មេរៀនទី ៧៧
យ៉ូហាន ១៧
សេចក្ដីផ្ដើម
ពីមុនព្រះអង្គសង្គ្រោះបានរងទុក្ខនៅក្នុងសួនច្បារគេតសេម៉ានី ទ្រង់បានផ្ដល់ការអធិស្ឋានទូលសូមជំនួសដ៏មហិមារបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់បានអធិស្ឋានសូមឲ្យពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ និងអស់អ្នកដែលចូលមករកទ្រង់នឹងអាចស្គាល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ហើយទទួលបានជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច ហើយទ្រង់បានអធិស្ឋានសូមឲ្យពួកគេអាចនឹងបានក្លាយទៅជាតែមួយជាមួយនឹងទ្រង់ និងព្រះបិតាទ្រង់ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
យ៉ូហាន ១៧:១-៨
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានថ្លែងទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌នៅក្នុងការអធិស្ឋាន
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យប្រាប់ឈ្មោះមនុស្សដែលពួកគេស្គាល់ ។ បន្ទាប់មក សុំឲ្យពួកគេប្រាប់ឈ្មោះមនុស្សដែលពួកគេស្គាល់ជាងគេបំផុតនៅក្នុងជីវិតពួកគេ ។
-
តើការដឹងអំពីនរណាម្នាក់ និងការស្គាល់ពិតអំពីបុគ្គលនោះមានភាពខុសគ្នាយ៉ាងណា ?
-
តើត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីស្គាល់មនុស្សម្នាក់ពិត ?
-
តើបុគ្គលមួយចំនួនណាខ្លះ ដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថាសំខាន់ដើម្បីនឹងស្គាល់ពួកគេឲ្យបានល្អប្រសើរនោះ ? ហេតុអ្វី ?
ចូរពន្យល់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនអំពីសារៈសំខាន់នៃការមកស្គាល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងទ្រង់ផ្ទាល់ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលសេចក្ដីពិត នៅពេលពួកគេសិក្សាយ៉ូហាន ១៧ដែលនឹងជួយពួកគេឲ្យមកស្គាល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់បរិបទនៃយ៉ូហាន ១៧សូមចង្អុលបង្ហាញថា នៅពេលមួយ ចន្លោះពេលដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងពួកសិស្សរបស់ទ្រង់បានទទួលទានអាហារយប់ចុងក្រោយ និងពេលដែលពួកគេចូលទៅក្នុងសួនច្បារគេតសេម៉ានី ព្រះយេស៊ូវបានធ្វើការអធិស្ឋានមួយ ដែលតាមទំនៀមទម្លាប់ត្រូវបានគេស្គាល់ថា ជាការអធិស្ឋានទូលសូមជំនួស ។ អត្ថន័យមួយនៃពាក្យជួយអង្វរគឺជាការនិយាយទៅនរណាម្នាក់ជំនួសឲ្យមនុស្សម្នាក់ផ្សេងទៀត ។ នៅក្នុងករណីនេះ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានមានបន្ទូលទៅព្រះវរបិតាសួគ៌ជំនួសឲ្យពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ដែលទូលអង្វរសូមឲ្យពួកគេអាចទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ១៧:១-៣ ឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានពិពណ៌នាអំពីជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានពិពណ៌នាពីអំពីជីវិតអស់កល្បជានិច្ចយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ ?
-
ផ្អែកទៅលើខទី ៣តើអ្នកនឹងថ្លែងយ៉ាងដូចម្ដេច អំពីគោលការណ៍មួយដែលបង្រៀនពីអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើ ដើម្បីទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យសម្ដីផ្សេងៗគ្នា ប៉ុន្តែចូរប្រាកដថា វាច្បាស់លាស់ថាដើម្បីទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច យើងត្រូវតែស្វែងស្គាល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ )។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីអត្ថន័យនៃការស្គាល់ព្រះ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖
« វាគឺជារឿងមួយដើម្បីដឹងអំពីព្រះ និងជារឿងមួយទៀតដើម្បីស្គាល់ទ្រង់ ។ យើងនឹងដឹងអំពីទ្រង់ នៅពេលយើងរៀនថា ទ្រង់គឺជាតួអង្គមួយដែលរូបមនុស្សត្រូវបានបង្កើតឡើងតាម នៅពេលយើងដឹងថា ព្រះរាជបុត្រាមានរូបភាពនៃអង្គព្រះបិតារបស់ទ្រង់ នៅពេលយើងរៀនថា ទាំងព្រះបិតា និងព្រះរាជបុត្រាមានលក្ខណៈ និងអំណាចជាក់លាក់ ។ ប៉ុន្តែយើងស្គាល់ទ្រង់ នៅក្នុងន័យនៃការទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច នៅពេលយើងរីករាយ និងមានបទពិសោធន៍នូវរឿងដូចគ្នាដែលទ្រង់ទាំងពីរអង្គមាន ។ ដើម្បីស្គាល់ព្រះ គឺត្រូវគិតដូចជាទ្រង់គិត មានអារម្មណ៍ដូចជាទ្រង់មាន មានអំណាចដូចដែលទ្រង់មាន យល់សេចក្ដីពិតដូចដែលទ្រង់យល់ ហើយធ្វើអ្វីដែលទ្រង់ធ្វើ ។ អ្នកទាំងឡាយដែលស្គាល់ព្រះប្រែក្លាយដូចជាទ្រង់ ហើយមានជីវិតដូចជាជីវិតទ្រង់ ដែលជាជីវិតអស់កល្បជានិច្ច » (Doctrinal New Testament Commentary វ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ១:៧៦២ ) ។
-
តើការស្គាល់ព្រះបិតា និងព្រះរាជបុត្រា ខុសពីការគ្រាន់តែដឹងអំពីពួកទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
ហេតុអ្វីមនុស្សម្នាក់មិនអាចទទួលបានជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច បើគេពុំស្គាល់ព្រះជាព្រះបិតា និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដូច្នេះ ?
-
តើមានវិធីណាខ្លះដែលយើងអាចបានស្គាល់ព្រះបិតា និងព្រះរាជបុត្រា ?
សូមសង្ខេបយ៉ូហាន ១៧:៤-៥ដោយពន្យល់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានរាយការណ៍ទៅកាន់ព្រះបិតាទ្រង់ថា ទ្រង់បានបញ្ចប់កិច្ចការដែលព្រះបិតារបស់ទ្រង់បានប្រទានឲ្យទ្រង់ធ្វើ ។ ទ្រង់បានទូលសូមព្រះបិតាទ្រង់ឲ្យប្រទានសិរីល្អទ្រង់ដូចគ្នានឹងសិរីល្អដែលទ្រង់មាននៅក្នុងជីវិតមុនជីវិតលើផែនដី ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ១៧:៦-៨ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលនូវអ្វីដែលពួកសិស្សបានធ្វើដើម្បីបានស្គាល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
-
តើពួកសិស្សបានធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីបានស្គាល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ? ( អ្នកអាចនឹងចង់លើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យគូសចំណាំឃ្លា « គេក៏ទទួលយក » និង « ក៏ជឿ » នៅក្នុងខទី ៨ ) ។
យ៉ូហាន ១៧:៩-១៩
ព្រះអង្គសង្គ្រោះអធិស្ឋានសម្រាប់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ១៧:៩ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថានរណាដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានអធិស្ឋានឲ្យជាក់លាក់នោះ ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះអធិស្ឋានសម្រាប់នរណា ពេលទ្រង់ហៀបនឹងចាប់ផ្ដើមធ្វើដង្វាយធួននោះ ?
-
ហេតុអ្វីក៏អ្នកគិតថា ពួកសាវកអាចបានប្រយោជន៍មកពីការស្ដាប់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទូលអង្វរជំនួសពួកគេនោះ ?
ចូរសរសេរយ៉ូហាន ១៧:១១-១៨នៅលើក្ដារខៀន ។ សូមចែកសិស្សទៅជាគូ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសិក្សាខគម្ពីរទាំងនេះជាមួយនឹងដៃគូរបស់ពួកគេ ហើយរកមើលនូវអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវទូលអង្វរជំនួសពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ។ អ្នកអាចគួរអញ្ជើញសិស្សឲ្យគូសចំណាំអ្វី ដែលពួកគេបានរកឃើញ ។ បន្ទាប់ពីផ្ដល់ពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ ចូរសុំឲ្យពួកគេខ្លះរៀបរាប់ពីអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញទៅដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់ ។
សូមចង្អុលបង្ហាញថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រាប់ថា ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់នឹងបន្ដរស់នៅក្នុងពិភពលោកមួយដែលមានអំពើអាក្រក់ ហើយដែលស្អប់ពួកគេ ។
-
តើយើងអាចរៀនសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះមកពីខទី ១៤-១៦អំពីការរស់នៅក្នុងពិភពលោក ដូចជាពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ( បន្ទាប់ពីសិស្សបានឆ្លើយ សូមសរសេរសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ ក្នុងនាមជាពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងរស់នៅក្នុងលោកិយ ប៉ុន្តែពុំមែនជារបស់លោកិយឡើយ ។
-
តើអ្នកគិតថា ការរស់ នៅក្នុងលោកិយ ប៉ុន្តែពុំមែនជារបស់លោកិយ មានន័យយ៉ាងណា ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ អិម រ័សុល បាឡឺដ នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖
« នៅក្នុងសាសនាចក្រ ជាញឹកញាប់យើងថ្លែងពាក្យកាព្យ ៖ ‹ នៅក្នុងលោកិយ ប៉ុន្តែពុំមែនជារបស់លោកិយឡើយ › ។ …
« ប្រហែលជាយើងគួរថ្លែងពាក្យកាព្យ… ជាការដាស់តឿនផ្សេងពីរ ។ ទីមួយ‹ នៅក្នុងលោកិយ ›។ ជាប់ទាក់ទង បានទទួលដំណឹង ។ សូមព្យាយាមយល់ ហើយអត់ធន់ និងថ្លែងអំណរគុណចំពោះភាពផ្សេងៗពីគ្នា ។ សូមធ្វើការចែកចាយដ៏មានអត្ថន័យចំពោះសង្គមតាមរយៈការបម្រើ និងការប្រឡូកចូលរួម ។ ទីពីរ‹ ពុំមែនជារបស់លោកិយ ›។ មិនធ្វើតាមផ្លូវខុស ឬបត់បែនដើម្បីសម្រប ឬទទួលយល់ព្រមនឹងអ្វីដែលមិនត្រឹមត្រូវឡើយ ។ …
« សមាជិកនៃសាសនាចក្រចាំបាច់ត្រូវជះឥទ្ធិពល ច្រើនជាងទទួលរងឥទ្ធិពល ។ យើងគួរតែកាត់បន្ថយនូវកំណើននៃអំពើបាប និងសេចក្ដីអាក្រក់ ជំនួសឲ្យការអនុញ្ញាតឲ្យខ្លួនយើងរងឥទ្ធិពលនៃអំពើបាបនោះ ។ យើងម្នាក់ៗចាំបាច់ត្រូវជួយដោះស្រាយបញ្ហា ជាជាងចៀសវាង ឬបដិសេធវា » (« The Effects of Television » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៨៩ ទំព័រ ៨០ ) ។
-
ហេតុអ្វីព្រះអម្ចាស់ចង់ឲ្យយើងបន្ដរស់នៅក្នុងលោកិយ តែពុំមែនជារបស់លោកិយ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យធ្វើការជាមួយដៃគូពួកគេម្ដងទៀត ហើយគិតពីគំរូមួយអំពីរបៀបដែលមនុស្សម្នាក់អាចនៅក្នុងលោកិយ ប៉ុន្តែពុំមែនជារបស់ផងលោកិយនៅក្នុងស្ថានភាពនីមួយៗដូចខាងក្រោម ៖
-
នៅសាលារៀន
-
ជាមួយមិត្តភក្ដិ
-
នៅលើអ៊ិនធើណិត
បន្ទាប់ពីផ្ដល់ពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យពន្យល់ដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់អំពីគំរូដែលពួកគេគិតនោះ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ចែកចាយបទពិសោធន៍នានា ដែលពួកគេមាន នៅពេលពួកគេ ឬនរណាម្នាក់ដែលពួកគេស្គាល់ បានបង្ហាញដោយត្រឹមត្រូវពីការនៅក្នុងលោកិយ ប៉ុន្តែពុំមែនជារបស់ផងលោកិយ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ អំពីវិធីជាក់លាក់មួយ ដែលពួកគេនឹងព្យាយាមដើម្បីធ្វើតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យបានកាន់តែល្អប្រសើរ តាមរយៈការរស់នៅក្នុងលោកិយ តែពុំមែនជារបស់ផងលោកិយ ។
យ៉ូហាន ១៧:២០-២៦
ព្រះអង្គសង្គ្រោះអធិស្ឋានសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់ដែលទទួលដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យមកខាងមុខថ្នាក់ ហើយធ្វើកិច្ចការមួយដែលនឹងធ្វើឲ្យដៃរបស់គាត់ប្រឡាក់ ( ដូចជាលុបក្ដារខៀនដោយប្រើដៃ ឬកកាយយកអ្វីមួយលាក់នៅដីល្បាប់មួយចាន ) ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យព្យាយាមរក្សាដៃរបស់គាត់បានស្អាត ខណៈដែលគេធ្វើកិច្ចការនោះ ។
បន្ទាប់ពីសិស្សបញ្ចប់កិច្ចការនោះ ចូរសុំឲ្យសិស្សបង្ហាញដៃរបស់គាត់ដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់ ។
-
តើសកម្មភាពនេះប្រៀបដូចជាការខិតខំរបស់យើង ដើម្បីរស់នៅក្នុងលោកិយ តែពុំមែនជារបស់ផងលោកិយយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( ទោះជាយើងខិតខំអស់ពីលទ្ធភាពក្ដី ក៏យើងនៅតែពុំស្អាតទាំងស្រុងពីអំពើបាប និងសេចក្ដីអាក្រក់ដែលមាននៅក្នុងលោកិយនេះដែរ ) ។
-
ប្រសិនបើយើងពុំអាចបានស្អាតពីអំពើបាបរបស់យើង តើទីបញ្ចប់យើងនឹងដកពិសោធន៍នឹងផលវិបាកអ្វីខ្លះ ? ហេតុអ្វី ? ( យើងនឹងបំបែកចេញពីវត្តមានរបស់ព្រះជារៀងរហូត ពីព្រោះគ្មានវត្ថុមិនស្អាតណា អាចរស់នៅក្នុងវត្តមានរបស់ទ្រង់បានឡើយ [ សូមមើលនីហ្វៃទី ១ ១៥:៣៣-៣៤] ) ។
អរគុណដល់សិស្ស ហើយសុំឲ្យគេអង្គុយចុះ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ១៧:២០-២៣ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថាតើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានអធិស្ឋានសម្រាប់អ្វីខ្លះ ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានអធិស្ឋានសម្រាប់អ្វី ? ( អ្នកគួរផ្ដល់យោបល់ឲ្យសិស្សគូសចំណាំពាក្យតែមួយ ត្រង់កន្លែងណាដែលឃើញមានពាក្យនោះនៅក្នុងខទី ២០-២៣) ។
-
តើអ្វីទៅ ដែលធ្វើឲ្យយើងអាចប្រែក្លាយទៅជាតែមួយជាមួយព្រះបិតា និងព្រះរាជបុត្រាបាន ? ( ពរជ័យនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលយើងទទួលបានតាមរយៈការគោរពតាមបទបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ និងអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ) ។
សូមសរសេរសេចក្តីពិតដូចតទៅនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ នៅពេលយើងមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយទទួលពរជ័យទាំងឡាយនៃដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ នោះយើងអាចប្រែក្លាយទៅជាតែមួយជាមួយព្រះ និងព្រះរាជបុត្រា ។
សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះឮៗដោយអែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖
« ន័យពិតនៃពាក្យដង្វាយធួនជាភាសាអង់គ្លេស គឺជាភស្ដុតាងផ្ទាល់ ៖ at-one-ment ជាការនាំបញ្ចូលគ្នានូវរឿងទាំងឡាយដែលបានបំបែកចេញ ឬឃ្លាតឆ្ងាយនោះ » (« The Atonement of Jesus Christ » Ensign ខែ មិនា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ៣៤–៣៥ ) ។
-
ចេញមកពីអ្វីដែលអ្នកដឹងអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហេតុអ្វីក៏អ្នកចង់ប្រែក្លាយទៅជាតែមួយជាមួយនឹងពួកទ្រង់ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ជែមស៍ អ៊ី ហ្វោស្ត នៃគណៈប្រធានទីមួយឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្ដាប់រកមើលពរជ័យដែលនឹងកើតមានចំពោះអស់អ្នកដែលព្យាយាមប្រែក្លាយទៅជាតែមួយជាមួយនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
« យើងគួរតែព្យាយាមដោយស្មោះ ពុំគ្រាន់តែដឹងអំពីលោកចៅហ្វាយប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងដើម្បីព្យាយាមដូចជាទ្រង់បានអញ្ជើញយើងឲ្យប្រែក្លាយទៅជាតែមួយជាមួយនឹងទ្រង់ ( សូមមើលយ៉ូហាន ១៧:២១) ។ …
« … នៅថ្ងៃខាងមុខនឹងមានពេញដោយទុក្ខព្រួយ និងការលំបាក ។ ប៉ុន្តែដោយការអះអាងជាមួយនឹងការលួងលោមនៃទំនាក់ទំនងដោយផ្ទាល់ជាមួយព្រះ នោះយើងនឹងត្រូវបានប្រទាននូវដួងចិត្តដ៏ក្លាហានដោយស្ងប់ស្ងាត់មួយ » (« That We Might Know Thee » Ensign ខែ មករា ឆ្នាំ ១៩៩៩ ទំព័រ ២, ៥ ) ។
សូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសារៈសំខាន់នៃការមកស្គាល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងព្រះវរបិតាសួគ៌ ហើយនឹងអំពីការព្យាយាមដើម្បីប្រែក្លាយទៅជាតែមួយជាមួយនឹងទ្រង់ទាំងពីរអង្គ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាអំពីអ្វី ដែលពួកគេអាចធ្វើដើម្បីស្គាល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានកាន់តែច្បាស់ ហើយពង្រឹងទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេជាមួយពួកទ្រង់ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យកត់ត្រាគំនិតរបស់ពួកគេនៅក្នុងកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីរ ឬ សៀវភៅកត់ត្រាក្នុងថ្នាក់របស់ពួកគេ ។ បន្ទាប់ពីផ្ដល់ពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ដែលមានឆន្ទៈចែកចាយគំនិត និងអារម្មណ៍ពួកគេជាមួយនឹងសិស្សក្នុងថ្នាក់ ។
![]()
រូបភាពscripture mastery icon
ដើម្បីជួយសិស្សទន្ទេញចាំយ៉ូហាន ១៧:៣សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យយកកាតចំណេះចំណានខគម្ពីរ ដែលមានវគ្គបទគម្ពីរនេះដាក់តាមខ្លួន អំឡុងសប្ដាហ៍ក្រោយ ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យរំឮកវគ្គបទគម្ពីរ ហើយហាត់សូត្រវាឡើងវិញនៅពេលមានឱកាស ។ អ្នកអាចនឹងចង់ផ្ដល់យោបល់ឲ្យពួកគេព្យាយាមសូត្រវាចេញមកពីការចងចាំទៅកាន់សមាជិកគ្រួសារ ហើយពន្យល់អំពីអត្ថន័យរបស់វា ។ នៅពេលចាប់ផ្ដើមថ្នាក់រៀននៅពីរបីថ្ងៃខាងមុខទៀត សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរាយការណ៍អំពីការរីកចម្រើនរបស់ពួកគេ ក្នុងការទន្ទេញចាំវគ្គបទគម្ពីរនេះ ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
យ៉ូហាន ១៧:៣។ ដើម្បីស្គាល់ព្រះជាព្រះបិតា និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
ដើម្បីស្គាល់ព្រះជាព្រះបិតា និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងត្រូវតែមានការយល់ដឹងត្រឹមត្រូវមួយអំពីពួកទ្រង់ ។ មនុស្សជាច្រើនជឿថា ព្រះនិងក្រុមព្រះគឺពុំអាចយល់ដឹងទាំងស្រុងបានទេ ប៉ុន្តែនេះគឺជាគោលលទ្ធិខុសឆ្គងមុយ ។
អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានពន្យល់ ៖
« សេចក្ដីពិតដ៏ធំបំផុតដែលមនុស្សត្រូវស្គាល់គឺថា មានព្រះមួយអង្គគង់នៅឯស្ថានសួគ៌ ដែលនៅជានិរន្ដរ៍ និងអស់កល្បជានិច្ច ដែលទ្រង់គឺជាអង្គបង្កបង្កើត ជាអង្គកាន់ខ្ជាប់ និងជាព្រះថែរក្សានៃវត្ថុគ្រប់សារពើរ ថាទ្រង់បានបង្កើតយើង ហើយបានបង្កើតស្ថានសួគ៌ និងបានតែងតាំង និងបានបង្កើតផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះមួយឡើង ដើម្បីឲ្យយើងអាចបានរីកចម្រើន និងលូតលាស់ ហើយប្រែក្លាយដូចជាទ្រង់ ។ សេចក្ដីពិតទាក់ទងនឹងទ្រង់គឺថា ទ្រង់គឺជាព្រះបិតាសួគ៌របស់យើង ថាទ្រង់មានរូបកាយសាច់ និងឆ្អឹង រូបិយដូចជាមនុស្ស ថាទ្រង់គឺជាតួអង្គពិត ហើយថាប្រសិនបើយើងជឿ និងគោរពតាមក្រិត្យវិន័យទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ នោះយើងអាចទទួលបានការលើកតម្កើងដែលទ្រង់មាន ។ ឥឡូវនោះគឺជាសេចក្ដីពិតដ៏ធំបំផុត ហើយជាគោលគំនិតដ៏រុងរឿងបំផុតដែលគំនិតមនុស្សបានដឹង » (« The Seven Deadly Heresies » [ Brigham Young University fireside ថ្ងៃទី ១ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ១៩៨០] ទំព័រ ៧, speeches.byu.edu) ។
យ៉ូហាន ១៧:១២ ។ « វិនាសតែមួយនាក់ »
វាបង្ហាញឲ្យឃើញថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានប្រើពាក្យ « វិនាសតែមួយនាក់ » គឺសំដៅទៅលើ យូដាស អេស្ការីយ៉ុត ដែលនៅត្រង់ចំណុចនេះបានចាកចោលព្រះយេស៊ូវ ហើយនឹងពួកសាវកដប់មួយនាក់ទៀត ដើម្បីទៅរកពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាពុករលួយ ហើយក្បត់ព្រះយេស៊ូវ ។ អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានកត់សម្គាល់ថា « យូដាស… ប្រហែលជាពុំមែនជាអ្នកវិនាសតែមួយនាក់នៅក្នុងន័យថាជាមនុស្សម្នាក់ដែលនឹងត្រូវបណ្ដាសារជារៀងរហូតនោះទេ ប៉ុន្តែក្នុងន័យថា គាត់គឺជាកូន ឬអ្នកដើរតាមសាតាំងក្នុងជីវិតនេះ ។ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ២៦:២១–២៥» (Doctrinal New Testament Commentary វ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ១:៧៦៥ ) ។
យ៉ូហាន ១៧:២០-២៣។ « ទាំងអ្នកណាដែលនឹងជឿដល់ទូលបង្គំ ដោយសារពាក្យរបស់គេថែមទៀតដែរ… »
ទោះជាព្រះយេស៊ូវបានចាប់ផ្ដើមការអធិស្ឋានទូលសូមជំនួសរបស់ទ្រង់ ដោយការអធិស្ឋានសម្រាប់ពួកសិស្ស ដែលនៅជាមួយទ្រង់ក្ដី ក៏ទ្រង់បានពង្រីកការអធិស្ឋានរបស់ទ្រង់ ដើម្បីបញ្ចូលអស់អ្នកដែលជឿទៅលើព្រះនាមទ្រង់ « តាមរយៈពាក្យរបស់ពួកគេ » ផងដែរ ។ សមាជិកនៃសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ នឹងបានស្គាល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ តាមរយៈសាក្សី និងការបង្រៀនទាំងឡាយរបស់ពួកសាវក ។ ការណ៍នេះជួយយើងឲ្យយល់អំពីសារៈសំខាន់នៃការសិក្សាអំពីការបង្រៀនរបស់គណៈប្រធានទីមួយ និងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់សព្វថ្ងៃនេះ ។ ពាក្យទាំងអ្នកណានៅក្នុងខ ២២សំដៅទៅលើពួកសាវក និងសមាជិកស្មោះត្រង់ ដែលបានសិក្សាការបង្រៀនរបស់ពួកគេ ហើយចុះសម្រុងជាមួយនឹងពួកគេ ដូចជាពួកគេចុះសម្រុងជាមួយនឹងព្រះរាជបុត្រានៃព្រះដែរ ។ សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមអំពីរបៀបដែលយើង « បានគ្រប់លក្ខណ៍ឡើង ដរាបដល់រួមគ្នាតែមួយជាស្រេច » (យ៉ូហាន ១៧:២៣) សូមមើលគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:៦៩។