Pasiuna sa 2 Mga Taga-Corinto

Kini nga sulat ni Apostol Pablo ngadto sa mga miyembro sa Simbahan didto sa Corinto naila sa mga tema niini sa kahupayan taliwala sa kasakit, kalig-on taliwala sa mga kahuyang (sama sa gipakita mismo ni Pablo), ug pag-ila sa tinuod nga mga magtutudlo gikan sa mini nga mga magtutudlo. Ang ehemplo ug mga pagtulun-an ni Pablo nga narekord diha sa 2 Mga Taga-Corinto makadasig kanimo sa pagpabilin nga tinuod ug matinud-anon ngadto sa mahangturong mga pakigsaad nga imong gihimo uban sa Dios, ang Amahan sa Kahangturan, bisan unsa pay sirkumstansya o mga sangputanan.

Si Pablo misulat niini nga sulat ngadto sa mga Santos sa Corinto (tan-awa sa 2 Mga Taga-Corinto 1:1).

Wala madugay human si Pablo misulat sa sulat nga atong nailhan isip 1 Mga Taga-Corinto, usa ka kagubot nahitabo didto sa Efeso agig pagsupak sa iyang mga pagtulun-an (tan-awa sa Mga Buhat 19:23–41), ug siya mibiya padulong sa Macedonia (tan-awa sa Mga Buhat 20:1; 2 Mga Taga-Corinto 2:13; 7:5). Mora og samtang didto siya sa Macedonia iyang gisulat ang 2 Mga Taga-Corinto, malagmit sa mga A.D. 55–57 ( Giya ngadto sa mga Kasulatan, “Epistola ni Pablo, Mga” scriptures.lds.org).

Ang sulat nga anaa kanato isip 2 Mga Taga-Corinto gisulat ngadto sa mga miyembro sa Simbahan didto sa Corinto. Samtang si Pablo didto sa Macedonia atol sa iyang ikatulo nga misyonaryong panaw, si Tito mihatag kaniya og balita gikan sa Corinto nga ang unang sulat nga iyang gipadala maayo ang pagdawat sa mga Santos didto (tan-awa sa 2 Mga Taga-Corinto 7:6–13). Ang branch sa Simbahan sa Corinto nag-uswag, apan si Pablo nakahibalo usab nga ang mini nga mga magtutudlo didto nagtuis sa lunsay nga doktrina ni Kristo. Human sa unang pagbisita ni Pablo sa Corinto ug tingali sa ikaduhang pagbisita (tan-awa sa 2 Mga Taga-Corinto 1:15–16), sa dihang ingon og nasuko siya sa uban nga mga Santos (tan-awa sa 2 Mga Taga-Corinto 2:1; 12:21), ang mga tigsangyaw nga gikan sa dapit sa Jerusalem miadto sa Corinto ug misugod sa pagtudlo sa mga Santos nga sila kinahanglang mosunod sa Judeo nga mga binuhatan, sukwahi sa mga pagtulun-an ni Pablo. Dakong bahin sa 2 Mga Taga-Corinto naghisgot sa mga problema nga namugna sa mini nga mga magtutudlo.

Ang sulat ni Pablo gitumong niadtong nagtinguha og dugang pa sa iyang mga pulong (tan-awa sa 2 Mga Taga-Corinto 1–9) ug niadtong nagduha-duha sa pagdawat sa iyang pagtulun-an (tan-awa sa 2 Mga Taga-Corinto 10–13). Sa kinatibuk-an, ang teksto sa 2 Mga Taga-Corinto nagpadayag og pipila ka mga katuyoan niini nga sulat:

• Aron sa pagpahayag og pasalamat ug paglig-on sa mga Santos kinsa maayo nga midawat sa iyang unang sulat

• Aron sa pagpasidaan kabahin sa mini nga mga magtutudlo kinsa mituis sa lunsay nga doktrina ni Kristo

• Aron sa pagpanalipod sa iyang personal nga kinaiya ug awtoridad isip usa ka Apostol ni Jesukristo (tan-awa sa 2 Mga Taga-Corinto 10–13)

• Aron sa pag-awhag sa mga Santos sa Corinto sa paghimo og ubay-ubay nga halad sa pinansyal ngadto sa kabus nga mga Santos sa Jerusalem (tan-awa sa 2 Mga Taga-Corinto 8–9)

Samtang daghan sa mga sulat ni Pablo nag-focus sa doktrina, kasagaran niini nga sulat naghatag og gibug-aton sa iyang relasyon uban sa mga Santos sa Corinto ug sa iyang gugma ug kahingawa alang kanila. Bisan kon si Pablo lig-on sa iyang pagsupak sa mga kritiko, sa tibuok 2 Mga Taga-Corinto ato siyang makita isip usa ka malumo nga lider sa priesthood nga nag-atiman sa kalipay ug kaayohan sa mga Santos. Siya usab mipakigbahin sa pipila ka personal nga mga detalye sa iyang kinabuhi ug misulat sa iyang “tunok dinhi sa lawas” (2 mga taga-Corinto 12:7).

Sa usa ka sagradong kasinatian nga narekord sa 2 Mga Taga-Corinto 12:2–4, si Pablo mihulagway sa iyang kaugalingon isip “tawo nga anaa kang Kristo” kinsa “gisakgaw dala ngadto sa ikatulong langit,” diin siya nakakita ug nakadungog sa mga butang nga dili ikapamulong. Kini nga panan-awon, lakip sa iyang miaging doktrinal nga pamahayag mahitungod sa mga kalainan sa himaya sa nabanhaw nga mga lawas (tan-awa sa 1 Mga Taga-Corinto 15:35–44), makita isip usa ka katugbang sa biblia ngadto sa panan-awon nga narekord sa Doktrina ug mga Pakigsaad 76.

2 Mga Taga-Corinto 1–5. Si Pablo nagpamatuod nga ang Dios mohupay sa Iyang mga anak sa tanan nila nga mga kalisdanan. Siya naghagit sa mga Santos sa paghigugma ug pagpasaylo sa usag usa. Ang ebanghelyo ug ang mga binuhatan sa Espiritu sa Ginoo mas mahimayaon kay sa sinulat nga balaod ni Moises. Si Pablo nag-awhag sa iyang mga mambabasa sa ilang mga panahon sa kalisdanan ug nagpahinumdom kanila sa mahangturong kinaiya sa gugma ug himaya sa Dios. Siya nagtabang sa mga magbabasa nga makasabut sa ilang panginahanglan nga makig-uli ngadto sa Dios pinaagi sa Pag-ula ni Jesukristo.

2 Mga Taga-Corinto 6–13. Samtang nag-atubang og pagpanaway ug oposisyon gikan sa mini nga mga magtutudlo, si Pablo nanalipod sa iyang sinseridad isip usa ka sulugoon sa Ginoo ug nagdapit sa iyang mga mambabasa nga mopalahi sa kalibutan. Siya nagtudlo kabahin sa “diosnon nga kasubo” (tan-awa sa 2 Mga Taga-Corinto 7:10). Si Pablo nagpasalamat sa mga Santos sa Corinto sa ilang kontribusyon ngadto sa mga kabus sa Jerusalem ug nag-awhag kanila sa pagpadayon sa pagkamanggihatagon. Siya kusganong namulong batok sa “mga apostoles nga mini” (2 Mga Taga-Corinto 11:13). Siya nagmaya diha sa Ginoo ug nagpakigbahin og personal nga mga detalye sa iyang mga kalisdanan ug hugot nga pagtuo diha ni Jesukristo. Siya nagsulat sa iyang panan-awon sa ikatulong langit, ug siya nagdapit sa mga Santos sa pagsusi sa ilang mga kaugalingon ug sa pagmatuod sa ilang mga kaugalingon nga matinud-anon.