Sukaranang mga Doktrina

Ang Dios nga Amahan mao ang Labing Taas nga Tigmando sa uniberso. Siya mao ang Amahan sa atong mga espiritu (tan-awa sa Mga Hebreohanon 12:9). Siya hingpit, anaa ang tanang gahum, ug nakahibalo sa tanang mga butang. Siya usab Dios sa hingpit nga kalooy, mabination, ug gugma nga putli.

Si Jesukristo mao ang Unang Natawo sa Amahan sa espiritu ug ang Bugtong Anak sa Amahan diha sa unod. Siya si Jehova sa Daang Tugon ug ang Mesiyas sa Bag-ong Tugon.

Si Jesukristo nagpakabuhi nga walay sala ug nakahimo og hingpit nga Pag-ula alang sa mga sala sa tanang katawhan (tan-awa sa Alma 7:11–13). Ang iyang kinabuhi mao ang hingpit nga ehemplo kon unsaon sa pagpakabuhi sa tanang mga tawo (tan-awa sa Juan 14:6; 3 Nephi 12:48). Siya ang unang tawo sa yuta nga nabanhaw (tan-awa sa 1 Mga Taga-Corinto 15:20–22). Mobalik Siya pag-usab uban sa gahum ug himaya ug mohari sa yuta panahon sa Milenyum.

Ang tanang mga pag-ampo, mga panalangin, ug mga ordinansa sa priesthood kinahanglang pagahimoon diha sa ngalan ni Jesukristo (tan-awa sa 3 Nephi 18:15, 20–21).

May Kalabutan nga mga pakisayran: Helaman 5:12; D&P 19:23; D&P 76:22–24

Ang Espiritu Santo mao ang ikatulo nga sakop sa Dios nga Kapangulohan. Siya usa ka personahe sa espiritu nga walay lawas nga unod ug mga bukog. Siya ang kasagarang gipasabut nga ang Espiritu, ang Espiritu Santo, ang Espiritu sa Dios, ang Espiritu sa Ginoo, ug ang Maghuhupay.

Ang Espiritu Santo nagsaksi sa Amahan ug sa Anak, nagpadayag sa kamatuoran sa tanang mga butang, ug nagbalaan niadtong maghinulsol ug magpabunyag (tan-awa sa Moroni 10:4–5).

May kalabutan nga mga pakisayran: Mga Taga-Galacia 5:22–23; D&P 8:2–3

Sa wala pa kita matawo dinhi sa yuta, nagpuyo kita sa presensya sa atong Langitnong Amahan isip Iyang espiritu nga mga anak (tan-awa sa Abraham 3:22–23). Niini nga kinabuhi nga wala pa dinhi sa yuta miapil kita sa usa ka konseho uban sa laing espiritu nga mga anak sa Langitnong Amahan. Niadto nga konseho, ang Langitnong Amahan mipresentar sa Iyang plano, ug ang premortal nga si Jesukristo nakigsaad nga mahimong Manluluwas.

Atong gigamit ang atong kabubut-on sa pagsunod sa plano sa Langitnong Amahan. Nangandam kita sa pag-anhi sa yuta, diin kita makapadayon sa pag-uswag.

Kadtong misunod sa Langitnong Amahan ug ni Jesukristo gitugutan nga moanhi sa yuta aron makasinati sa pagkamortal ug mouswag ngadto sa kinabuhing dayon. Si Lucifer, laing espiritu nga anak sa Dios, mirebelde batok sa plano. Nahimo siyang Satanas, ug siya ug ang iyang mga sumusunod gisalikway gikan sa langit ug wala hatagi sa pribelihiyo nga makadawat og pisikal nga lawas ug makasinati sa pagkamortal.

May kalabutan nga pakisayran: Jeremias 1:4–5

Si Jesukristo milalang sa mga langit ug sa yuta ubos sa direksyon sa Langitnong Amahan. Ang yuta wala malalang gikan sa wala; gi-organisar kini gikan sa mga butang nga diha na. Si Jesukristo milalang og mga kalibutan nga dili maihap (tan-awa sa D&P 76:22–24).

Ang Paglalang sa yuta importante sa plano sa Dios. Nakahatag kini og dapit diin kita makaangkon og pisikal nga lawas, masulayan, ug makapalambo og balaan nga mga hiyas.

Kinahanglan nga atong gamiton ang mga kapanguhaan sa yuta uban sa kaalam, paghukom, ug pagpasalamat (tan-awa sa D&P 78:19).

Si Adan mao ang unang tawo nga gilalang dinhi sa yuta. Ang Dios milalang ni Adan ug Eva sa kaugalingon Niyang panagway. Ang tanan nga mga tawo—lalaki ug babaye—gilalang diha sa panagway sa Dios (tan-awa sa Genesis 1:26–27).

Didto sa Tanaman sa Eden, ang Dios misugo kang Adan ug Eva nga dili mokaon sa bunga sa kahoy sa kahibalo sa maayo ug dautan; ang sangputanan sa pagbuhat sa ingon mao ang espirituhanon ug pisikal nga kamatayon. Ang espirituhanong kamatayon mao ang pagkabulag gikan sa Dios. Ang pisikal nga kamatayon mao ang pagkabulag sa espiritu gikan sa mortal nga lawas. Tungod kay si Adan ug Eva nakalapas sa sugo sa Dios, sila gihinginlan gikan sa Iyang presensya ug nahimong mortal. Ang kalapasan nila ni Adan ug Eva ug ang misangpot nga mga kausaban nga ilang nasinati, lakip sa espirituhanon ug pisikal nga kamatayon, maoy gitawag nga Pagkapukan.

Isip resulta sa Pagkapukan, sila si Adan ug Eva ug ang ilang kaliwat makasinati og kalipay ug kasubo, makahibalo sa maayo ug dautan, ug makabaton og mga anak (tan-awa sa 2 Nephi 2:25). Isip mga kaliwatan ni Adan ug ni Eva, atong napanunod ang napukan nga kahimtang sa panahon sa pagkamortal. Kita nahibulag sa presensya sa Ginoo ug ubos na sa pisikal nga kamatayon. Gisulayan usab kita pinaagi sa mga kalisud sa kinabuhi ug mga pagtintal sa kaaway. (Tan-awa sa Mosiah 3:19.)

Ang Pagkapukan usa ka mahinungdanon nga bahin sa plano sa kaluwasan sa Langitnong Amahan. Kini adunay duha ka bahin nga direksyon—pagkapukan gikan sa mas taas nga kahimtang apan sinugdanan sa pagpadayon sa pag-uswag sa tawo. Agi og dugang sa pagpaila sa pisikal ug espiritwal nga kamatayon, naghatag usab kanato kini og kahigayunan nga matawo dinhi sa yuta ug makat-on ug molambo.

Ang mortal nga kinabuhi mao ang panahon sa pagkat-on diin kita makaandam alang sa kinabuhing dayon ug mopamatuod nga atong gamiton ang atong kabubut-on sa pagbuhat sa tanan nga gisugo sa Ginoo kanato. Atol niining mortal nga kinabuhi, kita kinahanglan nga mohigugma ug moserbisyo sa uban (tan-awa sa Mosiah 2:17; Moroni 7:45, 47–48).

Sa mortalidad, ang atong mga espiritu ihiusa uban sa atong pisikal nga mga lawas, naghatag nato og mga oportunidad sa pagtubo ug paglambo sa mga paagi nga dili mahitabo sa atong kinabuhi nga wala pa dinhi sa yuta. Ang atong mga lawas importante nga bahin sa plano sa kaluwasan ug kinahanglang tahuron isip usa ka gasa gikan sa atong Langitnong Amahan (tan-awa sa 1 Mga Taga-Corinto 6:19–20).

May kalabutan nga mga pakisayran: Josue 24:15; Mateo 22:36–39; 2 Nephi 28:7–9; Alma 41:10; D&P 58:27

Inig kamatay nato, ang atong mga espiritu mosulod sa kalibutan sa espiritu ug maghulat sa Pagkabanhaw. Ang mga espiritu sa matarung dawaton ngadto sa kahimtang sa kalipay, nga gitawag og paraiso. Daghan sa mga matinud-anon mosangyaw sa ebanghelyo niadtong anaa sa bilanggoan sa espiritu.

Ang bilanggoan sa espiritu usa ka temporaryong dapit human sa kinabuhi dinhi sa kalibutan alang niadtong namatay nga wala makahibalo sa kamatuoran ug niadtong kinsa wala nagmasulundon dinhi sa pagkamortal. Didto, ang mga espiritu tudloan sa ebanghelyo ug adunay oportunidad sa paghinulsol ug pagdawat sa mga ordinansa sa kaluwasan nga gipahigayon alang kanila diha sa mga templo (tan-awa sa 1 Pedro 4:6). Kadtong modawat sa ebanghelyo magpuyo sa paraiso hangtud sa Pagkabanhaw.

Ang pagkabanhaw mao ang paghiusa pag-usab sa atong mga espiritu uban sa atong nahingpit nga pisikal nga mga lawas nga unod ug mga bukog (tan-awa sa Lucas 24:36–39). Human sa pagkabanhaw, ang espiritu ug ang lawas dili na gayud magbulag pag-usab, ug kita mahimong imortal. Ang matag tawo dinhi sa yuta mabanhaw tungod kay si Jesukristo mibuntog sa kamatayon (tan-awa sa 1 Mga Taga-Corinto 15:20–22). Ang matarung mabanhaw og una kay sa dautan ug mobangon sa Unang Pagkabanhaw.

Ang Katapusang Paghukom mahitabo human sa Pagkabanhaw. Si Jesukristo mohukom sa matag tawo aron sa pagtino sa mahangturong himaya nga iyang madawat. Kini nga paghukom ibase sa pagkamasulundon sa matag tawo ngadto sa mga sugo sa Dios (tan-awa sa Pinadayag 20:12; Mosiah 4:30).

Adunay tulo ka mga gingharian sa himaya (tan-awa sa 1 Mga Taga-Corinto 15:40–42). Ang pinakataas niini mao ang celestial nga gingharian. Kadtong maisugon sa pagpamatuod ni Jesus ug masulundon sa mga baruganan sa ebanghelyo makapuyo sa celestial nga gingharian diha sa presensya sa Dios ang Amahan ug sa Iyang Anak, si Jesukristo (tan-awa sa D&P 131:1–4).

Ang ikaduha sa tulo ka gingharian sa himaya mao ang terrestrial nga gingharian. Kadtong makapuyo niini nga gingharian mao ang gidayeg nga mga tawo sa yuta kinsa dili maisugon sa ilang pagpamatuod ni Jesus.

Ang telestial nga gingharian mao ang pinakaubos sa tulo ka mga gingharian sa himaya. Kadtong makapanunod niini nga gingharian mao kadtong mipili sa pagkadautan kay sa pagkamatarung panahon sa ilang mortal nga mga kinabuhi. Kini nga mga indibidwal makadawat sa ilang himaya human sila matubos gikan sa bilanggoan sa espiritu.

May kalabutan nga pakisayran: Juan 17:3

Ang hugot nga pagtuo mao ang “[pag]laum sa mga butang diin dili makita, diin mga tinuod” (Alma 32:21; tan-awa usab sa Ether 12:6). Usa kini ka gasa gikan sa Dios.

Ang hugot nga pagtuo kinahanglang masentro kang Jesukristo aron kini makagiya sa usa ka tawo ngadto sa kaluwasan. Ang pagbaton og hugot nga pagtuo kang Jesukristo nagpasabut og hingpit nga pag-agad Kaniya ug pagsalig sa Iyang walay kinutuban nga Pag-ula, gahum, ug gugma. Naglakip kini sa pagtuo sa Iyang mga pagtulun-an ug pagtuo nga bisan og kita wala makasabut sa tanang mga butang, Siya nakasabut sa tanan (tan-awa sa Mga Proverbio 3:5–6; D&P 6:36).

Mas labaw pa kay sa sunod-sunod lang nga pagtuo, ang hugot nga pagtuo makita pinaagi sa atong pagpuyo (tan-awa sa Santiago 2:17–18). Ang hugot nga pagtuo madugangan samtang kita mag-ampo, magtuon sa mga kasulatan, ug magsunod sa mga sugo sa Dios.

Ang mga Santos sa Ulahing mga adlaw adunay hugot nga pagtuo sa Dios ang Amahan, sa Espiritu Santo, ug sa gahum sa priesthood ingon man sa ubang importante nga mga aspeto sa gipahiuli nga ebanghelyo. Ang hugot nga pagtuo makatabang nato nga makadawat og espirituhanon ug pisikal nga pagkaayo ug kusog sa pagpadayon, pag-atubang sa atong mga kalisdanan, ug pagbuntog sa tintasyon (tan-awa sa 2 Nephi 31:19–20). Ang Ginoo mohimo og gamhanan nga mga milagro sa atong mga kinabuhi sumala sa atong hugot nga pagtuo.

Pinaagi sa hugot nga pagtuo diha ni Jesukristo, ang usa ka tawo mahimong makaangkon og kapasayloan sa mga sala ug sa katapusan makahimo sa pagpuyo diha sa presensya sa Dios.

May kalabutan nga pakisayran: Mateo 11:28–30

Ang paghinulsol mao ang kausaban sa hunahuna ug kasingkasing nga makahatag nato og bag-ong panglantaw mahitungod sa Dios, mahitungod sa atong mga kaugalingon, ug mahitungod sa kalibutan. Naglakip kini sa pagpalayo sa sala ug pagduol ngadto sa Dios alang sa kapasayloan. Nadasig kini sa gugma alang sa Dios ug sa kinasingkasing nga tinguha sa pagsunod sa Iyang mga sugo.

Ang atong mga sala makahimo nato nga dili limpyo—dili takus nga mobalik ug mopuyo sa presensya sa atong Langitnong Amahan. Pinaagi sa Pag-ula ni Jesukristo, ang atong Amahan sa Langit nakahatag sa bugtong paagi alang nato nga mapasaylo sa atong mga sala (tan-awa sa Isaias 1:18).

Ang paghinulsol naglakip sa pagbati og kasubo tungod sa pagbuhat og sala, pagkumpisal ngadto sa Langitnong Amahan ug ngadto sa uban kon gikinahanglan, pagbiya sa sala, pagpaningkamot sa pagpahiuli kutob sa mahimo sa tanan nga nadaot tungod sa sala, ug pagpuyo og kinabuhi nga masulundon sa mga sugo sa Dios (tan-awa sa D&P 58:42–43).

May kalabutan nga mga pakisayran: Isaias 53:3–5; Juan 14:6; 2 Nephi 25:23, 26; D&P 18:10–11; D&P 19:23; D&P 76:40–41

Ang dispensasyon mao ang usa ka tagal sa panahon sa dihang ang Ginoo mipadayag sa Iyang mga doktrina, mga ordinansa, ug priesthood. Usa kini ka panahon diin ang Ginoo adunay labing minos usa ka awtorisado nga sulugoon sa ibabaw sa yuta kinsa naghupot sa balaan nga priesthood ug kinsa adunay balaan nga sugo sa pagsangyaw sa ebanghelyo ug sa pagpahigayon sa mga ordinansa niini. Karon nagpuyo kita sa katapusang dispensasyon—ang dispensasyon sa kahingpitan sa panahon, nga gisugdan diha sa pagpadayag sa ebanghelyo ngadto ni Joseph Smith.

Ang nangagi nga mga dispensasyon nailhan uban ni Adan, Enoch, Noe, Abraham, Moises, ug Jesukristo. Agig dugang, dihay laing mga dispensasyon, lakip sa mga Nephite ug sa mga Jaredite. Ang plano sa kaluwasan ug ang ebanghelyo ni Jesukristo gipadayag ug gitudlo sa kada dispensasyon.

Kon ang katawhan mobiya gikan sa mga baruganan sa ebanghelyo ug walay mga yawe sa priesthood, sila anaa sa kahimtang sa apostasiya.

Mga panahon sa kinatibuk-ang apostasiya nahitabo sa tibuok kasaysayan sa kalibutan. Usa ka ehemplo niini mao ang Dakong Apostasiya, nga nahitabo human ang Manluluwas mitukod sa Iyang Simbahan (tan-awa sa 2 Mga Taga-Tesalonicca 2:1–3). Human sa kamatayon sa mga Apostoles sa Manluluwas, ang mga baruganan sa ebanghelyo gituis ug ang wala tugoti nga mga kausaban gihimo diha sa organisasyon sa Simbahan ug sa mga ordinansa sa priesthood. Tungod niining hilabihan nga pagkadautan, ang Ginoo mibawi sa katungod ug mga yawe sa priesthood gikan sa yuta.

Atol sa Dakong Apostasiya, ang mga tawo walay balaanong direksyon gikan sa mga buhing propeta. Daghang mga simbahan gitukod, apan sila walay awtoridad sa pagtugyan sa gasa sa Espiritu Santo o sa pagpahigayon sa mga ordinansa sa priesthood. Adunay bahin sa balaan nga mga kasulatan nga natuis o nawala, ug ang mga tawo wala nay sakto nga pagsabut kabahin sa Dios.

Kini nga apostasiya milungtad hangtud ang Langitnong Amahan ug ang Iyang Pinalanggang Anak nagpakita kang Joseph Smith ug mipasiugda sa Pagpahiuli sa kahingpitan sa ebanghelyo.

Ang Pagpahiuli mao ang pag-establisar pag-usab sa Dios sa mga kamatuoran ug mga ordinansa sa Iyang ebanghelyo diha sa Iyang mga anak sa yuta (tan-awa sa Mga Buhat 3:19–21).

Sa pagpangandam alang sa Pagpahiuli, ang Ginoo mipasanay og halangdon nga mga tawo sa panahon nga gitawag nga Reformation. Misulay sila sa pagpabalik sa relihiyoso nga doktrina, mga praktis, ug organisasyon subay sa paagi nga gi-establisar sa Manluluwas. Sila, hinoon, walay priesthood o kahingpitan sa ebanghelyo.

Ang Pagpahiuli nagsugod niadtong 1820 sa dihang ang Dios nga Amahan ug Iyang Anak, nga si Jesukristo, nagpakita ngadto ni Joseph Smith agig tubag sa iyang pag-ampo (tan-awa sa Joseph Smith—Kasaysayan 1:15–20). Ang pipila sa importante nga mga panghitabo sa Pagpahiuli mao ang paghubad sa Basahon ni Mormon, ang pagpahiuli ssa Aaronic ug Melchizedek Priesthood, ug ang organisasyon sa Simbahan niadtong Abril 6, 1830.

Ang Aaronic Priesthood gipahiuli ngadto ni Joseph Smith ug ni Oliver Cowdery pinaagi ni Juan Bautista niadtong Mayo 15, 1829. Ang Melchizedek Priesthood ug ang mga yawe sa gingharian gipahiuli usab niadtong 1829 sa dihang ang mga Apostoles nga sila si Pedro, Santiago, ug Juan mitugyan niini ngadto ni Joseph Smith ug Oliver Cowdery.

Ang kahingpitan sa ebanghelyo gipahiuli, ug Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw “mao lamang ang tinuod ug buhi nga simbahan diha sa ibabaw sa tibuok yuta” (D&P 1:30). Ang Simbahan sa katapusan mopuno sa tibuok yuta ug magbarug sa kahangturan.

May kalabutan nga mga pakisayran: Isaias 29:13–14; Ezequiel 37:15–17; Mga Taga-Efeso 4:11–14; Santiago 1:5–6

Ang Aaronic Priesthood sa kasagaran gitawag og priesthood alang sa pagpangandam. Ang mga katungdanan sa Aaronic Priesthood mao ang deacon, teacher, priest, ug bishop. Sa Simbahan karon, ang takus nga mga miyembro nga lalaki mahimong makadawat sa Aaronic Priesthood sugod sa edad nga 12 anyos.

Ang Aaronic Priesthood “naghupot sa mga yawe sa pagpangalagad sa mga anghel, ug sa ebanghelyo sa paghinulsol, ug sa bunyag” (D&P 13:1).

Ang Melchizedek Priesthood mao ang mas taas, o mas labaw, nga priesthood ug nangalagad sa espirituhanong mga butang (tan-awa sa D&P 107:8). Kining mas labaw nga priesthood gihatag ngadto ni Adan ug diha sa yuta sa higayon nga ang Ginoo mopadayag sa Iyang ebanghelyo.

Gitawag kini og “Balaan nga Priesthood, subay sa Kapunongan sa Anak sa Dios” (D&P 107:3). Sa wala madugay nailhan kini isip ang Melchizedek Priesthood, ginganlan gikan sa usa ka bantugan nga halangdong pari kinsa nagpuyo sa panahon ni propeta Abraham.

Diha sa Melchizedek Priesthood, ang mga katungdanan mao ang elder, high priest, patriarch, Seventy, ug Apostol. Ang Presidente sa Melchizedek Priesthood mao ang Presidente sa Simbahan.

May kalabutan nga pakisayran: Mga Taga-Efeso 4:11–14

Sa Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, ang ordinansa usa ka sagrado, pormal nga buhat nga adunay espirituhanong kahulugan. Ang kada ordinansa gihimo sa Dios aron sa pagtudlo og espirituhanong mga kamatuoran. Ang mga ordinansa sa kaluwasan gipahigayon pinaagi sa awtoridad sa priesthood ug ubos sa direksyon niadtong kinsa naghupot sa mga yawe sa priesthood. Ang ubang mga ordinansa importante sa kahimayaan ug gitawag og makaluwas nga mga ordinansa.

Ang unang makaluwas nga ordinansa sa ebanghelyo mao ang bunyag pinaagi sa pagpaunlod diha sa tubig pinaagi sa usa ka tawo nga adunay pagtugot. Ang bunyag gikinahanglan aron ang usa ka indibidwal mamahimong miyembro sa Simbahan ug aron makasulod sa celestial nga gingharian (tan-awa sa Juan 3:5).

Ang pulong nga bunyag nagagikan sa pulong nga Griyego nga nagpasabut sa pagtuslob o pagpaunlod. Ang pagpaunlod simbolo sa kamatayon sa makasasala nga kinabuhi sa usa ka tawo ug sa iyang pagkatawo pag-usab ngadto sa espirituhanong kinabuhi, gipahinungod sa pagserbisyo sa Dios ug sa Iyang mga anak. Nagsimbolo usab kini sa pagkamatay ug pagkabanhaw.

Human mabunyagi ang usa ka tawo, usa o daghang mga tighupot sa Melchizedek Priesthood mopandong sa ilang mga kamot diha sa ulo sa tawo ug mokumpirma kaniya nga miyembro sa Simbahan. Isip kabahin niini nga ordinansa, nga gitawag og kumpirmasyon, ang tawo hatagan sa gasa sa Espritu Santo.

Ang gasa sa Espiritu Santo lahi sa impluwensya sa Espiritu Santo. Sa dili pa ang bunyag, ang tawo mahimong mobati sa impluwensya sa Espiritu Santo matag karon ug unya ug pinaagi niana nga impluwensya makadawat og pagpamatuod sa kamatuoran (tan-awa sa Moroni 10:4–5). Human makadawat sa gasa sa Espiritu Santo, ang usa ka tawo adunay katungod sa Iyang kanunay nga pagpakig-uban kon siya magsunod sa mga sugo.

Ang ubang makaluwas nga mga ordinansa naglakip sa ordinasyon ngadto sa Melchizedek Priesthood (alang sa mga lalaki), temple endowment, ug pagbugkos sa kaminyoon (tan-awa sa D&P 131:1–4). Tanang makaluwas nga mga ordinansa sa priesthood giubanan og mga pakigsaad. Sulod sa templo, kining makaluwas nga mga ordinansa mahimo usab nga ipahigayon pinaagi sa pagpuli alang sa mga patay. Ang pagpuli nga mga ordinansa mahimong epektibo lamang kon ang mga patay nga mga tawo modawat niini diha sa kalibutan sa espiritu ug motahud sa may kalabutan nga mga pakigsaad.

Ang ubang mga ordinansa, sama sa pagpangalagad sa masakiton ug sa paghatag og pangalan ug panalangin sa mga bata, importante usab sa atong espirituhanong kalamboan.

May kalabutan nga pakisayran: Mga Buhat 2:36–38

Ang pakigsaad mao ang usa ka sagrado nga kasabutan tali sa Dios ug sa tawo. Ang Dios mohatag sa mga kondisyon alang sa pakigsaad, ug kita mouyon sa pagbuhat unsay Iyang gisugo nato nga buhaton; dayon ang Dios mosaad nato og mga panalangin alang sa atong pagkamasulundon (tan-awa sa D&P 82:10).

Tanang makaluwas nga mga ordinansa sa priesthood giubanan og mga pakigsaad. Nakigsaad kita sa Ginoo atol sa bunyag ug bag-ohon kadto nga mga pakigsaad pinaagi sa pag-ambit sa sakrament. Ang mga kaigsoonan nga modawat sa Melchizedek Priesthood mosulod ngadto sa panumpa ug pakigsaad sa priesthood. Mohimo kita og dugang nga mga pakigsaad didto sa templo.

May kalabutan nga mga pakisayran: Exodo 19:5–6; Salmo 24:3–4; 2 Nephi 31:19–20; D&P 25:13