Pasiuna sa Mga Hebreohanon

Ang Sulat ni Apostol Pablo sa Mga Hebreohanon nagpamatuod sa pagkalabaw ni Jesukristo. Mas labaw pa Siya sa mga anghel ug dunay mas maayo kaayo nga pangalan ug mas taas nga tawag. Ang mga anghel mga sulugoon sa Dios, apan si Jesukristo mao ang Iyang Anak. Kini nga basahon nagtudlo usab nga si Jesus mas labaw kay ni Moises ug nga ang Iyang pagpangalangad nagdala og bag-ong pakigsaad nga mas labaw kay sa daang pakigsaad ubos sa balaod ni Moises. Isip usa ka High Priest [Halangdon nga Pari] sa Melchizedek Priesthood, ang Iyang priesthood mas labaw kay sa mga high priest ubos sa balaod ni Moises.

Samtang ang mga kasulatan puno sa mga pakisayran sa maulaong pagsakripisyo ni Jesukristo, ang Iyang Pagkabanhaw, ug Iyang Pagkayab ngadto sa langit, ang Mga Hebreohanon naghatag og emphasis sa padayon nga buhat sa Manunubos diha sa kinabuhi sa tanan kinsa moduol Kaniya pinaagi sa pagtuman ug sa hugot nga pagtuo. Ang pagtuon sa basahon sa Mga Hebreohanon makatabang nga imong mas masabtan ang doktrina sa Pag-ula ug modasig kanimo nga magpakabuhi uban sa hugot nga pagtuo diha sa Langitnong Amahan ug ni Jesukristo.

Kadaghanan sa mga Santos sa Ulahing mga adlaw midawat ni Pablo isip tigsulat [author] sa Mga Hebreohanon (tan-awa sa Giya ngadto sa mga Kasulatan, “Mga Epistola ni Pablo”). Hinoon, adunay pipila ka mga pangutana kon si Pablo ba ang mihimo niini nga sulat tungod kay ang estilo ug pinulongan lahi man sa uban niyang mga sulat. Giuyunan sa kinatibuk-an nga bisan og ang agi sa pagsulat dili kang Pablo, ang mga ideya iyaha tungod kay ang mga doktrina nga naa sa Mga Hebreohanon nahiuyon niadtong anaa sa uban niyang mga sulat. Gipahinungod ni Propeta Joseph Smith ang iyang mga pamahayag nga gikan sa mga Hebreohanon ngadto kang Apostol Pablo (tan-awa sa Mga Pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan: Joseph Smith [2007], 119). Alang sa mga katuyoan niini nga manwal, atong gidawat nga si Pablo ang tigsulat .

Wala kita masayud kon diin gisulat ang sulat ni Pedro ngadto sa mga Hebreohanon. Wala usab kita mahibalo sa tukma kon kanus-a kini gisulat. Hinoon, ang kadaghanan nagtuo nga gisulat kini sa mga tuig A.D. 60–62, duol-duol sa panahon nga misulat si Pablo ngadto sa mga Taga-Filipos, sa mga Taga-Colosas, sa mga Taga-Efeso, ug ni Filemon (tan-awa sa Giya ngadto sa mga Kasulatan, “Pauline Epistles,” scriptures.lds.org).

Gihimo ni Pablo ang sulat ngadto sa Mga Hebreohanon sa pag-awhag sa Judeo nga mga miyembro sa Simbahan aron mamintinar ang ilang hugot nga pagtuo kang Jesukristo ug sa dili pagbalik sa naandan nilang mga pamaagi (tan-awa sa Mga Hebreohanon 10:32–38). Ubos sa kabug-aton sa nagkalahi-lahi nga mga kasakit, daghan niining mga Kristiyano nga mga Judeo dayag nga wala na magpadayon sa Simbahan ug mibalik sa gibati nilang kasiguroan sa pagsimba sa mga Judeo didto sa sinagoga (tan-awa sa Hebrews 10:25, 38–39). Nagtinguha si Pablo nga ikapakita niini nga mga Kristiyano nga mga Judeo nga ang balaod ni Moises mismo nagtumbok kang Jesukristo ug sa Iyang Pag-ula isip maoy tinuod nga tinubdan sa kaluwasan.

Kay sa pagkahimong usa lang gyud ka sulat, ang mga Hebreohanon mas labaw kay sa usa ka gipatas-an nga sermon o wali nga balik-balik nga nag-refer ngadto sa mga kasulatan ug mga naandang buhaton sa mga Israelite. Mao kini ang pinakataas nga wali nga naa sa kasulatan kon ngano ug sa unsang paagi si Jesukristo mao ang pinakalabaw sa tanang butang.

Ang Mga Hebreohanon nagtudlo nga si Jesukristo mas labaw kay sa balaod tungod kay Siya ang mihatag sa balaod. Ang Mga Hebreohanon nagtudlo usab nga ang mga propeta nakadawat og gahum pinaagi sa hugot nga pagtuo Kaniya, nga Siya ang bantugan nga High Priest diin ang mga pagsakripisyo sa mga kapanahunan sa Daang Tugon natuman na, nga Siya mas labaw kay sa mga anghel, ug nga pinaagi sa Iyang maulaon nga sakripisyo kita makadawat og kapasayloan sa mga sala.

Ang basahon sa Mga Hebreohanon usa sa pipila lamang ka dapit sa Biblia diin atong mabasa ang mahitungod sa propeta nga si Melchizedek (tan-awa sa Mga Hebreohanon 7:1–4) ug ang priesthood nga ginganlan sunod sa iyang pangalan (tan-awa sa Mga Hebreohanon 5:5–6, 10; 6:20; 7:11–17). Ang Mga Hebreohanon nagtudlo nga ang Melchizedek Priesthood mas labaw kay sa Aaronic Priesthood, ug nagpakita kini nga ang kaluwasan wala diha sa balaod ni Moises o sa mga ordinansa nga gipangalagad pinaagi sa Levitical nga mga kaparian apan diha kang Jesukristo ug sa mga ordinansa sa Melchizedek Priesthood (tan-awa sa Mga Hebreohanon 7:5–28). Ang Mga Hebreohanon 11:1–12:4 naghatag og tataw nga pagpamulong mahitungod sa hugot nga pagtuo ug nagtudlo sa unsang paagi ang mga indibidwal makasalig kang Jesukristo. (Tan-awa sa Giya ngadto sa mga Kasulatan, “Espistola ni Pablo, Mga.”)

Mga Hebreohanon 1–6. Si Jesukristo mao ang tukma nga hulad sa Amahan. Mas labaw pa Siya sa mga anghel ug sa tanang propeta nga nag-una Kaniya, lakip ni Moises. Ang karaang mga Israelitas nga gipagawas gikan sa Ehipto napakyas nga makasulod sa kapahulayan sa Ginoo tungod kay gipatig-a nila ang ilang mga kasingkasing batok kang Jesukristo ug sa Iyang sulugon nga si Moises. Isip Halangdon nga Pari o High Priest, si Jesus mas labaw sa tanan nga high priest sa panahon ni Moses. Pinaagi sa Iyang pag-antus, si Kristo nahimong hingpit. Makasulod kita sa kapahulayan sa Ginoo ug “manag-uswag kita ngadto sa [pagkahingpit]” pinaagi sa mga doktrina ug mga ordinansa sa ebanghelyo (Mga Hebreohanon 6:1).

Mga Hebreohanon 7–13. Ang Melchizedek Priesthood mangalagad sa ebanghelyo ug mas labaw kini kay sa Aaronic Priesthood. Ang tabernakulo ug ang mga ordinansa ni Moises naglarawan sa pangalagad ni Kristo. Natuman ni Jesukristo ang balaod ni Moises pinaagi sa pagpaagas sa Iyang dugo, diin kita makadawat og kaluwasan ug kapasayloan sa atong mga sala. Pinaagi sa hugot nga pagtuo, ang mga propeta ug ubang mga lalaki ug babaye mihimo og matarung nga mga buhat ug mga milagro.