្នុងតំបន់ដែលភីលីពស្ថិតនៅនោះ ? ( មេអេធីយ៉ូពីម្នាក់ ។ ចូរពន្យល់ថា មេគឺជាមន្ត្រីម្នាក់នៅក្នុងទីលានរបស់ស្ដេច ឬម្ចាស់ក្សត្រី [ សូមមើល Bible Dictionary« Eunuch »] ) ។
-
តើមន្ត្រីអេធីយ៉ូពីបានធ្វើអ្វីខ្លះ នៅក្នុងរទេះចំបាំងរបស់គាត់ ? ( ការអានចេញមកពីអេសាយ ឬសម្ដីរបស់អេសាយ ) ។
សូមដាក់កៅអីពីរទល់មុខគ្នានៅខាងមុខថ្នាក់រៀន ។ ចូរស្នើសុំអ្នកស្ម័គ្រចិត្តពីរនាក់ឲ្យដើរតួជាមន្ត្រីអេធីយ៉ូពី និងភីលីពនៅក្នុងដំណើររឿងដូចតទៅនេះ ។ ( អ្នកគប្បីចាត់តួទាំងនេះពីមុនថ្នាក់រៀន ហើយអញ្ជើញសិស្សទាំងនេះឲ្យត្រៀមខ្លួនដើរតួផ្នែករបស់ពួកគេ ) ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សដើរតួជាមន្ត្រីអេធីយ៉ូពីអង្គុយនៅកៅអីមួយ ហើយសិស្សដែលដើរតួជាភីលីពឲ្យឈរនៅក្បែរទ្វារ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សទីបីឲ្យដើរតួជាអ្នកធ្វើអត្ថាធិប្បាយ ។
ចូរសុំឲ្យសិស្សទាំងនេះអានឮៗចេញមកពីកិច្ចការ ៨:២៩-៣៩ហើយដើរតួផ្នែករបស់ពួកគេតាមលំដាប់លំដោយ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សមើលនូវអ្វីដែលកើតឡើងរវាងភីលីព និងមន្ត្រីអេធីយ៉ូពី ។ នៅពេលសិស្សអាន ហើយដើរតួនូវផ្នែករបស់ពួកគេ ចូរធ្វើដូចខាងក្រោម ៖
-
បន្ទាប់ពីអ្នកធ្វើអត្ថាធិប្បាយអានខទី ៣២-៣៣សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាអំពីការសរសេរអេសាយ ៥៣:៧-៨ជាសេចក្ដីយោងខគម្ពីរនៅក្នុងគម្ពីររបស់ពួកគេនៅជិតនឹងកិច្ចការ ៨:៣២-៣៣។
-
បន្ទាប់ពីអ្នកធ្វើអត្ថាធិប្បាយអានខទី ៣៥ចូរសុំឲ្យសិស្សដែលដើរតួជាភីលីព ពន្យល់ដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់អំពីអ្វីដែលគាត់ ឬនាងនឹងបង្រៀនអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងស្ថានភាពនេះ ។ ( អ្នកគប្បីអញ្ជើញសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ដល់យោបល់ផងដែរ ) ។
-
នៅពេលអ្នកធ្វើអត្ថាធិប្បាយអានខទី ៣៨ចូរសុំឲ្យអ្នកស្ម័គ្រចិត្ត កុំសម្ដែងអំពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ។
បន្ទាប់ពីអ្នកស្ម័គ្រចិត្តបានបញ្ចប់សកម្មភាពនេះ សូមអរគុណដល់ពួកគេ ហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យត្រឡប់ទៅកាន់កន្លែងអង្គុយរបស់ពួកគេវិញ ។
-
យោងតាម ខទី ២៩ហេតុអ្វីភីលីពដើរទៅកាន់រទេះចម្បាំងរបស់មន្ត្រីអេធីយ៉ូពី ?
-
យោងតាម ខទី ៣១តើមន្ត្រីនោះបាននិយាយថា គាត់បានត្រូវការអ្វីខ្លះ ដើម្បីយល់អំពីការសរសេររបស់អេសាយ ?
-
យោងតាមខទី ៣៥-៣៨តើភីលីពធ្វើជាអ្នកនាំផ្លូវដល់មន្ត្រីនោះយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
តើយើងអាចរៀនអំពីគោលការណ៍អ្វីខ្លះ ចេញមកពីបទពិសោធន៍របស់ភីលីពអំពីលទ្ធផលនៃការស្ដាប់តាមការបំផុសគំនិតមកពីព្រះ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យសម្ដីផ្សេង ប៉ុន្តែចូរប្រាកដថាពួកគេយល់ច្បាស់លាស់ថានៅពេលយើងស្ដាប់តាមការបំផុសគំនិតមកពីព្រះ នោះយើងអាចទទួលបានឱកាសនានាដើម្បីជួយដឹកនាំអ្នកដទៃទៅកាន់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមសរសេរគោលការណ៍នេះនៅលើក្ដារខៀន ) ។
សូមឲ្យសិស្សនូវច្បាប់ចម្លងឯកសារចែកចាយដូចខាងក្រោម ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យធ្វើតាមការណែនាំនៅលើឯកសារចែកចាយឲ្យនោះ ហើយគិតអំពីរបៀប ដែលពួកគេអាចជួយដឹកនាំនរណាម្នាក់មកកាន់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមពន្យល់ថា ពួកគេនឹងមានឱកាសដើម្បីចែកចាយជាមួយនឹងសិស្សក្នុងថ្នាក់អំពីអ្វីដែលពួកគេសរសេរ ។
ការដឹកនាំអ្នកដទៃមកកាន់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
សៀវភៅសិក្សាព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីសម្រាប់គ្រូថ្នាក់សិក្ខាសាលា—មេរៀនទី៨៧
ជ្រើសរើសស្ថានភាពមួយនៃស្ថានភាពនានាដូចខាងក្រោម ៖
-
យុវជនម្នាក់ដែលជាមិត្តរបស់អ្នក ជាសមាជិកនៃព្រះវិហារគ្រីស្ទានផ្សេង ។ នៅថ្ងៃមួយអំឡុងពេលអាហារថ្ងៃត្រង់ អ្នកទទួលអារម្មណ៍បំផុសគំនិតឲ្យនិយាយនឹងគាត់អំពីសាសនាចក្រ ។
-
ខណៈពេលកំពុងដើរទៅផ្ទះវិញចេញពីសាលារៀនវិញ អ្នកបានឃើញយុវនារីម្នាក់កំពុងយំ ។ អ្នកស្គាល់ថានាងជាសមាជិកម្នាក់ក្នុងវួដរបស់អ្នក ដែលពុំបានចូលរួមក្នុងការប្រជុំអស់បីបួនឆ្នាំហើយ ។ អ្នកមានអារម្មណ៍បំផុសគំនិតឲ្យនិយាយនឹងនាង ។ នៅពេលអ្នកព្យាយាមលួងលោមនាង នាងបានប្រាប់អំពីឧបសគ្គរបស់នាង ហើយបានសួរថា « ហេតុអ្វីក៏ខ្ញុំពុំអាចមានក្ដីសប្បាយរីករាយ ? »
-
ម្ដាយរបស់យុវជនម្នាក់ ដែលអ្នកស្គាល់ក្នុងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមថ្មីៗនេះបានទទួលមរណភាព ។ អ្នកមានអារម្មណ៍បំផុសគំនិតឲ្យឆ្លើយតបចំពោះការប្រកាសព័ត៌មាន ដែលគាត់បានបង្ហោះថ្មីៗដូចតទៅ ៖ « មានអារម្មណ៍ឯកោណាស់ឥឡូវនេះ ។ ចង់ឲ្យមានមនុស្សម្នាក់យល់ចិត្ត » ។
នៅខាងក្រោយនៃក្រដាសមួយសន្លឹកនេះ ឬនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់របស់ពួកគេ ឬសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមសរសេរនូវអ្វីដែលអ្នកនឹងនិយាយ និងធ្វើដើម្បីជួយដឹកនាំបុគ្គលនេះឲ្យមកកាន់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ នៅក្នុងការពិពណ៌នារបស់អ្នក សូមបញ្ចូលនូវចម្លើយតបនឹងសំណួរដូចខាងក្រោម ៖
-
តើសេចក្ដីពិតអំពីដំណឹងល្អអ្វីខ្លះ ដែលអ្នកនឹងចែកចាយដើម្បីជួយដឹកនាំបុគ្គលនេះមកកាន់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
-
តើខគម្ពីរអ្វីមួយដែលអ្នកអាចអញ្ជើញបុគ្គលនេះឲ្យសិក្សា ?
-
តើអ្នកអញ្ជើញបុគ្គលនេះឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ ?
© 2015 by Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved.
បន្ទាប់ពីផ្ដល់ពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមបំបែកសិស្សជាគូៗ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពន្យល់ដល់ដៃគូរបស់ពួកគេអំពីអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរ ហើយហេតុអ្វីក៏ពួកគេយកមធ្យោបាយនោះ ។ បន្ទាប់មកអញ្ជើញសិស្សបីបួននាក់ ពន្យល់ដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់ទាំងមូលអំពីអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរ ។ អ្នកអាចនឹងពិចារណាធ្វើការអញ្ជើញដល់សិស្សឲ្យជ្រើសរើសស្ថានភាពមួយនៃស្ថានភាពពីរដំបូងឲ្យសម្ដែងអំពីអ្វី ដែលពួកគេនឹងនិយាយ ហើយធ្វើនៅក្នុងស្ថានភាពទាំងនេះ ដែលអ្នកដើរតួជាបុគ្គលម្នាក់ ដែលពួកគេព្យាយាមជួយ ។ ( ប្រសិនបើអ្នកធ្វើដូច្នោះ សូមផ្ដល់ពេលមួយនាទីដល់សិស្សដើម្បីរៀបចំខ្លួនពីមុនអញ្ជើញពួកគេឲ្យដើរតួក្នុងស្ថានភាពនោះជាមួយអ្នក ) ។ បន្ទាប់មក សូមសួរសិស្សនូវសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖
-
តើអ្នកបានជួយណែនាំដល់នរណាម្នាក់ឲ្យមកកាន់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅពេលណា និងដោយរបៀបណា ?
-
តើនរណាម្នាក់បានជួយណែនាំដល់អ្នកឲ្យមកកាន់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅពេលណា និងដោយរបៀបណា ?
សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យស្ដាប់តាមការបំផុសគំនិតមកពីព្រះ ដូច្នេះពួកគេអាចត្រូវបានដឹកនាំទៅកាន់នរណាម្នាក់ដែលពួកគេអាចជួយដឹកនាំឲ្យមកកាន់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាអំពីអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើនៅក្នុងប៉ុន្មានថ្ងៃទៀត ដើម្បីណែនាំនរណាម្នាក់ដែលពួកគេស្គាល់ ឲ្យមកកាន់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យរាយការណ៍ដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់ អំពីបទពិសោធន៍ដែលពួកគេមាន ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
កិច្ចការ ៨:១៨-២៣។ ការទទួល និងការប្រើបព្វជិតភាព
ប្រធាន ជែមស៍ អ៊ី ហ្វោស្ដ នៃគណៈប្រធានទីមួយបានពន្យល់ថារបៀបដែលអំណាចបព្វជិតភាពត្រូវបានមានសិទ្ធិទទួល គឺខុសពីរបៀបដែលអំណាចខាងលោកិយត្រូវបានទទួល ៖
« អំណាចបព្វជិតភាពនេះគឺមហិមាជាងអំណាចនានាទាំងអស់ ដែលមិនត្រូវបានទទួលដូចជាអំណាចដែលត្រូវបានប្រើនៅក្នុងលោកិយទេ ។ វាមិនអាចទិញឬលក់បានឡើយ ។ … អ្នករាល់គ្នាជាច្រើនបានមើលឃើញ និងសរសើរចំពោះកីឡាករខែ្សការពារ កីឡាករខ្សែប្រយុទ្ធ និងខ្សែកណ្ដាល ក៏ដូចជាអ្នកទាំងឡាយដែលមានទ្រព្យសម្បត្តិ មានកិត្តិយស និងអំណាចនយោបាយ និងអំណាចយោធាផងដែរ ។ ជាញឹកញាប់ អំណាចខាងលោកិយត្រូវបានប្រើដោយគ្មានក្ដីមេត្តា ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អំណាចបព្វជិតភាពត្រូវបានសំអាងទៅលើគោលការណ៍នៃសេចក្ដីសុចរិតទាំងឡាយដែលបព្វជិតភាពត្រូវបានគ្រប់គ្រងតែប៉ុណ្ណោះ » (« Power of the Priesthood, » Ensign, ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩៧ ទំព័រ ៤៣ ) ។
ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី បានថ្លែងថា
« ភាពសក្ដិសមផ្ទាល់ខ្លួន បានប្រែក្លាយជាបទដ្ឋានស្របច្បាប់ដើម្បីទទួលបាន និងអនុវត្តអំណាចពិសិដ្ឋនេះ » (« Personal Worthiness to Exercise the Priesthood »Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០២ ទំព័រ ៥២ ) ។
កិច្ចការ ៨:២៧–៣៨។ ការដឹកនាំអ្នកដទៃមកកាន់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានបង្រៀនអំពីសារៈសំខាន់នៃការជួយដឹកនាំអ្នកដទៃឲ្យមកកាន់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ៖
« ដើម្បីឲ្យយើងម្នាក់ៗ ‹ មករកព្រះគ្រីស្ទ › [គ. និង ស. ២០:៥៩] រក្សាព្រះបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ ហើយធ្វើតាមគំរូរបស់ទ្រង់ដើម្បីត្រឡប់ទៅព្រះវរបិតាវិញ វាគឺជាគោលបំណងដ៏ខ្ពស់បំផុត និងបរិសុទ្ធបំផុតនៅក្នុងជីវិតរបស់មនុស្ស ។ ការជួយអ្នកដទៃទៀតឲ្យធ្វើដូចគ្នានេះដែរ—គឺការបង្រៀន ការបញ្ចុះបញ្ចូល និងការដឹកនាំពួកគេឲ្យដើរលើផ្លូវនៃសេចក្ដីប្រោសលោះប្រកបដោយការអធិស្ឋាន—ប្រាកដណាស់ កិច្ចការនោះត្រូវតែជាកិច្ចការសំខាន់បន្ទាប់បន្សំទីពីរនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ។ ប្រហែលនោះជាហេតុផលដែលប្រធាន ដេវីឌ អូ មិកឃេ មានពេលមួយបានថ្លែងថា ‹ គ្មានការទទួលខុសត្រូវដ៏ធំណាមួយអាចធ្លាក់មកលើបុរស [ ឬស្ត្រី ] គ្រប់រូប ជាជាងការធ្វើជាគ្រូបង្រៀននៃកូនចៅរបស់ព្រះនោះឡើយ › » ( នៅក្នុង Conference Report ខែ តុលា ឆ្នាំ ១៩១៦ ទំព័រ ៥៧ ] » (« A Teacher Come from God »Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩៨ ទំព័រ ២៥ ) ។