ສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ

ກຸ່ມໜຶ່ງຂອງຜູ້ທີ່ເຊື່ອ ຜູ້ໄດ້ຮັບເອົາພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ ໂດຍການບັບຕິສະມາ ແລະ ການຢືນຢັນ. ສາດສະໜາຈັກທີ່ແທ້ຈິງຕ້ອງເປັນສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ; ຕ້ອງມີສິດອຳນາດ, ຄຳສອນ, ກົດ, ພິທີການ, ແລະ ພຣະນາມຂອງພຣະອົງ; ແລະ ຕ້ອງປົກຄອງໂດຍພຣະອົງຜ່ານຕົວແທນທີ່ໄດ້ຖືກແຕ່ງຕັ້ງໄວ້.

ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ໂຜດໃຫ້ມີຄົນທີ່ເຊື່ອເພີ່ມຈຳນວນຂຶ້ນທຸກໆວັນ, ກຈກ 2:47.
ພວກເຮົາທີ່ມີຫລາຍຄົນກໍຮ່ວມເຂົ້າເປັນຮ່າງກາຍດຽວກັນໃນພຣະຄຣິດ, ຣມ 12:5.
ເຮົາທັງຫລາຍໄດ້ຮັບບັບຕິສະມາໂດຍພຣະວິນຍານອົງດຽວ, 1 ກຣທ 12:13.
ສາດສະໜາຈັກໄດ້ຖືກສ້າງຂຶ້ນເທິງຮາກຖານຂອງອັກຄະສາວົກ ແລະ ສາດສະດາ, ອຟຊ 2:19–20.
ອັກຄະສາວົກ ແລະ ສາດສະດາຈຳເປັນຕໍ່ສາດສະໜາຈັກ, ອຟຊ 4:11–16.
ພຣະຄຣິດເປັນປະມຸກຂອງສາດສະໜາຈັກ, ອຟຊ 5:23.

ເຖິງແມ່ນວ່າມັນມີສາດສະໜາຈັກຫລາຍບ່ອນກໍຕາມ, ແຕ່ລະບ່ອນກໍເປັນສາດສະໜາຈັກດຽວກັນ, ມຊຢ 25:19–22.
ສາດສະໜາຈັກໄດ້ຖືກຊຳລະໃຫ້ສະອາດ ແລະ ຖືກເຮັດໃຫ້ເປັນລະບຽບ, ແອວ 6:1–6.
ສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະຄຣິດ ຕ້ອງຖືກເອີ້ນຕາມພຣະນາມຂອງພຣະອົງ, 3 ນຟ 27:8.
ຄົນໃນສາດສະໜາຈັກໄດ້ຊຸມນຸມກັນຢູ່ເລື້ອຍໆ, ເພື່ອຖືສິນອົດເຂົ້າ ແລະ ເພື່ອອະທິຖານ ແລະ ເພື່ອສົນທະນາກັນ, ມຣນ 6:5.

ນີ້ແມ່ນສາດສະໜາຈັກທີ່ແທ້ຈິງ ແລະ ດຳລົງຢູ່ແຫ່ງດຽວເທົ່ານັ້ນ, ຄພ 1:30.
ສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະຄຣິດໄດ້ຖືກຈັດຕັ້ງຂຶ້ນໃນຍຸກສຸດທ້າຍນີ້, ຄພ 20:1.
ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າເອີ້ນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງໃຫ້ເສີມສ້າງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະອົງ, ຄພ 39:13.
ເພາະສາດສະໜາຈັກຂອງເຮົາຈະຖືກເອີ້ນດັ່ງນັ້ນໃນຍຸກສຸດທ້າຍ, ຄພ 115:4.