ម៉ាថាយ ២៣:១–២៦:៣0 ( មេរៀនទី ៦ )

ការរៀបចំសម្ភារសម្រាប់គ្រូបង្រៀន ដល់ សិស្ស ដែល សិក្សានៅផ្ទះ

សេចក្ដីសង្ខេបនៃមេរៀនសិក្សានៅផ្ទះប្រចាំថ្ងៃ

សេចក្ដីសង្ខេបខាងក្រោមនៃព្រឹត្តិការណ៍ និង គោលការណ៍ដែលសិស្សបានរៀន នៅពេលពួកគេបានសិក្សា ២៣:១–២៦:៣០ ( មេរៀនទី ៦ ) ពុំមែនត្រូវយកមកបង្រៀនជាផ្នែកនៃមេរៀនរបស់អ្នកនោះទេ ។ មេរៀនដែលអ្នកបង្រៀន ផ្ដោតតែលើគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ពីរបីប៉ុណ្ណោះ ។ សូមធ្វើតាមការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នៅពេលអ្នកគិតពីតម្រូវការរបស់សិស្ស ។

ថ្ងៃទី ១ ( ម៉ាថាយ ២៣ )

សិស្សបានសិក្សាពីការស្ដីបន្ទោសរបស់ព្រះយេស៊ូវដល់ពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដា ហើយបានរៀនថា យើងអាចជ្រើសគោរពតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះ សូម្បីតែយើងឃើញអ្នកដទៃធ្វើដោយលាក់ពុតក្តី ។ ពួកគេបានរៀនថា ប្រសិនបើយើងព្យាយាមលើកតម្កើងខ្លួនឯងខ្ពស់ជាងអ្នកដទៃ នោះយើងនឹងត្រូវធ្លាក់ចុះ ហើយប្រសិនបើយើងបន្ទាបខ្លួន ហើយបម្រើដល់អ្នកដទៃ នោះព្រះអម្ចាស់នឹងលើកតម្កើងយើងវិញ ។ ពួកគេក៏រៀនផងដែរថា នៅពេលយើងខិតខំឲ្យបានស្អាតស្អំខាងវិញ្ញាណនៅក្នុងចិត្ត វានឹងបានឆ្លុះបញ្ចាំងនៅក្នុងការជ្រើសរើសផ្នែកខាងក្រៅរបស់យើង ហើយប្រសិនបើយើងនឹងយល់ព្រមឲ្យព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រមូលផ្ដុំ នោះយើងនឹងទទួលបានការមើលថែទាំ និង ការការពាររបស់ទ្រង់ ។

ថ្ងៃទី ២ ( ម៉ាថាយ ២៤ )

នៅក្នុងការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះអំពីការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ទ្រង់ សិស្សបានរៀនដូចតទៅ ៖ ប្រសិនបើយើងបន្តខ្ជាប់ខ្ជួន ហើយមិនចុះចាញ់ នោះយើងនឹងត្រូវបានសង្គ្រោះ ។ ពីមុនការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ អ្នករើសតាំងរបស់ព្រះអម្ចាស់នឹងត្រូវបានប្រមូលផ្ដុំ ហើយដំណឹងល្អនឹងត្រូវប្រកាសទៅកាន់ពិភពលោកទាំងមូល ។ ប្រសិនបើយើងរក្សាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ទុក នោះយើងនឹងមិនត្រូវបានបោកបញ្ឆោតឡើយ ។ មានតែព្រះវរបិតាសួគ៌ប៉ុណ្ណោះ ទើបជ្រាបដឹងថា ការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងកើតឡើងពេលណា ។ ប្រសិនបើយើងរកមើលទីសម្គាល់ ហើយគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ នោះយើងនឹងត្រៀមខ្លួនជាស្រេចសម្រាប់ការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។

ថ្ងៃទី ៣ ( ម៉ាថាយ ២៥ )

នៅពេលសិស្សសិក្សារឿងប្រៀបប្រដូចស្ដីពីស្ត្រីព្រហ្មចារីទាំងដប់នាក់ ពួកគេបានរៀនថា យើងពុំអាចខ្ចីការត្រៀមខ្លួនខាងវិញ្ញាណពីអ្នកដទៃបានទេ ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញយើងត្រូវត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ការយាងមកជាលើកទីពីរដោយការបង្កើនទីបន្ទាល់ និងការប្រែចិត្តជឿរបស់យើងតាមរយៈសេចក្តីសុចរិតប្រចាំថ្ងៃ ។ ពួកគេក៏បានរៀនផងដែរថា ការត្រៀមខ្លួនជាស្រេចសម្រាប់ការយាងមករបស់ព្រះអម្ចាស់ ហើយមានភាពសក្ដិសម ដើម្បីឈរនៅក្នុងវត្តមានរបស់ទ្រង់ យើងត្រូវតែមកស្គាល់ទ្រង់ ។ សិស្សបានសិក្សាដោយសង្ខេបពីរឿងប្រៀបប្រដូចស្ដីពីទេពកោសល្យ ហើយបានរៀនថា ការភ័យខ្លាចរារាំងយើងមិនឲ្យប្រើអំណោយទាន និង សមត្ថភាពដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានឲ្យយើង ហើយប្រសិនបើយើងពុំអភិវឌ្ឍ ហើយប្រើអំណោយទានខាងវិញ្ញាណរបស់យើងសម្រាប់សេចក្ដីល្អនោះទេ យើងនឹងបាត់បង់វា ។

ថ្ងៃទី ៤ ( ម៉ាថាយ ២៦:១-៣០ )

នៅពេលសិស្សបានសិក្សាពីថ្ងៃចុងក្រោយនៃការងារបម្រើ ក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ពួកគេបានរៀនថា នៅពេលពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទឮព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ ពួកគេបានសាកល្បងជីវិតខ្លួនឯង ដើម្បីមើលឃើញថាវាអនុវត្តចំពោះពួកគេយ៉ាងដូចម្ដេច ។ ពួកគេបានរៀនថា និមិត្តសញ្ញានៃពិធីសាក្រាម៉ង់តំណាងឲ្យព្រះកាយ និង ព្រះលោហិតនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលទ្រង់បានលះបង់សម្រាប់យើង ហើយថាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបង្កើតពិធីសាក្រាម៉ង់ ដើម្បីឲ្យយើងចងចាំទ្រង់ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់សម្រាប់អំពើបាបទាំងឡាយរបស់យើង ។ ពួកគេក៏បានរៀនថា នៅពេលយើងប្រែចិត្ត ហើយទទួលទានសាក្រាម៉ង់ដោយស្មោះអស់ពីចិត្ត នោះយើងអាចទទួលការផ្តាច់បាបរបស់យើង ។

សេចក្តីផ្តើម

នៅពេលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបង្រៀនពួកសិស្សរបស់ទ្រង់អំពីការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ទ្រង់កាលគង់នៅលើភ្នំអូលីវ ទ្រង់បានលើកឡើងពីរឿងប្រៀបប្រដូចស្ដីពីទេពកោសល្យ ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

ម៉ាថាយ ២៥:១៤-៣០

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបង្រៀនពួកសិស្សរបស់ទ្រង់នូវរឿងប្រៀបប្រដូចស្ដីពីទេពកោសល្យ

ពីមុនចាប់ផ្ដើមថ្នាក់ សូមដាក់កាក់ប្រាំនៅផ្នែកម្ខាងនៃបន្ទប់ ហើយកាក់ពីរនៅផ្នែកម្ខាងទៀត ។ សូមដាក់កាក់ប្រាំបីទៀតនៅក្នុងហៅប៉ៅរបស់អ្នក ។

ដើម្បីចាប់ផ្ដើមមេរៀននេះ សូមអញ្ជើញសិស្សបីនាក់ឲ្យឡើងមកក្ដារខៀន ដើម្បីជួយអ្នកសម្ដែងរឿងប្រៀបប្រដូចមួយ ដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបង្រៀនដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ជាផ្នែកមួយនៃសេចក្ដីបង្គាប់របស់ទ្រង់ទាក់ទិននឹងការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ទ្រង់ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ២៥:១៤-១៨ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាម រកមើលអ្វីដែលអ្នកបម្រើម្នាក់ៗបានទទួល និងអ្វីដែលពួកគេបានធ្វើជាមួយនឹងវត្ថុនោះ ។

តើចៅហ្វាយបានឲ្យអ្វីខ្លះទៅពួកអ្នកបម្រើរបស់គាត់ម្នាក់ៗ ? ( សូមពន្យល់ថា ទេពកោសល្យនៅក្នុងដំណើររឿងនេះគឺជាចំនួនសរុបនៃទឹកប្រាក់ ។ សូមយកកាក់ប្រាំបីចេញពីហោប៉ៅរបស់អ្នក ហើយឲ្យសិស្សទីមួយកាក់ប្រាំ សិស្សទីពីរកាក់ពីរ និងសិស្សទីបីកាក់មួយ ។
តើអ្នកបម្រើម្នាក់ៗបានធ្វើអ្វីខ្លះជាមួយនឹងប្រាក់ដែលគាត់បានទទួល ?

សូមអញ្ជើញសិស្សដែលមានកាក់ប្រាំ ទៅយកកាក់ប្រាំបន្ថែមទៀតពីផ្នែកម្ខាងនៃបន្ទប់ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សដែលមានកាក់ពីរទៅយកកាក់ពីរបន្ថែមទៀតពីផ្នែកម្ខាងទៀតនៃបន្ទប់ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សដែលមានកាក់មួយ យកកាក់របស់ខ្លួនទៅលាក់ទុក ឬធ្វើពុតជាកប់កាក់នោះ ។

ចូរសុំឲ្យសិស្សប្រគល់កាក់ទាំងនោះមកឲ្យអ្នកវិញ ហើយចូលទៅកន្លែងអង្គុយវិញ ។ សូមសរសេរកត្តាខាងក្រោមនៃរឿងប្រៀបប្រដូចនៅលើ ក្ដារខៀន ( ដោយគ្មានការបកប្រែនៅក្នុងវង់ក្រចក ) ៖

ចៅហ្វាយរបស់ពួកអ្នកបម្រើ (ព្រះអម្ចាស់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ )

ពួកអ្នកបម្រើ ( ពួកសិស្សរបស់ព្រះអម្ចាស់ )

ទេពកោសល្យ ( អំណោយទាន និង សមត្ថភាពដែលព្រះអម្ចាស់ប្រទានឲ្យពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ )

តើតើធាតុនៃរឿងប្រៀបប្រដូចនេះអាចតំណាងឲ្យអ្វីទៅ ? ( ប្រសិនបើចាំបាច់ សូមជួយសិស្សឲ្យស្គាល់បុគ្គល ឬអ្វីដែលធាតុទាំងនោះតំណាងឲ្យ ។ សូមសរសេរការបកប្រែនៅក្បែរចំណុចទាំងឡាយ លើក្ដារខៀន ។ សូមពន្យល់ថា អំណោយទាន និង សមត្ថភាពខ្លះដែលយើងមាននៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ត្រូវបានទទួល ហើយអភិវឌ្ឍនៅក្នុងជីវិតមុនឆាកជីវិតនេះ ។ យើងអាចជ្រើសបន្តអភិវឌ្ឍអំណោយទានទាំងនោះ និង អំណោយទានផ្សេងទៀតនៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់បាន ) ។
យោងតាម ម៉ាថាយ ២៥:១៥ហេតុអ្វីចៅហ្វាយឲ្យចំនួនប្រាក់ខុសៗគ្នាដល់អ្នកបម្រើម្នាក់ៗ ? ( បន្ទាប់ពីសិស្សឆ្លើយ សូមចង្អុលបង្ហាញថាឃ្លា « តាមដំរិះគេរៀងខ្លួន » គូសបញ្ជាក់ថា ព្រះប្រទានអំណោយទាន និង សមត្ថភាពដល់យើងម្នាក់ៗ ដែលយើងត្រូវការស្របតាមកាលៈទេសៈរបស់យើង ។ មនុស្សគ្រប់រូបត្រូវបានទទួលអំណោយទានខាងវិញ្ញាណមួយមកពីព្រះ [ សូមមើល គ. និង ស. ៤៦:១១ ] ។ សូមពន្យល់ថា ចំនួនទេពកោសល្យដែលយើងទទួលបាន ពុំមែនជាការគូសបង្ហាញមួយអំពីតម្លៃខ្លួនរបស់យើងនោះទេ ) ។

សូមអានឮៗនូវសំណួរខាងក្រោម ហើយសូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតពីវា ៖

តើអ្នកគិតថាអ្នកដូចជាអ្នកបម្រើណាមួយច្រើនជាងគេ៖ អ្នកបម្រើដែលមានទេពកោសល្យប្រាំ ទេពកោសល្យពីរ ឬទេពកោសល្យមួយ ? ហេតុអ្វី ?

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ២៥:១៩–២១ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលអ្វីដែលលោកចៅហ្វាបានមានបន្ទូលទៅកាន់អ្នកបម្រើដែលបានទទួលទេពកោសល្យប្រាំ ។

តើចៅហ្វាយបាននិយាយអ្វីខ្លះទៅអ្នកបម្រើទីមួយ ?

សូមពន្យល់ថា ការតាំងឲ្យ« ត្រួតលើរបស់ជាច្រើនទៅទៀត » និង ការ « ប្រកបដោយសេចក្តីអំណររបស់ចៅហ្វាយឯងចុះ » (ម៉ាថាយ ២៥:២១ )មានន័យថាការបំពេញនូវសក្ដានុពលដ៏ទេវភាពរបស់យើង និងការទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌ ។

តើយើងអាចរៀនគោលការណ៍អ្វីខ្លះ មកពីបទពិសោធន៍របស់អ្នកបម្រើទីមួយ ? ( គោលការណ៍ខាងក្រោមនេះគឺជាគោលការណ៍មួយដែលសិស្សអាចរកឃើញ ៖ ប្រសិនបើយើងប្រើអំណោយទាន និង សមត្ថភាពដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានឲ្យយើង ដោយស្មោះត្រង់នោះយើងអាចបំពេញសក្ដានុពលដ៏ទេវភាពរបស់យើង ហើយទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ) ។
តើគំរូមួយចំនួនស្ដីពីរបៀបដែលយើងអាចប្រើអំណោយទាន និង សមត្ថភាពដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានឲ្យយើងមានអ្វីខ្លះ ?

សូមចង្អុលបង្ហាញថា អ្នកបម្រើទីពីរអាចត្អូញត្អែរនៅពេលគាត់បានឃើញថា អ្នកបម្រើទីមួយបានទទួលទេពកោសល្យប្រាំ ហើយគាត់បានទទួលតែពីរនោះ ។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានប្រើទេពកោសល្យដែលគាត់បានទទួលដោយស្មោះត្រង់ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ២៥:២២–២៣ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលអ្វីដែលលោកចៅហ្វាយបានមានបន្ទូលទៅកាន់អ្នកបម្រើដែលបានទទួលទេពកោសល្យពីរ ។

តើចៅហ្វាយបាននិយាយអ្វីខ្លះទៅអ្នកបម្រើដែលបានទទួលទេពកោសល្យពីរ ?
ទោះបីជាលោកចៅហ្វាយនោះបានឲ្យប្រាក់ខុសគ្នាដល់អ្នកបម្រើពីរនាក់ដំបូងក៏ដោយ ហេតុអ្វីអ្នកគិតថាពួកគេទាំងពីរនាក់បានទទួលចម្លើយដូចគ្នាមកពីចៅហ្វាយរបស់ពួកគេ ?
តើយើងអាចរៀនគោលការណ៍អ្វីខ្លះពីបទពិសោធន៍របស់បុរសដែលបានទទួលទេពកោសល្យពីរនោះ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរស្គាល់ពីគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ ព្រះអម្ចាស់នឹងប្រទានពរដល់យើង ប្រសិនបើយើងប្រើអំណោយទាន និង សមត្ថភាពដែលបានប្រទានឲ្យដោយស្មោះត្រង់ ដោយពុំគិតថាយើងទទួលបានប៉ុន្មាន ឬវាជាអ្វីនោះឡើយ ។ ដោយប្រើពាក្យរបស់សិស្ស សូមសរសេរគោលការណ៍នេះនៅលើក្ដារខៀន ) ។

ចូរសុំឲ្យសិស្សសញ្ជឹងគិត ប្រសិនបើពួកគេធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថា នរណាម្នាក់មានអំណោយទាន ឬសមត្ថភាពច្រើនជាង ហើយប្រសើរជាងខ្លួន ។ សូមចង្អុលបង្ហាញគោលការណ៍ដែលអ្នកទើបសរសេរនៅលើក្ដារខៀន ។

តើការចងចាំគោលការណ៍នេះអាចជួយយើងបែបណាខ្លះ នៅពេលយើងមានអារម្មណ៍ថា នរណាម្នាក់បានទទួលអំណោយទានច្រើនជាង ឬប្រសើរជាងយើង ?

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះ ដោយអែលឌើរ ឃ្វីនថិន អិល ឃុក ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ឲ្យឮៗ ៖

« ការរីកចម្រើននៅក្នុងទេពកោសល្យរបស់យើងគឺជារង្វាស់ដ៏ល្អ បំផុតនៃការរីកចម្រើនផ្ទាល់ខ្លួន ។ …ការប្រៀបធៀបពរជ័យគឺជាការដកយកសេចក្ដីអំណរចេញយ៉ាងពិតប្រាកដ ។ យើងពុំអាចមានអំណរគុណ និង ការច្រណែនក្នុងពេលតែមួយបានឡើយ ។ ប្រសិនបើយើងពិតជាចង់បានព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់ ហើយទទួលពិសោធន៍នូវសេចក្ដីអំណរ និង សុភមង្គល យើងគួររីករាយនៅក្នុងពរជ័យរបស់យើង ហើយចូរមានអំណរគុណ » ( « Rejoice! » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៦ ទំព័រ ២៩, ៣០ ) ។

តើយើងអាចរកឃើញអំណោយទាន និងសមត្ថភាពដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានឲ្យយើងដោយរបៀបណា ?

សូមឲ្យក្រដាសមួយសន្លឹកដល់សិស្សម្នាក់ៗ ហើយចូរសុំឲ្យពួកគេសរសេរឈ្មោះរបស់ខ្លួននៅផ្នែកខាងលើគេបង្អស់ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យហុចក្រដាសរបស់ខ្លួនទៅឲ្យសិស្សដែលអង្គុយនៅក្បែរពួកគេ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សសរសេរអំណោយទាន ឬសមត្ថភាពមួយដែលពួកគេមើលឃើញនៅក្នុងបុគ្គលដែលមានឈ្មោះនៅលើក្រដាសនោះ ។ សូមណែនាំពួកគេឲ្យបន្តហុចក្រដាសនោះដល់សិស្សដទៃទៀត ហើយសរសេរពីអំណោយទាន និង សមត្ថភាពដែលពួកគេបានសង្កេតឃើញ ។

ក្រោយពីរបីនាទីមក ចូរសុំឲ្យសិស្សប្រគល់ក្រដាស់នោះទៅម្ចាស់ដើមវិញ ។ ចូរឲ្យពេលសិស្សអានអំពីអំណោយទាន និងសមត្ថភាពដែលអ្នកផ្សេងមើលឃើញថាពួកគេមាន ។ រួចសុំឲ្យពួកគេសរសេរនៅលើក្រដាសរបស់ខ្លួនពីចម្លើយចំពោះសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖

តើវិធីមួយដែលអ្នកអាចប្រើអំណោយទានមួយរបស់អ្នក ដើម្បីជួយការងារបន្ថែមទៀតរបស់ព្រះអម្ចាស់គឺជាអ្វី ?

សូមចង្អុលបង្ហាញថា រឿងប្រៀបប្រដូចពីទេពកោសល្យរួមបញ្ចូលទាំងការព្រមានអំពីអំណោយទាន និង សមត្ថភាពដែលយើងបានទទួល ។ សូមឲ្យសិស្សបីបួននាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗពី ម៉ាថាយ ២៥:២៤-៣០ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលរបៀបដែលចៅហ្វាយបានឆ្លើយតបទៅនឹងអ្នកបម្រើដែលបានលាក់ទេពកោសល្យ ។ បន្ទាប់ពីអាន ខទី ២៧ សូមពន្យល់ថាពាក្យ ទាំងដើម ទាំងការ មានន័យថាការប្រាក់ ( ប្រាក់ចំណូលបានមកពីការវិនិយោគ ឬប្រាក់កម្ចី ) ។

ហេតុអ្វីបានជាអ្នកបម្រើចុងក្រោយលាក់ទេពកោសល្យរបស់គាត់ ? តើចៅហ្វាយបានឆ្លើយបែបណា ចំពោះការជ្រើសរើសរបស់អ្នកបម្រើម្នាក់នេះ ?
ទោះបីជា អ្នកបម្រើនេះបានរក្សាប្រាក់ចៅហ្វាយខ្លួនមិនឲ្យបាត់ក៏ដោយ តើទង្វើខុសឆ្គងរបស់អ្នកបម្រើរូបនេះជាអ្វី ?
តើអ្នកគិតថា ចៅហ្វាយនឹងធ្វើដូចម្ដេចទៅអ្នកបម្រើនេះ ប្រសិនបើគាត់បានយកទេពកោសល្យពីរត្រឡប់មកឲ្យវិញ ?

សូមអញ្ជើញសិស្សចែកចាយទីបន្ទាល់របស់ពួកគេ អំពីគោលការណ៍ដែលពួកគេបានពិភាក្សា ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យប្រើអំណោយទាន និង សមត្ថភាពរបស់ពួកគេដើម្បីជួយពន្លឿនកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។

មេរៀនបន្ទាប់ ( ម៉ាថាយ ២៦:៣១–ម៉ាកុស ៣ )

សូមពន្យល់ថា នៅសប្ដាហ៍ក្រោយសិស្សនឹងសិក្សាលម្អិតពីដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលបានចាប់ផ្ដើមដោយការរងទុក្ខរបស់ទ្រង់នៅសួនច្បារគែតសេមានី ហើយបានបន្តទៅការកាត់ទោសដោយខុសច្បាប់ ការប្រមាថ ការវាយដំ និង ការសុគតរបស់ទ្រង់លើឈើឆ្កាង ហើយនៅទីបំផុតបានបញ្ចប់ដោយការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញដ៏រុងរឿងរបស់ទ្រង់ ។