មេរៀនទី ៦៤
យ៉ូហាន ៥
សេចក្ដីផ្ដើម
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានចូលរួមពិធីជប់លៀងមួយ ( ស្រដៀងនឹងបុណ្យរំលង ) នៅក្រុងយេរូសាឡិម ហើយបានព្យាបាលបុរសពិការជើងម្នាក់នៅឯស្រះបេថែសដា ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបង្រៀនថា ទ្រង់តំណាងឲ្យព្រះវរបិតាសួគ៌ ហើយបានពន្យល់ពីហេតុផលដែលប្រជាជនត្រូវគោរពដល់ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។ ទ្រង់ក៏បានពិពណ៌នាផងដែរពីសាក្សីផ្សេងទៀត ដែលបានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីភាពជាព្រះរបស់ទ្រង់ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
យ៉ូហាន ៥:១–៣០
ព្រះយេស៊ូវព្យាបាលបុរសពិការម្នាក់នៅថ្ងៃឈប់សម្រាក ហើយបង្រៀនអំពីទំនាក់ទំនងរបស់ទ្រង់នឹងព្រះវរបិតា
សូមដាក់បង្ហាញ រូបភាព បំណែកផើង ឬចាន ( ឬអ្នកអាចគូររូបភាពចានបែកមួយនៅលើក្ដារខៀន ) ។
ចូរសុំឲ្យសិស្សលើកដៃឡើង ប្រសិនបើពួកគេធ្លាប់ធ្វើឲ្យវត្ថុដែលមានតម្លៃ ឬសំខាន់ឲ្យបែកបាក់ ។ សូមពន្យល់ថាក្នុងនាមជាកូនចៅរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ យើងរាល់គ្នាសំខាន់ និង មានតម្លៃខ្លាំងបំផុត ។ ប៉ុន្តែដោយសារការជ្រើសរើសរបស់យើង ឬ ឧបសគ្គនានាដែលយើងជួបប្រទះ មានគ្រានានាដែលយើងអាចមានអារម្មណ៍ថាខ្ទេចខ្ទាំ ឬ ដូចជាមានតម្លៃតិចតួច ។
-
តើមនុស្សម្នាក់អាចនឹងមានអារម្មណ៍ខ្ទេចខ្ទាំខាងវិញ្ញាណ ខាងសាច់ឈាម ឬ ខាងសតិអារម្មណ៍តាមរបៀបណាខ្លះ ? ( សូមសរសេរចម្លើយរបស់សិស្សនៅលើក្ដារខៀន ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលសេចក្ដីពិតមួយ កាលពួកគេសិក្សា យ៉ូហាន ៥:១–៩ ដែលអាចជួយលួងលោមយើង ហើយផ្ដល់សេចក្ដីសង្ឃឹមដល់យើង នៅពេលយើងមានអារម្មណ៍ខូចចិត្ត ។
សូមសង្ខេប យ៉ូហាន ៥:១ ដោយពន្យល់ថា បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបម្រើនៅក្នុងស្រុកកាលីឡេ នោះទ្រង់បានយាងទៅក្រុងយេរូសាឡិម ដើម្បីប្រតិបត្តិតាមពិធីជប់លៀងរបស់ពួកសាសន៍យូដា ដែលស្រដៀងនឹងបុណ្យរំលង ។ កាលគង់នៅក្រុងយេរូសាឡិម ទ្រង់បានយាងទៅស្រះទឹកនៅក្បែរព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន យ៉ូហាន ៥:២-៤ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលថាតើនរណាខ្លះដែលបានប្រមូលផ្ដុំគ្នានៅក្បែរស្រះទឹកនោះ ។
-
តើមនុស្សប្រភេទណា ដែលបានប្រមូលផ្ដុំគ្នានៅក្បែរស្រះទឹក បេថែសដា ? ( សូមចង្អុលបង្ហាញថាពាក្យ ខ្លះឈឺ ខ្លះខ្វាក់ ខ្លះខ្វិន និង ខ្លះស្វិត នៅក្នុង [ ខទី ៣ ] ពិពណ៌នាអំពីមនុស្សដែលឈឺ ទន់ខ្សោយ ឬ ពិការតាមរបៀបផ្សេងៗ ) ។
-
តើមនុស្សរងទុក្ខទាំងនេះកំពុងរង់ចាំអ្វី ? ( សូមពន្យល់ថា អាចមានក្បាលទឹកមួយដែលយូរៗម្តងបានហូរចូលទៅក្នុងស្រះ ហើយធ្វើឲ្យផ្ទៃខាងលើនៃទឹកនោះឡើងពពុះ ដែលអាចនឹងផ្ដល់ការព្យាបាលដល់មនុស្សទាំងនេះ ( សូមមើល Bible Dictionary « Bethesda ») ។
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សម្នាក់អានឮៗពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយអែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖
« គ្មានចម្ងល់សោះឡើយថា ស្រះទឹកបេថែសដាគឺជាប្រភពទឹក ដែលវាជាទឹកមាននូវអំណាចដែលអាចព្យាបាលមនុស្សឲ្យជាបាន ។ ប៉ុន្តែការកត់សម្គាល់មួយថា ទេវតាបានយាងចុះមកហើយកូរទឹកនោះ ប្រយោជន៍ឲ្យមនុស្សដំបូងគេ ដែលបានចុះទៅក្នុងទឹកនោះនឹងបានជាសះស្បើយ គឺពិតជាគំនិតរវើរវាយមួយ ។ អព្ភូតហេតុនៃការព្យាបាលវាពុំកើតឡើងតាមរបៀបនេះឡើយ » (Doctrinal New Testament Commentary វ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ១:១៨៨ ) ។
-
តើអែលឌើរ ម៉ាក់ខន់ឃី បានបង្រៀនអ្វីខ្លះ អំពីជំនឿដែលមានទេវតាមួយអង្គបានបណ្ដាលឲ្យទឹកអាចព្យាបាលដល់មនុស្សដំបូងដែលចូលទៅក្នុងស្រះនោះ ?
-
តើអ្នកគិតថាទិដ្ឋភាពនៅឯស្រះទឹកនោះមានសភាពបែបណាដែរ ដោយមានមនុស្សជាច្រើនសង្ឃឹមថានឹងបានជាសះស្បើយ ដោយត្រូវធ្វើជាមនុស្សដំបូងគេដើម្បីឈានជើងចូលទៅក្នុងស្រះនោះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗនៅក្នុង យ៉ូហាន ៥:៥-៧ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលថាព្រះអង្គសង្គ្រោះបានទតឃើញនរណាដេកនៅក្បែរស្រះទឹកនោះ ។
សូមដាក់បង្ហាញរូប ព្រះគ្រីស្ទព្យាបាលអ្នកឈឺនៅបេថែសដា ( Gospel Art Book [ ឆ្នាំ ២០០៩ ] ល.រ.៤២ សូមមើលផងដែរ LDS.org ) ។
-
តើខគម្ពីរទាំងនេះពិពណ៌នាអំពីបុរសម្នាក់នេះ ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានទតឃើញយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមអញ្ជើញសិស្សអាន យ៉ូហាន ៥:៨-៩ ដោយស្ងៀមស្ងាត់ ហើយរកមើលចម្លើយរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឆ្លើយតបទៅបុរសម្នាក់នោះ ។ ចូរសុំពួកគេឲ្យប្រាប់ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យពិចារណាគូសចំណាំឃ្លា « អ្នកនោះបានជាភ្លាម » ( ខទី ៩ ) ។
សូមសរសេរពាក្យ បេថែសដា នៅលើក្ដារខៀន ។ សូមពន្យល់ថាពាក្យ បេថែសដា អាចត្រូវបានបកប្រែថាជា « ដំណាក់នៃសេចក្តីមេត្តាករុណា » ( Bible Dictionary « Bethesda ») ។ សូមសរសេរនិយមន័យនេះនៅលើក្ដារខៀនក្បែរពាក្យបេថែសដា ។ សូមពន្យល់ថា សេចក្តីមេត្តាករុណាគឺជាសេចក្តីអាណិតអាសូរ ឬ សេចក្តីសប្បុរស ។ ទង្វើដ៏អស្ចារ្យបំផុតនៃសេចក្តីមេត្តាករុណា ដែលបានធ្វើឡើងនោះគឺ ដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
-
ហេតុអ្វីបានជា បេថែសដា គឺជាឈ្មោះសមរម្យមួយសម្រាប់ទីកន្លែងនេះ ជាពិសេសបន្ទាប់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះបានព្យាបាលបុរសម្នាក់នេះ ?
-
តើយើងអាចក្លាយជាបុរសម្នាក់នេះ ដែលនៅតែមាត់ស្រះបេថែសដាតាមរបៀបណាខ្លះ ?
-
តើសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះ ដែលយើងអាចរៀនចេញពីការព្យាបាលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដល់បុរសម្នាក់នេះ ? ( ទោះបីជាសិស្សអាចនឹងឆ្លើយខុសៗគ្នាក្ដី ចូរធ្វើឲ្យប្រាកដដើម្បីគូសបញ្ជាក់ថា តាមរយៈព្រះចេស្ដា និងសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងអាចជាសះស្បើយ ) ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីសេចក្ដីពិតនេះ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមដោយអែលឌើរ មើរិល ជេ ប៊ែតមែន ដែលបានផ្តល់នូវតំរិះដ៏ជ្រៅនេះ កាលនៅបម្រើជាប៊ីស្សពជាអធិបតី ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្ដាប់រកវិធីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចព្យាបាលយើង ៖
« គឺដូចជាបុរសខ្វិនជើងនៅឯស្រះបេថែសដា ដែលត្រូវការឲ្យមនុស្សរឹងមាំជាងខ្លួនគាត់ ដើម្បីព្យាបាលគាត់ឲ្យជាដែរ ( សូមមើល យ៉ូហាន ៥:១–៩) ដូច្នេះយើងត្រូវពឹងផ្អែកលើអព្ភូតហេតុនានានៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ដើម្បីឲ្យព្រលឹងរបស់យើងត្រូវបានព្យាបាលឲ្យជាពីសេចក្តីសោកសៅ ទុក្ខព្រួយ និង អំពើបាប ។ … តាមរយៈព្រះគ្រីស្ទ នោះដួងចិត្តដែលខ្ទេចខ្ទាំត្រូវបានជួសជុល ហើយភាពសុខសាន្តត្រូវបានជំនួសដោយភាពថប់អារម្ភ និង ក្តីទុក្ខព្រួយ » (« The Power to Heal from Within » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩៥ ទំព័រ ១៣ ) ។
-
តើវិធីមួយចំនួនដែលយើងអាចជាសះស្បើយបានតាមរយៈសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់មានអ្វីខ្លះ ? ( អ្នកគួរពន្យល់ថា យើងអាចនឹងជះសះស្បើយនៅក្នុងជីវិតនេះ ឬ នៅក្នុងជីវិតក្រោយ ) ។
-
តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីទទួលបានសេចក្ដីមេត្តាករុណា និងការព្យាបាលតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?
សូមឲ្យសិស្សពិចារណាពីគ្រានានា នៅពេលអ្នកបានឃើញ ឬ បានទទួលអារម្មណនៃព្រះចេស្តា សេចក្តីមេត្តាករុណា ឬ សេចក្តីអាណិតអាសូររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជួយពួកគេ ឬ នរណាម្នាក់ផ្សេងទៀតដែលមានអារម្មណ៍ថាខ្ទេចខ្ទាំចិត្ត ទាំងខាងវិញ្ញាណ ខាងសាច់ឈាម ឬ សតិអារម្មណ៍ ។ សូមសរសេរប្រយោគមិនពេញលេញខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ ខ្ញុំដឹងថាព្រះអង្គសង្គ្រោះពោរពេញដោយសេចក្តីមេត្តាករុណា និង សេចក្តីអាណិតអាសូរដោយសារ…
ចូរសុំឲ្យសិស្សពិចារណាអំពីរបៀបដែលពួកគេនឹងបំពេញនូវប្រយោគខាងក្រោម ៖ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយចម្លើយរបស់ពួកគេ ។
សូមសង្ខេប យ៉ូហាន ៥:១០–១៦ ដោយពន្យល់ថា ក្រោយមកព្រះអង្គសង្គ្រោះបានទតឃើញបុរសម្នាក់នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយទ្រង់បានប្រទានព្រះឱវាទដល់គាត់ « កុំឲ្យធ្វើបាបទៀតឡើយ » ( យ៉ូហាន ៥:១៤ ) ។ នៅពេលអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាបានដឹងថា បុរសម្នាក់នោះត្រូវបានប្រោសឲ្យជាដោយសារព្រះយេស៊ូវនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក នោះពួកគេបានបៀតបៀន ហើយបានព្យាយាមចង់សម្លាប់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ៥:១៧-១៨ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាម រកមើលហេតុផលមួយទៀតដែលពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាខឹងនឹងព្រះយេស៊ូវ ។
សូមពន្យល់ថា ដូចដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង ខទី ១៧ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនដល់ពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាថា ដោយការព្យាបាលបុរសនោះ ទ្រង់កំពុងធ្វើកិច្ចការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ ក្រោយមកព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនអំពីទំនាក់ទំនងរបស់ទ្រង់ និង ព្រះវរបិតា ។
-
យោងតាម ខទី ១៨តើអ្វីទៅជាហេតុផលមួយទៀត ដែលពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាខឹងនឹងព្រះយេស៊ូវ ? ( ពួកគេបានជឿថា ព្រះយេស៊ូវមានទោសនៃការប្រមាថព្រះ ពីព្រោះទ្រង់បានមានបន្ទូលថា ព្រះគឺជាព្រះវរបិតាទ្រង់ ហេតុដូច្នេះហើយបានប្រកាសខ្លួនស្នើនឹងព្រះ ) ។
សូមសរសេរសំណួរខាងក្រោមនេះដាក់លើក្ដារខៀន ៖ តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនអ្វីខ្លះ អំពីទំនាក់ទំនងរបស់ទ្រង់នឹងព្រះវរបិតាយើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ? សូមបំបែកសិស្សជាគូៗ ។ សូមអញ្ជើញដៃគូនីមួយៗឲ្យអាន យ៉ូហាន ៥:១៩–២២, ២៦–២៧, ៣០ ឮៗរួមគ្នា ។ សូមឲ្យពួកគេរកមើលចម្លើយចំពោះសំណួរនេះ ។
ក្រោយពីទុកពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យប្រាប់ពីអ្វីដែលពួកគេបានរៀន ។ សូមសង្ខេបចម្លើយរបស់ពួកគេចំពោះសំណួរនេះ ដោយសរសេរសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ រាល់កិច្ចការដែលទ្រង់បានធ្វើ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតំណាងឲ្យព្រះវរបិតាសួគ៌ ហើយខិតខំគោរពតាមព្រះទ័យរបស់ទ្រង់ ។ សូមពន្យល់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះអញ្ជើញយើងឲ្យធ្វើដូចគ្នា ) ។
-
ហេតុអ្វីវាសំខាន់ដើម្បីយល់ថា រាល់កិច្ចការដែលទ្រង់ធ្វើ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទឈរជាអង្គតំណាងដ៏ល្អឥតខ្ចោះនៃព្រះវរបិតាយើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ?
យ៉ូហាន ៥:៣១-៤៧
ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនពីសាក្សីជាច្រើននាក់ ដែលថ្លែងទីបន្ទាល់ពីភាពជាព្រះរបស់ទ្រង់
សូមយកសណ្ដែកមួយកួរដែលមិនទាន់បកសំបកមកថ្នាក់រៀន ( សណ្ដែកបារាំងមួយកួរតូចក៏បាន ) ។ សូមក្ដាប់សណ្ដែកមួយកួរនោះ ក្នុងដៃដើម្បីកុំឲ្យសិស្សមើលឃើញ ។ សូមពន្យល់ថា អ្នកកំពុងកាន់វត្ថុមួយដែលមនុស្សមិនធ្លាប់ឃើញពីមុនមកឡើយ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សលើកដៃឡើង ប្រសិនបើពួកគេជឿអ្នក ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ដែលមិនទាន់ប្រាកដថា តើរឿងនេះពិតឬអត់នោះឲ្យជ្រើសមិត្តរួមថ្នាក់ពីរបីនាក់ដើម្បីមើលវត្ថុនោះ ។ សូមបង្ហាញវត្ថុនោះដល់សិស្សទាំងនេះ ហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យប្រាប់សិស្សដទៃទៀតថា តើអ្នកកំពុងប្រាប់ពីការពិតមែនដែរឬទេ ។
-
តើការអះអាងពីភាពពោរពេញនៃសេចក្តីពិតណាមួយ ត្រូវបានពង្រឹងដោយរបៀបណា នៅពេលមានសាក្សីច្រើនជាងម្នាក់នោះ ?
សូមបង្ហាញសណ្ដែកនោះដល់សិស្ស ហើយពន្យល់ពីរបៀប ដែលផ្នែកខាងក្នុងរបស់វាពុំធ្លាប់មានមនុស្សណាម្នាក់បានមើលឃើញឡើយ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានយ៉ូហាន ៥:៣១ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលនូវអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលអំពីសាក្សីរបស់ទ្រង់ផ្ទាល់ អំពីទំនាក់ទំនងរបស់ទ្រង់នឹងព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ សូមឲ្យសិស្សរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
សូមចង្អុលបង្ហាញថា ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានបញ្ជាក់ ខទី ៣១ និង ៣២ ៖ « ប្រសិនបើខ្ញុំធ្វើបន្ទាល់ពីខ្លួនខ្ញុំ នោះសេចក្តីបន្ទាល់របស់ខ្ញុំគឺពិត ។ ដ្បិតខ្ញុំមិនបាននៅម្នាក់ឯងឡើយ » ( ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែ ស្ម៊ីធ យ៉ូហាន ៥:៣២–៣៣ ) ។ សូមពន្យល់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះកំពុងបង្រៀនពួកសាសន៍យូដាថា ពួកគេមានសាក្សីម្នាក់ផ្សេងទៀតក្រៅពីទ្រង់ ។
សូមសរសេរបទគម្ពីរយោងខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ យ៉ូហាន ៥:៣២–៣៥, យ៉ូហាន ៥:៣៦, យ៉ូហាន ៥:៣៧–៣៨, យ៉ូហាន ៥:៣៩, យ៉ូហាន ៥:៤៥–៤៧ ។ សូមឲ្យសេចក្ដីយោងខគម្ពីរនីមួយៗដល់សិស្សម្នាក់ ឬច្រើននាក់ ។ ចូរសុំឲ្យពួកគេអានខគម្ពីរទាំងនេះ ហើយរកមើលសាក្សីផ្សេង ៗទៀតនៃទេវភាពរបស់ព្រះយេស៊ូវ ។ សូមជួយសិស្សធ្វើ បញ្ជី មួយអំពីសាក្សីទាំងនេះដោយអញ្ជើញពួកគេសរសេរអ្វីដែលពួកគេរកឃើញនៅលើក្ដារខៀន ក្បែរនឹងសេចក្ដីយោងខគម្ពីររបស់ពួកគេ ។
សូមពន្យល់ថា ទោះបីជាមានសាក្សីច្រើនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទក្តី ក៏ពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាពុំជឿលើភាពជាព្រះរបស់ព្រះយេស៊ូវឡើយ ។ សូមចង្អុលបង្ហាញថានៅក្នុង ខទី ៣៩ ថានៅពេលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលអំពីព្រះគម្ពីរ នោះទ្រង់មានបន្ទូលថា « ដោយស្មានថា បានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចអំពីគម្ពីរនោះមក » ។
-
តើមានជំនឿខុសឆ្គងអ្វីខ្លះ ដែលព្រះយេស៊ូវបានចង្អុលបង្ហាញដល់ពួកសាសន៍យូដា ? ( សូមបង្ហាញថា ពួកសាសន៍យូដាជាច្រើនបានជឿថា គ្រាន់តែការសិក្សាព្រះគម្ពីរមួយមុខ វានឹងអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។ ពួកគេមិនបានយល់ថា គោលបំណងនៃព្រះគម្ពីរ គឺដើម្បីចង្អុលបង្ហាញពួកគេទៅកាន់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនោះទេ ។ ក្នុងន័យនេះ ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា « អ្នករាល់គ្នាគិតថាអ្នកបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ដោយការស្វែងរកបទគម្ពីរ ដ្បិតវាថ្លែងទីបន្ទាល់ពីខ្ញុំ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានយ៉ូហាន ៥:៤០ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើល អ្វីដែលពួកសាសន៍យូដាត្រូវធ្វើ ដើម្បីទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។
-
ទោះបីជាពួកសាសន៍យូដាបានសិក្សាព្រះគម្ពីរក្តី តើពួកគេបានបដិសេធធ្វើអ្វីខ្លះដែលប្រហែលជាបានជួយពួកគេឲ្យមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ?
-
យោងតាមការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុង ខ ទី ៣៩ និង ៤០តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ? ( សូមជួយសិស្សឲ្យបង្ហាញគោលការណ៍ស្រដៀងគ្នាមួយដូចនឹងគោលការណ៍ខាងក្រោម ៖ មានតែតាមរយៈការមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះ ទើបយើងអាចទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។ សូមសរសេរគោលការណ៍នេះនៅលើក្ដារខៀន ) ។
ចូររំឭកសិស្សថាជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច គឺរួមមានការប្រែក្លាយដូចជាព្រះវរបិតាសួគ៌ ហើយរស់នៅជារៀងរហូតជាមួយនឹងសមាជិកសក្តិសមនៃក្រុមគ្រួសាររបស់យើងនៅក្នុងវត្តមានរបស់ទ្រង់ ។
-
តើការ « មកឯព្រះគ្រីស្ទ » មានន័យដូចម្ដេច ? ( ការមកឯព្រះគ្រីស្ទគឺជាការអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿលើទ្រង់ ប្រែចិត្តពីអំពើបាប ហើយគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ) ។
-
ហេតុអ្វីការមកឯព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺចាំបាច់ ដើម្បីទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាពីវិធីដែលទីបន្ទាល់ទាំងឡាយ ដែលមាននៅលើក្ដារខៀនអាចជួយមនុស្សម្នាក់ឲ្យមកឯព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
-
តើទីបន្ទាល់មួយក្នុងចំណោមទីបន្ទាល់ទាំងនេះ បានជួយអ្នកឲ្យមកឯព្រះគ្រីស្ទនៅពេលណា ?
សូមឲ្យសិស្សពិចារណាពី អ្វីដែលពួកគេនឹងធ្វើដើម្បីមកឯព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យកាន់តែពេញលេញ ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។
សូមបញ្ចប់ដោយថ្លែងទីបន្ទាល់ពីសេចក្ដីពិតដែលបានបង្រៀននៅក្នុង យ៉ូហាន ៥ ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
យ៉ូហាន ៥:១៧–៤៧ ។ « ព្រះវរបិតាខ្ញុំ ទ្រង់ធ្វើការដរាបមកដល់ឥឡូវនេះ ហើយខ្ញុំក៏ធ្វើការដែរ »
យោងតាមអែលឌើរ ជេម អ៊ិ ថាល់មេហ្គ ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ចម្លើយរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទៅកាន់ពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាបានកត់ត្រានៅក្នុង យ៉ូហាន ៥:១៧–៤៧ « ជាទេសនកថាដ៏ពេញលេញបំផុតនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ អំពីប្រធានបទដ៏សំខាន់នៃទំនាក់ទំនងរវាងព្រះវរបិតាដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច និងព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » (Jesus the Christ កំណែទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩១៦ ] ទំព័រ ២០៨ ) ។
នៅក្នុងប្រយោគខាងគោលលទ្ធិមួយ ដែលបានចុះនៅថ្ងៃទី ៣០ ខែ មិថុនា ឆ្នាំ ១៩១៦ គណៈប្រធានទីមួយ និងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនថា ៖
« ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានមានបន្ទូល ហើយបានធ្វើការងារបម្រើនៅក្នុងនិងតាមរយៈព្រះនាមព្រះវរបិតា រួមទាំងព្រះចេស្ដា សិទ្ធិអំណាច ភាពជាព្រះ គឺត្រូវបានពាក់ព័ន្ធនឹងបន្ទូល និងទង្វើរបស់ទ្រង់គឺជារបស់ព្រះវរបិតាផងដែរ » (« The Father and the Son: A Doctrinal Exposition by the First Presidency and the Quorum of the Twelve Apostles » Ensign ខែ មេសា ឆ្នាំ ២០០២ ទំព័រ ១៧ ) ។
យ៉ូហាន ៥:២៩ ។ ការរស់ឡើងវិញនៃមនុស្សលោក
កាលកំពុងពិចារណា យ៉ូហាន ៥:២៩ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និងស៊ីឌនី រិកដុន បានទទួលការនិមិត្តមួយដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦ ។ ការនិមិត្តនេះផ្តល់ការយល់ដឹងបន្ថែមទៀតដល់ពួកលោកអំពីការរស់ឡើងវិញ និងផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ( សូមមើល គ. និង ស. ៧៦:១១–១៩ ) ។
យ៉ូហាន ៥:៣៩ ។ « ស្ទង់មើលគម្ពីរ … ដោយ … គម្ពីរនោះមក គឺជាគម្ពីរនោះឯង ដែលធ្វើបន្ទាល់ពីខ្ញុំ »
អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនថា ៖
« នៅចុងបញ្ចប់ គោលបំណងដ៏សំខាន់បំផុតនៃរាល់ព្រះគម្ពីរ គឺដើម្បីបំពេញព្រលឹងយើងដោយសេចក្ដីជំនឿលើព្រះ ជាព្រះវរបិតា និងលើព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ—ជាសេចក្ដីជំនឿថា ទ្រង់ទាំងពីរអង្គមានពិត ជាសេចក្ដីជំនឿលើផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសម្រាប់ជីវិតអមត និងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចរបស់យើង ជាសេចក្ដីជំនឿលើដង្វាយធួន និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលធ្វើឲ្យផែនការនៃសុភមង្គលមានដំណើរការរស់រវើក ជាសេចក្ដីជំនឿដើម្បីមកស្គាល់ ‹ ព្រះពិតតែ១ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែល [ ទ្រង់បាន ] ចាត់ឲ្យមក › ( យ៉ូហាន ១៧:៣ ) » ( « The Blessing of Scripture » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ៣៤ ) ។