Pasiuna sa 2 Pedro

Si Propeta Joseph Smith miingon, “Gisulat ni Pedro ang labing halangdon mahimayaon nga pinulongan kay ni bisan kinsa sa mga apostoles” (sa History of the Church, 5:392). Ang labing halangdon nagpasabut nga nahimaya sa hunahuna, hamili, ug may inklinasyon nga makapasiugda og pagdayeg.

Isip saksi nga nakakita gayud sa transpigurasyon [nahimaya nga panagway] ni Jesukristo (tan-awa sa 2 Pedro 1:16–18), si Pedro miawhag sa iyang mga tigbasa sa pagpalambo sa ilang kahibalo sa Manluluwas ug tinguhaon ang pag-angkon og diosnong mga kinaiya aron sila makaambit sa “diosnong kinaiya” (tan-awa sa 2 Pedro 1:4–8). Iyang gipaniguro sa iyang mga tigbasa nga kining espirituhanong paglambo makatabang nga “masiguro ang [ilang] pagkatinawag ug pagkapinili” (2 Peter 1:10). “Gipamatud-an pag-usab ni Pedro nga ang Ginoo moabut gikan sa langit uban sa dakong himaya ug paghukom dinhi sa yuta” (Bible Dictionary, “Peter, Epistles of”). Pinaagi sa pagtuon sa ikaduhang sulat ni Pedro, imong mapalambo ang mas dako nga pagtuo kang Jesukristo ug makadawat og instruksyon ug inspirasyon nga makatabang nimo nga mas mahisama Kaniya.

Ang tagsulat sa Kinatibuk-ang Ikaduhang Sulat ni Apostol Pedro mao si Simon Pedro, ang daku-dako nga Apostol ni Jesukristo” (tan-awa sa 2 Pedro 1:1).

Wala kita mahibalo sa tukma kon kanus-a ug diin gihimo kini nga sulat. Gibana-bana sa kadaghanan nga gisulat kini ni Pedro didto sa Roma, human sa sulat nga nailhan nga 1 Pedro, nga mora og gisulat kini sa mga tuig A.D. 64 (tan-awa sa Bible Dictionary, “Peter, Epistles of”).

Miingon si Pedro nga iya kining gisulat “nganha kanila nga nanagpakadawat sa pagtuo nga samag kahamili sa amoa” (2 Pedro 1:1). Posibling nagpasabut kini nga ang mga tigbasa niini nga sulat ni Pedro mao gihapon ang mga hentil nga mga Kristiyano kinsa nakadawat sa unang sulat (tan-awa sa 2 Pedro 3:1). Ang sulod sa 2 Pedro 1:12–15 nagpakita nga sulat kini ni Pedro sa pagpanamilit sa iyang mga tigbasa.

Dili sama sa Una nga Sulat ni Pedro, nga nakatabang sa mga Santos nga masagubang ang pagpanglutos gikan sa gawas, ang ikaduhang sulat ni Pedro gitumong sa apostasiya sa sulod nga naghulga sa kaugmaon sa Simbahan. Ang mini nga mga propeta ug mga magtutudlo nagpakatap sa “makapadaut nga mga herijia [sayop nga mga pagtulun-an], ug magapanghimakak pa gani sa Agalon nga maoy nagpalit kanila” (2 Pedro 2:1). Gihimo ni Pedro kini nga sulat sa pag-awhag sa mga Santos nga mapalambo ang ilang kahibalo sa Ginoo ug “masiguro ang [ilang] pagkatinawag ug pagkapinili” (2 Pedro 1:10).

“Ang ikaduha nga sulat tataw nga gitumong sa mao ra gihapon nga mga simbahan sa una (3:1). Gisulat kini dihang ingon og nagkaduol na ang iyang kamatayon (1:14) ug gitumong sa pagpanalipud batok sa apostasiya” (Bible Dictionary, “Peter, Epistles of”). Naglangkob usab kini sa pinakaimpluwensyal nga mga pulong ug pagpamatuod ni Pedro.

Ang nagpatigbabaw nga tema sa 2 Pedro mao ang kaimportante sa pag-angkon og kahibalo mahitungod ni Jesukristo. Gisaaran ni Pedro ang iyang mga tigbasa nga kon magtinguha ug mapalambo nila ang diosnong mga kinaiya, “kini magapahilayo [kanila] sa pagkataspukan o sa pagkadili mabungahon diha sa [ilang] kahibalo sa atong Ginoong Jesukristo” (2 Pedro 1:8) ug maghimo nga “masiguro ang [ilang] pagkatinawag ug pagkapinili” (2 Pedro 1:10).

Gikumpara ni Pedro ang tinuod nga kahibalo ni Jesukristo ngadto sa sayop nga kahibalo ug mga pagtulun-an nga gipakatap sa mga miapostasiya (tan-awa sa 2 Pedro 2). Sa pagtapos niini nga sulat, gihatag ni Pedro ang katapusang pagdapit alang sa mga Santos nga “managtubo hinoon kamo sa grasya ug sa kahibalo sa atong Ginoo ug Manluluwas nga si Jesukristo” (2 Pedro 3:18).

2 Pedro 1. Si Pedro mipasabut nga ang mga saad ni Jesukristo nagtugot sa mga Santos nga mahimong “tig-ambit sa diosnong kinaiya” (2 Pedro 1:4). Iya silang giawhag nga “masiguro ang [ilang] pagkatinawag ug pagkapinili” (2 Peter 1:10). Gisulat og balik ni Pedro ang iyang kasinatian didto sa Bungtod sa Transpigurasyon, dihang nasaksihan niya ang nahimaya nga Kristo ug nakadungog sa tingog sa Amahan. Miingon si Pedro nga “labi pa gayud diay … ang pulong sa propesiya nga among ginabatonan” (2 Pedro 1:19).

2 Pedro 2. Gipasidan-an ni Pedro ang mga miyembro sa Simbahan mahitungod sa mini nga mga propeta ug mini nga mga magtutudlo kinsa moabut diha kanila ug magtinguha nga mahisalaag ang mga Santos. Kining dautan nga mga magtutudlo molimud sa Ginoo ug mamulong og dautan sa “dalan sa kamatuoran” (2 Pedro 2:2). Gitudlo ni Pedro nga mas maayo pa nga dili dawaton ang ebanghelyo kay sa mohimo og mga pakigsaad ug dili kini sundon.

2 Pedro 3. Gipamatud-an ni Pedro ang kasiguroan nga si Kristo moabut sa kaugalingon Niyang panahon, molimpyo sa yuta pinaagi sa kalayo, laglagon ang mga dautan, ug luwason ang mga makugihon ug matinud-anon. Giawhag ni Pedro ang mga Santos nga “managtubo hinoon kamo sa grasya ug sa kahibalo kang … Jesukristo” (2 Pedro 3:18).