Pasiuna sa 1 Juan

Dinhi niini nga sulat si Apostol Juan naghisgut kabahin sa makuyaw nga pagkatap sa mga impluwensya sa miapostasiya diha sa simbahan. Siya mipasidaan sa mga Santos nga dili mopakigdait sa kangitngit ug magpabilin diha sa kaluwasan sa kahayag sa ebanghelyo. Ang pagtuon sa 1 Juan makatabang kanimo nga mas makaila sa sayop nga mga pagtulun-an kabahin ni Jesukristo, ug ang pagsunod sa tambag ni Juan makatabang kanimo nga mapabilin ang suod nga pakigdait sa Ginoo samtang kamo magpabilin diha sa kamatuoran. Agig dugang, ang pagtuon niini nga basahon makatabang kaninyo nga makasabut sa dakong gugma sa Langitnong Amahan alang sa matag usa sa Iyang mga anak, nga Iyang gipadayag pinaagi sa paghalad sa Iyang Anak, si Jesukristo, isip usa ka sakripisyo alang sa tanang katawhan.

“Ang nagsulat wala mohisgut sa iyang ngalan sa bisan asa niining tulo ka mga sulat; apan sumala sa tradisyon, ang nagsulat mao si Juan,” usa sa orihinal nga Napulog Duha ka mga Apostoles (Bible Dictionary, ”John, Epistles of”). Ang tagsulat sa mga Sulat ni Juan usa ka personal nga saksi sa nabanhaw nga Manluluwas, nga mao gayud si Juan ang Apostol (tan-awa sa 1 Juan 1:1–4; 4:14).

Wala gayud masayri kon kanus-a ug diin gisulat ang 1 Juan. Malagmit gisulat kini sa ulahing bahin sa unang siglo A.D.

Bisan tuod si Juan migahin sa sayong bahin sa iyang kinabuhi sa Palestina, ang dapit dili maayo sa mga Kristiyano ug Judeo human sa pagkalaglag sa Jerusalem ug sa templo niini niadtong A.D. 70. Ang tradisyon nagsulti nga si Juan mibiya sa Palestina aron mopuyo sa Efeso atol sa ulahi niyang mga katuigan. Kon kini ang nahitabo, mahimong gisulat ni Juan ang sulat gikan sa Efeso tali sa mga tuig A.D. 70 ug 100.

Ang mga mambabasa sa 1 Juan wala giklaro og sulti, apan makita gikan sa iyang mga sinulat nga si Juan misulat ngadto sa mga tumutuo (tan-awa sa 1 Juan 1:3–4; 2:12–14), tingali kadtong anaa sa Asia Minor (Turkey sa modernong panahon), diin ang pipila ka tinubdan sa kasaysayan nagsulti nga si Juan mipuyo ug nangalagad sa hinapos sa unang siglo A.D.

Niining higayona ang mini nga mga magtutudlo nakamugna og pagkabahin tali sa mga Santos sa rehiyon (tan-awa sa 1 Juan 2:18–19, 22, 26; 4:1), ug ang apostasiya mikatap sa Simbahan. Usa ka piho nga pilosopiya nga nag-anam ka-popular mao ang Docetism. Ang Docetism usa ka bahin sa usa ka dako nga kalihokan nga nailhan isip Gnosticism. Usa ka importante nga pagtulun-an sa daghang matang sa Gnosticism mao nga ang espiritu hingpit ang kamaayo ug nga ang butang yutan-on, lakip ang pisikal nga lawas, hingpit ang kadautan.

Ang mga sumusunod sa Gnosticism mituo nga ang kaluwasan dili makab-ot pinaagi sa pagkalingkawas sa sala apan hinoon sa pagpalingkawas sa espiritu gikan sa butang yutan-on, nagpasabut sa pisikal nga lawas. Mituo usab sila nga ang kaluwasan makab-ot pinaagi sa espesyal nga kahibalo (gnosis) kay sa pinaagi sa hugot nga pagtuo diha ni Jesukristo.

Ang Docetism naggikan sa Gresyanhon nga pulong nga dokeō, nga nagpasabut nga “mora og” o “makita nga.” Gipanghimug-atan og maayo sa mga sumusunod sa Docetism ang espirituhanong kinaiya ni Jesus hangtud sa punto nga ilang gisalikway ang ideya nga Siya mianhi sa yuta sa aktwal nga lawasnon nga porma. Sila mituo nga ang Dios dili makita, imortal, nasayud sa tanang butang, ug walay lawas, ug ilang gikonsiderar ang pisikal nga kalibutan ug pisikal nga lawas nga masalaypon ug dautan. Busa, sila nagtuo nga tungod kay si Jesus mao ang balaanong Anak sa Dios, Siya wala makasinati og mga limitasyon sa pagkahimong usa ka tawhanong binuhat. Sa ilang panan-aw, si Jesukristo wala matawo sa unod sa literal nga paagi ug Siya wala mopuyo sa usa ka mahikap nga lawas, mipaagas og dugo, nag-antus, namatay, o nabanhaw uban sa pisikal nga lawas—mora og Iya lamang gibuhat kining mga butanga.

Bisan tuod og gisupak ni Apostol Juan kining sayop nga mga pagtulun-an diha sa 1 Juan, kini nagpadayon ug hinay-hinayng misulod ngadto sa mga miyembro sa Simbahan. Kini ug uban pang sayop nga mga doktrina maoy kabahin sa unsay miresulta ngadto sa Dakong Apostasiya.

Isip usa sa orihinal nga mga Apostoles ni Jesukristo, si Juan usa ka espesyal nga saksi sa nabanhaw nga Manluluwas. Si Juan misugod niini nga sulat pinaagi sa pagpahayag nga siya personal nga nakakita, nakadungog, ug nakahikap ni Jesukristo. Nagpasabut niining personal nga pagsaksi, siya midapit sa iyang mga tigbasa nga “makabaton og pakig-ambitay … uban sa Amahan ug sa Iyang Anak nga si Jesukristo” (1 Juan 1:3). Ang gugma usa ka importanteng tema sa Nahauna nga Sulat ni Juan. Si Juan mipasabut og maayo nga kadtong moingon nga sila nahigugma sa Dios apan usab wala mohigugma niadtong naglibut kanila mga bakakon (tan-awa sa 1 Juan 4:20–21).

1 Juan 1–3. Si Juan nagtudlo nga pinaagi sa pagkamasulundon makahimo kita sa pag-ila sa Dios, makigdait Kaniya, ug mahimong sama Kaniya. Sa katapusang mga adlaw, ang mga antikristo motumaw. Ang gugma sa Manluluwas alang kanato gipakita pinaagi sa Iyang maulaong sakripisyo.

1 Juan 4–5. Si Juan nag-awhag sa mga Santos sa pagtino kon ang usa ka magtutudlo iya ba sa Dios. Ang Dios gugma, ug tungod sa Iyang dakong gugma alang kanato, Siya mipadala sa Iyang Anak nga mag-antus alang kanato. Kadtong nahigugma sa Dios motuman sa Iyang mga sugo. Kadtong nagtuo diha kang Jesukristo ug natawo sa Dios mobuntog sa kalibutan.