មេរៀនទី ៤១
ម៉ាកុស ១០
សេចក្ដីផ្ដើម
នៅជិតចុងបញ្ចប់នៃការងារបម្រើក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់ទ្រង់ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបម្រើទៅដល់អ្នកទាំងឡាយដែលនៅស្រុកពេរៀ ។ ខណៈនៅទីនោះ ទ្រង់បានបង្រៀនអំពីគោលលទ្ធិនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ ហើយបានហៅកុមារតូចៗមករកទ្រង់ ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះក៏បានដាស់តឿនដល់កម្លោះអ្នកមានម្នាក់ ឲ្យលក់ទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់ដែលគាត់មាន ហើយដើរតាមទ្រង់ ។ នៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានយាងចេញពីស្រុកពេរៀ ហើយទ្រង់បានយាងធ្វើដំណើរទៅកាន់ទីក្រុងយេរូសាឡិម ជាលើកចុងក្រោយនៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ នោះទ្រង់បានមានបន្ទូលប្រាប់ទុកជាមុនអំពីការសុគត និង ការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ហើយបានទូន្មានដល់ពួកសាវករបស់ទ្រង់ឲ្យបម្រើអ្នកដទៃ ។ ទ្រង់ក៏បានព្យាបាលដល់បុរសខ្វាក់ភ្នែកនៅទីក្រុងយេរីខូផងដែរ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
ម៉ាកុស ១០:១–១៦
ព្រះយេស៊ូវបង្រៀនអំពីគោលលទ្ធិ នៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ ហើយហៅកុមារតូចៗមករកទ្រង់ ។
សូមបង្ហាញរូបភាពមួយចំនួនអំពីកុមារតូចៗទៅដល់សិស្ស ។
-
តើគុណសម្បត្តិ ឬចរិតលក្ខណៈអ្វីខ្លះដែលអ្នកកោតសរសើរចំពោះបងប្អូនប្រុសស្រីវ័យក្មេងរបស់អ្នក ឬកុមារតូចៗផ្សេងទៀតដែលអ្នកស្គាល់ ? ( សូមសរសេរចម្លើយរបស់សិស្សនៅលើក្ដារខៀន ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលសេចក្ដីពិតមួយ នៅពេលពួកគេសិក្សាម៉ាកុស ១០:១-១៦ដែលបង្រៀនយើងពីមូលហេតុដែលយើងគប្បីប្រែក្លាយដូចជាកុមារតូចៗ ។
សូមពន្យល់ថា នៅជិតចុងបញ្ចប់នៃការងារបម្រើរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទ្រង់បានយាងចេញពីស្រុកកាលីឡេ ហើយយាងទៅតំបន់មួយដែលហៅថា ស្រុកពេរៀ ។ ( អ្នកអាចនឹងចង់អញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលស្រុកពេរៀ នៅលើឯកសារចែកឲ្យ« ជីវប្រវត្តិដ៏សំខាន់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ » [ សូមមើល មេរៀនទី ៥ ] ឬផែនទី និងរូបថតទាំងឡាយអំពីព្រះគម្ពីរប៊ីប លេខ ១១, « ដែនដីបរិសុទ្ធនៅសម័យព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ») ។ សូមសង្ខេបម៉ាកុស ១០:១–១២ដោយពន្យល់ថា ខណៈដែលនៅក្នុងស្រុកពេរៀ នោះព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនដល់ប្រជាជនអំពីសារៈសំខាន់នៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាកុស ១០: ១៣- ១៤ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាមរកមើលអ្វីដែលបានកើតឡើង ខណៈដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះគង់នៅស្រុក ពេរៀ ។
-
តើពួកសិស្សមានប្រតិកម្មយ៉ាងណា នៅពេលប្រជាជនបាននាំកុមារតូចៗមករកព្រះអង្គសង្គ្រោះ ? ( សូមពន្យល់ថា ពាក្យស្ដីបន្ទោសនៅក្នុងខទី ១៣ចង្អុលបង្ហាញថា ពួកសិស្សបានប្រាប់ដល់ប្រជាជនថា ពួកគេធ្វើខុសដែលនាំកូនមករកព្រះអង្គសង្គ្រោះ ) ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានឆ្លើយតបទៅពួកសិស្សយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាកុស ១០:១៥-១៦ឲ្យឮៗ ហើយសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ នៅពេលក្មេងតូចៗមករកទ្រង់ ។ សូមពន្យល់ថា ឃ្លា « ទទួលនគរព្រះ » នៅក្នុងខទី ១៥សំដៅទៅលើការទទួលដំណឹងល្អ ។
-
តើអ្នកគិតថាវាមានន័យយ៉ាងណា ដើម្បីទទួលដំណឹងល្អ « ដូចកូនក្មេងមួយនេះ » ? ( ខទី ១៥ ) ។ ( សូមសរសេរចម្លើយរបស់សិស្សនៅលើក្ដារខៀន ហើយប្រៀបធៀបវានឹងចំណុចដែលបានសរសេរនៅលើក្ដារខៀនហើយនោះ ) ។
-
តើយើងអាចរៀនគោលការណ៍អ្វីខ្លះមកពីខគម្ពីរទាំងនេះ អំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើង នៅពេលយើងទទួលដំណឹងល្អដូចជាកូនក្មេងតូចៗនោះ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រាប់ពីសេចក្ដីពិតជាច្រើន ប៉ុន្តែត្រូវប្រាកដដើម្បីបញ្ជាក់ថានៅពេលយើងទទួលដំណឹងល្អដូចជាកុមារតូចៗ នោះយើងនឹងបានរៀបចំខ្លួនចូលក្នុងនគរព្រះ) ។
-
តើការទទួលដំណឹងល្អដូចជាកុមារតូចៗ ជួយរៀបចំខ្លួនយើងឲ្យចូលទៅក្នុងនគររបស់ព្រះតាមរបៀបណាខ្លះ ? ( ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យឆ្លើយនឹងសំណួរនេះ អ្នកអាចឲ្យពួកគេអាន ម៉ូសាយ ៣:១៩ ) ។
ម៉ាកុស ១០:១៧–៣៤
ព្រះអង្គសង្គ្រោះក៏បានដាស់តឿនដល់កម្លោះអ្នកមានម្នាក់ឲ្យលក់ទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់ដែលគាត់មាន ហើយដើរតាមទ្រង់
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានម៉ាកុស ១០:១៧-២០ឲ្យឮៗ ហើយសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលថាតើមានអ្វីខ្លះបានកើតឡើង បន្ទាប់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រទានពរដល់កុមារតូចៗ ។
-
តើអ្នកនឹងពិពណ៌នាអំពីបុរសដែលមករកព្រះយេស៊ូវយ៉ាងដូចម្ដេច ? ហេតុអ្វី ?
-
តើកម្លោះនោះបានទូលសួរអ្វីដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ? តើព្រះយេស៊ូវបានឆ្លើយតបដោយរបៀបណា ?
សូមពន្យល់ថាម៉ាថាយ ១៩ក៏មាននូវដំណើររឿងអំពីកម្លោះម្នាក់នេះមករកព្រះអង្គសង្គ្រោះដែរ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានម៉ាថាយ ១៩:២០ឲ្យឮៗ ហើយសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្ដាប់រកមើលថាតើបុរសនោះបានឆ្លើយតបយ៉ាងដូចម្ដេច បន្ទាប់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះបានរៀបរាប់អំពីបទបញ្ញត្តិមួយចំនួន ។
-
បន្ទាប់ពីបានទទួលស្គាល់ថា គាត់បានរក្សាបទបញ្ញត្តិទាំងអស់ តើសំណួរអ្វីខ្លះដែលកម្លោះនោះបានទូលសួរដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ? ( អ្នកគួរណែនាំសិស្សឲ្យគូសចំណាំសំណួររបស់កម្លោះនោះ ) ។
សូមសរសេរសំណួរខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ តើខ្ញុំនៅខ្វះអ្វីទៀត ?
សូមអញ្ជើញសិស្សអានម៉ាកុស ១០:២១ដោយស្ងាត់ស្ងៀម ហើយរកមើលថាតើព្រះអង្គសង្គ្រោះឆ្លើយតបចំពោះកម្លោះនេះដូចម្ដេច ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រាប់ដល់កម្លោះនោះថាគាត់នៅខ្វះអ្វីខ្លះ ?
សូមចង្អុលបង្ហាញឃ្លា « ព្រះយេស៊ូវទ្រង់ទតទៅគាត់ ដោយស្រឡាញ់ » នៅក្នុង ខទី២១។ អ្នកគួរណែនាំសិស្សឲ្យគូសចំណាំឃ្លានេះ នៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា វាសំខាន់ដើម្បីដឹងថា ព្រះយេស៊ូវស្រឡាញ់កម្លោះម្នាក់នេះ មុនពេលទ្រង់ប្រាប់ថាគាត់នៅខ្វះអ្វីទៀតនោះ ?
-
តើយើងអាចរៀនគោលការណ៍អ្វីខ្លះពីដំណើររឿងនេះ ? ( សិស្សអាចរកឃើញគោលការណ៍មួយចំនួន រួមទាំងគោលការណ៍ដូចខាងក្រោមផងដែរ ៖ ដោយសារទ្រង់ស្រឡាញ់យើង នោះព្រះអម្ចាស់ជួយយើងឲ្យដឹងថាយើងខ្វះខាតអ្វីខ្លះនៅក្នុងការខិតខំយើងដើរតាមទ្រង់ ។ ប្រសិនបើយើងទូលសួរដល់ព្រះអម្ចាស់ នោះទ្រង់នឹងប្រាប់យើងពីអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើជាចាំបាច់ដើម្បីគ្រងជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សអានម៉ាកុស ១០:២២ដោយស្ងាត់ស្ងៀម រកមើលថាតើកម្លោះនោះមានប្រតិកម្មបែបណា នៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រឹក្សាឲ្យគាត់លក់ទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់ដែលគាត់មាននោះ ។
-
តើកម្លោះនោះមានប្រតិកម្មបែបណា ?
-
យោងតាមខទី ២២ហេតុអ្វីបានជាគាត់មានប្រតិកម្មរបែបនោះ ?
សូមចង្អុលបង្ហាញថា ខណៈដែលយើងប្រហែលជាមិនត្រូវបានសុំឲ្យបោះបង់ចោលនូវទ្រព្យដ៏ច្រើនរបស់យើង មករកព្រះអម្ចាស់ នោះទ្រង់បានសុំឲ្យយើងធ្វើការលះបង់ផ្សេងទៀត ដើម្បីបម្រើទ្រង់ ហើយគោរពតាមបទបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ ។
-
តើការលះបង់មួយចំនួន ដែលព្រះអម្ចាស់បានសុំឲ្យយើងលះបង់ ដែលប្រហែលជាពិបាកធ្វើនោះមានអ្វីខ្លះ ?
-
តើពរជ័យអ្វីខ្លះដែលយើងប្រហែលជាមិនបានទទួល បើយើងជ្រើសរើសមិនធ្វើតាមព្រះអម្ចាស់នៅគ្រប់រឿងនោះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាកុស ១០: ២៣-២៧ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សជំនួសផ្នែកនៃខទី ២៧ដោយត្រឹមត្រូវជាមួយនឹងការដកស្រង់នៃការបកប្រែរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ដែលមាននៅក្នុង « ព្រះយេស៊ូវទ្រង់ទតទៅគេ មានបន្ទូលថា ការនោះមនុស្សលោកធ្វើពុំកើតទេ តែព្រះទ្រង់ធ្វើកើត ដ្បិតព្រះទ្រង់អាចនឹងធ្វើកើតទាំងអស់បាន » ចូរសុំឲ្យសិស្សផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលនូវអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនអំពីការទុកចោលអ្វីៗទាំងអស់ដើម្បីប្រយោជន៍ទ្រង់ ។
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា វាជារឿងពិបាកដើម្បីឲ្យអ្នកទាំងឡាយដែលទុកចិត្តទៅលើទ្រព្យ ឬរបស់ខាងលោកិយដទៃទៀតចូលទៅក្នុងនគរព្រះ ?
-
តើអ្នកគិតថា ជនដែលទុកចិត្តលើព្រះអាចរឿងគ្រប់យ៉ាងនោះ មានន័យដូចម្ដេច ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាកុស ១០:២៨-៣១ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សអានការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធសម្រាប់ម៉ាកុស ១០: ៣១ ទ្រង់បានមានបន្ទូលស្តីបន្ទោស ពេត្រុស ថា « តែនឹងមានមនុស្សមុន ទៅជាក្រោយជាច្រើន ហើយមនុស្សក្រោយទៅជាមុនវិញ » ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលថាតើពេត្រុសបាននិយាយអ្វីខ្លះ បន្ទាប់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនថា យើងគប្បីមានឆន្ទៈលះបង់អ្វីដែលទ្រង់តម្រូវពីយើង ។
-
យោងតាមខទី ២៨តើពេត្រុសបាននិយាយអ្វីខ្លះ ?
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសន្យាអ្វីខ្លះ ចំពោះអ្នកទាំងឡាយដែលស្ម័គ្រចិត្តដើម្បីលះបង់អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដើម្បីដើរតាមទ្រង់ ?
-
តើយើងអាចរៀនគោលការណ៍អ្វីខ្លះមកពីការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ អំពីកិច្ចការដែលយើងត្រូវធ្វើដើម្បីទទួលជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេង ប៉ុន្តែចូរប្រាកដថាពួកគេរកឃើញគោលការណ៍ដូចខាងក្រោមនេះ ៖ ដើម្បីទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច យើងត្រូវតែមានឆន្ទៈលះបង់ចោលអ្វីៗដែលព្រះអម្ចាស់ត្រូវការពីយើង ។ សូមសរសេរគោលការណ៍នេះនៅលើក្ដារខៀន ) ។
-
ហេតុអ្វីជីវិតអស់កល្បជានិច្ចមានតម្លៃសមនឹងការលះបង់ ដែលយើងត្រូវបានសុំឲ្យធ្វើនៅលើផែនដីនេះ ? ( អ្នកគួររំឭក«សិស្សថា ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច រួមមានទាំងការរស់នៅជារៀងរហូតនៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះជាមួយនឹងសមាជិកគ្រួសារសុចរិតរបស់យើង ) ។
សូមសង្ខេប ម៉ាកុស ១០:៣២-៣៤ ដោយពន្យល់ថា ព្រះអម្ចាស់បានប្រាប់ដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ថា បន្ទាប់ពីពួកគេបានមកដល់ទីក្រុងយេរូសាឡិម នោះទ្រង់ត្រូវបានគេចំអកដាក់ វាយនឹងរំពាត់ ស្ដោះដាក់ ហើយសម្លាប់ទ្រង់ រួចទ្រង់នឹងរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃទីបី ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺជាគំរូដ៏ឥតខ្ចោះនៃការមានឆន្ទៈដើម្បីលះបង់នូវអ្វីៗដែលព្រះតម្រូវឲ្យធ្វើយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ចូរ ថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិត ដែលត្រូវបានបង្រៀននៅក្នុងមេរៀននេះ ។ សូមលើកទឹកចិត្តដល់សិស្សឲ្យពិចារណាប្រកបដោយការអធិស្ឋានទៅលើសំណួរថា « តើខ្ញុំនៅខ្វះអ្វីទៀត ? » ហើយគោរពតាមការបំផុសគំនិតនានា ដែលពួកគេអាចទទួលបានទាក់ទងនឹងការលះបង់ ដែលព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យឲ្យពួកគេលះបង់ ។
ម៉ាកុស ១០:៣៥-៥២
ព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រាប់ទុកជាមុនអំពីការសុគត និង ការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ហើយបានប្រឹក្សាដល់ពួកសាវកឲ្យបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមក
សូមបំបែកក្រុមតូចៗ ។ សូមផ្ដល់ដល់ក្រុមនីមួយៗនូវច្បាប់ចម្លងអំពីឯកសារចែកចាយដូចខាងក្រោម ហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យបំពេញវា ៖
តើអ្នកណាធំជាងគេក្នុងនគរស្ថានសួគ៌ ?
សៀវភៅសិក្សាព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីសម្រាប់គ្រូបង្រៀនថ្នាក់សិក្ខាសាលា—មេរៀនទី ៤១
សូមបំពេញឯកសារចែកចាយនេះជាក្រុម ហើយពិភាក្សាចម្លើយចំពោះសំណួររបស់អ្នក ។
សូមសរសេរសកម្មភាពមួយចំនួនដែលអ្នកពេញចិត្ត ៖
-
សូមរៀបរាប់ឈ្មោះបុគ្គលមួយចំនួន ដែលបានធ្វើយ៉ាងល្អក្នុងសកម្មភាពដែលអ្នកបានរៀបរាប់ខាងលើ ។ តើអ្វីដែលធ្វើឲ្យពួកគេធំជាងគេ ?
នៅពេលអ្នកបន្ដសិក្សាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងម៉ាកុស ១០សូមរកមើលនូវអ្វីដែលទ្រង់បង្រៀន ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សម្នាក់ធំជាងគេពិតប្រាកដ ។
សូមអានម៉ាកុស ១០:៣៥-៣៧ហើយរកមើលនូវអ្វីដែលយ៉ាកុប និង យ៉ូហាន បានទូលសូមពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ នៅពេលពួកគេបានធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅទីក្រុងយេរូសាឡិម ។
សំណើររបស់យ៉ាកុប និង យ៉ូហានចង់អង្គុយនៅខាងស្ដាំ និង ខាងឆ្វេងព្រះហស្តរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះមានន័យថា ពួកគាត់ចង់បានទទួលសិរីល្អ និង កិត្តិយសកាន់តែខ្ពស់នៅក្នុងនគររបស់ព្រះ ជាងពួកសាវកដទៃៗទៀត ។ ម៉ាកុស ១០:៣៨-៤០កត់ត្រាថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានពន្យល់ដល់យ៉ាកុប និង យ៉ូហានថា ពរជ័យនេះនឹងត្រូវបានប្រទានដល់អ្នកទាំងឡាយដែលត្រៀមខ្លួនដើម្បីទទួលវា ។
សូមអានម៉ាកុស ១០:៤១ហើយរកមើលរបៀបដែលសិស្សផ្សេងទៀតបានឆ្លើយតបចំពោះសំណើររបស់យ៉ាកុប និងយ៉ូហាន ។
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា សិស្សដទៃទៀតមិនរីករាយជាមួយយ៉ាកុប និងយ៉ូហាន ?
សូមអានម៉ាកុស ១០:៤២-៤៥រកមើលថាព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនអ្វីខ្លះដល់ពួកសាវករបស់ទ្រង់អំពីភាពធំជាងគេ ។
សូមបំពេញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមដោយផ្អែកទៅលើអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនអំពីភាពធំជាងគេពិតប្រាកដ ៖
ដើម្បីធំជាងគេពិតប្រាកដយើងត្រូវតែ .
នៅក្នុងខ ៤៥ពាក្យបម្រើមានន័យថា ផ្ដល់ការមើលថែ ការលួងលោមចិត្ត ជួយ និងការគាំទ្រដល់អ្នកដទៃ ។
-
ហេតុអ្វីក៏មនុស្សម្នាក់ដែលបម្រើ ហើយធ្វើការងារបម្រើដល់អ្នកដទៃ ( ដូចព្រះអង្គសង្គ្រោះ ) ត្រូវបានចាត់ទុកថាធំជាងគេពិតប្រាកដ ?
-
តើពេលណា ដែលនរណាម្នាក់បម្រើ និងមើលថែអ្នក ឬគ្រួសារអ្នក? ហេតុអ្វីក៏អ្នកគិតថា មនុស្សម្នាក់នោះធំជាងគេពិតប្រាកដ ?
© ឆ្នាំ ២០១៥ ដោយ Intellectual Reserve, Inc. រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង ។
បន្ទាប់ពីសិស្សបានបំពេញឯកសារចែកចាយរួចហើយ ចូរអញ្ជើញពួកគេមួយចំនួនរាយការណ៍អំពីរបៀបដែលពួកគេបានបំពេញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នោះដោយផ្អែកទៅលើម៉ាកុស ១០:៤២-៤៥។ សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរស្គាល់ពីគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ ដើម្បីបានធំជាងគេពិតប្រាកដ យើងត្រូវតែធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដោយបម្រើអ្នកដទៃ ។
សូមសង្ខេបម៉ាកុស ១០:៤៦-៥២ដោយពន្យល់ថា នៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះ និង ពួកសាវករបស់ទ្រង់ ចាកចេញពីស្រុកយេរីខូ ធ្វើដំណើរទៅទីក្រុងយេរូសាឡិម នោះមានបុរសខ្វាក់ម្នាក់ឈ្មោះ បារទីមេ បានស្រែករកព្រះអម្ចាស់ព្យាបាលគាត់ ។ ហ្វូងមនុស្សបានប្រាប់ បារទីមេ ឲ្យស្ងាត់ ប៉ុន្តែគាត់ស្រែករកកាន់តែខ្លាំង ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានស្ដាប់ឮការស្រែករករបស់គាត់ ហើយមានក្ដីមេត្តាចំពោះគាត់ រួចហើយបានព្យាបាលដល់គាត់ ។ (កំណត់ចំណាំ ៖ ដំណើររឿងនៃការព្យាបាលរបស់ បារទីមេ នឹងត្រូវបានបង្រៀនកាន់តែលម្អិតនៅក្នុងមេរៀនសម្រាប់លូកា ១៨ ) ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺជាគំរូដ៏ឥតខ្ចោះអំពីគោលការណ៍ ដែលទ្រង់បានបង្រៀនអំពីការបម្រើដល់អ្នកដទៃយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺពិតជាអស្ចារ្យ ដោយសារតែទ្រង់បានបម្រើដល់កូនចៅរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតអំពីអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើបាន ដើម្បីបម្រើ និងមើលថែដល់អ្នកទាំងឡាយដែលនៅជុំវិញពួកគេ ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យដាក់គោលដៅមួយ ដែលនឹងជួយពួកគេឲ្យបម្រើ ហើយធ្វើការងារបម្រើដល់អ្នកដទៃ ។
សេចក្តីពន្យល់ និងព័ត៌មានសាច់រឿង
ម៉ាកុស ១០:១៧-២២។ កម្លោះអ្នកមាន
អែលឌើរ និល អិល ម៉ាក់ស្វែល ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនថា យើងចាំបាច់ត្រូវធ្វើល្អយ៉ាងសកម្ម ជាជាងគ្រាន់តែឈប់ធ្វើអំពើបាប ដើម្បីធ្វើជាពួកសិស្សដ៏អង់អាចរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះតែម្យ៉ាង ៖
« ជាញឹកញាប់គឺជាអំពើបាបដោយអចេតនា ដែលរារាំងយើងពីការមានព្រះវិញ្ញាណពេញលេញ ដោយសារតែយើងនៅតែខ្វះចន្លោះចំពោះរឿងជាក់លាក់នានា ។ សូមចងចាំថា កម្លោះអ្នកមាន និង សុចរិត ដែលមករកព្រះយេស៊ូវបានសួរទ្រង់ថា ‹ លោកគ្រូល្អអើយ តើត្រូវឲ្យខ្ញុំធ្វើការល្អអ្វី ឲ្យបានជីវិតរស់នៅអស់កល្បជានិច្ច ? › …
« បញ្ញត្តិដោយបង្គាប់មួយ បានផ្ដល់ដល់កម្លោះនោះ [ សូមមើលម៉ាថាយ ១៩:២១-២២] ។ វាគឺជាអ្វីមួយដែលគាត់ចាំបាច់ត្រូវធ្វើ ពុំមែនជាអ្វីដែលគាត់ចាំបាច់ត្រូវឈប់ធ្វើនោះទេ ដែលរារាំងគាត់ពីភាពពេញលេញ » (« The Pathway of Discipleship » [Brigham Young University fireside, ថ្ងៃទី ៤ ខែ មករា ឆ្នាំ ១៩៩៨]ទំព័រ ៤,speeches.byu.edu ) ។
អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានបង្រៀនថា កម្លោះអ្នកមាននោះ បានបាត់បង់ពរជ័យដ៏ឯកសិទ្ធិ ដោយសារតែគាត់ពុំមានឆន្ទៈធ្វើតាមព្រះអម្ចាស់នៅគ្រប់រឿង ៖
« យើងអាចសួរដែរថា ‹ តើវាមិនគ្រប់គ្រាន់ទេឬអី ដើម្បីរក្សាបទបញ្ញត្តិនោះ ? តើមានអ្វីច្រើនទៀត ដែលត្រូវបានរំពឹងឲ្យយើងធ្វើ ជាជាងនៅពិត និងស្មោះត្រង់ចំពោះទំនុកចិត្តគ្រប់យ៉ាងនោះ ? តើមានអ្វីច្រើនជាងក្រឹត្យវិន័យនៃការគោរពប្រតិបត្តិឬ ?
« នៅក្នុងករណីរមិត្តកម្លោះរបស់យើង គឺនៅមានច្រើនទៀត ។ គាត់ត្រូវបានរំពឹងឲ្យរស់នៅតាមក្រឹត្យវិន័យនៃការថ្វាយ ដើម្បីលះបង់នូវទ្រព្យខាងលោកិយរបស់គាត់ ។ …
« ដូចអ្នកបានដឹងហើយថា អ្នកកម្លោះនោះបានដើរចេញទៅដោយសោកសៅ ។ … ហើយយើងបានទុកឲ្យនៅងឿងឆ្ងល់អំពីភាពស្និទ្ធស្នាល [ភាពជិតស្និទ្ធ] ដែលគាត់ប្រហែលជាបានចែករំលែកជាមួយនឹងព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ការរាប់អានដែលគាត់អាចនឹងរីករាយជាមួយនឹងពួកសាវក វិវរណៈ និង ការនិមិត្តជាច្រើន ដែលគាត់អាចនឹងបានទទួល បើគាត់ អាចរស់នៅតាមក្រឹត្យវិន័យនៃនគរសេឡេស្ទាល » (« Obedience, Consecration, and Sacrifice »Ensignខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៧៥ ទំព័រ ៥១ ) ។
ម៉ាកុស ១០:២៥ ។ « សត្វអូដ្ឋនឹងចូលតាមប្រហោងម្ជុល នោះងាយជាជាង »
« មនុស្សមួយចំនួនបានប្រកាសថា ប្រហោងម្ជុល គឺជាទ្វាដ៏តូចមួយនៅរបងទីក្រុងយេរូសាឡិម ដែលតម្រូវឲ្យសត្វអូដ្ឋជម្រុះបន្ទុករបស់វា ដើម្បីអាចចូលរួច ។ គ្មានភស្ដុតាងណាថា ទ្វាដូច្នេះមាននៅកន្លែងណានោះទេ ។ អ្នកដទៃទៀតបានដាក់ស្នើឲ្យផ្លាស់ពាក្យមួយនៅក្នុងអត្ថបទភាសាក្រិក នឹងផ្លាស់ប្ដូរបទគម្ពីរទៅជាមានន័យថាខ្សែ ពុំមែនជាសត្វអូដ្ឋទេ នឹងត្រូវចាក់ចូលកាត់តាមប្រហោងម្ជុល ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលព្រះយេស៊ូវបានសំដៅទៅលើសត្វអូដ្ឋចូលតាមប្រហោងម្ជុល វាទំនងជាឧទាហរណ៍បំភ្លើស ជាការបំភ្លើសដោយចេតនាដើម្បីបង្រៀនថា ‹ អ្នកមាននឹងពិបាក [ពិបាកខ្លាំង] ដើម្បីចូលទៅក្នុងនគរស្ថានសួគ៌ › (ម៉ាថាយ ១៩:២៣) ។ ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានបន្ថែមថា ‹ ចំពោះមនុស្សដែលទុកចិត្តទៅលើទ្រព្យសម្បត្តិវាមិនអាចធ្វើបានទេ ដើម្បីចូលនគរស្ថានសួគ៌នោះ ប៉ុន្តែវាមិនអាចធ្វើទៅបានឡើយ មនុស្សដែលទុកចិត្តទៅលើព្រះ និងចាកចោលអ្វីៗទាំងអស់ ដោយព្រោះខ្ញុំដ្បិតបើធ្វើទាំងអស់នេះបានគឺអាចចូលនគរស្ថានសួគ៌ហើយ › ( ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ម៉ាកុស ១០:២៦ (New Testament Student Manual [Church Educational System manual, ឆ្នាំ ២០១៤] ទំព័រ៦៣) ។
ម៉ាកុស ១០: ៣៨- ៣៩ ។ « តើអ្នកអាចនឹងផឹកអំពីពែងដែលខ្ញុំផឹកបានឬទេ ? »
« អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី បានពន្យល់ថា ឃ្លា ‹ ផឹកអំពីពែង › គឺជា ‹ ការបង្ហាញពីអត្ថន័យប្រៀបធៀប « ដើម្បីធ្វើអ្វីដែលវាសនាក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំតម្រូវឲ្យខ្ញុំធ្វើ ›» ។ លោកបានពន្យល់ថា ឃ្លា ‹ ហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជដែលខ្ញុំទទួល › មានន័យថា ‹ ត្រូវធ្វើតាមផ្លូវរបស់ខ្ញុំ រងទុក្ខការបៀតបៀន ត្រូវបានមនុស្សបដិសេធ ហើយទីបំផុតត្រូវស្លាប់ដោយព្រោះសេចក្ដីពិត › (Doctrinal New Testament Commentary,១:៥៦៦) ។ តាមរយៈការសួរសំណួរ ‹ តើអ្នកអាចនឹងផឹកអំពីពែងដែលខ្ញុំផឹក ? ហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជដែលខ្ញុំទទួលបានឬទេ ? › (ម៉ាកុស ១០:៣៨) ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានផ្តោតការយកចិត្តទុកដាក់របស់យ៉ាកុប និង យ៉ូហានសារជាថ្មី ទៅលើការអនុវត្តតាមព្រះទ័យរបស់ព្រះបិតា ជាជាងការទទួលបានសិរីល្អ និង កិត្តយស » (New Testament Student Manual[Church Educational System manual, ឆ្នាំ ២០១៤ ], ទំព័រ ១២៦) ។
ម៉ាកុស ១០:៤៥ ។ « កូនមនុស្សក៏បានមក… ដើម្បីបម្រើ »
ប្រធាន អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន បានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាគំរូដ៏ឥតខ្ចោះនៃភាពធំជាងគេ ៖
« បុរស [ឬស្ត្រី] នោះ គឺធំជាងគេ ហើយមានពរ និង ក្ដីអំណរបំផុត ពេលជីវិតរស់នៅស្ទើតែខិតជិតនឹងគំរូរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ។ នេះគឺមិនពាក់ព័ន្ធនឹងទ្រព្យសម្បត្តិ អំណាច ឬ កិត្តិនាមខាងលោកិយនោះទេ ។ ការសាកល្បងដ៏ពិតតែមួយគត់នៃភាពធំជាងគេ ការមានពរជ័យ និង ភាពពោរពេញដោយសេចក្ដីអំណរ គឺថាតើជីវិតមនុស្សម្នាក់ក្លាយជិតដូចជាលោកគ្រូ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានច្រើនប៉ុណ្ណា » (« Jesus Christ: Gifts and Expectations, » Ensign, ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ១៩៨៨ ទំព័រ ២ ) ។