ຮັ່ງມີ, ຄວາມຮັ່ງມີ

ຄວາມລ້ຳລວຍ ຫລື ຄວາມອຸດົມສົມບູນ. ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າແນະນຳໄພ່ພົນຂອງພຣະເຈົ້າ ບໍ່ໃຫ້ສະແຫວງຫາ ຄວາມຮັ່ງມີຂອງໂລກ ຍົກເວັ້ນແຕ່ທີ່ຈະເຮັດຄວາມດີ. ໄພ່ພົນຂອງພຣະເຈົ້າບໍ່ຄວນສະແຫວງຫາຄວາມຮັ່ງມີທາງໂລກ ກ່ອນສະແຫວງຫາອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າ, ຊຶ່ງມີຄວາມຮັ່ງມີແຫ່ງຊົ່ວນິລັນດອນ (ຢຄ 2:18–19).

ຖ້າພວກເຈົ້າເກີດຮັ່ງຄູນມີ ເປັນດີຂຶ້ນກໍຕາມ ກໍຢ່າເພິ່ງໃນຄວາມຮັ່ງມີນັ້ນ, ພສສ 62:10.
ຄວາມຮັ່ງມີຈະຊ່ວຍຫຍັງບໍ່ໄດ້ໃນມື້ທີ່ປະເຊີນກັບຄວາມຕາຍ, ສພສ 11:4.
ຜູ້ທີ່ເພິ່ງໃນຊັບສົມບັດຂອງຕົນນັ້ນ ຈະຖືກທຳລາຍ, ສພສ 11:28.
ຖ້າຕ້ອງເລືອກເອົາລະຫວ່າງຊື່ສຽງດີກັບຄວາມຮັ່ງມີ ຈົ່ງເລືອກເອົາຊື່ສຽງດີສາເຖີດ, ສພສ 22:1.

ວິບັດແກ່ຄົນຮັ່ງມີ ຜູ້ດູຖູກຄົນທຸກຍາກ ແລະ ຜູ້ຊຶ່ງຊັບສົມບັດຂອງເຂົາຈຶ່ງເປັນພຣະເຈົ້າຂອງເຂົາ, 2 ນຟ 9:30.
ຄົນຊອບທຳບໍ່ໄດ້ໝົກໝຸ້ນຢູ່ກັບຂອງມີຄ່າ ແຕ່ໄດ້ແບ່ງປັນໃຫ້ກັບທຸກຄົນ, ແອວ 1:30.
ຜູ້ຄົນໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນອວດດີ ເພາະຄວາມຮັ່ງມີ, ແອວ 4:6–8.
ຜູ້ຄົນເລີ່ມມີການແບ່ງຊັ້ນວັນນະກັນຂຶ້ນ, ຕາມຄວາມຮັ່ງມີຂອງຕົນ, 3 ນຟ 6:12.

ຢ່າສະແຫວງຫາຄວາມຮັ່ງມີ ແຕ່ຈົ່ງສະແຫວງຫາປັນຍາ, ຄພ 6:7 (ແອວ 39:14; ຄພ 11:7).
ຄວາມຮັ່ງມີຂອງແຜ່ນດິນໂລກເປັນຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ຈະມອບໃຫ້, ແຕ່ຈົ່ງລະວັງຄວາມທະນົງຕົວ, ຄພ 38:39.