មេរៀនទី១១៣
កូរិនថូសទី ២ ១-៣
សេចក្តីផ្ដើម
ប៉ុលបានសរសេរទៅពួកបរិសុទ្ធនៅកូរិនថូស ហើយបានពន្យល់ពីរបៀបដែលពួកគេអាចលួងលោមដល់មនុស្សដទៃទៀត ។ លោកក៏បានដាស់តឿនដល់ពួកគេឲ្យអភ័យទោសដល់ពួកអ្នកមានបានដែលបានមកក្នុងក្រុមជំនុំរបស់ពួកគេផងដែរ ។ ប៉ុលបានបង្រៀនពួកបរិសុទ្ធថា ប្រសិនបើពួកគេងាកទៅរកព្រះអម្ចាស់ ពួកគេនឹងប្រែក្លាយកាន់តែដូចជាព្រះ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
កូរិនថូស ទី២ ១
ប៉ុលបង្រៀនពួកបរិសុទ្ធនៅកូរិនថូសពីរបៀបដើម្បីលួងលោមមនុស្សដទៃទៀត
សូមឲ្យសិស្សគិតពីពេលមួយកាលមនុស្សម្នាក់ ដែលពួកគេស្គាល់ បានជួបនឹងការសាកល្បង ឬទុក្ខវេទនាដ៏លំបាកមួយ ។
-
តើអ្នកបានធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីជួយដល់គាត់ ?
-
តើអ្នកធ្លាប់មានបំណងចង់លួងលោមមនុស្សម្នាក់ ដែលកំពុងស្ថិតនៅក្នុងការសាកល្បងមួយ ប៉ុន្តែពុំដឹងពីរបៀបធ្វើវាដែរទេ ?
នៅពេលសិស្សសិក្សា កូរិនថូសទី ២ ១ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរកមើលសេចក្ដីពិតមួយ ដែលអាចជួយឲ្យពួកគេស្គាល់ពីរបៀបដើម្បីលួងលោមដល់មនុស្សដទៃនៅក្នុងការសាកល្បង និងទុក្ខលំបាករបស់ពួកគេ ។
សូមពន្យល់ថា បន្ទាប់ពីប៉ុលបានសរសេរ កូរិនថូសទី១ មានកុបកម្មមួយបានកើតឡើងនៅអេភេសូរ ដោយឆ្លើយតបនឹងការបង្រៀនរបស់លោក ។ ( សូមមើល កិច្ចការ ១៩:២៣-៤១ ។ កំណត់ចំណាំ ៖ ស្រុកអាស៊ីគឺជាខេត្តមួយរបស់រ៉ូម ដែលជាប្រទេសតួកគីនៅបច្ចុប្បន្ននេះ ) ។ ប៉ុលបានចេញពីអេភសូរទៅម៉ាសេដូនី ជាកន្លែងដែលទីតុសបាននាំយកដំណឹងប្រាប់លោកថា សំបុត្ររបស់ប៉ុលកាលពីលើកមុនត្រូវបានពួកបរិសុទ្ធនៅកូរិនថូសបានទទួលយកដោយអំណរ ។ ប៉ុលក៏បានដឹងផងដែរថា ពួកបរិសុទ្ធកំពុងជួបនូវសេចក្តីឈឺចាប់ ហើយបានដឹងថា មានគ្រូក្លែងក្លាយមួយចំនួននៅកូរិនថូសកំពុងតែបំផ្លាញគោលលទ្ធិពិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ។ ប៉ុលបានសរសេរកូរិនថូសទី ២ ដើម្បីលួងលោមដល់ពួកបរិសុទ្ធ ហើយបានលើកឡើងពីបញ្ហាដែលគ្រូក្លែងក្លាយទាំងនេះបានបង្កឡើង ។
សូមឲ្យសិស្សបីបួននាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗនៅក្នុង កូរិនថូសទី២ ១:១-៥ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថា តើប៉ុលបានប្រាប់អ្វីខ្លះដល់ពួកបរិសុទ្ធទាក់ទងនឹងសេចក្ដីឈឺចាប់របស់ពួកគេ ។
-
តើប៉ុលបានប្រាប់អ្វីខ្លះដល់ពួកបរិសុទ្ធអំពីព្រះនៅក្នុង ខទី ៣ ដែលវាបានលួងលោមពួកគេនៅក្នុងសេចក្ដីឈឺចាប់របស់ពួកគេនោះ ?
-
តើយើងអាចរៀនសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះនៅក្នុង ខទី ៤ អំពីរឿងដែលយើងអាចធ្វើ នៅពេលយើងទទួលការលួងលោមពីព្រះវរបិតាសួគ៌ ? ( សិស្សគួររកឃើញសេចក្ដីពិតស្រដៀងគ្នាមួយនឹងសេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោម ៖ នៅពេលព្រះវរបិតាសួគ៌លួងលោមយើងនៅក្នុងសេចក្ដីឈឺចាប់របស់យើង នោះយើងអាចជួយមនុស្សដទៃទៀតឲ្យទទួលការលួងលោមរបស់ទ្រង់ ) ។
-
តើការទទួលបានការលួងលោមរបស់ព្រះនៅក្នុងការសាកល្បងមួយ បានជួយអ្នកឲ្យជួយដល់មនុស្សម្នាក់ផ្សេងទៀតឲ្យទទួលបានការលួងលោមរបស់ទ្រង់បានយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សូមពិចារណាចែកចាយបទពិសោធន៍របស់អ្នកមួយ កាលសិស្សគិតពីបទពិសោធន៍របស់ពួកគេផ្ទាល់ ) ។
សូមសង្ខេប កូរិនថូសទី២ ១:៦–៨ ដោយពន្យល់ថា ប៉ុលបានបង្រៀនពួកបរិសុទ្ធនៅកូរិនថូស អំពីទុក្ខទោសដល់ជីវិតដែលលោក និងពួកដៃគូរបស់លោកបានជួប កាលកំពុងប្រកាសដំណឹងល្អនៅអេភេសូរ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កូរិនថូសទី២ ១:៩-១១ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាម រកមើលថាអ្វីទៅបានជួយប៉ុល និងពួកដៃគូរបស់លោកនៅក្នុងការសាកល្បងរបស់ពួកលោក ។
-
តើអ្វីទៅបានជួយប៉ុល និងពួកដៃគូរបស់លោកនៅក្នុងការសាកល្បងរបស់ពួកលោក ?
-
តើអ្នកអាចរកឃើញសេចក្ដីពិតអ្វីនៅក្នុង ខទី ១១ អំពីរបៀបដែលយើងអាចជួយមនុស្សដែលកំពុងជួបការសាកល្បង ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសៗគ្នា ប៉ុន្តែត្រូវប្រាកដថា ពួកគេស្គាល់ពីសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនេះ ៖ ការអធិស្ឋានរបស់យើងអាចជួយមនុស្សដែលកំពុងជួបការសាកល្បងបាន ) ។
-
តើការអធិស្ឋានរបស់យើងអាចជួយមនុស្សម្នាក់ ដែលកំពុងជួបការសាកល្បងបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
តើការអធិស្ឋានរបស់មនុស្សដទៃធ្លាប់ជួយអ្នក នៅក្នុងការសាកល្បងរបស់អ្នកបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមសង្ខេប កូរិនថូសទី២ ១:១២–២៤ ដោយពន្យល់ថា ប៉ុលបានរីករាយចំពោះអ្នកដែលបានទទួលពាក្យទូន្មាន ដែលលោកបានផ្ដល់ឲ្យនៅក្នុងសំបុត្រទីមួយរបស់លោក ។ នៅក្នុង ខទី ១៥–២០ ប៉ុលបានឆ្លើយតបទៅអ្នកដែលបានចាប់កំហុសលោក កាលលោកបានផ្លាស់ប្ដូរផែនការទៅសួរសុខទុក្ខពួកគេ ។ ការរិះគន់មួយចំនួនទៅលើប៉ុលនោះទំនងដោយសារតែលោកបានផ្លាស់ប្ដូរផែនការធ្វើដំណើររបស់លោក ដែលធ្វើឲ្យពួកគេមិនអាចទុកចិត្តលោក ឬលើការបង្រៀនរបស់លោកទៀតឡើយ ។ ប៉ុលបានប្រកាសថា សារលិខិតនៃដំណឹងល្អគឺពិត មិនថាលោកផ្លាស់ប្ដូរផែនការរបស់លោកយ៉ាងណានោះទេ ។
កូរិនថូសទី២ ២
ប៉ុលដាស់តឿនពួកបរិសុទ្ធនៅកូរិនថូសឲ្យអភ័យទោសដល់អ្នកមានបាប
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតពីគ្រាមួយដែលមនុស្សម្នាក់បានធ្វើឲ្យពួកគេ ឬមនុស្សដែលពួកគេស្រឡាញ់ឈឺចាប់ ឬរវាទចិត្ត ។
-
ហេតុអ្វីវាពិបាកនឹងអភ័យទោសឲ្យមនុស្សម្នាក់នោះ ?
នៅពេលសិស្សសិក្សា កូរិនថូសទី ២ ២ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរកមើលសេចក្ដីពិតដែលនឹងជួយពួកគេឲ្យស្គាល់ពីហេតុផលថា ការអភ័យទោសដល់មនុស្សទូទៅគឺជារឿងដ៏សំខាន់ ។
សូមរំឭកសិស្សថា នៅក្នុងសំបុត្រទីមួយរបស់ប៉ុលទៅពួកកូរិនថូស លោកបានផ្ចាញ់ផ្ចាលពួកគេដោយសារតែការមិនគោរពប្រតិបត្តិ និងការខ្វះសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កូរិនថូសទី២ ២:១-៤ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថា ប៉ុលបានសង្ឃឹមឲ្យពួកបរិសុទ្ធនៅកូរិនថូសបានស្គាល់អ្វីខ្លះទាក់ទងនឹងការស្តីបន្ទោសរបស់លោក ។
-
យោងតាមខទី ៤ តើប៉ុលចង់ឲ្យបរិសុទ្ធស្គាល់អ្វីខ្លះ ទាក់ទងនឹងការជំរុញឲ្យលោកស្ដីបន្ទោសដល់ពួកគេ ?
-
តើការផ្ចាញ់ផ្ចាល ឬការកែតម្រូវអាចជាភស្ដុតាងនៃការស្រឡាញ់របស់មនុស្សម្នាក់ចំពោះយើងបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមសង្ខេប កូរិនថូសទី ២ ២:៥–៦ ដោយពន្យល់ថា ប៉ុលបានសរសេរអំពីសមាជិកសាសនាចក្រម្នាក់ដែលមានបាបទាស់នឹងសមាជិកសាសនាចក្រផ្សេងទៀត ហើយរឿងនេះបានបណ្ដាលឲ្យពួកគេមានទុក្ខព្រួយ ។ ជាលទ្ធផល សាសនាចក្របានដាក់វិន័យចំពោះបុរសម្នាក់នេះ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កូរិនថូសទី២ ២:៧-៨ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថា ប៉ុលបាននិយាយអ្វីខ្លះអំពីរបៀបដែលពួកបរិសុទ្ធគួរប្រព្រឹត្តចំពោះបុរសម្នាក់នេះ ។
-
តើពួកបរិសុទ្ធគួរប្រព្រឹត្តបែបណាទៅ ចំពោះបុរសដែលបានធ្វើឲ្យមានទុក្ខព្រួយយ៉ាងខ្លាំងនោះ ?
សូមពន្យល់ថា ទោះបីជាបុរសនេះមានបាបក្ដី ក៏តម្លៃនៃព្រលឹងរបស់គាត់នៅតែអស្ចារ្យចំពោះព្រះនេត្រនៃព្រះដែរ ( សូមមើល គ. និង ស. ១៨:១០ ) ។ ប៉ុលបានដាស់តឿនពួកបរិសុទ្ធឲ្យអត់ទោស លួងលោម ហើយស្រឡាញ់បុរសនេះដើម្បីជួយគាត់ឲ្យប្រែចិត្ត ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន កូរិនថូសទី២ ២:៩–១១ ដោយស្ងៀមស្ងាត់រកមើលហេតុផលដែលប៉ុលបាននិយាយថា ពួកបរិសុទ្ធគួរតែអភ័យទោសដល់មនុស្សដទៃ ។
-
យោងតាមអ្វីដែលប៉ុលបានបង្រៀនដល់ពួកបរិសុទ្ធនៅក្នុង ខទី ១១ តើអ្វីទៅជាហេតុផលមួយទៀតដែលយើងគួរអភ័យទោសដល់មនុស្សដទៃ ? ( ដោយប្រើពាក្យផ្ទាល់ខ្លួន សិស្សគួរស្គាល់សេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោម ៖ ប្រសិនបើយើងមិនអភ័យទោសដល់មនុស្សដទៃទេនោះ សាតាំងនឹងមានអំណាចមកលើយើង ។ អ្នកគួរឲ្យយោបល់សិស្សគូសចំណាំសេចក្ដីពិតនេះនៅក្នុងខទី ១១) ។
សូមចង្អុលបង្ហាញថា ការអភ័យទោសដល់មនុស្សដទៃពុំមែនមាន័យថា អ្នកមានបាបនោះមិនទទួលខុសត្រូវចំពោះទង្វើខ្លួននោះទេ ។ ហើយវាក៏ពុំមែនមានន័យថា យើងបន្តទ្រាំឲ្យមនុស្សធ្វើខុសចំពោះយើងដែរ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ការអភ័យទោសដល់មនុស្សដទៃមានន័យថា ការប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្សដែលធ្វើខុសចំពោះយើងដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ហើយដោយមិនទុកការអាក់អន់ចិត្ត ឬកំហឹងក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេឡើយ ។ យើងបានបង្គាប់ឲ្យអភ័យទោសដល់មនុស្សទាំងអស់ ។ ( សូមមើលសេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « អត់ទោស » scriptures.lds.org, គ. និង ស. ៦៤:៩–១១ ) ។
-
តើអ្នកគិតថា សាតាំងមានអំណាចមកលើយើងបានដោយរបៀបណា នៅពេលយើងមិនអភ័យទោសដល់មនុស្សដទៃនោះ ?
សូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសារៈសំខាន់នៃការអភ័យទោសដល់មនុស្សដទៃ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សគិតពីមនុស្សម្នាក់ដែលពួកគេត្រូវអភ័យទោសឲ្យ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យដាក់គោលដៅមួយដើម្បីអភ័យទោសដល់បុគ្គលម្នាក់នោះ ដើម្បីកុំឲ្យសាតាំងមានអំណាចមកលើពួកគេបាន ។
សូមពន្យល់ថា យើងអាននៅក្នុង កូរិនថូសទី២ ២:១៤ ថា ប៉ុលបានសរសេរថ្លែងអំណរគុណដល់ព្រះ ជាអង្គដែលតែងតែ « នាំ [ លោក ] ឲ្យមានជ័យជំនះក្នុងព្រះគ្រីស្ទ » ទោះជានៅក្នុងគ្រាដ៏លំបាកក្ដី ។
កូរិនថូសទី២ ៣
ប៉ុលបានបង្រៀនពួកបរិសុទ្ធថា ប្រសិនបើពួកគេងាកទៅរកព្រះអម្ចាស់ នោះពួកគេនឹងប្រែក្លាយកាន់តែដូចជាព្រះ
សូមពន្យល់ថា កាលប៉ុលបានចាកចេញពីកូរិនថូស នោះមានពួកគ្រូក្លែងក្លាយមួយចំនួនបានចាប់ផ្ដើមបដិសេធនូវការបង្រៀនរបស់ប៉ុល ហើយបានព្យាយាមមួលបង្កាច់ប៉ុល ដោយប្រាប់ពួកអ្នកប្រែចិត្តជឿថា ពួកគេនៅតែត្រូវធ្វើតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ម៉ូសេដដែល ។ សូមសង្ខេប កូរិនថូសទី២ ៣:១ ដោយពន្យល់ថា ជាការឆ្លើយតបចំពោះអ្នកដែលព្យាយាមមួលបង្កាច់រូបលោក ប៉ុលបានសួរទៅសមាជិកនៅកូរិនថូសដោយប្រើសំណួរត្រិះរិះថា ត្រូវឲ្យលោកផ្ដល់ដល់ពួកគេនូវ « សំបុត្រផ្ទុកផ្តាក់ » មួយដែលជាភស្ដុតាងពីបុគ្គលិកលក្ខណៈ និងភាពស្របច្បាប់របស់លោកក្នុងនាមជាសាវកពិតម្នាក់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមែនទេ ។ ( សូមពន្យល់ថា នៅក្នុងសម័យរបស់ប៉ុល ពួកអ្នកមកថ្មីនៅក្នុងសហគមន៍មួយត្រូវមានសំបុត្រផ្ទុកផ្តាក់ជាមួយនឹងពួកគេ ។ សំបុត្រទាំងនេះឧទ្ទេសនាមពីអ្នកមកថ្មី ហើយបានបញ្ជាក់ពីបុគ្គលិកលក្ខណៈដ៏ល្អរបស់ពួកគេ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន កូរិនថូសទី២ ៣:២-៣ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលថា ប៉ុលបាននិយាយអ្វីខ្លះ ក្នុងសំបុត្រផ្ទុកផ្ដាក់របស់លោក ។
-
តើអ្វីទៅដែលបានដើរតួជាសំបុត្រផ្ទុកផ្ដាក់របស់ប៉ុល ? ( ជីវិតផ្លាស់ប្ដូររបស់ពួកបរិសុទ្ធប្រៀបបាននឹងសំបុត្រមួយមកពីព្រះគ្រីស្ទផ្ទាល់ ) ។
-
តើឃ្លាថា « មនុស្សទាំងអស់ក៏ដឹង ហើយអានមើលដែរ » នៅក្នុងខទី ២មានន័យដូចម្ដេច ? ( ដំបូងមនុស្សជាច្រើននឹងបានស្គាល់សាសនាចក្រ ហើយវិនិច្ឆ័យពីភាពពេញលេញនៃសេចក្ដីពិតរបស់វា តាមរយៈការប្រព្រឹត្តផ្ទាល់ខ្លួន និងគំរូរបស់សមាជិកសាសនាចក្រទាំងឡាយ ) ។
សូមចង្អុលបង្ហាញទៅឃ្លា « មិនមែនលើបន្ទះថ្មដែរ គឺក្នុងចិត្តខាងសាច់ឈាមវិញ » នៅក្នុង ខទី ៣ ហើយពន្យល់ថា នៅក្នុងសម័យរបស់ម៉ូសេ ព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយត្រូវបានចារនៅលើបន្ទះថ្ម ។ ប៉ុលបានបង្រៀនដល់ពួកបរិសុទ្ធនៅកូរិនថូសថា តាមរយៈព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះព្រះបញ្ញត្តិបានចារនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់ពួកគេ ។
សូមសង្ខេប កូរិនថូសទី ២ ៣:៥–១៣ ដោយពន្យល់ថា ប៉ុលបានចោទសួរថា ប្រសិនបើក្រឹត្យវិន័យចាស់របស់ម៉ូសេបានបញ្ចប់ទៅជាមួយនឹងភាពរុងរឿងរបស់វា នោះភាពរុងរឿងនៃសេចក្ដីសញ្ញាក្នុងដំណឹងល្អដ៏នៅអស់កល្បគឺលើសពីនោះទៅទៀត ។ ប៉ុលបានរំឭកពួកបរិសុទ្ធនៅកូរិនថូសថា ម៉ូសេបានយកស្បៃមកបាំងមុខរបស់លោកកាលចុះមកពីសន្ទនានឹងព្រះអម្ចាស់នៅលើភ្នំស៊ីណាយវិញ ដោយសារកូនចៅអ៊ីស្រាអែលខ្លាចសិរីល្អដែលនៅលើមុខរបស់លោក ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កូរិនថូសទី ២ ៣:១៤–១៥ ឮៗ ហើយសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថា ប៉ុលបានប្រៀបធៀបពួកអ៊ីស្រាអែលដែលខ្លាចដល់សិរីល្អដែលមាននៅលើមុខរបស់ម៉ូសេទៅនឹងពួកសាសន៍យូដានៅសម័យលោកតាមរបៀបណា ។
-
តើប៉ុលបានប្រៀបធៀបពួកអ៊ីស្រាអែល ដែលបានបង្គាប់ឲ្យម៉ូសេយកស្បៃបាំងមុខរបស់លោកនោះ ទៅនឹងពួកសាសន៍យូដានៅសម័យរបស់លោកតាមរបៀបណា ?
-
តើឃ្លាថា « ចិត្តគេបានរឹងទទឹង » នៅក្នុង ខទី ១៤ និង « [ ពួកគេមាន ] ស្បៃ… បាំងចិត្តគេ » ខទី ១៥ មានន័យដូចម្ដេច ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កូរិនថូសទី២ ៣:១៦-១៨ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថា អ្វីទៅដែលប៉ុលបានសន្យា ថាវានឹងដកយកស្បៃនៃការយល់ខុសចេញពីដួងចិត្ត និងគំនិតរបស់ប្រជាជននោះ ។ សូមចង្អុលបង្ហាញថា ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានកែឃ្លា « កាលគេបានងាកបែរមកឯព្រះអម្ចាស់វិញ » នៅក្នុងខទី ១៦ទៅជា « កាលដួងចិត្តបានងាកបែរមកឯព្រះអម្ចាស់វិញ » ( ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ កូរិនថូសទី២ ៣:១៦ ) ។
-
យោងតាមការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធសម្រាប់ កូរិនថូសទី២ ៣:១៦ តើមនុស្សត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីដកយកស្បៃនៃការយល់ខុសចេញ ?
សូមសរសេរនៅលើក្ដារខៀន ៖ នៅពេលយើងបែរដួងចិត្តយើងងាកមករកព្រះអម្ចាស់ …
-
យោងតាម ខទី ១៨ តើមានអ្វីកើតឡើងចំពោះអស់អ្នកដែលបែរមករកព្រះអម្ចាស់ ហើយដោះស្បៃនៃការយល់ខុសនោះចេញ ? ( សូមពន្យល់ថា ឃ្លា « ផ្លាស់ប្រែទៅ ឲ្យដូចជារូបឆ្លុះនោះឯង ពីសិរីល្អទៅដល់សិរីល្អ » សំដៅទៅលើការផ្លាស់ប្រែជាបន្តបន្ទាប់ដែលយើងទទួលបានតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណដែលជួយយើងឲ្យប្រែក្លាយកាន់តែដូចជាព្រះ ) ។
សូមបំពេញឃ្លានៅលើក្ដារខៀន ដើម្បីឲ្យវាបានអានថា « នៅពេលយើងបែរដួងចិត្តយើងងាកមករកព្រះអម្ចាស់ នោះយើងនឹងមានព្រះវិញ្ញាណដែលនឹងជួយយើងជាបន្តបន្ទាប់ឲ្យប្រែក្លាយកាន់តែដូចជាព្រះ » ។
-
តើអ្នកគិតថា ការបង្វែរចិត្តរបស់យើងទៅរកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានន័យដូចម្ដេច ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចំណាយពេលមួយនាទី ដើម្បីសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេនូវវិធីដែលមនុស្សអាចបង្វែរដួងចិត្តរបស់ពួកគេទៅរកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ចែកចាយបញ្ជីរបស់ពួកគេជាមួយនឹងសិស្សនៅក្នុងថ្នាក់ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតថា ព្រះវិញ្ញាណបានកែប្រែពួកគេ ឬមនុស្សម្នាក់ដែលពួកគេស្គាល់តាមរបៀបណា ។ សូមឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយនូវបទពិសោធន៍របស់ពួកគេជាមួយសិស្សនៅក្នុងថ្នាក់ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតថា ពួកគេអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីងាកទៅរកព្រះអម្ចាស់កាន់តែប្រសើរ ។ ចូរសុំឲ្យពួកគេដាក់គោលដៅមួយដើម្បីងាកទៅរកព្រះអម្ចាស់ ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចទទួលបានព្រះវិញ្ញាណ ហើយប្រែក្លាយកាន់តែដូចជាព្រះ ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
កូរិនថូសទី២ ២:១-៤ ។ ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្របានផ្ចាញ់ផ្ចាលសមាជិកសាសនាចក្រដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់
ប្រធាន ព្រិកហាំ យ៉ង់ បានពន្យល់ពីហេតុផលដែលលោកបានផ្ចាញ់ផ្ចាលដល់សមាជិកសាសនាចក្រ ៖
« ពេលខ្លះ មានបងប្អូនប្រុសជាច្រើនមើលមកខ្ញុំថាជាមនុស្សម៉ឺងម៉ាត់ ។ ពេលខ្លះខ្ញុំបានផ្ចាញ់ផ្ចាលពួកគេ ប៉ុន្តែវាដោយសារតែខ្ញុំចង់ឲ្យពួកគេរស់នៅដើម្បីឲ្យព្រះចេស្ដានៃព្រះនឹងគង់នៅក្នុងខ្លួនពួកគេ ហើយហ៊ុមព័ទ្ធពួកគេដូចជាអណ្ដាតភ្លើង » ( Discourses of Brigham Young, sel ។ John A. Widtsoe [ ឆ្នាំ ១៩៥៤ ] ទំព័រ ១១៥ ) ។
កូរិនថូសទី២ ២:៥-១១ ។ សារៈសំខាន់នៃការអភ័យទោសដល់មនុស្សដទៃ
យើងទទួលបានចំណេះដឹងមួយអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ប៉ុលនៅក្នុង កូរិនថូសទី២ ២:៥–១១ ។ យើងមិនដឹងថា តើអំពើរំលងដែលប៉ុលបានលើកឡើងនោះ គឺជាអំពើរំលងមួយដែលបានលើកឡើងនៅក្នុង កូរិនថូស ទី១ ៥:១ ឬអ្នករវាទចិត្តម្នាក់ទៀតឬអត់នោះទេ—វាប្រហែលជាអំពីគ្រូក្លែងក្លាយម្នាក់នៅកូរិនថូសដែលបានបដិសេធប៉ុល និងការបង្រៀនរបស់លោក ។ ប៉ុលបានលើកទឹកចិត្តសមាជិកសាសនាចក្រឲ្យអភ័យទោសដល់បុរសនោះ ហើយលួងលោមគាត់ដើម្បីកុំឲ្យគាត់ « កើតទុក្ខព្រួយកាន់តែខ្លាំងឡើង » ( កូរិនថូសទី២ ២:៧ ) ។
កូរិនថូសទី២ ៣:១-២ ។ មនុស្សមួយចំនួនកាត់សេចក្ដីសាសនាចក្រតាមគំរូរបស់សមាជិក
« មានមនុស្សជាច្រើននៅទូទាំងពិភពលោកមានអារម្មណ៍បែបនេះចំពោះសាសនាចក្រ ដោយសារទង្វើសប្បុរសធម៌ និងការបម្រើដែលពួកគេឃើញនៅក្នុងជីវិតរបស់សមាជិកសាសនាចក្រ ( សូមមើល កូរិនថូសទី២ ៣:២ ) ។
« ការប្រកាសរបស់ប៉ុលថា សមាជិកសាសនាចក្រប្រៀបដូចជាសំបុត្រដែល ‹ មនុស្សទាំងអស់អាន › បានផ្តល់យោបល់ថា ការប្រព្រឹត្តផ្ទាល់ខ្លួនរបស់សមាជិកសាសនាចក្រគឺជាវិធីមួយដំបូងគេបង្អស់ ដែលមនុស្សជាច្រើនបានស្គាល់សាសនាចក្រ ហើយកាត់សេចក្ដីពីភាពពេញលេញនៃសេចក្ដីពិតរបស់វា ។ ដូចជាម្ចាស់ហាងដែលត្រូវបានកាត់សេចក្ដីដោយរបស់របរដែលគាត់លក់ដែរ គឺវាមិនខុសពីសាសនាចក្រទេ—ហើយពេលខ្លះសូម្បីតែព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទក៏ដូច្នេះដែរ—ត្រូវបានកាត់សេចក្ដីដោយជីវិតដែលយើងរស់នៅ ។ អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី … បានបង្រៀនថា ‹ នៅក្នុងន័យដ៏សំខាន់បំផុតថា ដំណឹងល្អមិនបានចារនៅលើបន្ទះថ្ម ឬនៅក្នុងព្រះគម្ពីរទេ ប៉ុន្តែវាចារនៅក្នុងរូបកាយនៃបុគ្គលដែលស្មោះត្រង់ ហើយគោរពប្រតិបត្តិ ដូច្នេះហើយ ពួកបរិសុទ្ធកំពុងរស់នៅតាមសេចក្ដីពិត ជាសៀវភៅជីវិតដែលបើកឲ្យមនុស្សទាំងអស់បានអាន › ( Doctrinal New Testament Commentary វ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ២:៤១៤ ) » ( New Testament Student Manual [ Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ៣៩៥ ) ។