មេរៀនទី ៦
ម៉ាថាយ ១–២
សេចក្តីផ្តើម
ម៉ាថាយបានផ្ដល់ពង្សាវតារបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយមានទេវតាមួយអង្គបានប្រកាសទៅកាន់យ៉ូសែបថា ព្រះយេស៊ូវពិតជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។ ពួកអ្នកប្រាជ្ញមកពីទិសខាងកើតបានធ្វើដំណើរទៅរកព្រះយេស៊ូវ ដើម្បីបានថ្វាយបង្គំទ្រង់ ។ យ៉ូសែបត្រូវបានប្រាប់នៅក្នុងសុបិនឲ្យនាំគ្រួសាររបស់គាត់ទៅប្រទេសអេស៊ីព្ទ ដើម្បីចៀសផុតពីការសម្លាប់កុមារនៅភូមិបេថ្លេហិមរបស់ស្ដេចហេរ៉ូឌ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
ម៉ាថាយ ១:១-១៧
ពង្សាវតារបស់ព្រះយេស៊ូវ
សូមដាក់បង្ហាញរូបថតឪពុកម្ដាយរបស់អ្នក រួចសួរសិស្សថាតើពួកគេអាចប្រាប់ពីលក្ខណៈនិស័្សយណាមួយដែលអ្នកទទួលបានពីឪពុកម្ដាយដែរឬទេ ។ អ្នកក៏អាចឲ្យសិស្សពីរបីនាក់យករូបថតឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគេមក រួចសួរដល់សិស្សដទៃទៀតក្នុងថ្នាក់ឲ្យទស្សន៍ទាយថា តើរូបក្នុងរូបថតនោះគឺជាឪពុកម្ដាយរបស់នរណា ។ សុំឲ្យសិស្សពិភាក្សាគ្នាពីលក្ខណៈនិស្ស័យនានាដែលពួកគេបានទទួលពីឪពុកម្ដាយខ្លួន ( ដូចជា ពណ៌ភ្នែក ពណ៌សក់ ឬកម្ពស់ ) ។
នៅពេលពួកគេសិក្សា ម៉ាថាយ ១–២ សុំឲ្យសិស្សរកមើលសេចក្ដីពិតអំពីមាតាបិតា និង លក្ខណៈនិស្ស័យរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលទ្រង់បានទទួលមកពីពួកគាត់ ។ សកម្មភាពនេះនឹងរៀបចំសិស្សឲ្យយល់នូវសេចក្ដីពិតថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះរាជបុត្រាដ៏ទេវភាពរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ម៉ារា ហើយថាទ្រង់គឺជាបុត្រសំណព្វតែមួយគត់របស់ព្រះវរបិតានៅក្នុងសាច់ឈាម ។
សូមពន្យល់ថា ម៉ាថាយ ១:១–១៧ សរសេរពីដូនតារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សូមចង្អុលបង្ហាញថា ខទី ១ ចែងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាពូជហ្លូងដាវីឌ និង អ័ប្រាហាំ ។
សូមពន្យល់ថា ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់បានប្រកាសថា ព្រះមែស៊ីនឹងជាពូជហ្លូងដាវីឌ ( សូមមើល សាំយូអែលទី ២ ៧:១២–១៣, អេសាយ ៩:៦–៧, យេរេមា ២៣:៥–៦) ហើយថាពូជពង្សរបស់អ័ប្រាហាំនឹងឲ្យពរ « អស់ទាំងនគរនៅផែនដី » ( លោកុប្បត្តិ ២២:១៨, សូមមើលផងដែរ អ័ប្រាហាំ ២:១១ ) ។ ម៉ាថាយចង់ឲ្យពួកអ្នកអានដឹងថា ព្រះយេស៊ូវបានបំពេញការព្យាករទាំងឡាយក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ទាក់ទងនឹងព្រះមែស៊ី ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១:២២–២៣, ២:៥, ១៥, ២៣, ២៦:៥៥–៥៦) ។ ពង្សាវតានៅក្នុង ម៉ាថាយ ១:១–១៧ បង្ហាញថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះមែស៊ីដែលបានសន្យា និងជាអ្នកគ្រងមរតដ៏ពេញសិទ្ធិនៃបល្ល័ង្ករបស់ដាវឌី ។
សុំឲ្យសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ១:១៦ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលងារដែលព្រះយេស៊ូវបានទទួល ហើយរាយការណ៍អ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
សូមពន្យល់ថាពាក្យ ព្រះគ្រីស្ទ ជាភាសាទម្រង់ភាសាអារ៉ាម ប្រែថា ព្រះមែស៊ី ដែលមានន័យថា « អង្គដែលធួន » ។
-
នៅក្នុងជីវិតមុនផែនដី តើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទត្រូវបានចាក់ប្រេងតាំង ឬជ្រើសឲ្យធ្វើអ្វីដែរ ? ( ព្រះវរបិតាសួគ៌បានចាក់ប្រេងតាំងទ្រង់ឲ្យធ្វើជា « ព្យាការី សង្ឃ ស្ដេច និងជាអ្នករំដោះ » [ សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « ព្រះមែស៊ី », scriptures.lds.org ) ។
ម៉ាថាយ ១:១៨–២៥
ទេវតាមួយអង្គបានប្រកាសទៅកាន់យ៉ូសែបថា ព្រះយេស៊ូវពិតជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ
សូមចង្អុលបង្ហាញថា ម៉ាថាយ ១:១៦ ក៏ចែងផងដែរថា ម៉ារាគឺជាប្រពន្ធរបស់ យ៉ូសែប ។ យោងតាម ម៉ាថាយ ១:១៨យ៉ូសែប និង ម៉ារា បាន រៀបការជាប្ដីប្រពន្ធ ។ ការណ៍នេះមានន័យថា ពួកគេបានភ្ជាប់ពាក្យ ឬស្ដីដណ្ដឹង ហើយត្រូវបានភ្ជាប់ជាមួយគ្នាស្របច្បាប់ ប៉ុន្តែពុំទាន់បានរួមរស់នឹងគ្នាជាលក្ខណៈប្ដីប្រពន្ធនៅឡើយ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ពីមុនអាពាហ៍ពិពាហ៍នេះកើតឡើង យ៉ូសែបបានដឹងថា ម៉ារាបានមានគភ៌ ។ សុំឲ្យសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ១:១៩ ឲ្យឮៗ ។ សុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលអ្វីដែលយ៉ូសែបមានបំណងចង់ធ្វើ ។
-
តើយ៉ូសែបមានបំណងចង់ធ្វើដូចម្តេច នៅពេលគាត់បានដឹងថា ម៉ារាមានគភ៌នោះ ? ( សូមពន្យល់ថា « លែងនាងចេញ ដោយសម្ងាត់ » មានន័យថា យ៉ូសែបមានគម្រោងលុបចោលការភ្ជាប់ពាក្យនោះដោយសម្ងាត់ ដើម្បីកុំឲ្យម៉ារាត្រូវប្រឈមនឹងអាម៉ាសមុខ ឬក៏ត្រូវថ្កោលទោសដោយការចោលនឹងដុំថ្ម ) ។
-
តើខគម្ពីរនេះបង្រៀនអ្នកអ្វីខ្លះ អំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់យ៉ូសែប ?
សុំឲ្យសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ១:២០ ឮៗ ។ សុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះ យ៉ូសែប កាលគាត់កំពុងសម្រេចចិត្តបញ្ចប់ការភ្ជាប់ពាក្យនឹងម៉ារា ។
-
ហេតុអ្វីទេវតាប្រាប់កុំឲ្យយ៉ូសែបខ្លាចនឹងរៀបការជាមួយម៉ារា ?
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីអត្ថន័យនៃឃ្លា « ដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » ( ម៉ាថាយ ១:១៨, ២០ ) សុំឲ្យសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ឲ្យឮៗ ៖
« តាមរបៀបដូចគ្នាដែលថា ព្រះយេស៊ូវគឺពិតជាបុត្រារបស់ម៉ារា នោះទ្រង់ក៏ជាបុត្រាផ្ទាល់ ហើយពិតរបស់ព្រះវរបិតាដ៏អស់កល្បជានិច្ចដែរ ។ … ការថ្លែងប្រាប់របស់ម៉ាថាយថា ‹ នាងមានគភ៌ដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ › ប្រសិនជាបកប្រែឲ្យត្រឹមត្រូវគួរតែនិយាយថា ‹ នាងមានគភ៌ ដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ › ។ ( ម៉ាថាយ ១:១៨ ) ។ … អាលម៉ាអត្ថាធិប្បាយយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះពីការចាប់បដិសន្ធិ និង ការប្រសូតរបស់ព្រះអម្ចាស់ដោយការព្យាករ ៖ ព្រះគ្រីស្ទ ‹ នឹងប្រសូតមកពីនាងម៉ារា … នាងជាស្ត្រីព្រហ្មចារី គឺជាប្រដាប់ដ៏ជម្រើស ហើយពិសេសមួយដែលនឹងត្រូវគ្របដណ្ដប់ ហើយ ចាប់ទំផ្ទៃដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយនឹងប្រសូតបានបុត្រមួយ មែនហើយ គឺជា ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ › ។ ( អាលម៉ា ៧:១០ ) »។ ( វ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ១:៨២ ) ។
-
តើយើងបានរៀនអ្វីខ្លះពីអត្តសញ្ញានៃមាតាបិតារបស់ព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងការបង្រៀនទាំងនេះ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរស្គាល់ពីគោលលទ្ធិខាងក្រោមនេះ ៖ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌និងម៉ារា ។ អ្នកគួរណែនាំសិស្សឲ្យសរសេរគោលលទ្ធិនេះ នៅរឹមទំព័រព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេក្បែរ ម៉ាថាយ ១:១៨-២៥ ) ។
សូមនិយាយពីរូបថតឪពុកម្ដាយអ្នក រួចនិយាយបញ្ជាក់ឡើងវិញពីលក្ខណៈនិស្ស័យខ្លះៗដែលអ្នកបានទទួលពីពួកគាត់ ។ សុំឲ្យសិស្សម្នាក់អានឮៗពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយអែលឌើរ ជេម អ៊ី ថាលម៉េហ្គក្នុង កូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖ សុំឲ្យសិស្សស្ដាប់រកហេតុផលដ៏សំខាន់ដើម្បីយល់ដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ម៉ារា ។
« បុត្រនោះម៉ារានឹងប្រសូតមកគឺជាព្រះរាជបុត្រានៃអេឡូហីម ព្រះវរបិតាដ៏អស់កល្បជានិច្ច ។ … នៅក្នុងលក្ខណៈសម្បត្តិរបស់ទ្រង់ វានឹងរួមផ្សំបញ្ចូលអំណាចជាភាពជាព្រះជាមួយនឹងសមត្ថភាព និង លទ្ធភាពនៃជីវិតរមែងស្លាប់ ។ បុត្រាយេស៊ូវ ត្រូវទទួលមរតកបន្ដខាងសាច់ឈាម សតិអារម្មណ៍ និងលក្ខណៈខាងវិញ្ញាណ និន្នាការ និងព្រះចេស្ដាដែលកាត់តាមឪពុកម្ដាយរបស់ទ្រង់—ដែលម្ខាងជាអង្គដ៏អមតៈ និងមានសិរីល្អ—គឺព្រះ និងម្ខាងទៀតជាមនុស្ស—ស្ដ្រី » (Jesus the Christ,ការបោះពុម្ពលើកទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩១៦ ] ទំព័រ ៨១ ) ។
-
តើលក្ខណៈនិស្ស័យអ្វីទៅដែលព្រះយេស៊ូវទទួលបានពីព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់ ? តើលក្ខណៈនិស្ស័យអ្វីទៅដែលទ្រង់ទទួលបានពីព្រះមាតារបស់ទ្រង់ ?
សូមពន្យល់ថា ដោយសារព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះវរបិតាដ៏អតមៈ និងព្រះមាតាដែលជាស្ត្រីមានជីវិតរមែងស្លាប់ នោះទ្រង់មានសមត្ថភាពរស់នៅដ៏នៅអស់កល្ប ឬក៏សុគតប្រសិនបើទ្រង់ជ្រើសធ្វើដូច្នោះ ។ និស្ស័យនៃព្រះនេះធ្វើឲ្យទ្រង់មានលក្ខណៈសម្បត្តិវិសេសដាច់ដោយឡែក ដែលអាចរងទុក្ខសម្រាប់អំពើបាបរបស់យើង សុគតលើឈើឆ្កាង ហើយមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ។
ម៉ាថាយ ២:១-១២
ពួកហោរាត្រូវបានដឹកនាំឲ្យទៅរកព្រះយេស៊ូវ
សូមដាក់បង្ហាញអំណោយរុំជិតចំនួនបីនៅខាងមុខសិស្ស ឬគូរ រូប អំណោយចំនួនបីនៅលើក្ដារខៀន ។
-
តើនរណាទៅដែលបានទិញអំណោយថ្វាយព្រះអង្គសង្គ្រោះ បន្ទាប់ពីទ្រង់បានប្រសូតមក ?
សូមពន្យល់ថា ដំណឹងល្អរបស់ម៉ាថាយគឺជាដំណឹងល្អតែមួយគត់ដែលបានដាក់បញ្ចូលដំណើររឿងរបស់ពួកហោរា ។ សូមចែក ក្រដាស លំហាត់ខាងក្រោមនេះ ឬសរសេរសំណួរទាំងនោះលើក្ដារខៀនពីមុនចាប់ផ្ដើមបង្រៀន ។ សូមទុកពេលឲ្យសិស្សពីរបីនាទីដើម្បីអានសំណួរ ហើយសរសេរចម្លើយរបស់ខ្លួន ។
តើអ្នកស្គាល់ពួកហោរាទាំងនោះដល់កម្រិតណាដែរ ?
សៀវភៅសិក្សាព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីសម្រាប់គ្រូថ្នាក់សិក្ខាសាលា—មេរៀនទី ៦
-
តើពួកហោរាបានដឹងថា ព្រះមែស៊ីបានប្រសូតដោយរបៀបណា ?
-
ហេតុអ្វីពួកហោរាចង់ស្វែងរកព្រះមែស៊ី ?
-
តើពួកសង្ឃរាជ និង ពួកអាចារ្យបានដឹងពីទីកន្លែង ដែលព្រះមែស៊ីបានប្រសូតដោយរបៀបណា ?
-
តើស្ដេចហេរូឌចង់ឲ្យពួកហោរាធ្វើអ្វីខ្លះ ក្រោយពីពួកគេបានរកឃើញព្រះយេស៊ូវ ?
-
តើពួកហោរាបានធ្វើអ្វីជំនួសវិញ ?
© ២០១៥ ដោយ Intellectual Reserve, Inc. រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង ។
លុះដល់ពេលកំណត់ហើយ សុំឲ្យសិស្សអាន ម៉ាថាយ ២:១–១២ ដោយស្ងៀមស្ងាត់ ដោយរកមើលចម្លើយទៅនឹងសំណួររបស់លំហាត់ ។
សុំឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ចែកចាយពីរឿងថ្មីៗ ដែលពួកគេបានរៀនអំពីពួកហោរា ។ សេចក្ដីលម្អិតនៅក្នុង ខទី ១១ និង ១៦ ណែនាំថា ប្រហែលជាពីរឆ្នាំបន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានប្រសូតមកទើបពួកហោរាត្រូវបានដឹកនាំទៅកាន់គ្រួសារដ៏បរិសុទ្ធនេះ ( ពួកហោរាបានរកឃើញព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងផ្ទះមួយ ពុំមែននៅក្នុងស្នូកទេ ហើយទ្រង់ជា « ព្រះកុមារ » គឺពុំមែនជាព្រះឱរសឡើយ ) ។ សូមចង្អុលបង្ហាញថា ហេតុផលដែលស្ដេចហេរូឌចង់ឲ្យពួកហោរារាយការណ៍ពីទីកន្លែងដែលពួកគាត់រកឃើញព្រះមែស៊ីគង់នៅ ដើម្បីនឹងទៅធ្វើគត់ទ្រង់ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ២:១៣ ) ។
-
តើពួកហោរាបានដឹងពីទីកន្លែងទៅរកព្រះមែស៊ីឃើញដោយរបៀបណា ?
-
តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះ ពីគំរូរបស់ពួកហោរាក្នុងការស្វែងរកព្រះអង្គសង្គ្រោះ ? ( ចម្លើយរបស់សិស្សអាចផ្សេងៗគ្នា ប៉ុន្តែសូមជួយ ពួកគេឲ្យរកឃើញពីគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ ប្រសិនបើយើងស្វែងរកព្រះអង្គសង្គ្រោះដោយស្មោះត្រង់ និង ដោយឧស្សាហ៍ នោះយើងនឹងត្រូវបានដឹកនាំទៅរកទ្រង់ ) ។
-
តើយើងអាចស្វែងរកព្រះអង្គសង្គ្រោះដោយឧស្សាហ៍តាមរបៀបណា ?
-
តើពួកហោរាបានធ្វើអ្វីខ្លះ នៅពេលពួកគាត់បានរកឃើញព្រះអង្គសង្គ្រោះ ? ហេតុអ្វី ? ( គោលបំណងមួយសម្រាប់ការថ្វាយអំណោយដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ គឺដើម្បីថ្វាយបង្គំទ្រង់ ) ។
-
តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះពីគំរូរបស់ពួកហោរា ក្នុងការថ្វាយអំណោយដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសៗគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរស្គាល់ពីសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនេះ ៖ យើងអាចថ្វាយបង្គំព្រះអម្ចាស់ដោយថ្វាយអំណោយដ៏មានន័យដល់ទ្រង់ ) ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីរបៀបដែលយើងអាចថ្វាយអំណោយដ៏មានអត្ថន័យដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ សុំឲ្យសិស្សអានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖
« នៅក្នុងសម័យបុរាណ ពេលដែលប្រជាជនចង់ថ្វាយបង្គំព្រះអម្ចាស់ និង ស្វែងរកពរជ័យរបស់ទ្រង់ នោះជាញឹកញាប់ពួកគេបាននាំមកនូវអំណោយមួយ ។ …
« តើមានអ្វីមួយនៅក្នុងអ្នក ឬ នៅក្នុងជីវិតអ្នក ដែលមិនបរិសុទ្ធ ឬ មិនសក្ដិសមទេ ? ពេលអ្នកលះបង់វាចោល នោះហើយជាអំណោយដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ តើមានទម្លាប់ល្អ ឬ គុណសម្បត្តិណាមួយ ដែលអ្នកខ្វះខាតនៅក្នុងជីវិតអ្នកទេ ? នៅពេលអ្នកជ្រើសយក ហើយធ្វើឲ្យវាជាផ្នែកមួយនៃបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់អ្នក នោះអ្នកកំពុងថ្វាយអំណោយមួយដល់ព្រះអម្ចាស់ ។ ពេលខ្លះ ការណ៍នេះពិបាកធ្វើ ចុះតើអំណោយនៃការប្រែចិត្ត និង ការគោរពប្រតិបត្តិរបស់អ្នកនឹងជាអំណោយដ៏សក្ដិសមដែរឬទេ ប្រសិនបើអ្នកពុំបានបង់ថ្លៃអ្វីសោះ ? » ( « When Thou Art Converted » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៤ ទំព័រ ១២ ) ។
-
តើយើងអាចថ្វាយអ្វីខ្លះ ធ្វើជាអំណោយដ៏មានន័យដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?
សុំឲ្យសិស្សសញ្ជឹងគិតពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់អែលឌើរ គ្រីស្តូហ្វឺសិន ហើយពិចារណាថាតើអំណោយអ្វីខ្លះ ដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ថាពួកគេគួរថ្វាយដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សុំឲ្យក្រដាសមួយសន្លឹកទៅសិស្សម្នាក់ៗ ដើម្បីសរសេរពីគំនិតរបស់ពួកគេ ។ សុំឲ្យពួកគេរៀបគម្រោងពីរបៀប ដែលពួកគេនឹងថ្វាយអំណោយទាំងនេះដល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ម៉ាថាយ ២:១៣-២៣ ។
យ៉ូសែប ម៉ារា និង ព្រះយេស៊ូវ ភៀសខ្លួនទៅស្រុកអេស៊ីព្ទ
សូមពន្យល់ថា យោងតាម ម៉ាថាយ ២:១២–២៣ស្ដេចហេរូឌបានក្រោធខឹងបន្ទាប់ពីពួកហោរា « វិលទៅស្រុកគេវិញ » (ម៉ាថាយ ២:១២) ដោយពុំបានប្រាប់ទ្រង់ពីទីកន្លែងដែលព្រះមែស៊ីគង់នៅ ។ ដោយមានសង្ឃឹមថាអាចធ្វើឲ្យព្រះមែស៊ីសុគតបាន ទ្រង់បានបង្គាប់ថា ក្មេងអាយុពីរឆ្នាំចុះក្រោមនៅភូមិបេថ្លេហិម និងតំបន់ជុំវិញនោះត្រូវតែសម្លាប់ចោលទាំងអស់ ។
សូមអាន ម៉ាថាយ ២:១៣-១៤ ឮៗ ។ សុំឲ្យសិស្សផ្ទៀងតាម ដោយរកមើលពីរបៀបដែល យ៉ូសែប បានដឹងពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើដើម្បីរក្សាគ្រួសារគាត់ឲ្យមានសុវត្ថិភាព ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
-
តើយ៉ូសែបបាននាំម៉ារា និង ព្រះយេស៊ូវ ទៅទីណា ?
សូមសង្ខេប ម៉ាថាយ ២:១៥–២៣ ដោយពន្យល់ថា យ៉ូសែប ម៉ារា និង ព្រះយេស៊ូវ បានស្នាក់នៅស្រុកអេស៊ីព្ទរហូតដល់ស្ដេចហេរូឌសុគត ។ ព្រះបានបង្គាប់យ៉ូសែបក្នុងសុបិនឲ្យនាំគ្រួសារគាត់ត្រឡប់ទៅអ៊ីស្រាអែលវិញ ហើយពួកគាត់បានតាំងលំនៅក្នុងស្រុកណាសារ៉ែត ។
-
តើការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់របស់យ៉ូសែបទៅនឹងរឿងខាងវិញ្ញាណ បានប្រទានពរដល់ជីវិតរបស់មនុស្សដទៃទៀតដោយរបៀបណា ?
-
តើយើងអាចរៀនគោលការណ៍អ្វីខ្លះពីយ៉ូសែប ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរស្គាល់ពីគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ ប្រសិនបើយើងយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់ទៅនឹងព្រះវិញ្ញាណ នោះយើងអាចទទួលបានវិវរណៈ និង ការដឹកនាំ ) ។
សុំឲ្យសិស្សសញ្ជឹងគិតពីអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើ ដើម្បីមានការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់ទៅព្រះវិញ្ញាណ ។ សូមលើកទឹកចិត្តឲ្យពួកគេដាក់គោលដៅមួយធ្វើតាមការបំផុសគំនិតដែលពួកគេបានទទួល ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
ម៉ាថាយ ១:១–១៧ ។ ពង្សាវតារបស់ព្រះយេស៊ូវ
« ព្រះយេស៊ូវពុំមែនជាកូនប្រុសបង្កើតរបស់យ៉ូសែបទេ ប៉ុន្តែពង្សាវតារបស់យ៉ូសែប និង របស់ម៉ារាគឺសំខាន់ដូចគ្នា ដោយសារពួកគាត់ជាបងប្អូនជីដួនមួយនឹងគ្នា ព្រះយេស៊ូវបានទទួលពីមាតាទ្រង់ ម៉ារា នូវតំណពូជពង្សរបស់ដាវីឌ ហេតុដូច្នេះហើយទ្រង់មានសិទ្ធិគ្រងបល្ល័ង្ករបស់ដាវីឌ ។ ព្រះយេស៊ូវបានប្រសូតនៅក្នុងខ្សែស្រឡាយរាជវង្ស ហើយដូចដែលអែលឌើរ ជេម អ៊ី ថាលម៉េហ្គ បានពន្យល់ថា ‹ ប្រសិនបើសាសន៍យូដាជាប្រជាជាតិមួយដែលមានសេរីភាព ហើយឯករាជ្យ ដោយត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយអធិបតេយ្យភាពដ៏ពេញលេញរបស់ខ្លួន នោះយ៉ូសែប ជាជាងឈើរូបនេះនឹងបានក្លាយជាស្ដេច ហើយព្រះយេស៊ូវនៃស្រុកណាសារ៉ែតនឹងក្លាយជាអ្នកស្នងរាជពេញច្បាប់របស់គាត់ គឺជាស្ដេចរបស់សាសន៍យូដា › [ Jesus the Christ ការបោះពុម្ពលើកទី ( ឆ្នាំ ១៩១៦ ) ទំព័រ ៨៧ សូមមើលផងដែរ Jesus the Christ ទំព័រ ៨៣–៨៦, ៨៩–៩០, Bruce R. McConkie Doctrinal New Testament Commentary វ៉ុលទី ៣ (ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣), ១:៩៤–៩៥ ] » ( The Life and Teachings of Jesus and His Apostles ការបោះពុម្ពលើកទី ២ [ Church Educational System manual ឆ្នាំ១៩៧៩ ]ទំព័រ ២២ ) ។
ម៉ាថាយ ១:១៨ ។ « យ៉ូសែបបានដណ្ដឹងម៉ារា »
នៅអ៊ីស្រាអែលកាលពីបុរាណ អាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងយុវជន និង យុវនារីម្នាក់ត្រូវរៀបចំ ហើយយល់ព្រមដោយមេគ្រួសារ—ជាធម្មតាគឺ ឪពុក ។ នៅពេលស្ត្រីដែលនឹងក្លាយជាប្រពន្ធត្រូវបានឪពុក ឬមេគ្រួសារខាងកូនកំលោះបានជ្រើសរើសរួចហើយ នោះការចរចានឹងត្រូវចាប់ផ្ដើម ។ ពួកគេបានផ្ដោតលើថ្លៃ ‹ បណ្ណាការ › ជាគ្រឿងភ័ស្តុភារមួយប្រភេទ ដែលត្រូវបានបង់ថ្លៃដោយឪពុក ឬមេគ្រួសាររបស់កូនកំលោះទៅគ្រួសារកូនក្រមុំ ប៉ុន្តែមិនដាក់កំហិតទេ ។ នៅពេលអាពាហ៍ពិពាហ៍ត្រូវបានព្រមព្រៀង នោះអាពាហ៍ពិពាហ៍មានពីរដំណាក់កាល ៖ ការស្ដីដំណ្ដឹង ( ហៅថាការភ្ជាប់ពាក្យក៏បាន សូមមើល ម៉ាថាយ ១:១៨ ) និងពិធីរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ ។
ការស្ដីដំណ្ដឹងដែលស្របតាមច្បាប់ និង តាមសាសនា គឺសំខាន់ជាងពិធីរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍នៅពេលក្រោយ ជាពេលដែលគូស្វាមីភរិយាចាប់ផ្ដើមរួមរស់នឹងគ្នាទៅទៀត ។ ការស្ដីដណ្ដឹងគឺបានចាត់ទុកថា ជាផ្នែកចុងក្រោយគេបង្អស់នៃសេចក្ដីសញ្ញាដ៏ឧឡារិកមួយ ។ វាត្រូវបានគេចាត់ទុកជាសេចក្ដីសញ្ញាមួយ ដែលភាគីទាំងសងខាងត្រូវមានភាពស្មោះត្រង់ក្នុងនាមអ្នកកោតខ្លាចដល់ព្រះ ( សូមមើល លោកុប្បត្តិ ២:២៤, អេសេគាល ១៦:៨, អេភេសូរ ៥:២១–៣៣) ។ ទោះបីជាគូដណ្ដឹងត្រូវបានចាត់ទុកដោយស្របច្បាប់ថាជាប្ដីប្រពន្ធក្តី ( សូមមើល ចោទិយកថា ២២:២៣–២៤ )ក៏នៅចន្លោះពេលនៃការស្ដីដណ្ដឹង និង ពិធីរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ក្ដី នោះការរឹតបន្តឹងខាងព្រហ្មចារីភាពត្រូវបានគេអនុវត្ត ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១:១៨, ២៥ ) ។
ម៉ាថាយ ១:១៨–២៥ ។ ការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់របស់ យ៉ូសែប
« ដោយបានដឹងថាម៉ារាមានគភ៌ ហើយដឹងថាគាត់ពុំមែនជាឪពុក នោះយ៉ូសែបមានជម្រើសមួយចំនួន ។ ទីមួយ គាត់អាចសុំលះលែងម៉ារាជាសាធារណៈ ហើយប្រហែលជាត្រូវថ្កោលទោសដល់ស្លាប់ ចំពោះមនុស្សដទៃទៀតនឹងសន្មត់ថា ម៉ារាមានទោសផិតក្បត់—ជាទោសដល់ស្លាប់តាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ម៉ូសេ ( សូមមើល លេវីវិន័យ ២០:១០, យ៉ូហាន ៨:៥) ។ ទីពីរ យ៉ូសែបអាចធ្វើឲ្យការស្ដីដំណ្ដឹងរបស់គាត់ជាមួយនឹងម៉ារាទៅជាមោឃៈ ដោយសម្ងាត់នៅចំពោះមុខសាក្សីពីរនាក់ ។ ជម្រើសទីបី គឺបន្តជាមួយនឹងការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ ។ យ៉ូសែបបានមានចិត្តមេត្តាដល់ម៉ារាដោយធ្វើឲ្យកិច្ចព្រមព្រៀងនៃការស្ដីដណ្ដឹងក្លាយជាមោឃៈដោយសម្ងាត់ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១:១៩ ) ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលទេវតាបានប្រាប់ថា បុត្ររបស់ម៉ារាគឺជាព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះ នោះយ៉ូសែបបានជ្រើសរើសរៀបការជាមួយនាង ទោះបីជាការណ៍នេះធ្វើឲ្យគាត់អាម៉ាស់មុខ ហើយទទួលការចំអកពីមនុស្សទូទៅក្ដី ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១:២០–២៥, លូកា ៣:២៣, យ៉ូហាន ៨:៤១ ) ។
« ជើរ៉ល អិន ឡាន ដែលក្រោយមកបានក្លាយជាសមាជិកម្នាក់នៃពួកចិតសិបនាក់ បានពិភាក្សាពីទស្សនៈវិស័យ និងការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់ខាងវិញ្ញាណរបស់យ៉ូសែប ៖ ‹ ម៉ាថាយប្រាប់យើងថា [ យ៉ូសែប ] គឺជាតំណពូជពង្សរបស់ស្ដេចដាវីឌ ថាគាត់ជាមនុស្សសុចរិត ហើយចេះគិតគូរ ដែលនៅក្នុងសុបិនមួយ មានទេវតាបានប្រាប់គាត់ថាព្រះយេស៊ូវនឹងក្លាយជានរណា គាត់បានគោរពតាម ហើយគាត់បានឲ្យព្រះនាមទ្រង់ថាព្រះយេស៊ូវដែលមានន័យថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១ ) ។ យើងដឹងថា គាត់បាននាំម៉ារាទៅភូមិបេថ្លេហិម ជាទីកន្លែងដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រសូត ។ ( សូមមើល លូកា ២:៤-៦ )។ តិចជាងពីរឆ្នាំក្រោយមក យ៉ូសែប បាននាំគ្រួសារគាត់ទៅស្រុកអេស៊ីព្ទដើម្បីរត់គេចពីស្ដេចហេរូឌ បន្ទាប់ពីត្រូវបានព្រមាននៅក្នុងសុបិន ។ នៅស្រុកអេស៊ីព្ទ គាត់ត្រូវបានប្រាប់ពីពេលឲ្យត្រឡប់ទៅវិញនៅក្នុងសុបិន ហើយគាត់ត្រូវបានប្រាប់ឲ្យទៅស្រុកកាលីឡេនៅក្នុងសុបិនមួយទៀត ។ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ២:១៣–១៥, ១៩–២២ ) ។ សុបិនទាំងបួនមកពីព្រះ ! យ៉ូសែប ប្រហែលជាបុរសម្នាក់ដែលមានចក្ខុវិស័យពិសេស ហើយមានការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់ខាងវិញ្ញាណ › (Jesus Christ, Key to the Plan of Salvation [ ឆ្នាំ ១៩៩១ ] ទំព័រ ៥១–៥២ ) » ( [ Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ១៣–១៤) ។