មេរៀនទី ១៣៨ ៖ ហេព្រើរ ១១

មេរៀនទី ១៣៨

ហេព្រើរ ១១

សេចក្តីផ្ដើម

ប៉ុលបានបង្រៀនដល់សមាជិកសាសនាចក្រអំពីសេចក្ដីជំនឿ ។ លោកបានថ្លែងពីគំរូរបស់បុរស និង ស្ត្រីដ៏សុចរិតនានាមកពីព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ដែលបានអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយបានធ្វើអព្ភូតហេតុ បានស៊ូទ្រាំនឹងការលំបាកនានា ហើយបានទទួលពរជ័យដ៏មហិមា ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

ហេព្រើរ ១១:១–៦

ប៉ុលបានបង្រៀនដល់សមាជិកសាសនាចក្រអំពីសេចក្ដីជំនឿ

សូមអានដំណើររឿងដូចខាងក្រោមអំពី យុវនារីម្នាក់មកពីប្រទេសហ្វីលីពិន ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្ដាប់រកមើលរបៀប ដែលយុវនារីនោះបានអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ ។

យុវនារីម្នាក់មកពីប្រទេសហ្វីលីពីន បានពន្យល់ថា កាលពីរដូវក្តៅមួយឪពុករបស់នាងបានទៅធ្វើការនៅទីឆ្ងាយ ។ នៅពេលគាត់បានបើកប្រាក់ខែ នោះគាត់បានផ្ញើប្រាក់នោះទៅឲ្យគ្រួសារគាត់នៅផ្ទះ ។ នាថ្ងៃសៅរ៍មួយ គ្រួសារនោះបានចាយប្រាក់នោះអស់ នៅសល់តែពីរសន្លឹកប៉ុណ្ណោះ ដែលមួយសន្លឹកមានតម្លៃស្មើនឹងទឹកប្រាក់ ២០ ពេសូ ។ នៅពេលយុវនារីនោះបានមើលទៅបញ្ជីទំនិញដែលគ្រួសារនាងត្រូវការ នោះនាងបានដឹងថា ពួកគេនឹងគ្មានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទិញទំនិញទាំងអស់នោះ ហើយបង់ថ្លៃធ្វើដំណើរដើម្បីដឹកគ្រួសាររបស់នាងទៅព្រះវិហារនៅថ្ងៃបន្ទាប់ឡើយ ។ នាងបានសួរម្តាយនាងថា នាងគួរធ្វើបែបណា ។ ម្តាយរបស់នាងបានប្រាប់ថា ឲ្យទៅទិញទំនិញទាំងនោះ ហើយថាព្រះនឹងប្រទានមធ្យោបាយសម្រាប់ថ្លៃធ្វើដំណើរ ។

យុវនារីនោះបានអធិស្ឋានថា នាងអាចទិញទំនិញតាមបញ្ជីនោះ ហើយនៅតែមានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបង់ថ្លៃធ្វើដំណើរទៅព្រះវិហារនៅថ្ងៃបន្ទាប់ ។ ដំបូងនាងត្រូវទិញធ្យូង ដើម្បីឲ្យគ្រួសារនាងអាចមានភ្លើងចំអិនអាហារ ។ នាងមានការភ្ញាក់ផ្អើលនៅពេលនាងបានឃើញថា តម្លៃធ្យូងមួយបាវបានកើនឡើងទ្វេដងគឺពី ៥ ពេសូ ទៅជា ១០ ពេសូវិញ ។ ដោយដឹងថា គ្រួសាររបស់នាងត្រូវការធ្យូងដើម្បីយកទៅចម្អិនអាហារ នោះនាងបានទិញធ្យូងពីរបាវដែលមានតម្លៃស្មើនឹង ២០ ពេសូ ។ យុវនារីនេះបានអធិស្ឋានដោយស្មោះត្រង់ថែមទៀតថា គ្រួសារនាងនឹងនៅតែអាចទៅព្រះវិហារបាន ។ នៅពេលនាងបានអធិស្ឋាន នោះមានសំឡេងមួយបានខ្សឹបប្រាប់នាងថា ៖ « ចូរទៅ ហើយទិញទំនិញផ្សេងៗទៀតដែលអ្នកត្រូវការចុះ ។ វានឹងមិនអីទេ » ។ ដូច្នេះនាងបានបន្ដទៅតាមផ្លូវរបស់នាងដោយមានតែ ២០ ពេសូប៉ុណ្ណោះ ។ ( បានកែសម្រួលចេញមកពីវីដេអូ « Pure and Simple Faith » LDS.org) ។

តើយុវនារីម្នាក់នេះបានអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿតាមវិធីណា ?

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន ហេព្រើរ ១១:១ និង ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ហេព្រើរ ១១:១ ( នៅក្នុងសេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ) ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលអ្វី ដែលប៉ុលបានបង្រៀនអំពីសេចក្ដីជំនឿ ។

យោងតាម ខទី ១ តើជំនឿគឺជាអ្វី ? ( សិស្សអាចប្រើពាក្យសម្តីផ្សេងៗ ប៉ុន្តែត្រូវប្រាកដថា ពួកគេស្គាល់សេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោម ៖សេចក្ដីជំនឿ គឺជាការអះអាងអំពីអ្វីៗដែលសង្ឃឹមចង់បាន ជាភស្ដុតាងនៃអ្វីដែលមើលមិនឃើញ )។

សូមពន្យល់ថា អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានប្រើ ហេព្រើរ ១១:១ ព្រមទាំងធនធានផ្សេងៗទៀត (អាលម៉ា ៣២:២១; Lectures on Faith) ដើម្បីពន្យល់ពីធាតុគ្រឹះបីចាំបាច់នៃសេចក្តីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានសេចក្តីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមរបស់អែលឌើរ បែដណា ឲ្យឮៗ ៖

រូបភាព
អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា

« ការបង្រៀនទាំងនេះ គូសបញ្ជាក់នូវធាតុគ្រឹះបីនៃសេចក្តីជំនឿ ៖ (១) សេចក្តីជំនឿដូចជា ការធានាអះអាងមួយ នៃអ្វីៗដែលសង្ឃឹមថាពិត (២) សេចក្តីជំនឿដូចជា ភស្តុតាង នៃអ្វីៗដែលមើលមិនឃើញ និង (៣) សេចក្តីជំនឿគឺជាគោលការណ៍នៃ សកម្មភាព នៅក្នុងគ្រប់ទម្រង់ទាំងអស់នៃបញ្ញា ។ ខ្ញុំសូមពិពណ៌នាពីធាតុនៃសេចក្តីជំនឿលើព្រះអង្គសង្គ្រោះទាំងបីនេះ ដែលប្រឈមមុខព្រមៗគ្នានឹងអនាគតដោយសម្លឹងមើលទៅអតីតកាល ហើយចាប់ផ្តើមសកម្មភាពនៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន » (« Seek Learning by Faith, » Ensign ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ២០០៧ ទំព័រ ៦២ ) ។

សូមសរសេរដូចខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ការអះអាង—ប្រឈមមុខនឹងអនាគត, ភស្ដុតាង—មើលទៅអតីតកាល, សកម្មភាព—ផ្តួចផ្ដើមសកម្មភាពក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន ។ សូមពន្យល់ថា អែលឌើរ បែដណា បានបង្រៀនថា ធាតុទាំងបីនៃសេចក្ដីជំនឿនេះ—មានការអះអាង ភស្ដុតាង និងសកម្មភាព—ធ្វើការរួមគ្នា នៅពេលយើងប្រឈមមុខនឹងអនាគតកាល មើលទៅអតីតកាល ហើយធ្វើសកម្មភាពក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន ។

តើការអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ខុសពីការគ្រាន់តែជឿលើទ្រង់យ៉ាងដូចម្តេច ?
តើដំណើររឿងរបស់យុវនារីហ្វីលីពីននោះបង្ហាញធាតុទាំងបីនៃសេចក្តីជំនឿដែលអែលឌើរ បែដណា បានពិពណ៌នាយ៉ាងដូចម្តេច ?
តើអ្វីខ្លះអាចកើតមានឡើង នៅពេលយើងអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះគ្រីស្ទ ?

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន ហេព្រើរ ១១:២–៥ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលគំរូដែលប៉ុលបានប្រើដើម្បីបង្ហាញអំពីអ្វី ដែលអាចកើតមានឡើង នៅពេលមនុស្សអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

តើមានអ្វីខ្លះកើតមានឡើង នៅពេលមនុស្សទាំងនេះអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន ហេព្រើរ ១១:៦ដោយស្ងាត់ស្ងៀម ហើយរកមើលនូវអ្វីដែលប៉ុលបានបង្រៀនអំពីសេចក្តីជំនឿ ។

តើប៉ុលបានបង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីសេចក្ដីជំនឿ ?
ផ្អែកទៅលើអ្វីដែលប៉ុលបានបង្រៀន តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីផ្គាប់ព្រះទ័យព្រះ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេងៗ ប៉ុន្តែត្រូវប្រាកដថា វាច្បាស់លាស់ថា ដើម្បីផ្គាប់ព្រះទ័យព្រះ យើងត្រូវអនុវត្តសេចក្តីជំនឿរបស់យើង តាមរយៈការមកកាន់ទ្រង់ ជឿលើទ្រង់ ហើយជឿថា ទ្រង់នឹងប្រទានរង្វាន់ដល់អស់អ្នកដែលស្វែងរកទ្រង់ដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាម ។ អ្នកអាចនឹងចង់ឲ្យយោបល់សិស្សឲ្យគូសចំណាំសេចក្ដីពិតនេះនៅក្នុងខទី ៦។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗនូវទីបញ្ចប់នៃដំណើររឿងរបស់យុវនារីហ្វីលីពីន ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សស្ដាប់មើលនូវអ្វីដែលបានកើតឡើង ដោយសារតែយុវនារីនោះបានអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

នៅពេលយុវនារីនោះបានទៅបង់ថ្លៃសម្រាប់ទំនិញផ្សេងៗទៀត នាងបានលូកទៅក្នុងហោប៉ៅរបស់នាង ហើយប៉ះនឹងក្រដាសមួយដុំធំ ។ ពេលនាងបើកវាមើល នាងបានឃើញក្រដាសប្រាក់ ២០ ពេសូប្រាំសន្លឹកទៀត ដែលដាក់រុំក្រដាសប្រាក់ ២០ ពេសូរបស់នាងដែលនៅសល់នោះ ។ នៅគ្រានោះ នាងបានដឹងថា នាងមានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទិញទំនិញសម្រាប់គ្រួសារនាងត្រូវការ និងអាចបង់ថ្លៃការធ្វើដំណើរសម្រាប់គ្រួសារនាងទៅព្រះវិហារបានហើយ ។ យុវនារីនេះបានពន្យល់ថា អំឡុងពេលនៃបទពិសោធន៍នោះ នាងមានអារម្មណ៍ថា ព្រះជួយនាង ហើយស្រឡាញ់នាង ។ នៅពេលនាងបានត្រឡប់ទៅដល់ផ្ទះ នាងបានថ្លែងអំណរគុណដល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ចំពោះអព្ភូតហេតុនោះ ។ ( បានកែសម្រួលចេញមកពី « Pure and Simple Faith, » LDS.org) ។

តើមានអ្វីខ្លះកើតមានឡើង នៅពេលយុវនារីនេះអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
តើបទពិសោធន៍នេះអាចជួយយុវនារីនេះឲ្យអនុវត្តសេចក្តីជំនឿនាពេលអនាគតយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( ដោយសារនាងបានទទួលស្គាល់ភស្ដុតាងថា ព្រះកំពុងជួយនាងក្នុងបទពិសោធន៍នេះ នោះនាងអាចអះអាងថា ព្រះនឹងជួយនាងម្ដងទៀតនៅពេលអនាគត ។ ដោយសារភស្តុតាង និងការអះអាងនេះដែលនាងបានទទួល នោះនាងអាចមានសេចក្តីជំនឿដើម្បីធ្វើសកម្មភាពនៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ។ ប្រសិនបើនាងបន្ដធ្វើសកម្មភាព នោះដំណើរការនៃការធ្វើសកម្មភាពដោយសេចក្ដីជំនឿនេះនឹងបន្ដតទៅមុខ ហើយសេចក្ដីជំនឿរបស់នាងនឹងរីកចម្រើនកាន់តែខ្លាំងឡើង ) ។

ចូរសុំឲ្យសិស្សគិតអំពីពេលមួយ នៅពេលពួកគេអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយបទពិសោធន៍របស់ខ្លួន ។

តើបទពិសោធន៍នោះបានផ្ដល់ភស្ដុតាងដល់អ្នកថា ព្រះនឹងជួយអ្នកនាពេលអនាគតយ៉ាងដូចម្ដេច ?

ហេព្រើរ ១១:៧–៤០

ប៉ុលបានប្រាប់អំពីគំរូនៃមនុស្សសុចរិត ដែលបានអនុវត្តសេចក្តីជំនឿខ្លួនចេញពីគម្ពីរសញ្ញាចាស់

តើមានស្ថានភាពណាខ្លះ ដែលអ្នកជួបពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ឬ នឹងជួបនាពេលខាងមុខ ដែលតម្រូវឲ្យអ្នកអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលសេចក្ដីពិតនៅពេលពួកគេសិក្សាហេព្រើរ ១១:៧–៤០ដែលអាចជួយពួកគេឲ្យស្គាល់ពរជ័យនានា ដែលពួកគេអាចទទួល នៅពេលពួកគេអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

សូមសរសេរពាក្យដោយសារសេចក្ដីជំនឿនិងតាមរយៈសេចក្ដីជំនឿនៅលើក្ដារខៀន ហើយពន្យល់ថា ប៉ុលបានប្រាប់ពីគំរូរបស់មនុស្សសុចរិតនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ដែលបានអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ ដើម្បីអះអាងដល់អ្នកស្ដាប់របស់គាត់ថា ពួកគេក៏ត្រូវបានប្រទានពរផងដែរ តាមរយៈការអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿនោះ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យមើល ហេព្រើរ ១១ ដោយត្រួសៗ ហើយរកមើលឃ្លា « ដោយសារសេចក្តីជំនឿ » និង « តាមរយៈសេចក្តីជំនឿ » ។ អ្នកអាចនឹងចង់ស្នើឲ្យ សិស្សគួរតែគូសចំណាំឃ្លាទាំងនេះ ។

ការគូសចំណាំ និងការកត់ត្រាបទគម្ពីរ

របៀបដ៏ជាជំនួយបំផុតមួយសម្រាប់គ្រូបង្រៀន និង សិស្សទាំងឡាយដើម្បីរក្សាទុកនូវអ្វីដែលពួកគេបានរៀន គឺដោយការគូសចំណាំ និងការកត់ត្រាបទគម្ពីរ ។ សូមពិចារណាធ្វើការអញ្ជើញសិស្សឲ្យគូសចំណាំពាក្យ ឃ្លា ឬខគម្ពីរសំខាន់ៗនៅក្នុងគម្ពីររបស់ពួកគេ ។ អ្នកក៏អាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យគូសចំណាំគោលលទ្ធិ និងគោលការណ៍នានាផងដែរ ។ នៅពេលអ្នកអញ្ជើញសិស្សឲ្យគូសចំណាំខគម្ពីររបស់ពួកគេ ចូរកុំលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រើរបៀបជាក់លាក់ណាមួយនៃការគូសចំណាំខគម្ពីរឡើយ ។ សូមចងចាំថា សិស្សមិនគួរបង្ខំឲ្យគូសចំណាំគម្ពីររបស់ពួកគេ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន ហេព្រើរ ១១:៧ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលរបៀបដែលណូអេអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿរបស់គាត់ទៅលើព្រះ ។ ( អ្នកអាចនឹងចង់ពន្យល់ថា ឃ្លា « សេចក្ដីកោតខ្លាច » មានន័យថា ណូអេបានធ្វើសកម្មភាពដោយសេចក្ដីសង្ឃឹម និងការអះអាង ដែលបានពឹងផ្អែកទៅលើការដឹកនាំរបស់ព្រះ ។

តើណូអេបានអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច ?
តើធាតុនៃសេចក្ដីជំនឿណាខ្លះ ដែលបានពិពណ៌នាដោយអែលឌើរ បែដណា ( ការបញ្ជាក់អះអាង ភស្ដុតាង និងសកម្មភាព ) ត្រូវបានបង្ហាញឡើងនៅក្នុងដំណើររឿងរបស់ណូអេ ?
តើវាបង្ហាញឡើងដោយរបៀបណា ?

ចូរសរសេរសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរដូចខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ហេព្រើរ ១១:៨–១០, ១១–១២, ១៧–១៩, ២០–២២, ២៣–២៨, ២៩–៣១។ សូមបែកចែងសិស្សក្នុងថ្នាក់ជាប្រាំមួយក្រុម ហើយចាត់ឲ្យក្រុមនីមួយៗនូវសេចក្ដីយោងមួយ ។ ( ប្រសិនបើអ្នកមានសិស្សតិច សូមចាត់ឲ្យសិស្សម្នាក់ៗនូវសេចក្ដីយោងមួយ ឬចែកសិស្សជាគូៗ ហើយចាត់ឲ្យដៃគូនីមួយៗមានសេចក្ដីយោងច្រើនជាងមួយ ) ។ សូមអញ្ជើញក្រុមនីមួយៗឲ្យអានសេចក្ដីយោងដែលបានចាត់ទៅឲ្យពួកគេជាមួយគ្នា ស្វែងរកមើលចម្លើយចំពោះសំណួរដូចខាងក្រោម ( អ្នកអាចនឹងចង់សរសេរសំណួរទាំងនេះនៅលើក្ដារខៀន ) ៖

តើនរណាបានអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ ?

តើធាតុនៃសេចក្ដីជំនឿទាំងបី ( ការអះអាង ភស្ដុតាង និងសកម្មភាព ) បង្ហាញជាគំរូតាមវិធីណា ?

តើស្ថានភាពអ្វីខ្លះដែលយើងបានជួបនៅសព្វថ្ងៃនេះ ដែលតម្រូវឲ្យមានសេចក្ដីជំនឿស្រដៀងគ្នានេះ ?

បន្ទាប់ពីផ្ដល់ពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ ចូរអញ្ជើញសិស្សម្នាក់មកពីក្រុមនីមួយៗឲ្យប្រាប់ពីចម្លើយរបស់ពួកគេទៅដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន ហេព្រើរ ១១:១៣–១៦ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាមហើយរកមើលនូវអ្វី ដែលយើងអាចរៀនចេញពីគំរូរបស់អ័ប្រាហាំ សារ៉ាយ និង មនុស្សដទៃទៀតអំពីការអនុវត្តសេចក្តីជំនឿ ។ ចូរពន្យល់ថា ឃ្លា « ស្រុកមួយដ៏ប្រសើរ » (ខទី ១៦) សំដៅលើជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។

ស្របតាមខទី ១៣តើអ្វីខ្លះបានកើតឡើងចំពោះអ័ប្រាហាំ និងភរិយារបស់លោក សារ៉ាយ ក៏ដូចជាមនុស្សស្មោះត្រង់ដទៃទៀតដែរ ?
ហេតុអ្វីពួកគេបានបន្តស្មោះត្រង់ ទោះបីជាពួកគេពុំបានទទួលការសន្យារបស់ព្រះទាំងអស់នៅក្នុងជីវិតនេះក្តី ? ( អ្នកអាចនឹងចង់ពន្យល់ថា ដើម្បីមើលឃើញពរជ័យដែលត្រូវបានសន្យា « ពីចម្ងាយ » មានន័យថា មានសេចក្ដីសង្ឃឹម និងទំនុកចិត្តថានឹងទទួលបានពរជ័យទាំងនោះ បន្ទាប់ពីពួកគេស្លាប់ទៅ ) ។
តើគំរូរបស់ពួកគេអាចជួយយើងឲ្យបន្តនៅស្មោះត្រង់យ៉ាងដូចម្តេច ?

សូមសរសេរឃ្លាដូចខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ នៅពេលយើងអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងអាច… សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរឃ្លានេះនៅក្នុងសៀវភៅសរសេរ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សបីបួននាក់ឲ្យប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗពីក្នុង ហេព្រើរ ១១: ៣២–៤០ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សអានការបកប្រែដោយ យ៉ូសែបស្ម៊ីធ ហេព្រើរ ១១:៣៥ ( ) ហើយអញ្ជើញសិស្សដទៃទៀតឲ្យអានការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ហេព្រើរ ១១:៤០ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាមហើយរកមើលរបៀប ដែលពួកគេអាចបញ្ចប់ឃ្លាដែលពួកគេបានសរសេរ ។ អ្នកអាចនឹងចង់ផ្ដល់យោបល់ឲ្យសិស្សគូសចំណាំពាក្យ និង ឃ្លានានានៅក្នុងគម្ពីររបស់ពួកគេដែលលេចធ្លោចំពោះពួកគេ ។

ចូរសុំសិស្សឲ្យបំពេញឃ្លា យោងតាម ខទី ៣២–៤០ ។ ក្រោយពីទុកពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សមួយចំនួនឲ្យរៀបរាប់ពីអ្វី ដែលពួកគេបានសរសេរ ។ សូមសង្ខេបចម្លើយរបស់សិស្សដោយសរសេរគោលការណ៍ដូចខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ នៅពេលយើងអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងអាចស៊ូទ្រាំនឹងការរងទុក្ខ សម្រេចអព្ភូតហេតុ ទទួលការសន្យាមកពីព្រះ ពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់យើងអំពីទ្រង់ ហើយដើរឆ្ពោះទៅរកភាពល្អឥតខ្ចោះ ។

តើមានវិធីអ្វីខ្លះ ដែលយើងអាចអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
តើអ្នកធ្លាប់បានឃើញពរជ័យអ្វីខ្លះ ដែលកើតមានឡើងដល់ជីវិតមនុស្សម្នាក់ ដោយសារតែគាត់បានអនុវត្តសេចក្តីជំនឿ ?

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតម្ដងទៀតអំពីស្ថានភាពនានា ដែលតម្រូវពីពួកគេ ឬនឹងតម្រូវពីពួកគេឲ្យអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យដាក់គោលដៅមួយ ដើម្បីអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះអម្ចាស់ក្នុងស្ថានភាពទាំងនោះ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរគោលដៅដោយបំពេញឃ្លាថា « ដោយសារសេចក្ដីជំនឿ ខ្ញុំនឹង … »

សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង

ហេព្រើរ ១១:១ ។ « រីឯសេចក្តីជំនឿ នោះគឺជាចិត្តដែលដឹងជាក់ថានឹងបានដូចសង្ឃឹម ជាសម្គាល់ពីការដែលមើលមិនឃើញ »

អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានពន្យល់អំពីធាតុគ្រឹះបីនៃសេចក្ដីជំនឿ ៖

« សាវកប៉ុលបានឲ្យនិយមន័យ សេចក្តីជំនឿ ថា ‹ ជាចិត្តដែលដឹងជាក់ថា នឹងបានដូចសង្ឃឹម [ និង ] ជាសម្គាល់ពីការដែលមើលមិនឃើញ › ( ហេព្រើរ ១១:១ ) ។ អាលម៉ាបានប្រកាសថា សេចក្ដីជំនឿគឺពុំមែនជាដំរិះដ៏ឥតខ្ចោះឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនបើយើងមានសេចក្ដីជំនឿ នោះយើង ‹ សង្ឃឹមទៅលើអ្វីដែលមើលមិនឃើញ [ ប៉ុន្តែ ] ដែលពិត › ( អាលម៉ា ៣២:២១ ) ។ លើសពីនេះទៀតយើងរៀននៅក្នុង Lectures on Faith ថា សេចក្តីជំនឿគឺជា ‹ គោលការណ៍ទីមួយនៅក្នុងសាសនាដែលបានបើកសម្តែង ហើយជាគ្រឹះនៃភាពសុចរិតទាំងអស់ › ហើយថាវាក៏ជា ‹ គោលការណ៍នៃសកម្មភាពនៅក្នុងគ្រប់ទម្រង់នៃបញ្ញាទាំងអស់ › ផងដែរ [Lectures on Faith ( ឆ្នាំ ១៩៨៥ ) ទំព័រ ១ ] ។

« ការបង្រៀនទាំងនេះ គូសបញ្ជាក់នូវធាតុគ្រឹះបីនៃសេចក្តីជំនឿ ៖ (១) សេចក្តីជំនឿដូចជា ការធានាអះអាងមួយ នៃអ្វីៗដែលសង្ឃឹមថាពិត (២) សេចក្តីជំនឿដូចជា ភស្តុតាង នៃអ្វីៗដែលមើលមិនឃើញ និង (៣) សេចក្តីជំនឿគឺជាគោលការណ៍នៃ សកម្មភាព នៅក្នុងគ្រប់ទម្រង់ទាំងអស់នៃបញ្ញា ។ ខ្ញុំសូមពិពណ៌នាពីធាតុទាំងបីនេះនៃសេចក្តីជំនឿលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលប្រឈមមុខព្រមៗគ្នានឹងអនាគតដែលនឹងកើតឡើង មើលទៅអតីតកាល ហើយចាប់ផ្តើមសកម្មភាពនៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន ។

« សេចក្តីជំនឿនោះ គឺជាការអះអាងនៃអ្វីៗដែលសង្ឃឹមចង់បានសម្រាប់ពេលអនាគត ។ …

« សេចក្តីជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទគឺជាចំណងដែលមិនអាចកាត់ផ្ដាច់បាន ហើយជាលទ្ធផលយើងនឹងមានសេចក្តីសង្ឃឹមលើព្រះគ្រីស្ទសម្រាប់សេចក្តីប្រោសលោះ និង ភាពតម្កើងឡើងរបស់យើង ។ ហើយការអះអាង និង សេចក្តីសង្ឃឹមធ្វើឲ្យយើងអាចដើរទៅដល់គែមនៃពន្លឺនោះ ហើយបោះពីរបីជំហានទៀតទៅក្នុងភាពងងឹត—ដោយរំពឹង និងទុកចិត្តលើពន្លឺដើម្បីរំកិលទៅមុខ ហើយបំភ្លឺផ្លូវ [ សូមមើល ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ « The Candle of the Lord » Ensign ខែ មករា ឆ្នាំ ១៩៨៣ ទំព័រ ៥៤ ] ។ ការផ្គុំគ្នានៃការអះអាង និងសេចក្តីសង្ឃឹមបង្កើតឲ្យមានសកម្មភាពនៅក្នុងបច្ចុប្បន្ននេះ ។

« សេចក្តីជំនឿជាភស្តុតាងនៃអ្វីៗទាំងអស់ដែលមើលមិនឃើញ កាលពីអតីកាល ហើយបញ្ជាក់សេចក្តីទុកចិត្តរបស់យើងលើព្រះ និង សេចក្តីក្លាហានរបស់យើងលើភាពពិតពេញលេញនៃអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលមើលមិនឃើញ ។ យើងបោះជំហានចូលទៅក្នុងភាពងងឹត ជាមួយនឹងការអះអាង និងសេចក្តីជំនឿ ហើយយើងបានទទួលភស្តុតាង និងការបញ្ជាក់ នៅពេលពន្លឺបានរំកិលទៅមុខ ហើយផ្តល់នូវការបំភ្លឺផ្លូវដែលយើងត្រូវការ ។ សាក្សីដែលយើងបានទទួលបន្ទាប់ពីការសាកល្បងនៃសេចក្តីជំនឿរបស់យើង ( សូមមើល អេធើរ ១២:៦) គឺជាភស្តុតាងដែលពង្រីក និង ពង្រឹងការអះអាងរបស់យើង ។

« ការអះអាង សកម្មភាព និង ភស្តុតាងជះឥទ្ធិពលលើគ្នាទៅវិញទៅមកនៅក្នុងដំណើរការជាបន្តបន្ទាប់ » ( « Seek Learning by Faith » Ensign ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ២០០៧ ទំព័រ ៦១–៦៣ ) ។

ហេព្រើរ ១១:៤ ។ « ដោយសារសេចក្តីជំនឿ នោះអេបិលបានថ្វាយយញ្ញបូជាដល់ព្រះដែលប្រសើរជាង »

« ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានពន្យល់ពីមូលហេតុដែលយញ្ញបូជារបស់អេបិលត្រូវបានទទួលយកដោយព្រះ ហើយយញ្ញបូជារបស់កាអ៊ីនពុំត្រូវបានទទួលយកដោយព្រះទេ ៖ ‹ ដោយសារសេចក្ដីជំនឿទៅលើដង្វាយធួននេះ ឬផែនការនៃការប្រោសលោះ នោះអេបិលបានថ្វាយដល់ព្រះនូវយញ្ញបូជាមួយដែលត្រូវបានទទួលយក ដែលជាសត្វច្បងគេក្នុងហ្វូង ។ កាអ៊ីន បានថ្វាយយញ្ញបូជាជាផលផ្លែពីដី ហើយពុំត្រូវបានទទួលយកទេ ដោយសារគាត់ពុំធ្វើវាដោយសេចក្តីជំនឿ គាត់មិនអាចមានសេចក្ដីជំនឿ ឬមិនអាចអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ ផ្ទុយពីផែនការនៃស្ថានសួគ៌ឡើយ ។ វាត្រូវតែជាការបង្ហូរលោហិតរបស់ព្រះរាជបុត្រាតែមួយគត់ ដើម្បីធ្វើដង្វាយធួនសម្រាប់មនុស្ស ដ្បិតនេះជាផែនការនៃការប្រោសលោះ ហើយបើគ្មានការបង្ហូរលោហិតទេ នោះគឺគ្មានការផ្ដាច់បាបឡើយ ។ ហើយនៅពេលយញ្ញបូជាត្រូវបានធ្វើឡើងក្នុងប្រភេទមួយ ដើម្បីឲ្យមនុស្សត្រូវញែកដឹងអំពីការពលិកម្មដ៏មហិមាដែលព្រះបានរៀបចំ តែបែរជាថ្វាយយញ្ញបូជាផ្ទុយពីនោះ នោះគ្មានការអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿឡើយ ដោយសារតែការប្រោសលោះគឺពុំអាចទិញបានតាមរបៀបនោះទេ ហើយក៏គ្មានអំណាចនៃដង្វាយធួនត្រូវបានបង្កើតឡើងតាមលំដាប់នោះដែរ ជាលទ្ធផល កាអ៊ីនអាចនឹងគ្មានជំនឿឡើយ › (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ៤៨) » (New Testament Student Manual [ Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ៤៨៦) ។