Pasiuna sa Sulat ni Pablo ngadto sa mga Hebreohanon

Ang basahon nga Mga Hebreohanon nagpamatuod sa pagka-labaw ni Jesukristo. Mas labaw pa Siya kay sa mga anghel ug may mas maayo nga ngalan ug mas taas nga calling. Ang mga anghel mga sulugoon sa Dios, apan si Jesukristo mao ang Iyang Anak. Kini nga basahon nagtudlo usab nga si Jesus mas labaw pa ni Moises ug nga ang Iyang pagpangalagad midala og usa ka bag-o nga pakigsaad nga labaw pa sa daan nga pakigsaad ubos sa balaod ni Moises. Isip Halangdong High Priest sa Melchizedek Priesthood, ang Iyang priesthood labaw pa kay sa priesthood sa mga high priest ubos sa balaod ni Moises.

Samtang ang mga kasulatan napuno sa mga pakisayran sa maulaong sakripisyo ni Jesukristo, sa Iyang Pagkabanhaw, ug sa Iyang Pagsaka ngadto sa langit, ang Mga Hebreohanon naghatag og gibug-aton sa nagpadayon nga buhat sa Manunubos sa mga kinabuhi sa tanan kinsa modangup ngadto Kaniya diha sa pagkamasulundon ug hugot nga pagtuo. Ang pagtuon sa basahon sa Mga Hebreohanon makatabang sa mga estudyante nga mas makasabut sa doktrina sa Pag-ula ug magdasig nila nga magpakabuhi uban ang hugot nga pagtuo diha sa Langitnong Amahan ug kang Jesukristo.

Kadaghanan sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nagdawat ni Pablo isip tagsulat sa Mga Hebreohanon (tan-awa sa Bible Dictionary, “Pauline Epistles”). Hinoon, adunay pipila nga nagduhaduha kon si Pablo ba ang nagsulat niini nga epistola tungod kay ang estilo ug pinulongan niini lahi ra sa ubang mga sulat ni Pablo. Giuyunan sa kinatibuk-an nga bisan og ang agi sa pagsulat dili kang Pablo, ang mga ideya iyaha tungod kay ang mga doktrina nga naa sa Mga Hebreohanon nahiuyon niadtong anaa sa ubang mga sulat ni Pablo. Si Propeta Joseph Smith mipaangkon sa mga pamayahag gikan sa Mga Hebreohanon kang Apostol Pablo (tan-awa sa Mga Pagtulun-an sa mga President sa Simbahan: Joseph Smith [2007], 123). Alang sa katuyoan niini nga manwal, atong gidawat nga si Pablo mao ang tagsulat.

Wala kita kahibalo kon diin gisulat ni Pablo ang iyang sulat sa mga Hebreohanon. Wala usab kita kahibalo kon kanus-a gayud kini gisulat. Hinoon, ang kadaghanan naghunahuna nga gisulat kini duol sa A.D. 60–62, duol sa samang panahon sa mga sulat ni Pablo ngadto sa mga Taga-Filipos, mga Taga-Colosas, mga Taga-Efeso, ug ni Filemon (tan-awa sa Giya ngadto sa mga Kasulatan, “Epistola ni Pablo, Mga” scriptures.lds.org).

Gisulat ni Pablo ang Epistola ngadto sa mga Hebreohanon aron sa pag-awhag sa mga Judeo nga mga miyembro sa Simbahan sa pagpatunhay sa ilang hugot nga pagtuo kang Jesukristo ug sa dili pagbalik sa ilang kanhi nga mga pamaagi (tan-awa sa Mga Hebreohanon 10:32–38).

Tungod sa kabug-at sa nagkalainlaing mga kasakit, daghan niini nga Judeo nga mga Kristiyano mibiya sa Simbahan ug mibalik sa nahilabot nga kahilwasan sa Judeo nga pagsimba sa sinagoga (tan-awa sa Mga Hebreohanon 10:25, 38–39). Gitinguha ni Pablo ang pagpakita sa Judeo nga mga Kristiyano nga ang balaod ni Moises mismo nagponting kang Jesukristo ug sa Iyang Pag-ula isip mao ang tinuod nga tinubdan sa kaluwasan.

Imbis istrikto nga usa ka sulat, ang Mga Hebreohanon mas susama sa usa ka taas nga wali nga balik-balik nga nagtudlo ngadto sa mga kasulatan ug mga buhat sa Israel. Kini mao ang kinatas-an nga wali diha sa kasulatan mahitungod sa ngano ug giunsa nga si Jesukristo ang labaw sa tanang butang.

Ang Mga Hebreohanon nagtudlo nga si Jesukristo mas labaw pa kay sa balaod tungod kay Siya ang naghatag sa balaod. Ang Mga Hebreohanon nagtudlo usab nga ang mga propeta midawat og gahum pinaagi sa hugot nga pagtuo diha Kaniya, nga Siya mao ang halangdong High Priest diin kang kinsa natuman ang mga sakripisyo sa panahon sa Daang Tugon, nga Siya mas labaw pa kay sa mga anghel, ug nga pinaagi sa Iyang maulaong sakripisyo kita mahimong makadawat og kapasayloan sa atong mga sala.

Ang basahon nga Mga Hebreohanon usa sa pipila ka mga dapit diha sa Biblia diin makabasa kita mahitungod sa propetang Melchizedek (tan-awa sa Mga Hebreohanon 7:1–4) ug ang priesthood gipanganlan tungod niya (tan-awa sa Mga Hebreohanon 5:5–6, 10; 6:20; 7:11–17). Ang Mga Hebreohanon nagtudlo nga ang Melchizedek Priesthood mas labaw pa kay sa Aaronic Priesthood, ug kini nagpakita nga ang kaluwasan makaplagan dili diha sa balaod ni Moises o diha sa mga ordinansa nga gipangalagad pinaagi sa Levitico nga mga pari apan diha ni Jesukristo ug sa mga ordinansa sa Melchizedek Priesthood (tan-awa sa Mga Hebreohanon 7:5–28). Ang Mga Hebreohanon 11:1–12:4 naghatag og inila nga pakigpulong sa hugot nga pagtuo ug nagtudlo kon sa unsang paagi ang mga indibidwal makasalig ni Jesukristo. (Tan-awa sa Bible Dictionary, “Pauline Epistles: Epistle to the Hebrews.”)

Mga Hebreohanon 1–6 Si Jesukristo anaa sa dagway sa Amahan. Mas labaw pa Siya kay sa mga anghel ug sa tanang mga propeta nga nag-una Kaniya, lakip si Moises. Ang karaan nga mga Israelite nga gidala gawas sa Ehipto napakyas sa pagsulod sa kapahulayan sa Ginoo tungod kay nagpatig-a sila sa ilang mga kasingkasing batok ni Jesukristo ug sa Iyang sulugoon nga si Moises. Isip Halangdong High Priest, si Jesus labaw sa tanang mga high priest ni Moises. Pinaagi sa Iyang pag-antus, si Kristo nahingpit. Makasulod kita sa kapahulayan sa Ginoo ug “manag-uswag kita ngadto sa pagkahamtong” pinaagi sa mga doktrina ug mga ordinansa sa ebanghelyo (Mga Hebreohanon 6:1).

Mga Hebreohanon 7–13 Ang Melchizedek Priesthood nangalagad sa ebanghelyo ug mas labaw pa kay sa Aaronic Priesthood. Ang tabernakulo ug ang mga ordinansa ni Moises milarawan daan sa pagpangalagad ni Kristo. Mituman si Jesukristo sa balaod ni Moises pinaagi sa pagpaagas sa Iyang dugo, diin pinaagi niini mahimo kitang makaangkon og kaluwasan ug kapasayloan sa atong mga sala. Pinaagi sa hugot nga pagtuo, ang mga propeta ug ubang mga lalaki ug mga babaye mipahigayon og matarung nga mga buhat ug mga milagro.