មេរៀនទី ៩៣
កិច្ចការ ១៦
សេចក្ដីផ្ដើម
ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានណែនាំ ប៉ុល និង ដៃគូរបស់លោកឲ្យផ្សាយដំណឹងល្អនៅក្នុងខេត្តម៉ាសេដូន ( ប្រទេសក្រិកភាគខាងជើង ) ។ មានស្ត្រីម្នាក់ឈ្មោះ លីឌា បានទទួលសារលិខិតរបស់ពួកលោក ហើយបានជ្រមុជទឹក ។ បន្ទាប់ពីប៉ុលបានបណ្ដេញវិញ្ញាណអាក្រក់ចេញពីបាវបម្រើស្រីម្នាក់ លោក និងស៊ីឡាសត្រូវបានគេវាយដំ ហើយត្រូវគេចាប់ដាក់គុក ។ នៅយប់នោះ ពួកលោកត្រូវបានដោះលែងចេញពីគុកដោយអព្ភូតហេតុ បន្ទាប់មកពួកលោកបានជ្រមុជទឹកដល់អ្នកយាមគុក និងគ្រួសាររបស់គាត់ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
កិច្ចការ ១៦:១-១៥
ប៉ុល និង ដៃគូរបស់លោកផ្សាយដំណឹងល្អនៅខេត្តម៉ាសេដូន
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមមកពីប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន នៅក្ដារខៀន ។ ( ឃ្លានេះ មាននៅក្នុង« The Spirit Giveth Life,»Ensignខែ មិថុនា ឆ្នាំ ១៩៩៧ ទំព័រ ៥ ) ។
« សូមកុំពន្យារពេលចំពោះការបំផុសគំនិត » ( ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ) ។
-
ការបំផុសគំនិត សំដៅទៅលើអារម្មណ៍ ដែលបណ្ដាលចិត្តឲ្យយើងនិយាយ ឬធ្វើអ្វីមួយមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ តើមានអ្វីអាចកើតឡើង ប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់បានពន្យារពេលស្ដាប់តាមការបំផុសគំនិតនោះ ?
នៅពេលសិស្សសិក្សា កិច្ចការ ១៦ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលគោលការណ៍មួយ ដែលអាចជួយពួកគេឲ្យយល់បន្ថែមទៀត អំពីសារៈសំខាន់នៃការស្ដាប់តាមការបំផុសគំនិតរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
សូមសង្ខេប កិច្ចការ ១៦:១–៥ ដោយពន្យល់ថា ប៉ុល ស៊ីឡាស និងអ្នកប្រែចិត្តជឿម្នាក់ជាសាសន៍ដទៃឈ្មោះ ធីម៉ូថេធាស ( ក៏ត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា ធីម៉ូថេ ) បានធ្វើដំណើរទៅសាខាសាសនាចក្រជាច្រើន ដើម្បីប្រកាសអំពីការសម្រេចចិត្តដែលថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រនៅយេរូសាឡិមបានធ្វើឡើង ដែលវាបានជះឥទ្ធិពលដល់សាសនាចក្រទាំងមូល ហើយពង្រឹងដល់សេចក្ដីជំនឿរបស់សមាជិកសាសនាចក្រ ។
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សម្នាក់អាន កិច្ចការ ១៦:៦-១០ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាម រកមើលថា តើប៉ុល និងពួកដៃគូរបស់លោក ( ទំនងជាមានទាំង លូកា ផងដែរ ) បានដឹងថាត្រូវទៅទីណាយ៉ាងដូចម្ដេច កាលពួកលោកកំពុងធ្វើដំណើរ ។
-
តើប៉ុល និងដៃគូរបស់លោកបានដឹងអំពីកន្លែងដែលពុំត្រូវទៅយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើពួកលោកបានដឹងអំពីកន្លែងដែលត្រូវទៅយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
តើប៉ុលបានមើលឃើញអ្វីនៅក្នុងការនិមិត្តមួយ ?
-
តើប៉ុល និងដៃគូរបស់លោកបានឆ្លើយតបនឹងការនិមិត្តរបស់ប៉ុលបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមសង្ខេប កិច្ចការ ១៦:១១–១៣ ដោយពន្យល់ថា ប៉ុល និងស៊ីឡាសបានធ្វើដំណើរអស់រយៈពេលជាច្រើនថ្ងៃ រហូតដល់ពួកលោកបានមកកាន់ក្រុងភីលីព ជាក្រុងមួយនៅស្រុកម៉ាសេដូន ។ ( អ្នកគួរអញ្ជើញសិស្សឲ្យបើកទៅផែនទីក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីប ល.រ. ១៣ « ដំណើររបស់សាវកប៉ុលទៅផ្សាយសាសនា » ហើយស្វែងរកក្រុងភីលីព ) ។ នៅថ្ងៃឈប់សម្រាក ពួកលោកបានចេញពីក្រុងនោះទៅអធិស្ឋាននៅក្បែរមាត់ទន្លេ ហើយបានចាប់ផ្ដើមនិយាយនឹងពួកស្ត្រីដែលបានប្រមូលផ្ដុំគ្នានៅទីនោះ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កិច្ចការ ១៦:១៤-១៥ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលថា ស្ត្រីឈ្មោះលីឌា បានឆ្លើយតបនឹងការបង្រៀនរបស់ប៉ុលយ៉ាងដូចម្ដេច ។ ( អ្នកគួរពន្យល់ថា ឃ្លា « អ្នកជំនួញល័ខពណ៌ស្វាយ » [ ខទី ១៤ ] សំដៅទៅលើធាតុពិតថា លីឌា លក់ថ្នាំជ្រលក់ពណ៌ស្វាយដែលមានតម្លៃថ្លៃ ហើយប្រហែលជាចង្អុលបង្ហាញថា លីឌា គឺជាស្ដ្រីម្នាក់ដែលមានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើន និងឥទ្ធិពលខ្លាំង ) ។
-
តើលីឌាបានឆ្លើយតបចំពោះការបង្រៀនរបស់ប៉ុលយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( អ្នកអាចនឹងត្រូវពន្យល់ថា យកចិត្តទុកដាក់ មានន័យថាផ្ដោតអារម្មណ៍ ឬស្ដាប់តាម ) ។
-
តើឃ្លានៅក្នុង កិច្ចការ ១៦:១៤ បង្ហាញអ្វីខ្លះថាលីឌាបានត្រៀមខ្លួនទទួលយកដំណឹងល្អ ?
-
តើយើងអាចរៀនគោលការណ៍អ្វីខ្លះ ចេញពីបទពិសោធន៍របស់ប៉ុលអំពីអ្វីដែលអាចកើតឡើងប្រសិនបើយើងធ្វើតាមវិវរណៈ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសគ្នា ប៉ុន្តែសូមប្រាកដថា ពួកគេយល់ថា នៅពេលយើងធ្វើតាមវិវរណៈមកពីព្រះ យើងអាចទទួលបានការដឹកនាំទៅរកអស់អ្នកដែលត្រៀមខ្លួនទទួលយកដំណឹងល្អ ។ សូមសរសេរគោលការណ៍នេះនៅលើក្ដារខៀន ) ។
សូមចង្អុលបង្ហាញថា តាមរយៈការធ្វើតាមវិវរណៈ យើងក៏អាចជួយមនុស្សដទៃឲ្យចាប់ផ្ដើម ឬបន្តដំណើរការនៃការត្រៀមខ្លួនដើម្បីទទួលដំណឹងល្អផងដែរ ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់បន្ថែមទៀតអំពីគោលការណ៍នេះ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមមកពីអែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្ដាប់រកថា តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីទទួលបានការដឹកនាំទៅរកមនុស្សដែលត្រៀមខ្លួនទទួលយកដំណឹងល្អនោះ ។
« យើងត្រូវតែអធិស្ឋានទូលសូមជំនួយ និង ការណែនាំពីព្រះអម្ចាស់ ប្រយោជន៍ឲ្យយើងអាចក្លាយជាឧបករណ៍នៅក្នុងព្រះហស្តទ្រង់សម្រាប់បុគ្គលណាម្នាក់ដែលបានត្រៀមខ្លួនជាស្រេច—ជាបុគ្គលម្នាក់ដែលចង់ឲ្យយើងជួយគេនាថ្ងៃនេះ ។ បន្ទាប់មក យើងត្រូវស្ដាប់តាមការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណអំពីរបៀបដែលយើងដំណើរការនោះ ។
« ការបំផុសគំនិតទាំងនោះនឹងកើតឡើង ។ យើងដឹងពីទីបន្ទាល់ផ្ទាល់ខ្លួនរាប់មិនអស់មកហើយថា ព្រះអម្ចាស់កំពុងរៀបចំមនុស្សទាំងឡាយឲ្យទទួលយកដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់តាមវេលារបស់ទ្រង់ និងតាមរបៀបរបស់ទ្រង់ ។ មនុស្សទាំងនោះកំពុងស្រាវជ្រាវ ហើយនៅពេលយើងស្វែងរកពួកគេ នោះព្រះអម្ចាស់នឹងឆ្លើយតបចំពោះការអធិស្ឋានរបស់ពួកគេតាមរយៈការឆ្លើយតបចំពោះការអធិស្ឋានរបស់យើង ។ ទ្រង់នឹងបំផុសគំនិត ហើយណែនាំដល់អស់អ្នកដែលមានបំណង និង មានចិត្តស្មោះសរស្វែងរកការណែនាំពីរបៀប ទីកន្លែង ពេលវេលា និង មនុស្សដែលយើងត្រូវចែកចាយដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ » (« Sharing the Gospel »Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០១ ទំព័រ ៨ ) ។
-
យោងតាមអែលឌើរ អូក តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីទទួលបានការដឹកនាំទៅរកអស់អ្នកដែលត្រៀមខ្លួនទទួលយកដំណឹងល្អ ?
សូមពិចារណាធ្វើការចែកចាយបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនមួយទាក់ទងនឹងរបៀបដែលការស្ដាប់តាមការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណបានដឹកនាំអ្នកទៅរកមនុស្សម្នាក់ដែលបានត្រៀមខ្លួនទទួលយកដំណឹងល្អ ឬទាក់ទងនឹងរបៀបដែលការស្ដាប់តាមការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណរបស់មនុស្សម្នាក់បានដឹកនាំគាត់ឲ្យរកឃើញអ្នក កាលអ្នកបានត្រៀមខ្លួនទទួលយកដំណឹងល្អ ។ សូមឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ចែកចាយបទពិសោធន៍មួយដែលពួកគេ ឬមនុស្សម្នាក់ដែលពួកគេស្គាល់បានទទួលការដឹកនាំឲ្យទៅរកមនុស្សម្នាក់ ដែលត្រៀមខ្លួនទទួលយកដំណឹងល្អ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតអំពីរបៀប ទីកន្លែង ពេលវេលា និងមនុស្សដែលពួកគេអាចចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយបាន ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យកត់ត្រាការបំផុសគំនិតនានាដែលពួកគេបានទទួល ហើយបន្តអធិស្ឋានទូលសូមការដឹកនាំ ។
កិច្ចការ ១៦:១៦-៤០
ប៉ុល និង ស៊ីឡាសត្រូវបានចាប់ដាក់គុក ហើយក្រោយមកត្រូវបានដោះលែងវិញ
សូមអញ្ជើញសិស្សបីបួននាក់ប្ដូរវេណគ្នាអានឲ្យឮៗនៅក្នុង កិច្ចការ ១៦:១៦-១៩ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលថាតើប៉ុលបានធ្វើអ្វីខ្លះ នៅពេលលោកបានជួបនឹង « បាវស្រី » ម្នាក់ ( ខទី ១៦ ) ឬបាវបម្រើស្រីដែលមានវិញ្ញាណអាក្រក់ចូល ។ អ្នកគួរពន្យល់ថា អារក្សភីថង់ គឺជាដំណើរការនៃការទស្សទាយ ឬការព្យាយាមប្រាប់ទុកជាមុនពីអនាគត ដោយប្រើមធ្យោបាយខាងអបីយជំនឿ ។
-
តើនៅទីបំផុតប៉ុលបានធ្វើអ្វីខ្លះដល់វិញ្ញាណអាក្រក់ដែលចូលបាវបម្រើស្រីនោះ ?
-
តើពួកចៅហ្វាយរបស់បាវបម្រើស្រីនេះនៅក្នុងក្រុងបានជួបបញ្ហាអ្វីខ្លះ បន្ទាប់ពីប៉ុលបានបណ្ដេញវិញ្ញាណអាក្រក់នោះចេញពីនាង ?
សូមសង្ខេប កិច្ចការ ១៦:២០–២៤ ដោយពន្យល់ថា ពួកបុរសដែលលែងបានទទួលប្រយោជន៍ពីបាវស្រីនោះ បាននាំយកប៉ុល និងស៊ីឡាស់ទៅជួប « តម្រួតនគរបាល » ( ខទី ២០ ) ឬអាជ្ញាធរក្នុងមូលដ្ឋាន ហើយបានអះអាងថាប៉ុល និងស៊ីឡាសបានបង្រៀនដល់ប្រជាជនថា ពួកគេពុំគួរធ្វើតាមច្បាប់រ៉ូមឡើយ ។ ដោយមានការបង្គាប់របស់តម្រួតនគរបាល ក្រោយមកប៉ុល និងស៊ីឡាសត្រូវបានគេវាយដំ ហើយយកទៅឃុំ ហើយជើងរបស់ពួកលោកត្រូវគេចង ដើម្បីកុំឲ្យដើរបាន ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់អំពីមាតិកានៃ កិច្ចការ ១៦:២៥–៣៦ សូមបំបែកសិស្សជា គូ ហើយចែកក្រដាសមួយសន្លឹកដល់ដៃគូនីមួយៗ ។ សូមចម្លងតារាងខាងក្រោមដាក់នៅលើ ក្ដារខៀន ហើយអញ្ជើញដៃគូនីមួយៗឲ្យចម្លងតារាងនេះដាក់ក្នុងក្រដាសរបស់ពួកគេ ។
សូមអញ្ជើញដៃគូនីមួយៗឲ្យអានឮៗនូវខគម្ពីរនៅលើតារាង រួចហើយប្ដូរវេនគ្នាគូររូបសាមញ្ញដើម្បីតំណាងឲ្យក្រុមនីមួយៗនៃក្រុមខគម្ពីរទាំងប្រាំមួយនោះ ( សិស្សម្នាក់មកពីដៃគូមួយអាចគូររូបដើម្បីតំណាងឲ្យក្រុមនៃខគម្ពីរបី ហើយសិស្សម្នាក់ទៀតនៅក្នុងដៃគូដដែលនោះអាចគូររូបដើម្បីតំណាងឲ្យក្រុមនៃខគម្ពីរបីផ្សេងទៀត ) ។ បន្ទាប់ពីផ្ដល់ពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យដាក់បង្ហាញ ហើយពន្យល់ដោយសង្ខេបអំពីរូបភាពរបស់ពួកគេទៅដៃគូផ្សេងទៀត ឬដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់ទាំងមូល ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់កាន់តែស៊ីជម្រៅអំពីកិច្ចការ ១៦:២៥–៣៦ សូមសួរសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖
-
តើប៉ុល និងស៊ីឡាសបានឆ្លើយយ៉ាងណាដែរ ទៅនឹងសំណួររបស់អ្នកយាមគុកអំពីរបៀបដែលគាត់អាចទទួលបានការសង្គ្រោះ ?
-
តើអ្នកយាមគុកនោះបានធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីបង្ហាញពីជំនឿរបស់ខ្លួនលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
-
តើយើងអាចរៀនគោលការណ៍អ្វីខ្លះ នៅក្នុងកិច្ចការ ១៦:៣១–៣៣អំពីកិច្ចការដែលយើងត្រូវធ្វើដើម្បីទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសៗគ្នា ប៉ុន្តែត្រូវប្រាកដថា ពួកគេស្គាល់សេចក្ដីពិតខាងក្រោមនេះ ៖សេចក្ដីសង្គ្រោះតម្រូវឲ្យមានការជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយយើងបង្ហាញជំនឿរបស់យើងលើទ្រង់តាមរយៈការទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក) ។
សូមពន្យល់ថា សេចក្ដីសង្គ្រោះ មានន័យថា « ដើម្បីឲ្យបានរួចផុតពីសេចក្ដីស្លាប់ខាងសាច់ឈាម ព្រមទាំងពីសេចក្ដីស្លាប់ខាងវិញ្ញាណផង » ( សូមមើល សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « Salvation » scriptures.lds.org ) ។
-
តើការទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកបង្ហាញពីសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
បន្ថែមពីលើការទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក តើអ្វីទៅជាវិធីផ្សេងទៀត ដែលយើងអាចបង្ហាញជំនឿរបស់យើងលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបាន ?
សូមសង្ខេប កិច្ចការ ១៦:៣៥–៤០ ដោយពន្យល់ថា តម្រួតនគរបាលនោះបានបង្គាប់ឲ្យអ្នកយាមគុកដោះលែងប៉ុល និង ស៊ីឡាស ។ ប៉ុលបានបដិសេធពីការដោះលែងនោះ ដោយសារលោកបានដឹងពីសិទ្ធិរបស់លោកក្នុងនាមជាពលរដ្ឋសាសន៍រ៉ូម ហើយបានដឹងថាការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេចំពោះលោកគឺអយុត្តិធម៌ ។ វាជារឿងខុសច្បាប់ដែលវាយដំពលរដ្ឋសាសន៍រ៉ូម ដោយពុំបានធ្វើការកាត់ទោសជាមុននោះ ។ នៅពេលពួកតម្រួតនគរបាលបានដឹងថា ប៉ុល និងស៊ីឡាសគឺជាសាសន៍រ៉ូម ពួកគេមានការភ័យខ្លាច ដោយសារពួកគេបានដឹងថា ប្រសិនបើមេរបស់ពួកគេបានដឹងថា ពួកគេបានប្រព្រឹត្តដាក់ពលរដ្ឋរ៉ូមបែបនេះ នោះពួកគេអាចនឹងត្រូវទទួលទណ្ឌកម្មរហូតដល់ស្លាប់ ។ ពួកតម្រួតនគរបាលនោះ បានមកទីឃុំឃាំង ដើម្បីដោះលែងប៉ុល និងស៊ីឡាស ហើយបានសូមឲ្យពួកលោកចាកចេញពីក្រុងនោះ ។
សូមបញ្ចប់ដោយថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិត ដែលបានបង្រៀននៅក្នុង កិច្ចការ ១៦ ។
![]()
រូបភាពនិមិត្តសញ្ញាចំណេះចំណានខគម្ពីរ
សូមប្រើតារាងដែលភ្ជាប់មកជាមួយដើម្បីរំឭកឡើងវិញនូវវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរ ដែលសិស្សបានសិក្សារួចមកហើយនៅក្នុងឆ្នាំនេះ ។ សូមអានឮៗនូវសំណួរ ឬកង្វល់នៅក្នុងជួរឈរខាងឆ្វេងនៃតារាង ហើយអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្វែងរកវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរដែលអាចផ្ដល់ចម្លើយមួយ ( ចម្លើយត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យនៅជួរឈរខាងស្ដាំនៃតារាង ) ។ អ្នកអាចចង់អានសំណួរ ឬកង្វល់ទាំងនេះឮៗ មិនតាមលំដាប់លំដោយបាន ។ បន្ទាប់ពីសិស្សរកឃើញបទគម្ពីរមួយហើយ សូមសួរពួកគេថា តើវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរនោះអាចជួយមនុស្សម្នាក់ដែលមានកង្វល់នេះយ៉ាងដូចម្ដេច ។
|
ខ្ញុំភ័យខ្លាចនឹងរស់នៅតាមជំនឿរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំព្រួយចិត្តពីការគិតរបស់មនុស្សដទៃចំពោះខ្ញុំ ។ | |
|
ខ្ញុំមានការថប់បារម្ភយ៉ាងលើសលប់ ដោយសារតែការសាកល្បង និងឧបសគ្គរបស់របស់ខ្ញុំ ។ | |
|
ហេតុអ្វីព្យាការីអាចទទួលវិវរណៈសម្រាប់សាសនាក្រទាំងមូល ? | |
|
ខ្ញុំស្រឡាញ់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ប៉ុន្តែនៅពេលនេះខ្ញុំពិបាកក្នុងការផ្ដល់ក្ដីស្រឡាញ់ដល់មិត្តម្នាក់ ។ តើព្រះពិតជាចង់ឲ្យខ្ញុំស្រឡាញ់គាត់ដែរមែនទេ ? | |
|
ខ្ញុំដឹងថា ក្នុងនាមជាអ្នកកាន់បព្វជិតភាពម្នាក់ ខ្ញុំមានកាតព្វកិច្ចបម្រើបេសកកម្មនៅទីណាដែលព្រះអម្ចាស់ឲ្យខ្ញុំទៅ ប៉ុន្តែខ្ញុំព្រួយចិត្តអំពីការឃ្លាតឆ្ងាយពីមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលខ្ញុំស្គាល់ និងត្រូវនៅឯកោ ។ | |
|
តើយើងដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទពិតជាមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញដោយមានព្រះកាយជាសាច់ និងឆ្អឹងតាមរបៀបណា ? | |
|
តើបុណ្យជ្រមុជទឹកពិតជាចាំបាច់ដើម្បីរស់នៅជាមួយនឹងព្រះមែនឬ ? | |
|
មនុស្សមួយចំនួននិយាយថា វាមិនសំខាន់អ្វីទេដែលថា ខ្ញុំជ្រើសរើសដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ឬមនុស្សម្នាក់ផ្សេងទៀតនោះ ។ ដរាបណាខ្ញុំជាមនុស្សល្អ ខ្ញុំនឹងបានឡើងទៅស្ថានសួគ៌ ។ | |
|
តើអ្វីទៅជាវិធីដ៏ល្អបំផុតសម្រាប់ខ្ញុំ ដើម្បីបង្ហាញព្រះអម្ចាស់ថាខ្ញុំស្រឡាញ់ទ្រង់ ? | |
|
ហេតុអ្វីការស្គាល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជារឿងសំខាន់ ? | |
|
តើខ្ញុំត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីទទួលបានអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ? | |
|
តើមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលបានរស់នៅក្នុងជំនាន់ព្រះគម្ពីរប៊ីបបានដឹង ហើយបានព្យាករថានឹងមានការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អនៅថ្ងៃចុងក្រោយដែរឬទេ ? |
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
កិច្ចការ ១៦:១-៣។ ហេតុអ្វីបានជាប៉ុលកាត់ស្បែកធីម៉ូថេ ទោះជាវាលែងតម្រូវឲ្យធ្វើទៀតក្ដី ?
« ទោះជាពួកអ្នកប្រែចិត្តជឿជាសាសន៍ដទៃពុំតម្រូវឲ្យកាត់ស្បែកក្ដី … ក៏ប៉ុលបានកាត់ស្បែកធីម៉ូថេ ពីមុនធ្វើការផ្សព្វផ្សាយសាសនារួមគ្នាដែរ ‹ ដោយព្រោះពួកសាសន៍យូដាដែលនៅស្រុកទាំងនោះ › ( កិច្ចការ ១៦:៣ ) ។ បន្ទាប់ពីកាត់ស្បែករួច [ នៅក្នុងគ្រានៃការផ្លាស់ប្ដូរនេះ ] ធីម៉ូថេអាចធ្វើការកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាពនៅក្នុងចំណោមពួកសាសន៍យូដាដែលមានអារម្មណ៍ថា អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដែលពុំបានកាត់ស្បែកខ្វះការគោរពចំពោះព្រះនៃអ៊ីស្រាអែល និងក្រឹត្យវិន័យទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ។ … ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ដំណឹងល្អ ពេលខ្លះប៉ុលបានកែសម្រួលឥរិយាបថរបស់លោកដើម្បីសម្របតាមពួកសាសន៍យូដា និងពួកសាសន៍ដទៃ ( សូមមើល កិច្ចការ ២១:២០–២៦, កូរិនថូសទី១ ៩:២០–២២ ) ។ លោកក៏បានបង្រៀនដល់ពួកអ្នកប្រែចិត្តជឿជាសាសន៍ដទៃ ឲ្យមានចិត្តអត់ធ្មត់ចំពោះឥរិយាបថនានាដែលអាចចាត់ទុកថាជារឿងរវាទចិត្តដល់ពួកសាសន៍យូដា ទោះជាវាពុំបានហាមឃាត់នៅក្នុងបទបញ្ញត្តិណាមួយក្ដី ( សូមមើល រ៉ូម ១៤:១៣–១៥, កូរិនថូសទី ១ ៨:៩–១៣ ) » ( New Testament Student Manual [ Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ៣១២ ) ។
កិច្ចការ ១៦:១៦–១៨ ។ ហេតុអ្វីបានជាការឃើញបាវបម្រើស្រី ដែលបានមានវិញ្ញាណអាក្រក់ចូលគឺជាបញ្ហាមួយ ?
អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានពន្យល់ថា ៖
« ទីបន្ទាល់អំពីការណ៍ដែលអារក្សបានដឹកនាំបាវបម្រើស្រីគឺជារឿងពិត ។ ប៉ុល និងស៊ីឡាសគឺជាព្យាការី ពួកលោកមានពាក្យពេចន៍ និងអំណាចនៃការសង្គ្រោះ ។ ប៉ុន្តែទីបន្ទាល់ពិតមកពីពលបរិវាររបស់សាតាំងពុំបានដឹកនាំទៅរកសេចក្ដីសង្គ្រោះទេ ។ ជាលទ្ធផល បាវបម្រើស្រីនោះបានពោលថា ៖ ‹ ចូរជឿលើប៉ុល និងស៊ីឡាស ព្រមទាំងព្រះយេស៊ូវដែលពួកគេបានផ្សាយចុះ ។ ខ្ញុំយល់ព្រមថាពួកគេ និងចៅហ្វាយរបស់ពួកគេមកពីព្រះ ហើយឥឡូវនេះដោយសារយើងមានទស្សនៈដូចគ្នា អ្នកក៏អាចបន្តដើរតាមខ្ញុំ ហើយរីករាយនឹងផលផ្លៃនៃការទស្សទាយរបស់ខ្ញុំដែរ › ។ ហើយចុះមានពួកអ្នកអនុវត្តសាសនាខុសឆ្គងផ្សេងទៀតប៉ុន្មាននាក់ ដែលបម្រើព្រះយេស៊ូវ និងគោលការណ៍របស់ទ្រង់ តែនឹងបបូរមាត់របស់ខ្លួន ដើម្បីឲ្យមនុស្សជាច្រើនដើរតាមតាមការឃោសនា និងគុណបំណាច់នៃ ‹ ការសង្គ្រោះ › ដ៏ពិសេសរបស់គេនោះ ។ នៅត្រង់នេះ វាគឺជាហេតុផលសំខាន់ដែលព្រះយេស៊ូវត្រូវហាមឃាត់អារក្ស ដែលទ្រង់បានបណ្ដេញចេញមិនឲ្យថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ទ្រង់គឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះនោះ ។ (លូកា ៤:៤១ ) » ។ (Doctrinal New Testament Commentary វ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ២:១៤៩ ) ។